YOUTUBE

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016

Χ.Ρέλλας-Κ.Κατσαγάνης,Η πρακτική της ΕΠΟ στους προπονητές ποδοσφαίρου παραβιάζει το δίκαιο ανταγωνισμού της Ε.Ε.



Παραθέτουμε την σχετική καταγγελία κατά της ΕΠΟ ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού, με την οποία χαρακτηρίζεται ως αντιβαίνουσα στο δίκαιο του ανταγωνισμού η πρακτική και οι σχετικές διατάξεις των κανονισμών  ΕΠΟ και UEFA σχετικά με τους περιοριμούς και τις προϋποθέσεις που επιβάλλουν στην άσκηση του επαγγέλματος του προπονητού ποδοσφαίρου.


Από:      1)            Χαράλαμπο Ρέλλα
Τηλ.: +30 6939 493817  - fax: +30 210 7781130
                2)            Κωνσταντίνο Κατσαγάνη
               
                                                                                                                                                                Αθήνα 28/01/2016                          
Πρός:
1.       Commissioner Margrethe Vestager
                                                                        Head of the Cabinet
Ditte Juul-Jørgensen ditte.juul-joergensen@ec.europa.eu
2.       Επιτροπή Ανταγωνισμού – Hellenic Competition Commission
Κότσικα 1α, 104 34 Αθήνα.  FAX 210 8809134 & 132

3.       Υφυπουργό Αθλητισμού
Κον Σταύρο Κοντονή
Ανδρέα Παπανδρέου 37, Μαρούσι, Τ.Κ. 15122, Τ.Θ. 15106

Θέμα: Μονοπωλιακός χαρακτήρας και θέση της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (Ε.Π.Ο.) σχετικά με το θέμα σχολής προπονητών και έκδοσης ταυτότητας προπονητή U.E.F.A. PRO, A, B, C υπό μονοπωλιακές προϋποθέσεις.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Α) Χαράλαμπου Ρέλλα του Σωτηρίου, γεννηθείς 16/8/1961 στην Αθήνα, Καθηγητής Φυσικής Αγωγής, απόφοιτος Φυσικής Αγωγής Βουκουρεστίου- Ρουμανίας το 1990, ειδικότης Ποδόσφαιρο, αναγνώριση ισοτιμίας ΔΙ.Κ.Α.Τ.Σ.Α. (ΔΙΑΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ ΤΙΤΛΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ), με τα τμήματα Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού των Ελληνικών Α.Ε.Ι. (ΤΕΦΑΑ), κάτοχος Άδειας Εξάσκησης Επαγγέλματος προπονητού ποδοσφαίρου για οποιαδήποτε κατηγορία, από την Γ.Γ.Α. με αριθ. πρωτ. Γ/7610 – 28/2/1992.
Β) Κωνσταντίνου Κατσαγάνη του Χρήστου, γεννηθείς 4/11/1969 στην Άνω Βασιλική Ναυπακτίας, Καθηγητής Φυσικής Αγωγής, απόφοιτος ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης το 1992, ειδικότης Ποδόσφαιρο.
Κατά
Της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (Ε.Π.Ο.)
 Έδρα πάρκο Γουδή ΤΘ 14161, ΤΚ 11510 – Αθήνα
Τηλ.: +30 210 9306000 - fax: +30 210 9359666
Ενδεικτικά σας αναφέρουμε ότι, η επίσημη ανακοίνωση της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας με ημερομηνία 28/4/2015 αναφέρει αποκλειστικά “για επιτυχόντες της προπονητικής σχολής της ότι έχουν δικαίωμα να συνάψουν συμβόλαιο για να απασχοληθούν επαγγελματικά από τις Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες εταιρείες”. Η ανωτέρω Ομοσπονδία (Ε.Π.Ο.) με την μονοπωλιακή κανονιστική της και καταστατική της ιδιότητα όπως ορίζεται είναι η μόνη Αρχή που εκδίδει την ταυτότητα του προπονητή βάσει των διατάξεων της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας (UEFA) στο θέμα της έκδοσης καταλληλότητας των προπονητών έτσι ώστε να καταστεί δυνατόν να εξασκηθεί το επάγγελμα αυτό χωρίς ουδεμία επικύρωση/έγκριση οργάνου  της Πολιτείας αλλά με σαθρές ιδιωτικές συμφωνίες και όχι με τα ΤΕΦΑΑ
Ιστοσελίδα Ε.Π.Ο.- Εκπαιδευτικό Συμβούλιο Προπονητές http://www.epo.gr/Default.aspx?a_id=22524 τελευταία ενημέρωση 28/4/2015
Οι προπονητές UEFA PRO που έχουν δικαίωμα να υπογράψουν συμβόλαιο και να εργαστούν σε Π.Α.Ε. της SUPERLEAGUE και FOOTBALL LEAGUE για την αγωνιστική περίοδο 2014-2015 και με την προϋπόθεση να έχουν ταυτότητα τριετίας εν ισχύει είναι ……… (ακολουθεί κατάλογος ονομάτων-δικαιούχων)
http://www.epo.gr/Default.aspx?a_id=22524 Γενικά για τις σχολές προπονητών προϋποθέσεις κ.λπ.
1.       Προοίμιο
Ο αθλητισμός έχει τεράστιο οικονομικό αντίκτυπο στην ΕΕ, ο κύκλος εργασιών για το έτος 2004 ανήλθε στο ποσό των €407 δισεκατομμυρίων, το οποίο αντιστοιχεί στο 3.7% του ΑΕΠ της Ευρώπης, απασχολώντας δεκαπέντε εκατομμύρια (15.000.000) εργαζόμενους (5,4% του εργατικού δυναμικού). Το φαινόμενο συνεχίζεται να αυξάνεται, και σε πολλές περιπτώσεις ο αθλητισμός έγινε «μεγάλες  επιχειρήσεις» (βασικά από τα τηλεοπτικά δικαιώματα τα οποία είναι πολύ κερδοφόρα).
Η Επιτροπή ασχολήθηκε με έναν αυξανόμενο αριθμό υποθέσεων σχετιζόμενες με ανταγωνισμό στον τομέα του αθλητισμού που οδήγησε είτε σε επίσημες είτε σε ανεπίσημες συμφωνίες. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει επίσης εκδώσει έναν αριθμό σημαντικών νομολογιών στον τομέα του Αθλητισμού, όπου πολλές από αυτές βασίζονται στους κανόνες της Εσωτερικής Αγοράς της ΕΕ, – για παράδειγμα, η ελευθερία μετακίνησης εργαζόμενων συνδεδεμένο με τον αθλητισμό, όπως ραδιοτηλεοπτικά δικαιώματα και κανονιστικές/οργανωτικές πλευρές στον αθλητισμό.
Ο νόμος περί Ανταγωνισμού καλύπτει antitrust, συγχωνεύσεις και Κρατικές Ενισχύσεις. Η πλειονότητα των υποθέσεων υπόκεινται στους κανόνες περί  Ανταγωνισμού, που απαγορεύουν αντι-ανταγωνιστικές συμφωνίες και πρακτικές καθώς και την κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης (βλ σχόλιο α / παρούσα καταγγελία). Αυτές οι υποθέσεις αφορούσαν έσοδα που προέρχονται από δραστηριότητες συνδεδεμένες με τον αθλητισμό, όπως ραδιοτηλεοπτικά δικαιώματα, πωλήσεις εισιτηρίων και υποθέσεις με κανονιστικές/οργανωτικές διατάξεις του αθλητισμού.
-------------------------------------
Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (Ε.Π.Ο.) έχει απόλυτη κανονιστική εξουσία μετά την εφαρμογή του νόμου στον τομέα του ποδοσφαίρου  όπου το Διοικητικό Συμβούλιο απαρτίζεται εξ ολοκλήρου από εκπροσώπους των Ενώσεων Ποδοσφαιρικών Σωματείων (Ε.Π.Σ.) μέλη της, αλλά και η Ε.Π.Ο. καθίσταται ως οργανισμός ιδιωτικού δικαίου με οικονομική δραστηριότητα, συνεπώς αναλύοντας άρθρα του καταστατικού της, συμπεραίνουμε τα εξής:

ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ, ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ,
ΑΘΗΝΑ ΙΟΥΛΙΟΣ 2011
Ι.1.1  Νομική μορφή
 [...... νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα....] 
Ι.1.5.α – Σχόλια: Το άρθρο δηλώνει την μονοπωλιακή φύση της, ότι έχει τον απόλυτο έλεγχο και κατέχει δεσπόζουσα θέση στον τομέα του ποδοσφαίρου και στην αγορά του. Βάσει των ανωτέρω θεωρούμε ότι υπόκειται στους κανόνες περί Ανταγωνισμού της ΕΕ διότι ασχολείται με  κανονιστικές/οργανωτικές διατάξεις, όπως αναφέρει το προοίμιο της ΕΕ (http://ec.europa.eu/competition/sectors/sports/overview_en.html)  αλλά και στην δική μας εισαγωγή της παρούσας καταγγελίας.
Ι.2.2.Α.α - Σχόλια: Εκ νέου επιβεβαιώνεται ο μονοπωλιακός  της χαρακτήρας και ειδικότερα στην ουσία της καταγγελίας μας.
Ι.2.Β.ε - Σχόλια: Εκ νέου επιβεβαιώνεται ο μονοπωλιακός  της  χαρακτήρας και ειδικότερα στην ουσία της καταγγελίας μας.
Ι.2.Β.στ - Σχόλια: Εκ νέου επιβεβαιώνεται ο μονοπωλιακός χαρακτήρας της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (Ε.Π.Ο.) και ειδικότερα στο θέμα της καταγγελίας μας. Καθώς ορίζει και τον μονοπωλιακό χαρακτήρα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου F.I.F.A. (http://www.fifa.com/) Fédération Internationale de Football Association και της Ευρωπαϊκής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου U.E.F.A. (http://www.uefa.com/) Union of European Football Associations και μέλος της  F.I.F.A.
Ι.2.Β.ζ  - Σχόλια: Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (Ε.Π.Ο.) με αυτή την διάταξη δίνει την δυνατότητα στην ίδια αλλά και στα μέλη του ΔΣ της (Ε.Π.Σ.) την εμπορική εκμετάλλευση του ποδοσφαίρου με οικονομικές απολαβές όπως και αναλυτικά αναφέρει το παρών άρθρο, επομένως τις καθιστά βάσει των κανόνων της Ε.Ε. περί ανταγωνισμού ως επιχειρήσεις με οικονομικές δραστηριότητες. Όπως και έχει αναφερθεί και στο προοίμιο  στην ιστοσελίδα της ΕΕ που γίνεται αναφορά στον κύκλο εργασιών του ποδοσφαίρου σε Ευρωπαϊκό επίπεδο http://ec.europa.eu/competition/sectors/sports/overview_en.html, συμπεραίνουμε ότι είναι επιχείρηση, με επιχειρήσεις ως μέλη του ΔΣ (Ε.Π.Σ.) όπου όλοι ενασχολούνται με οικονομικές δραστηριότητες, κατόπιν τούτου  εμπίπτει στους κανόνες περί ανταγωνισμού.
Ι.2.3.Α.θ – Σχόλια: Αναδεικνύει τον μονοπωλιακό χαρακτήρα, των F.I.F.A., U.E.F.A. οι οποίες  λειτουργούν ως επιχειρήσεις, λόγω μονοπωλιακών οικονομικών δραστηριοτήτων, στον τομέα του ποδοσφαίρου για την F.I.F.A. άρθρο έγκυρης οικονομικής εφημερίδας Forbes
και  για  την  U.E.F.A.
 ---------------------------
Επεξηγηματικά Σχόλια
α) Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης
Μια επιχείρηση που βρίσκεται σε θέση ισχύος σε μια συγκεκριμένη αγορά μπορεί να βλάψει τον ανταγωνισμό. Το να βρίσκεται μια επιχείρηση σε θέση ισχύος δεν βλάπτει από μόνο του τον ανταγωνισμό, αλλά αν εκμεταλλεύεται το γεγονός αυτό για να εξαλείψει τον ανταγωνισμό, τότε μιλάμε για κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης της.
Κατόπιν τούτου και όλων των ανωτέρω επεξηγηματικών σχολίων και στοιχείων που σας παραθέτουμε θεωρούμε εύλογη την καταγγελία μας ως πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προσπάθειά μας να εξασκήσουμε το επάγγελμά μας, μετά από έτη σπουδών. Για να ασκήσουμε το επάγγελμά μας εδώ και αρκετά έτη, μας αφαιρείται το δικαίωμα της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών, ενώ στο όνομα του ανταγωνισμού θα μας ήτο δυνατόν να το ασκήσουμε κι εμείς το επάγγελμα του προπονητού στον χώρο του ποδοσφαίρου, όπου πρωταθλήματα και αγώνες κυπέλλων υλοποιούνται μόνο μέσω της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και η παράλληλη πιστοποίηση της είναι ΜΟΝΟ εφικτή, κατόπιν καταβολής σημαντικών ποσών σε αυτή, για την απόκτηση πιστοποίησης πχ UEFA C, UEFA B, UEFA A & UEFA PRO, ενώ πτυχιούχοι ανάλογων και ανεγνωρισμένων Πανεπιστημίων Φυσικής Αγωγής είναι αναγκασμένοι, καταβάλλοντας τα ποσά, να τους δοθεί το δικαίωμα να εργαστούν στον ίδιο χώρο καθώς δεν υπάρχει παράλληλο πρωτάθλημα στον ίδιο χώρο.
Η σύγκριση ωρών μεταξύ ενός πτυχιούχου Πανεπιστημίου Φυσικής Αγωγής είναι σίγουρα το δεκαπλάσιο των ωρών των επιμορφωτικών σεμιναρίων όπου οι μοναδικοί κριτές και εκδότες είναι η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (Ε.Π.Ο.).
Δεν ζητούμε να καταργηθεί η ευκαιρία σε πολίτες  που δεν είχαν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν Πανεπιστημιακές σπουδές ΑΕΙ, ζητούμε όμως και εμείς οι πτυχιούχοι Α.Ε.Ι. με ειδικότητα στην αγορά του Ποδοσφαίρου να εργαστούμε στον χώρο, που μονοπωλιακά ηγείται όπως και αναφέρεται στο καταστατικό της χωρίς οικονομική επιβάρυνση.
Ζητούμε ίσες ευκαιρίες όπως και σίγουρα η Επιτροπή σας αλλά και η Επιτροπή περί ισότητας της ΕΕ και σαφώς όχι σε αυτά τα υψηλά κόστη που ζητά η Ε.Π.Ο. για την έκδοση της δικής της, άδειας εξασκήσεως επαγγέλματος, υπάρχει ένα ακαθόριστο καθεστώς γκρίζας συνεργασίας με κάποια πανεπιστήμια της Ελλάδος που δίδεται η άδεια, και εκεί διερωτόμαστε εάν και εφόσον η Πολιτεία είναι ενήμερη εάν η συγκεκριμένη πρακτική είναι εγκεκριμένη από το αρμόδιο Υπουργείο. Πως είναι δυνατόν σε κρατικό πανεπιστήμιο να υπάρχει συνεργασία με επιχείρηση ιδιωτικού δικαίου.


   Οι καταγγέλλοντες

   


ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΡΕΛΛΑΣ                                                                 ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΤΣΑΓΑΝΗΣ




Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

Κ.Γογγάκη,Ανύπαρκτο το ενδιαφέρον της πολιτείας για τον λαϊκό αθλητισμό

Η έναρξη του νέου έτους φέρνει στο νου προσμονές απραγματοποίητες αλλά και καινούριες ελπίδες. Ο άνθρωπος, ως δισυπόστατο ον, καλείται να επιτύχει την πλήρωση των ψυχικών και των σωματικών του επιθυμιών, που αποτελεί την προϋπόθεση της προσωπικής ισορροπίας. Μαζί με όλα τ’ άλλα καλείται να προσδιορίσει και τη σχέση με το σώμα του, που είναι το μέσον με το οποίο έρχεται σε επαφή με τη φύση και τη φυσική του υπόσταση.
Στον σύγχρονο κόσμο, ωστόσο, ο τεχνολογικός καπιταλισμός και ο πολιτισμός της ακινησίας έχουν καθηλώσει το ανθρώπινο σώμα σε μια απραξία, που οδηγεί σταδιακά στον εκφυλισμό των σωματικών μελών. Η σχέση του ανθρώπου με το σώμα του, ειδικά στην Ελλάδα, είναι ανεπαρκής, ενοχική, χωρίς σεβασμό προς αυτό. Κι ενώ η αναγκαιότητα της φυσικής δραστηριότητας αποτελεί δικαίωμα κάθε ανθρώπου και κάθε ηλικίας, όμως, ποτέ δεν υπήρξε ουσιαστική συζήτηση για την ανθρώπινη σωματική υπόσταση. Αντιθέτως, εγκλωβισμένη η πολιτεία στη λογική της δήθεν «εθνικής» προπαγάνδας και οι φορείς στη λογική του κέρδους, αντιμετώπισαν τον «αθλητισμό» και τις «επιτυχίες» του ως την παχιά αγελάδα απ’ την οποία είχαν να αποκομίσουν οφέλη.
Αυτή, κυρίως, η ανταγωνιστική μορφή, απασχόλησε έκτοτε το πολιτικό σύστημα, ενώ ο «λαϊκός» αθλητισμός, αντί ν’ αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του αθλητικού οικοδομήματος, έμεινε στη σφαίρα της ανυπαρξίας. Η αδιαφορία της πολιτείας, η ανεπάρκεια των παραγόντων και η έλλειψη των αναγκαίων υποδομών, καθιστούν απαγορευτική μια δραστηριότητα η οποία συμβάλλει στην αίσθηση της σωματικής ευεξίας και στη διατήρηση της υγείας.
Πόσα θα κέρδιζε η πολιτεία από όλα αυτά! Πάρκα, κολυμβητήρια, δημόσιοι χώροι άσκησης, ποδηλατόδρομοι, πεζόδρομοι, προσφέρουν μεγάλη χαρά και ικανοποίηση, όταν υπάρχουν, είναι προσβάσιμοι και μπορεί καθένας να τα αξιοποιήσει. Η ενίσχυση κάθε μορφής λαϊκού αθλητισμού είναι απολύτως απαραίτητη, καθώς η γυμναστική, η κίνηση, το παιχνίδι δίνουν την αίσθηση μιας ζωντανής κοινωνίας, και μιας πολιτείας που ενδιαφέρεται για τη δημιουργική συνύπαρξη των μελών της.
Επί του παρόντος ας αρκεστεί κανείς στην ύπαρξη των ιδιωτικών γυμναστηρίων που, τουλάχιστον, υποκαθιστούν κάπως την αδυναμία της πολιτείας να προσφέρει στους πολίτες την αναγκαία άσκηση.
*Η Κωνσταντίνα Γογγάκη είναι Επίκουρη Καθηγήτρια Φιλοσοφίας του Αθλητισμού στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
- See more at: http://www.pronews.gr/portal/20160121/opinion-makers/%CE%B1%CE%BD%CF%8D%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BB%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8C-%CE%B1%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C#sthash.m3kgT3g7.dpuf

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Επιτρ.Δεοντ.ΕΠΟ 3/2015:Εφαρμογή της έννομης τάξης στο ποδόσφαιρο

Παραθέτουμε την απόφαση της Επιτροπής Δεοντολογίας της ΕΠΟ, την οποία θεωρούμε σημαντική, όχι τόσο για το ουσιαστικό περιεχόμενό της, που διασφαλίζει την εφαρμογή της αναλογικότητας στις επιβαλλόμενες από την ΕΠΟ ποινές, όσο για την αξιολογική διαπίστωση της αναλογικής εφαρμογής των διατάξεων της έννομης τάξης, όπως το άρθρο 367 ΠΚ, στον χώρο του ποδοσφαίρου, " ανεξάρτητα δηλαδή από το ότι αντίστοιχη διάταξη ελλείπει από τους οικείους κανονισμούς της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας".






Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016

Οι διοικητικές κυρώσεις σε ΠΑΟΚ,Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό σύμφωνα με τον Ν.4326/2015

Παραθέτουμε τις τρείς διαφορετικές διοικητικές πράξεις περί επιβολής διοικητικών ποινών σε ΠΑΟΚ,Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό.Είναι εμφανείς οι διαφορές ανάμεσα στις δύο πρώτες και στην τρίτη, κυρίως ως προς την  προσπάθεια να τονισθεί η σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές επιβολή της. Πέραν των τυπικών και ουσιαστικών προβλημάτων που θα μπορούσε κανείς να επισημάνει,ιδίως συσχετίζοντας τις παραβατικές συμπεριφορές και τα εν τέλει ληφθέντα μέτρα στις τρείς αυτές περιπτώσεις, ως μείζον πρόβλημα αναδεικνύεται η έλλειψη συγκεκριμένων και προκαθορισμένων κριτηρίων ως προς το μέγεθος και την σοβαρότητα των τιμωρουμένων πράξεων και των αντιστοίχων ποινών, που αναπόφευκτα οδηγεί στην μετάλλαξη της διοικητικής πράξης σε δικανική κρίση, κάτι που σίγουρα δεν ήταν στις προθέσεις του νομοθέτη, ούτε συνάδει με τις θεμελιώδεις επιταγές του Συντάγματος.

https://diavgeia.gov.gr/decision/view/6%CE%93%CE%92%CE%924653%CE%A04-%CE%9E%CE%A9%CE%9C

https://diavgeia.gov.gr/decision/view/%CE%A9%CE%A3%CE%9E%CE%A54653%CE%A04-%CE%95%CE%9F9

https://diavgeia.gov.gr/decision/view/%CE%A8%CE%9E7%CE%984653%CE%A04-0%CE%A8%CE%91

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

Δ. Γρηγοριάδης,Το επαγγελματικό καθεστώς των πτυχιούχων φυσικής αγωγής - προπονητών ποδοσφαίρου.

Από την ημερίδα μας της 18-4-2015 παραθέτουμε την εισήγηση του Δημήτρη Γρηγοριάδη,Προέδρου της ΠΕΠΦΑ, με την οποία επιγραμματικά αλλά πολύ παραστατικά καταδεικνύεται το μέγεθος της νομικής εκτροπής της ΕΠΟ στο θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων φυσικής αγωγής-προπονητών ποδοσφαίρου, που όμως ισχύει ανάλογα και για όλους τους προπονητές ποδοσφαίρου, ανεξαρτήτως του τρόπου απόκτησης των σχετικών γνώσεων και προσόντων.Να ένα ζήτημα που επειγόντως πρέπει να αντιμετωπίσει ο νομοθέτης του αύριο.

Το επαγγελματικό καθεστώς των πτυχιούχων φυσικής αγωγής - προπονητών ποδοσφαίρου.

1. Ο  πρώτος νόμος που ρύθμιζε θέματα προπονητών σε όλα τα αθλήματα ήταν ο Ν. 75/75, ένας νόμος που λειτούργησε για 24 χρόνια, αφού το 1999 με τον Ν. 2725/99 τροποποιήθηκε.
Με βάση λοιπόν τον Ν. 75/75 οι πτυχιούχοι ΕΑΣΑ (ΤΕΦΑΑ μετά το 1983) ή ισότιμων σχολών της αλλοδαπής είχαν το δικαίωμα να ασκούν το επάγγελμα του προπονητή σε οποιοδήποτε άθλημα μέχρι την ανώτατη κατηγορία του αθλήματος. Παράλληλα έδινε το δικαίωμα στη Γ.Γ.Α. και μόνο σε αυτή να ιδρύει και να λειτουργεί σχολές προπονητών σε συγκεκριμένο άθλημα κάθε φορά και για συγκεκριμένη κατηγορία.
Για 24 χρόνια (1975 – 1999),  ο κάτοχος πτυχίου ΕΑΣΑ ή ΤΕΦΑΑ ή διπλώματος προπονητού της Γ.Γ.Α. είχε χωρίς άλλη πιστοποίηση ή αποδεικτικό το δικαίωμα να ασκήσει το επάγγελμα του προπονητού. Λειτουργούσαν δηλαδή τα ανωτέρω πτυχία και ως άδειες εξασκήσεως επαγγέλματος.


 2.  Με το  Π.Δ. 107/83 το οποίο εκδόθηκε και υπεγράφη  κατ’ εξουσιοδότηση του Νόμου Πλαισίου 1268/82, που είναι και οι ιδρυτικοί νόμοι των Τ.Ε.Φ.Α.Α., οι Πτυχιούχοι Φυσικής Αγωγής  κατοχυρώνονται επαγγελματικά σε όλες τις μορφές άθλησης. Πιο συγκεκριμένα οι πτυχιούχοι φυσικής αγωγής μπορούν να εργαστούν σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, να έχουν τη διεύθυνση και εποπτεία των γυμναστηρίων και των αθλητικών εγκαταστάσεων, να ασκούν καθήκοντα τεχνικών συμβούλων σε αθλητικούς οργανισμούς, ομοσπονδίες και άλλους συναφείς φορείς και να ασκούν την  προπονητική  στον αγωνιστικό αθλητισμό, στο μαζικό αθλητισμό και σε κάθε είδους αθλητική δραστηριότητα.

3. Έρχεται ο Νόμος Ν.2725/99 και το άρθρο 31 παρ. 9 προσδιορίζει το επαγγελματικό καθεστώς των προπονητών. Εισήγαγε ακόμα ο Ν.2725/99 τη διαδικασία έκδοσης άδειας εξασκήσεως επαγγέλματος και για τους πτυχιούχους ΤΕΦΑΑ και για τους κατόχους του διπλώματος του προπονητή των σχολών της Γ.Γ.Α., με την καταβολή παραβόλου 50.000 δραχμών και την κατάθεση σχετικών δικαιολογητικών στη Γ.Γ.Α.

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ
Από το 1987 και μετά είχαμε εκφράσει ως φορείς (ΤΕΦΑΑ, ΠΕΠΦΑ, ΕΓΒΕ, κλπ) τις αντιρρήσεις μας για τους όρους και τις προϋποθέσεις που έθετε η Γ.Γ.Α. για τη συμμετοχή κάποιου στις σχολές της, αφού οι γραμματικές γνώσεις που ζητούντο ήταν για πολλές σχολές το απολυτήριο του δημοτικού, ενώ η διάρκεια των σχολών δεν ξεπερνούσε τις 2 εβδομάδες, με αποτέλεσμα να εξομοιώνονται και να αποκτούν τα ίδια δικαιώματα οι απόφοιτοι των τετραετούς φοίτησης ΤΕΦΑΑ με απόφοιτους δημοτικού που με «χαριστικές» πολλές φορές διαδικασίες παρακολουθούσαν και αποφοιτούσαν από τις εν λόγω σχολές προπονητών.
Ο νομοθέτης καλώς προέβλεψε τη δημιουργία κ λειτουργία σχολών προπονητών από τη Γ.Γ.Α. σε συνεργασία με την εκάστοτε αθλητική ομοσπονδία όταν οι προπονητές δεν επαρκούσαν για να καλύψουν τις ανάγκες του αθλήματος ή για αθλήματα τα οποία δεν διδάσκονταν στα ΤΕΦΑΑ ή δεν υπήρχε ειδικότητα!
Δυστυχώς τα κριτήρια αυτά δεν τηρήθηκαν και το πελατειακό – ρουσφετολογικό κράτος διέπρεψε!!!!


4. Το 2002 προστίθεται στο Ν 2725/99, στο άρθρο 31 η παράγραφος 10, βάση της οποίας η ΕΠΟ αποκτά κατ εξαίρεση το δικαίωμα να κάνει μόνη της Σχολές προπονητών!!!

ΔΕΝ ΤΗΣ ΔΟΘΗΚΕ ΟΜΩΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

5. Το 2005 με την ΥΑ 25533 εγκρίνεται ο κανονισμός προπονητών ποδοσφαίρου ο οποίος έχει λάβει υπόψη του την ΣΥΜΒΑΣΗ της UEFA για την αμοιβαία αναγνώριση των προπονητικών προσόντων.

ΣΥΜΒΑΣΗ της UEFA Καλώς δημιουργήθηκε προκειμένου να διευκολύνεται η μετακίνηση των προπονητών εντός Ευρώπης κ να μη δημιουργούνται προβλήματα σχετικά με τη δυνατότητα τους να προπονήσουν ομάδες σε άλλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Τι προέβλεπε ο  κανονισμός προπονητών ποδοσφαίρου που εγκρίθηκε με την παραπάνω ΥΑ;
Κατέτασσε  τους πτυχιούχους ΤΕΦΑΑ στην κατηγορία της Σύμβασης ως προπονητές UEFA A’.

 ΤΙ ΕΚΑΝΕ Η ΕΠΟ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ

 Οι τοπικές ενώσεις της ΕΠΟ κάλεσαν τον Σεπτέμβριο του 2006 με ανακοίνωσή τους, όσους δηλώνουν προπονητές, ανεξαρτήτως τυπικών προσόντων και κατοχής άδειας εξασκήσεως επαγγέλματος, να παραλάβουν ταυτότητες προπονητών, με μοναδικές προϋποθέσεις να έχουν συμπληρώσει το 17ο έτος της ηλικίας τους και να είναι υγιείς, καταπατώντας κάθε έννοια νομιμότητας αλλά και σοβαρότητας, επιχειρώντας να υποκαταστήσουν την Ελληνική Πολιτεία, τα αρμόδια υπουργεία και κάθε άλλο θεσμοθετημένο όργανο στη διαδικασία ίδρυσης και λειτουργίας σχολών προπονητών, χορήγησης άδειας εξασκήσεως επαγγέλματος και έκδοσης ταυτοτήτων πιστοποίησης ιδιότητας και κατοχύρωσης δυνατότητας για την εξάσκηση του επαγγέλματος του προπονητή ποδοσφαίρου.
ΣΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ λοιπόν η ΕΠΟ κατήργησε πραξικοπηματικά κάθε προηγούμενη άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος που είχε εκδώσει η Γ.Γ.Α. και υποχρέωσε και τους πτυχιούχους φυσικής αγωγής με ειδικότητα το ποδόσφαιρο να παρακολουθήσουν, καταβάλλοντας το ποσό των 700 ευρώ, τις δικές της σχολές προπονητών, για να κάνουν εξομοίωση των αδειών εξάσκησης του επαγγέλματος του προπονητή ποδοσφαίρου.

6. Νόμος 3919/2011, άρθρο 3, παρ. 1 : Με την αναγγελία και μόνο μπορείς να εργαστείς. Ο όποιος έλεγχος για ψευδή δήλωση γίνεται αργότερα.

7. Νόμος 4186/2012, άρθρο 39, παρ, 25, : Για την ειδικότητα ποδοσφαίρου αρκεί η βεβαίωση του ΤΕΦΑΑ και δεν απαιτείται καμία άλλη ισοτιμία ή εξομοίωση!!

ΠΟΙΟΙ ΝΟΜΟΙ;  ΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙ;

Κυρίες και Κύριοι,

Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία προέβη στην συνταγματική αναθεώρηση, αφού λειτούργησε ήδη ανώτατες σχολές που σε 8 ημέρες μάλιστα, χορήγησαν επαγγελματικά δικαιώματα υπέρτερα αυτών που χορηγούν τα πανεπιστημιακά τμήματα, τους τίτλους των οποίων δεν αναγνωρίζει καθόλου.!!

Με βάση τα παραπάνω αυτό που ισχύει σήμερα από την πλευρά της ΕΠΟ είναι:

ΔΕΝ ΚΑΘΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΕΑΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΓΩ ΘΕΛΩ!!!

Θα αποκατασταθεί ποτέ αυτή η αδικία και η κατάφωρη παραβίαση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής με ειδίκευση στην προπονητική ποδοσφαίρου;

Δρ. Δημήτρης Γρηγοριάδης
Πρόεδρος Π.Ε.Π.Φ.Α.




Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016

Β.Σακελλαροπούλου, Η αξιολόγηση των εκθέσεων της UEFA περί στοιχηματικής απάτης στην ποινική δίκη

Παραθέτουμε την ομιλία της Αντεισαγγελέως Εφετών κας Βιργινίας Σακελλαροπούλου κατά την ημερίδα μας της 18-4-2015, η οποία, ως γνωστόν, έχει χειριστεί κατά το πρόσφατο παρελθόν σημαντικές υποθέσεις αυτού του είδους.



Το φαινόμενο των προσυνεννοημένων αγώνων δεν είναι  πρόσφατο. Είναι παλαιότατο. Ειδικά δε τα εγκλήματα της δωροδοκίας   και  δωροληψίας  για αλλοίωση αποτελέσματος αγώνα, όπως παραδίδεται, είναι  τόσο αρχαία όσο και ο ίδιος ο αθλητισμός.  Έτσι στους Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαιότητας η δωροδοκία θεωρούνταν βαρύτατο παράπτωμα που τιμωρούνταν αυστηρά από τους ελλανοδίκες με πρόστιμο.   Αλλά και η ενασχόληση των ποινικών δικαστηρίων της χώρας μας  με υποθέσεις δωροδοκίας  και  δωροληψίας  για αλλοίωση αποτελέσματος αγώνα δεν είναι πρόσφατη.   Πράγματι η αναδίφηση στην παλιότερη νομολογία  αποκαλύπτει ότι ήδη από  τις αρχές της  δεκαετίας του 1970  υποθέσεις μεθοδευμένου παιχνιδιού απησχόλησαν τα  ποινικά δικαστήρια  της χώρας μας. Εάν όμως τότε η μεθόδευση ενός αγώνα, η  δωροδοκία αθλητή, ενός διαιτητή   είχε κατά κανόνα αθλητικά κίνητρα, ανεξαρτήτως και των τυχόν οικονομικών συνεπειών της, σήμερα αποκτά πρωτίστως οικονομική σημασία, αφού κατά κανόνα επιχειρείται με σκοπό τη διαμόρφωση τέτοιων αποτελεσμάτων  που θα συνεπάγονται τεράστια κέρδη από τον στοιχηματισμό αγώνων.  Eπίσης εάν τότε η αποκάλυψη της παρέμβασης για αλλοίωση του  αποτελέσματος ενός αγώνα  γινόταν με την   καταγγελία   στην αστυνομική αρχή εκ μέρους του προσεγγιζομένου,  τώρα τα πράγματα   δείχνουν να είναι περίπλοκα. Περαιτέρω εάν τότε τα περιστατικά ήταν μεμονωμένα, σήμερα το φαινόμενο έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Σύμφωνα με το άρθ. 36 Κ.Π.Δ. όταν δεν απαιτείται έγκληση ή αίτηση, η ποινική δίωξη κινείται αυτεπάγγελτα, ύστερα από αναφορά, μήνυση ή άλλη είδηση ότι διαπράχθηκε αξιόποινη πράξη. Η διάταξη αυτή εισάγει τον κανόνα ότι οι τιμωρητικοί μηχανισμοί της Πολιτείας κινούνται   αυτεπαγγέλτως. Αυτός είναι ο κανόνας.  Εξαίρεση, αποτελεί η δίωξη  μετά   από  έγκληση του παθόντος ή  αίτηση.
Οι εκθέσεις της ΟΥΕΦΑ σχετικά με τη μεθόδευση του αποτελέσματος ποδοσφαιρικών αγώνων,, που διαβιβάζονται συνήθως   στην Εισαγγελία Πρωτοδικών από την ΕΠΟ, προερχόμενες από ένα αξιόπιστο φορέα, αποτελούν μια αναφορά γεγονότων, με την οποία η εισαγγελική αρχή λαμβάνει γνώση   των γεγονότων  αυτών   και αποτελεί  επαρκή αφορμή για τη διερεύνηση της  υπόθεσης.
Σχετικά με το περιεχόμενο των εκθέσεων αυτών μπορούμε να πούμε τα εξής:  Στις   εκθέσεις αυτές  γίνεται αναφορά  της κίνησης των αποδόσεων που προσφέρουν τα γραφεία στοιχημάτων   και της εικόνας των στοιχημάτων  που παρουσιάζεται τόσο πριν τον αγώνα, όσο  και στο στοίχημα ζωντανής μετάδοσης.  Εάν αυτά κριθούν ασυνήθιστα και δικαιολογούνται από  το τελικό αποτέλεσμα, τότε υπάρχουν ενδείξεις   χειραγώγησης του αγώνα. Οι εκθέσεις περιγράφουν τις ύποπτες συνθήκες που περιβάλλουν τον αγώνα. Ειδικά, όσον αφορά το στοίχημα ζωντανής μετάδοσης,   εστιάζουν στο χρονικό σημείο του περίεργου στοιχηματισμού, αναφέροντας πολλές φορές  και την εξέλιξη  του αγώνα μέχρι εκείνο το σημείο. Έτσι π.χ. αναφέρεται ότι ενώ  το  σκορ του  αγώνα μέχρι ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο είναι το α και   ότι τίποτε δεν προμηνύει, ενόψει και του χρόνου   που απομένει μέχρι τη λήξη του, ανατροπή του αποτελέσματος, εν τούτοις παρουσιάζεται έντονος στοιχηματισμός  υπέρ της ανατροπής του αποτελέσματος,  η οποία και τελικά επήλθε.   Επίσης σε μερικές από αυτές   γίνεται αναφορά στις δυνατότητες της ομάδας κατά την κρίσιμη περίοδο που διενεργείται το συγκεκριμένο παιχνίδι  στο οποίο έχει παρατηρηθεί  ο ύποπτος στοιχηματισμός. Έτσι π.χ. αναφέρεται ότι υπάρχει έντονος στοιχηματισμός υπέρ της νίκης μίας ομάδας, καίτοι  στο άμεσο παρελθόν είχε επανειλημμένες ήττες με  αντίπαλες ομάδες της αυτής δυναμικότητας με την αντίπαλη ομάδα στον υπό κρίση αγώνα,   ή επίσης αναφέρεται εάν    κάποιος βασικός παίκτης απουσιάζει από τον αγώνα  και γίνεται και σχετικός σχολιασμός σχετικά με το κατά πόσον η απουσία του δικαιολογεί ή όχι την εξέλιξη του αγώνα και το τελικό αποτέλεσμα. Eπίσης σε ορισμένες εκθέσεις γίνεται αναφορά και στο βέντεο του αγώνα, με έμφαση στο σημείο που η συμπεριφορά του ποδοσφαιριστή ή  των ποδοσφαιριστών   φαίνεται ύποπτη.
Στις εκθέσεις   αυτές  σε γενικές γραμμές δεν γίνεται αναφορά σε πρόσωπα. Δηλαδή τις εκθέσεις δεν ενδιαφέρουν τα πρόσωπα,  τις ενδιαφέρει ο περί τον αγώνα στοιχηματισμός. Σε πολλές περιπτώσεις γίνεται αναφορά στον όγκο του στοιχηματισμού, ως κριτήριο χειραγώγησης, ο οποίος  πολλές φορές παρουσιάζεται  δεκαπλάσιος του στοιχηματισμού  σε ένα ίδιο παιχνίδι  στο αυτό πρωτάθλημα.   Όταν γίνεται αναφορά    σε πρόσωπα,   ήτοι σε σχέσεις μεταξύ προσώπων ή σε ενέργειες προσώπων ,     αυτό     γίνεται πάντοτε   σε συνδυασμό  με τον περίεργο στοιχηματισμό. Έτσι π.χ.  σε έκθεση αναφέρεται η είσοδος παράγοντα ομάδας στα αποδυτήρια του διαιτητή  σε μη επιτρεπόμενο χρόνο,  ή γίνεται  αναφορά στα πρόσωπα, π.χ. των προέδρων των   αντίπαλων ομάδων και στην μεταξύ τους σχέση, στα   πλαίσια     της εκτίμησης   του ζητήματος κατά πόσο οι καλές ή οι μη καλές σχέσεις των προέδρων των ομάδων επέτρεπε αθέμιτες μεταξύ των συμφωνίες.  Ενίοτε  στις αναφορές αυτές μεταφέρεται το κλίμα που επικρατεί κατά τον αγώνα και κυρίως  (μεταφέρεται)  η εντύπωση των οπαδών περί της ακεραιότητας του αγώνα. Έτσι σε έκθεση της ΟΥΕΦΑ σχετικά με έναν αγώνα αναφέρεται ότι ‘’κατά τη διάρκεια του αγώνα οι οπαδοί τραγουδούσαν <<Το παιχνίδι είναι στημένο και το ξέρετε>>’’.   Τέλος στις εκθέσεις γίνεται αναφορά και στο  εάν  οι υπό έλεγχο ομάδες έχουν αναμιχθεί στο παρελθόν σε   ύποπτους αγώνες. Δηλαδή στις εκθέσεις αυτές δίδονται και στοιχεία σχετικά με το ύποπτο ή μη  (από πλευράς χειραγώγησης)  παρελθόν των ομάδων. Τα στοιχεία τα μη στοιχηματικά που περιέχονται στις σχετικές αναφορές της ΟΥΕΦΑ, δεδομένου ότι υπάρχουν και στοιχεία μη στοιχηματικά, τα οποία όμως σχετίζονται με την ακεραιότητα του αγώνα, προέρχονται, όπως αναφέρεται συχνά στις εκθέσεις,  από ανεξάρτητους συνεργάτες  της στην Ελλάδα.
 Στις εκθέσεις αυτές υπάρχει μία διαβάθμιση, ήτοι αναφέρεται εάν ο   αγώνας είναι εξαιρετικά στημένος, στημένος,  ύποπτος,  πολύ ύποπτος, ελαφρώς  ύποπτος, Ήδη πληροφορούμαι ότι αυτό το στοιχείο πλέον  ελλείπει.  Οι  ανάλυση  των στοιχείων των εκθέσεων, δεδομένου ότι αυτές   περιέχουν   και τεχνικούς όρους, από ειδικούς εμπειρογνώμονες του στοιχηματισμού  φρονώ ότι έχει να συνεισφέρει ουσιαστικά.
Οι ως άνω εκθέσεις, όπως προανέφερα,   αποτελούν  επαρκή αφορμή για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης   προς έλεγχο  των πληροφοριών  που έχομε σχε τικά με την τέλεση κάποιας αξιόποινης πράξης. Ποία  είναι τα διερευνώμενα   κατά την προκαταρκτική εξέταση ποινικά  αδικήματα με βάση αυτές τις εκθέσεις; Προφανώς η με αθέμιτες ενέργειες  παρέμβαση  με σκοπό την αλλοίωση αποτελέσματος αγώνα, η δωροδοκία και δωροληψία για αλλοίωση αποτελέσματος αγώνα, ό πως και η στοιχηματική απάτη, χωρίς βέβαια να αποκλείεται και κάποια άλλη αυτεπαγγέλτως διωκόμενη πράξη.
  Οι ως άνω εκθέσεις Θα αξιοποιηθούν  αποδεικτικά κατά την προδικασία, κατά τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης.
Θα συναξιολογηθούν με άλλα αποδεικτικά μέσα, π.χ.  με τις καταθέσεις που θα ληφθούν των ποδοσφαιριστών, του διαιτητή, των εποπτών γραμμών του   υπό διερεύνηση  αγώνα.  Δεδομένου δε ότι, όπως προείπα, η ταυτότητα  των  εμπλεκομένων προσώπων από τις εκθέσεις δεν προκύπτει,  σ΄αυτό το στάδιο  (της προκαταρκτικής )μόλις προκύψουν     στοιχεία  σχετικά με το πρόσωπο των υπόπτων,  αυτοί θα κληθούν προς παροχήν εξηγήσεων. Είναι  όμως δυνατόν να προκύψει το   φαινόμενο να κριθεί ως ύποπτος κάποιο άτομο (διαιτητής, ποδοσφαιριστής) που εξετάσθηκε ήδη ενόρκως ως μάρτυς. Εάν κάποιος από αυτούς που εξετάσθηκαν ήδη ενόρκως  ως μάρτυρες  (ποδοσφαιριστής, διαιτητής)  είναι ο ύποπτος, τότε η  ένορκη κατάθεση που έδωσε δεν μπορεί να αποτελέσει μέρος της δικογραφίας,  αλλά  παραμένει στο αρχείο της εισαγγελίας, σύμφωνα με το άρθ. 31&2 Κ.Π.Δ.,  και αυτό προς  προστασία του τυχόν μετέπειτα κατηγορουμένου,  (ο ύποπτος πιθανόν μετά να γίνει κατηγορούμενος)που ενδέχεται να καταθέσει επιβαρυντικά  για αυτόν περιστατικά, τα οποία ίσως  να μην κατέθετε εάν εξεταζόταν με τις εγγυήσεις που προβλέπονται(ανωμοτίεξέ ταση,δυνατότητα παράστασης συνηγόρου).Εάν κατά την προκαταρκτική εξέταση προκύψουν επαρκείς ενδείξεις και η πράξη έχει κακουργηματικό χαρακτήτα (κακουρ γηματική απάτη, κακουργηματική παρέμβαση για αλλοίωση του αποτελέσματος αγώ να, κακουργηματική δωροδοκία ή δωρολη ψία για αλλοίωση αποτελέσματος αγώνα  άρθ. 132&4 Ν. 2725/1999) θα επακολουθήσει κύρια ανάκριση, οπότε θα έχομε πε ραιτέρω συλλογή στοιχείων. 

Ο νομοθέτης θεωρώντας ότι οι πράξεις  της καθ οιονδήποτε τρόπο παρεμβάσεως  με σκοπό την αλλοίωση αποτελέσματος   αγώνα είναι λίαν επικίνδυνες   για την κοινωνία αλλά και δυσαπόδεικτες, με  ειδικές δικονομικές διατάξεις   προβλέπει ειδικές ανακριτικές πράξεις, όπως την ανακριτική διείσδυση, την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών και την καταγραφή δραστηριότητας    εκτός οικίας με συσκευές ήχου ή εικόνας ή με  άλλα  τεχνικά μέσα,  με σκοπό να επιτύχει την εξιχνίαση των πράξεων αυτών. Από  τις ειδικές ανακριτικές πράξεις είναι δυνατόν να αντλήσομε  αποδεικτικά στοιχεία τα οποία θα συναξιολογηθούν με το περιεχόμενο των εκθέσεων. 
Όσον αφορά την πράξη της στοιχηματικής απάτης, και με δεδομένο ότι το θέμα   της απάτης που τελείται με το στοίχημα  τώρα άρχισε να απασχολεί τα ποινικά δικαστήρια της χώρας μας, δηλαδή δεν υπάρχει διαμορφωμένη νομολογία,   η απάτη  σχηματικά  συνίσταται στο ότι αυτοί που συμμετέχουν στο στοίχημα  και έχουν προκαθορίσει το αποτέλεσμα ή  συμμετέχουν στο στοίχημα γνωρίζοντας  το αποτέλεσμα  παριστούν ψευδώς στον ΟΠΑΠ και στις άλλες στοιχηματικές εταιρείες   ότι παίζει υπό υγιείς  όρους, αποκρύπτοντας αθεμίτως ότι το αποτέλεσμα είναι μεθοδευμένο, με αποτέλεσμα να πείθονται ο ΟΠΑΠ και οι στοιχηματικές εταιρείες και να καταβάλουν σ΄αυτούς τα κέρδη, με αντίστοιχη δική τους περιουσιακή βλάβη.
Στο ακροατήριο, εάν αποφασισθεί η παραπομπή στο ακροατήριο,εάν δηλαδή κριθεί ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για  την παραπομπή του κατηγορουμένου στο  ακροατήριο,   οι εκθέσεις θα πρέπει νααναγνωσθούν, κατ΄άρθρο 364 Κ.Π.Δ., και θα αξιολογηθούν εκ νέου σε δημόσια συνεδρίαση και με όρους  πλέον ζώσας διαδικασίας.Η αρχή της προφορικότητας τηςδιαδικασίας  επιβάλλει να  διαβάζονταιστο  ακροατήριο όλα τα έγγραφα που υποβλήθηκαν κατά τη διάρκεια της  διαδικασίας. Εάν ο εισαγγελέας ή οι διάδικοι ζητήσουν να εκφράσουν γνώμη (ΑΠ 434/1978 Π.Χ. ΚΗ 591)επάνω στις εκθέσεις,θα δοθεί ο λόγος σ΄αυτούς, κατ΄άρθρο  358 Κ.Π.Δ.,προκειμένου να διασφαλισθεί η παράθεση των αντίθετων απόψεων για την καλλίτερη υλοποίηση της εφαρμογής του κανόνα της κατ΄αντιδικίαν δίκης. Έτσι,κατ΄εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 358Κ.Π.Δ.,ο εισαγγελέας και οι διάδκοιτοποθετούνται επάνω στα θέματα που  θίγουν οιεκθέσεις,δηλαδή ο Εισαγγελέας  και οι διάδικοι μπορούν να κάνουν δηλώσεις και εξηγήσεις σχετικά με τις ανα φορές της ΟΥΕΦΑ.Η δικονομική αξία  τωνστοιχείων αυτών τελεί υπό την αίρεση  της επαλήθευσής τους από το Δικαστήριο Ο συνδυασμός των στοιχηματικών αυτών στοιχείων με άλλα στοιχεία  και κυρίωςεκείνα που αφορούν το αγωνιστικό μέρος του αγώνα θα βοηθήσουν το Δικαστή να φθάσει στην ουσιαστική αλήθεια με ελεύθερη εκτίμηση των στοιχείων σύμφωνα με την  αρχή της ηθικής απόδειξης (άρθ. 177 Κ.Π.Δ.). Έτσι πλέον στο ακροατήριοτο περιεχόμενο των εκθέσεων αυτών είτεθα ενισχυθεί και θα επαληθευθεί είτε  θα αποδυναμωθεί.     
Συνεπώς οι εκθέσεις αποτελούν μία επαρκή αφορμή για τη διενέργεια προκαταρκτικής  εξέτασης, αξιολογούνται  κατά τη διαδικασία αναζήτησης  και αξιολόγησης αποδεικτικών στοιχείων στην προδικασία  και   συναξιολογούνται με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία και την απολογία του κατηγορουμένου ( η οποία είναι μέσο και αποδεικτικό και υπεράσπισης)  υπό όρους ζώσας διαδικασία από το Δικαστήριο, εάν η υπόθεση φθάσει στο ακροατήριο. 
Οι εκάστοτε πληροφορίες για μεθόδευση   του αποτελέσματος ποδοσφαιρικού αγώνα άφησαν  κατά καιρούς άφωνους και έκπληκτους τους οπαδούς του αθλήματος, αυτούς που  επιθυμούσαν  ένα παιχνίδι υπό υγιείς όρους.  Πολύ φοβάμαι ότι   την  δυσάρεστη αυτή έκπληξη    διαδέχεται σιγά- σιγά  η αδιαφορία . Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να αντιληφθούμε τη σοβαρότητα της κατάστασης  και να αντιμετωπίσομε  το πρόβλημα  με ηρεμία, ψυχραιμία και λογική.  Να γίνει αντιληπτό ότι δεν   είναι δυνατόν το ποδόσφαιρο να υποφέρει κάτω  από   τον συγκεκριμένο δυνάστη,   που είναι  η επιδίωξη αθέμιτου οικονομικού οφέλους.
 Το ποδόσφαιρο είναι το πιο λαοφιλές άθλημα. Είναι το άθλημα  που τραβά σαν δυνατός  μαγνήτης  τους περισσότερους  φιλάθλους. Είναι το άθλημα που κατέχει ξεχωριστή θέση στη γραφίδα των ασχολουμένων με τον αθλητισμό.
 Είναι άθλημα και πρέπει να    αναδεικνύεται  ο καλλίτερος

Είναι άθλημα και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως μέσο προς επίτευξη αθέμιτων σκοπών.

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016

Μον/λές Πρωτ. Αθηνών 402/2014 και 940/2014,Περί της υπαγωγής των αποφάσεων της ΓΣ της ΕΠΟ στον δικαστικό έλεγχο


Παραθέτουμε από την ιστοσελίδα της ΕΠΟ τις υπ΄ αριθ.402/2014 και 940/2014 αποφάσεις του Πρωτοδικείου Αθηνών,που δικαιώνουν την ΕΠΟ στην αντιδικία της με τους προπονητές και ένωση-μέλος της, στις οποίες όμως, στην μεν πρώτη αναγνωρίζεται η βάσει του ν. 3479/2006  ισχύς του"αυτοδιοίκητου" της ΕΠΟ, που , ως γνωστόν, έχει πλέον καταργηθεί με τον ν.4326/2015, στην δε δεύτερη επιβεβαιώνεται η αρμοδιότης των πολιτικών δικαστηρίων επί αγωγών για την ακύρωση αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης της ΕΠΟ. Προφανώς η ΕΠΟ ανήρτησε τις αποφάσεις αυτές θεωρώντας ότι την εξυπηρετούν στην υποστήριξη των γνωστών θέσεών της περί μη υπαγωγής της στην εν γένει αθλητική νομοθεσία, στην πραγματικότητα όμως αποδεικνύουν ότι σήμερα κάτι τέτοιο δεν μπορεί πλέον να υποστηριχθεί.

http://www.epo.gr/Default.aspx?a_id=44756

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016

Γ.Λυσαρίδης,Το διαχρονικό πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου

Συνεχίζοντας την παράθεση σημαντικών κειμένων από την δράση του ΙΔΕΑΔ παραθέτουμε την εμπνευσμένη ομιλία του Γιώργου Λυσαρίδη κατά την ημερίδα μας τον Απρίλιο του 2015, πιστεύοντας ότι μπορεί να χρησιμεύσει ως πυξίδα για τους ανθρώπους του ποδοσφαίρου μέσα στο 2016, που ως γνωστόν θα κληθούν και πάλι να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες του αγαπημένου τους αθλήματος.


               Ημερίδα του Ι.Δ.Ε.Α.Δ. «  Ποδόσφαιρο και  έννομη τάξη»

                                       Σάββατο 18 Απριλίου 2015
       Αίθουσα «Γαλάτεια Σαράντη» , Υπ. Παιδείας και Θρησκευμάτων, Αθήνα

                                    ΕΙΣΗΓΗΣΗ  ΓΙΩΡΓΟΥ  ΛΥΣΑΡΙΔΗ
« Το διαχρονικό πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου: Συμπτώματα -  Παθογένειες»

1.   Αποτελεί κοινή διαπίστωση πως, εδώ και πολύν καιρό, το ποδόσφαιρό μας νοσεί βαρύτατα και ζεί αναπνέοντας με τις τελευταίες ανάσες που τού απέμειναν πριν να βυθιστεί ολοκληρωτικά στο κώμα της πλήρους ανυποληψίας. Νοσεί, όχι μόνο από μία, αλλά από ένα σύμπλεγμα νόσων που, όπως όλες οι σοβαρές ασθένειες, εξαντλούν τα υγιή κύτταρα και ευνοούν να επιβιώνουν τα παράσιτα.

Ανεπαρκής ποδοσφαιρική αρχή, με παντελή έλλειψη σχεδιασμού και οράματος, αναξιοκρατία και αδιαφάνεια, κλονισμένη αξιοπιστία ποδοσφαιρικών θεσμών και οργάνων, πελατειακές σχέσεις και επιλεκτική εφαρμογή των νόμων και των κανονισμών, είναι κάποιες από τις ασθένειες. Αγωνιστική καχεξία, φτωχό θέαμα και έλλειψη συναγωνισμού, άδειες κερκίδες στα γήπεδα, καταγγελίες για συναλλαγές και δράση παρασκηνίου, καχυποψία των φιλάθλων που οδηγεί σε ακραίες αντιδράσεις, είναι μερικά από τα συμπτώματα αυτών των ασθενειών.

Τη νοσηρή αυτή κατάσταση, στην οποία έχει περιέλθει το ποδόσφαιρο στη χώρα μας, την καταγράφει ασφαλώς η εδραία πεποίθηση σύμπαντος του φίλαθλου κοινού, αλλά την επιβεβαιώνουν αδιάψευστα και οι αριθμοί από την ετήσια έκθεση της ΟΥΕΦΑ, όπου το ελληνικό ποδόσφαιρο κατατάσσεται στα τελευταία του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού χάρτη καθώς, ανάμεσα στα 728 clubs πρώτης κατηγορίας, οι ΠΑΕ της ελληνικής super league καταλαμβάνουν θέσεις απογοητευτικές στους 5 δείκτες : «μέσος όρος εισιτηρίων», «ρυθμός ανάπτυξης και αύξησης εσόδων», « ποσοστό για συμβόλαια και μισθούς επί των συνολικών εσόδων», «κέρδη-ζημίες» και «καθαρή θέση εταιρείας», με βάση τους οποίους αξιολογούνται οι ομάδες και συντάσσεται η έκθεση απο την διεύθυνση licensing  και financial fair play της ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας.

2. Θεωρώ, όμως, πως οι ασθένειες αυτές είναι παρεπόμενες και τα συμπτώματα δευτερογενή. Κατά τη γνώμη μου, αν θέλουμε να αναζητήσουμε την πρωτογενή ασθένεια, αυτήν που παράγει τις υπόλοιπες και προκαλεί τα συμπτώματα, δηλαδή την παθογένεια, με τη μεγάλη διάρκεια που την κάνει να μην είναι μιά περαστική ασθένεια, αλλά χρόνια, διαρκής και, εν τέλει μόνιμη, στην οποία  δεν ανθίσταται ο οργανισμός του ελληνικού ποδοσφαίρου, γιατί έχει εθιστεί και είναι χαραγμένη βαθιά στο γενότυπό του, στο DNA του, αυτή η ασθένεια είναι η σχέση κηδεμονίας και εξάρτησης που το χαρακτηρίζει και το διαφεντεύει.

Η σχέση αυτή, διαχρονική στην ιστορία του ποδοσφαίρου μας, με διαφορετικές ίσως εκδοχές, οδήγησε σταδιακά στην απόλυτη αποδόμηση της νόμιμης και θεσμικής άσκησης εξουσίας στο ποδοσφαιρικό μας τοπίο και την μεθοδευμένη υποκατάστασή της από ιδιοτελή και έκνομα εξωθεσμικά κέντρα

3. Στη σχέση αυτής της άτυπης επιτροπείας που δρα στο παρασκήνιο, υπάρχει ο κηδεμόνας-εξουσιαστής και ο κηδεμονευόμενος-εξουσιαζόμενος. Το ρόλο του πρώτου τον διεκδίκησαν, παλιότερα τα κόμματα, την τελευταία εικοσαετία οι μεγαλοπαράγοντες. Στο ρόλο του δεύτερου υπήρχε πάντοτε μιά πρόθυμα υποταγμένη και εθελόδουλη ΕΠΟ.

Από την καθιέρωση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και μετά, τη δεκαετία του ΄80, όταν τα κόμματα αντιλήφθηκαν πως ο χώρος του αθλητισμού, και ειδικότερα του ποδοσφαίρου, αποτελεί μιά ευρύτατη δεξαμενή ψήφων, ο κομματισμός εναγκαλίστηκε μέχρις ασφυξίας τον αθλητισμό. Οι αρχαιρεσίες στις αθλητικές ομοσπονδίες ήταν μιά προέκταση της κομματικής αντιπαράθεσης και η εκλογή φίλα προσκείμενης διοίκησης ήταν επιβεβαίωση κομματικής κυριαρχίας. Ήταν τότε που στην υγιή μερίδα των φιλάθλων επικράτησε ο καλοπροαίρετος αφορισμός «μακριά η πολιτική από τον αθλητισμό».  Βέβαια, άλλο ο (αποβλητέος) κομματισμός και άλλο η (επιβαλλόμενη) ύπαρξη πολιτικής στον αθλητισμό. Κάθε νουνεχής φίλαθλος αποκηρύσσει την τακτική των κομματικών αγκυλώσεων, συγχρόνως όμως απαιτεί από τους κυβερνώντες να έχουν πολιτική άποψη και αντίστοιχο σχεδιασμό για τον αθλητισμό, να τα διακηρύσσουν δημόσια και δεσμευτικά ως κυβερνητικό πρόγραμμα και να τα υλοποιούν όταν γίνονται κυβέρνηση. Δυστυχώς, με ελάχιστες και πρόσκαιρες εξαιρέσεις, διαχρονικά έλειψε η πολιτική στον αθλητισμό. Ανέξοδη ρητορεία και ωραιολογίες πριν τις εκλογές και μετά ατολμία, αναποφασιστικότητα, αντιφατική στάση και συμβιβασμοί στο όνομα της προσωπικής πολιτικής επιβίωσης. «Ήπια προσαρμογή», θα λέγαμε, με τη σύγχρονη πολιτική ορολογία.

Τα πράγματα άλλαξαν, επι τα χείρω, όταν η «πελατεία» του ποδοσφαίρου μπήκε στο στόχαστρο προσώπων και σχηματισμών πολύ πιό σκληρών από τα κόμματα, για τα οποία τουλάχιστον υπήρχε ένας έλεγχος από την λίαν ευάριθμη εγχώρια «κοινωνία του ποδοσφαίρου» αφού δρούσαν στο προσκήνιο, σε αντίθεση με τα σύγχρονα «αφεντικά» που, εξωθεσμικά καθώς είναι, δρούν αφανώς και ανέλεγκτα. Όταν επιχειρηματίες, τζογαδόροι, VIPS και υπόκοσμος, αντιλήφθηκαν ότι οι τεράστιες μάζες των ανθρώπων που παθιάζονται με το ποδόσφαιρο και με την ομάδα τους αποτελούν συγχρόνως και τεράστιες κερδοφόρες αγορές, αλλά – επίσης, πολύ σημαντικό- και τεράστια ασπίδα προστασίας από έναν αφοσιωμένο «στρατό»,  το ποδόσφαιρο έγινε ένα «παιχνίδι εξουσίας», μιά υπόθεση διαπλοκής, οικονομικών συμφερόντων, πεδίο πολιτικής και ιδεολογικής εκμετάλλευσης. Επικράτησε, τηρουμένων των αναλογιών, αυτό που αποτελεί την πεμπτουσία της σύγχρονης αντίληψης για την «αγορά». Δηλαδή, να κατακτά, να αλώνει, να κουρσεύει οτιδήποτε αποτελεί προϊόν που μπορεί να πουληθεί στις μάζες.



4. Κι αν για τον  ρόλο του κηδεμόνα, μετά την περίοδο της επιτροπείας των κομμάτων, την τελευταία εικοσαετία (1995 – 2015), στην μ.Α. ( «μετά Αλεξανδρούπολη») εποχή, υπάρχει διαρκής διαγκωνισμός και διεκδίκηση από μεγαλοπαράγοντες, στο ρόλο του «υπό κηδεμονία» υπήρχε σταθερά η ΕΠΟ. Μιά ΕΠΟ πρόθυμη να εκποιήσει και το τελευταίο απομεινάρι αυτοτέλειας και ανεξαρτησίας σκέψης και δράσης υπέρ των εξωθεσμικών προστατών της, στους οποίους και οφείλει την εκλογή της. Ασκώντας απλή διαχείριση, κι αυτή άτολμη, με αδρανή αντανακλαστικά και σε «αναμονή οδηγιών» για κάθε της ενέργεια, με αναλώσιμους Προέδρους και Διοικητικά Συμβούλια, έχει διασυρθεί και απαξιωθεί στην κοινή γνώμη, η οποία τής καταλογίζει φαυλότητα και τη θεωρεί προϊόν εκμαυλισμού συνειδήσεων. Για τη διατήρηση της ακρωτηριασμένης εξουσίας της, για μεν το εξωτερικό επιστρατεύει όποτε νιώθει «στριμωγμένη» την αυθαίρετη ερμηνεία και επιλεκτική (« α λα κάρτ») εφαρμογή του περίφημου «αυτοδιοίκητου», για δε το εσωτερικό τις πιέσεις και τις προσφορές «ανταλλαγμάτων» προς ευνουχισμένους εκλέκτορες ενός αντιδημοκρατικά περιορισμένου εκλεκτορικού σώματος, με ελάχιστες απομένουσες αντιστάσεις αξιοπρέπειας.


5. Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο έχει εγκαταλειφθεί αβοήθητο στη μοίρα του. Οι Ποδοσφαιρικές Ενώσεις αυτοσχεδιάζουν, άλλες ανήμπορες, άλλες απρόθυμες για οποιαδήποτε διεκδίκηση ή ρήξη, εγκλωβισμένες κι αυτές στη λογική της πειθήνιας υπακοής και της με κάθε τρόπο διατήρησης της καθεστωτικής εξουσίας σε τοπικό επίπεδο.

Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο έχει καταστεί «ρωμαϊκή αρένα», όπου δεν υπάρχει χώρος για ισονομία και δημοκρατία,  αλλά κατισχύει το δίκαιο (και η ιταμότητα) των δυνατών, ενώ οι ενδεείς αδύνατοι, ως δορυφόροι και κομπάρσοι,  εκλιπαρούν προκειμένου να περισώσουν κάποια από τα κομάτια της σάρκας τους. Πλήρης υποτέλεια και ασφυκτική εξάρτηση, σε έναν φαύλο κύκλο στον οποίο ο σημερινός ευνοημένος θα είναι ο αυριανός αδικημένος, αναλόγως με τις συμμαχίες που θα έχει επιλέξει ο «μονοκράτορας».

Αυτό το στρεβλό και δεσποτικό  μοντέλο μακροπρόθεσμα το πληρώνουν και οι ίδιοι οι εμπνευστές του, έστω και αν αλαζονικά απολαμβάνουν πρόσκαιρα το ρόλο του πρωταγωνιστή. Εδώ βρίσκει εφαρμογή το ότι «κανείς δεν είναι πιό τυφλός απο αυτόν που δεν θέλει να δεί». Γιατί η απληστία και η ψευδαίσθηση του μεγαλείου της μονοκρατορίας δεν τους αφήνει να αντιληφθούν ότι στον αθλητισμό το οφελος του πρωταγωνιστή, ηθικό και οικονομικό, έχει ουσιαστικό και ανατροφοδοτούμενο αντίκρισμα, μόνο όταν κατακτιέται σε υγιές και συναγωνιστικό περιβάλλον, απέναντι σε αξιόμαχους και ανταγωνιστικούς αντιπάλους.


6.  Η λογική αυτή της επικυριαρχίας και του ελέγχου του χώρου του ποδοσφαίρου, από τον έναν ή από τους λίγους, με «εργαλείο» και βραχίονα χειραγώγησης την ΕΠΟ, προκάλεσε οδυνηρές παρενέργειες. Δημιούργησε ένα παρασιτικό και μη ελεγχόμενο  περιβάλλον, από κάποιες χιλιάδες «επιτήδειους» του χώρου ανα την επικράτεια, οι οποίοι εξασφαλίζουν τον βιοπορισμό τους μέσα από κομπίνες, μαγκιά και  αρπαχτές, προσφέροντας «προστασία», πραγματική ή «δήθεν», και πάσης φύσεως εκδουλεύσεις. Κατάφεραν, μάλιστα, να φέρουν το ποδόσφαιρο στα δικά τους μέτρα. Έτσι, που το κουστούμι να ταιριάζει μόνο σ’ αυτούς και στους ομοίους τους. Η χειρότερη από τις ζημίες που προξένησαν είναι ότι, μέσα στη θολούρα και την ομίχλη που έντεχνα οι ίδιοι δημιούργησαν,  κατόρθωσαν να διαπεράσει όλο τον κόσμο του ποδοσφαίρου η αντίληψη πως «κατάλληλοι» για το χώρο είναι μόνο οι ατσίδες και οι κομπιναδόροι, αυτοί που «έχουν άκρες» και μπορούν «να σε σμπρώξουν». Στους άλλους, τους αιρετικούς, επιφυλάσσουν τη ρετσινιά του «ρομαντικού», του παρωχημένου και «παλαιάς κοπής». Βέβαια, τώρα που το ποδόσφαιρό μας έχει πιάσει πάτο και έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο, υποκριτικά σπεύδουν όλοι να υποστηρίξουν την αξιοκρατία, την ισονομία και άλλα παρόμοια. Δεν το πίστευαν ποτέ. Ούτε και τώρα το πιστεύουν. Το δόγμα τους παραμένει «ο θάνατός σου, η ζωή μου». Όμως, η ανάγκη και η πίεση της κοινωνίας τούς κάνει να αναλογιστούν τα αποτελέσματα της αδιέξοδης τακτικής τους. Τελικά, έστω και με καθυστέρηση, ο ρομαντισμός που υποστήριζε ανέκαθεν ότι ανώτεροι πάντων πρέπει να είναι οι θεσμοί, οι νόμοι και οι κανόνες, αναδεικνύεται ως υπέρτατος ρεαλισμός και αναγνωρίζεται και από τους ίδιους που τον λοιδορούσαν.


7.  Πιστεύω ότι έχει φτάσει η ώρα μηδέν. Είναι ώρα ευθύνης για όλους. Για την πολιτεία, τις ποδοσφαιρικές αρχές, τον αθλητικό τύπο, τη φίλαθλη μάζα, ακόμη και για το οπαδικό κίνημα, που οφείλουν να συνδιαμορφώσουν ένα νέο μανιφέστο για το ποδόσφαιρό μας. Το οποίο, ασφαλώς, δεν μπορεί να διαπνέεται από κανενός είδους μουσειακή αντίληψη για ρετρό «επιστροφή στις ρίζες» ή να υπαγορεύεται από αποθηκευμένες ιδεοληψίες του παρελθόντος.

Το νέο αυτό  ποδόσφαιρο πρέπει να γεννηθεί στο νέο παγκόσμιο περιβάλλον, που έφερε τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο στο επίκεντρο της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Και, όπως τα κράτη δεν μπορούν πλέον να απομονωθούν από τον υπόλοιπο κόσμο στα τείχη του δικού τους «γαλατικού χωριού», έτσι και το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να κλειστεί έξω από τα τείχη της γνώσης, της επιστήμης, της οικονομίας και της διεθνοποίησης των αθλητικών λειτουργιών.. Στο νέο αυτό περιβάλλον, θα είναι απολύτως συμβατή η αθλητική ιδεολογία και η πολιτική αρχών με την επιχειρηματική επένδυση και τη θεμιτή επιδίωξη οικονομικού κέρδους, όμως με νόμους και κανόνες που να διασφαλίζουν ότι «καθαροί επενδυτές» θα προωθούν «καθαρό αθλητικό ανταγωνισμό»,  με «καθαρό αθλητικό προϊόν» και  με «καθαρότητα στη διαχείρισή του».


8. Η πρόταση προς όλες τις πλευρές, με την ευθύνη της πρωτοβουλίας και του συντονισμού να βαρύνει την κυβέρνηση και τον αρμόδιο Υφυπουργό, είναι να κηρύξουν από κοινού «ανακωχή» με πυρήνα την αποδέσμευση του ποδοσφαίρου από τα δεσμά της επιτροπείας και να επεξεργαστούν άμεσα έναν αξιακό κώδικα, με βάση την ίση μεταχείριση και την εφαρμογή των νόμων και κανονισμών προς πάντες, τη συνεργασία όλων των φορέων για την ανάδυση από το τέλμα της ανυποληψίας και τη σταδιακή επαναφορά του ποδοσφαίρου μας σε τροχιά εξυγίανσης. Το ασφαλώς προσδοκώμενο όφελος θα το προσποριστούν όλοι. Το ελληνικό ποδόσφαιρο θα απακατασταθεί ηθικά, θα προκαλέσει το ενδιαφέρον σε πραγματικούς επενδυτές, το αθλητικό θέαμα ως προϊόν θα είναι αξιόπιστο και ελκυστικό, ο κόσμος θα επιστρέψει στα γήπεδα και ο βασιλιάς των σπορ θα επανέλθει, όχι γυμνός πιά, στο θρόνο του.

Την οφείλουν αυτή τη συνεννόηση στο υγιές φίλαθλο κοινό. Την οφείλουν στην ελληνική νεολαία. Χωρίς μεγαλοστομίες και χωρίς αυτάρεσκους κομπασμούς του τύπου « Τα αστραπιαία έχουν ήδη διεκπεραιωθεί. Αυτή τη στιγμή γίνονται τα ακατόρθωτα. Για τα θαύματα ζητούμε προθεσμία λίγων ημερών», που ακούστηκαν στο παρελθόν.

Στην κατεύθυνση αυτή, η πολιτεία έχει μεν την ευθύνη, αλλά συγχρόνως και την ευκαιρία, να αλλάξει «το πρόσωπο» του ποδοσφαίρου μας. Ας μετέλθει όλων των μέσων, δεν θα έλεγα «θεμιτών και αθέμιτων», προτιμώ να πω «εμφανών και αφανών» (και ο νοών νοείτω). Και επειδή η διαπλοκή και η σήψη έχει διαβρώσει όλο το σώμα  του ποδοσφαίρου, ας έχει η πολιτεία στο οπλοστάσιό της και αυτό που απάντησε ο Ηράκλειτος, όταν τού ζήτησαν τη συνταγή για να οργανωθεί η κοινωνία της «νέας Εφέσου», αφού η μέχρι τότε είχε βουτηχτεί μέχρι το λαιμό στο βούρκο της διαφθοράς : «Άπαντας απάγξασθαι, ανήβειν καταλιπείν», συμβούλευσε ο Ηράκλειτος, δηλαδή σε κάπως ελεύθερη μετάφραση  «όλους να τους κρεμάσετε, να μείνουν μόνο αυτοί που ακόμη δεν έχουν φτάσει στην εφηβική ηλικία». Και, προσθέτω εγώ,  δεν πειράζει αν μαζί  με τα ξερά καούν και τα χλωρά...

Ιδού, λοιπόν, η Ρόδος...Κυβέρνηση, κόμματα, αθλητικοί οργανισμοί θα δοκιμαστούν, όχι μόνο για τις προθέσεις, αλλά και για την αποτελεσματικότητά τους.

Εμείς οι απλοί φίλαθλοι, θα τούς παρακολουθούμε και θα τους κρίνουμε, κινούμενοι ως εκκρεμές, από το ένα άκρο (το απαισιόδοξο) που λέει: « Aν ποτέ πεί να ξεβρομίσει αυτός ο τόπος, πολύ φοβάμαι πως θα μείνει μόνον ο τόπος» , μέχρι το άλλο ( το αισιόδοξο) που απαντάει : «Την ελπίδα τη φτιάχνεις με όση απελπισία σου’ χει απομείνει».



Γιώργος Λυσαρίδης
Απρίλιος 2015