YOUTUBE

Τετάρτη 22 Μαρτίου 2017

ΙΔΕΑΔ, Ενημερωτικό δελτίο για τις εκδηλώσεις 19 και 20-3-2017

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία και με σημαντική κοινωνική και πολιτιστική απήχηση το διήμερο των εκδηλώσεων του ΙΔΕΑΔ  ( Η ημερίδα της 19-3-2017 για την προσφορά των προσφυγικών σωματείων στο ελληνικό ποδόσφαιρο και το τουρνουά μνήμης,φιλίας και αλληλεγγύης της 20-3-2017). Ηταν η πρώτη φορά που το ΙΔΕΑΔ  επιχείρησε μια σύνθετη μη νομική εκδήλωση και αυτό καθιστά την επιτυχία του εγχειρήματος ακόμα πιο σημαντική. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα και δημοσίως τους:
1. Δώρο Κλεοβούλου- μέλος του ΔΣ του ΙΔΕΑΔ, Βαγγέλη Χαραλάμπους- διοργανωτή της έκθεσης"Αθλητισμός-Υγεία - Διατροφή' και Τάσο Τζήκα-Πρόεδρο της HELEXPO για την διάθεση της αίθουσας και την όλη υλικοτεχνική στήριξη της ημερίδας.
2. Τους δημοσιογράφους Βασίλη Μαγγαναδέλη και Δημήτρη Κουμουρτζή, για την άρτια δημοσιογραφική κάλυψη και των δύο εκδηλώσεων.
3. Τους συντονιστές των παλαιμάχων Γιώργο Ουσταμπασίδη(Νέα Ιωνία), Μιχάλη Σιμιγδαλά (ΑΕΚ)
και Βασίλη Μαστρακούλη (Απόλλων),καθώς και τον συντονιστή του Δικτύου προσφύγων Αθήνας Μιχάλη Φλαμπουράρη για την συμμετοχή των ομάδων τους στις εκδηλώσεις.
4. Τον δήμαρχο Νέας Ιωνίας Ηρακλή Γκότση και τον πρόεδρο του ΟΠΑΝ.Ιωνίας κο Αμανατίδη για την παραχώρηση του γηπέδου.
5. Τον Γενικό Αρχηγό της ερασιτεχνικής ΑΕΚ κο Δευτεραίο μαζί με τα μέλη του ΔΣ της ερασιτεχνικής και της λέσχης ιστορίας και πολιτισμού, τον Πρόεδρο του ερασιτέχνη Απόλλωνα κο Καταβέλο μαζί με τα μέλη του ΔΣ , καθώς και τους υποψήφιους δημάρχους νέας Φιλαδέλφειας και Νέας Ιωνίας κο Αράπογλου και κα Θωμαϊδου  για την συμμετοχή και συνεισφορά τους στην ημερίδα
6. Τους κεντρικούς ομιλητές της ημερίδας Αριστείδη Καμάρα, Λουκά Χριστοδούλου και Κυριάκο Χήνα για τις εξαιρετικές παρουσιάσεις τους που αφού απομαγνητοφωνηθούν θα δημοσιευτούν σύντομα.
6. Τέλος, ευχαριστουμε για τις απονομές των τιμητικών διακρίσεων τον Υπουργό Επικρατείας κο Φλαμπουράρη,τον Δήμαρχο κο Γκότση και τον πρώην πρόεδρο του ΠΣΑΤ και Δήμαρχο Πεύκης κο Θεοδωρακόπουλο.




Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

Ν. Μάλλιαρης, Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν στο ποδόσφαιρο







του Νίκου Μάλλιαρη(*)

Οι πληροφορίες λένε ότι δεκάδες φάκελοι με ελληνικά ποδοσφαιρικά παιχνίδια υψηλού στοιχηματισμού (κυρίως Β΄ εθνικής) μουχλιάζουν στα συρτάρια του υφυπουργείου Αθλητισμού. Οι λόγοι που δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, προφανώς είναι δύο. Πρώτον, γιατί αν έπεφταν στα χέρια των δημοσιογράφων, θα κατέρρεε σαν χάρτινος πύργος η πολιτική της δήθεν κάθαρσης την οποία με τυμπανοκρουσίες έχτισε ο πρώην υφυπουργός αθλητισμού Σταύρος Κοντονής. Δεύτερον, επειδή θα εκτίθονταν ανεπανόρθωτα η διορισμένη και καλοπληρωμένη ηγεσία της νέας Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Και χωρίς δράκο, το παραμύθι της κάθαρσης δεν πείθει ούτε παιδάκια.

Το μοντέλο του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου ως τέκνο της οικονομικής ζωής της χώρας έχει καταρρεύσει, όπως και χιλιάδες άλλες επιχειρήσεις στη διάρκεια της κρίσης. Πέρασαν ήδη δυο χρόνια και δεν έχουν δοθεί ακόμη στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα των όποιων οικονομικών ελέγχων έχουν γίνει στις ΠΑΕ. Αυτό το μοντέλο ζει προ πολλού με δανεικά, ίσως και με κλεμμένα. Και στο ποδόσφαιρο ισχύει ό,τι και στη ζωή. Στους δέκα πεινασμένους, οι εννέα θα κλέψουν για να φάνε. Ο δέκατος θα χορτάσει στη μετά θάνατον ζωή. Ας εξηγούμαστε όμως για να μην παρεξηγούμαστε.

Μια ομάδα Β΄ εθνικής έχει έσοδα μάξιμουμ 100.000 ευρώ και έξοδα από 500.000 - 1.000.000 ευρώ (μισθοί, εφορία, ασφάλεια, ξενοδοχεία, αεροπλάνα, διαιτητές, γιατροί, προπονητές, ακαδημίες). Η αφαίρεση δείχνει ότι υπάρχει ετήσιο έλλειμμα 400.000 - 900.000 ευρώ το οποίο πρέπει να καλυφθεί προκειμένου να μην διαλυθεί η ομάδα. Ποιος επενδυτής, επιχειρηματίας, παράγοντας, θα έδινε στις μέρες μας αυτό το ποσό για να κάνει το χόμπι του;

Αυτό το κενό έρχονται να καλύψουν οι αετονύχηδες. Οι λεγόμενοι άνθρωποι της νύχτας. Τα παλικάρια που δεν χαμπαριάζουν από νόμους. Οι τζογαδόροι οι οποίοι παράτησαν τον ιππόδρομο για να ασχοληθούν εκ του ασφαλούς με το ποδοσφαιρικό στοίχημα. Και μαζί με αυτούς έγιναν τζογαδόροι, παίκτες, διαιτητές, προπονητές, παράγοντες. Εν ολίγοις, δεν φταίει το ποδόσφαιρο για τη διαφθορά στα πρωταθλήματα. Το σύστημα πάνω στο οποίο στηρίζεται νομικά και διοικητικά το δήθεν επαγγελματικό ποδόσφαιρο, σπρώχνει τις ομάδες να ερωτοτροπούν με απατεώνες. Κι όσο δεν αλλάζουν οι συνθήκες που υποχρεώνουν τους συλλόγους να παραδίδονται στα χέρια τζογαδόρων, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία εξυγίανση στο χώρο, όσοι υφυπουργοί και αν αλλάξουν.

Η κυβέρνηση ακολούθησε την πεπατημένη. Αντέγραψε τις συνήθειες προηγούμενων κυβερνήσεων. Πίστεψε ότι το «έλλειμμα» στο ποδόσφαιρο είναι νομικό. Ψήφισε νέους νόμους, διόρισε δια νόμου δοτή διοίκηση στην ΕΠΟ και τώρα καμαρώνει που η παράγκα άλλαξε διεύθυνση και αφεντικά. Η επιτροπή που διοικεί την ΕΠΟ, το πρώτο που έκανε άμα τη αναλήψει των καθηκόντων της, ήταν να διπλασιάσει τον αριθμό των διαιτητών, των βοηθών και των παρατηρητών διαιτησίας. Εν ολίγοις μείωσε σε όλους κατά το ήμισυ το εισόδημα αλλά και τις αγωνιστικές τους εμπειρίες. Τα αποτελέσματα είναι ήδη εμφανή. Ας ελπίσουμε ότι στους πίνακες διαιτητών που θα ανακοινωθούν το καλοκαίρι, δεν θα συμπεριλαμβάνονται μόνο οι οσφυοκάμπτες, αν και τα διαιτητικά λάθη των τελευταίων μηνών, μόνο ως σκηνές από ταινία προσεχώς, μπορούν να ερμηνευτούν. Οι «σπεσιαλίστες» και οι παρατρεχάμενοι, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σωτηρία του ελληνικού ποδοσφαίρου βρίσκεται στη μείωση των ομάδων των δύο επαγγελματικών κατηγοριών. Οι περισσότεροι μιλούν για πρωτάθλημα Α΄ εθνικής 12 ομάδων και Β΄ εθνικής με 14.

Οι ισχυροί του ποδοσφαίρου έχουν κάθε λόγο να ονειρεύονται παχυλές αγελάδες. Η μείωση του αριθμού των ομάδων θα τους αποφέρει μεγαλύτερο μέρισμα στην κατανομή των όποιων εσόδων. Και ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα. Το πείραμα δοκιμάστηκε και πριν κάποια χρόνια, αλλά απορρίφθηκε ως αποτυχημένο. Γιατί θα βελτιώσει τώρα την ποιότητα του προσφερόμενου θεάματος και θα αυξήσει την αξιοπιστία του αθλήματος?

Πριν την οικονομική κρίση, ο ετήσιος τζίρος του επαγγελματικού ποδοσφαίρου ανέρχονταν περίπου σε 250 εκ.ευρώ. Το 2014 μειώθηκε κατά το ήμισυ και επί της σημερινης κυβερνήσεως έπεσε κάτω από 100 εκ. ευρώ. Οι ειδικοί, μηδέ εξαιρουμένων των κεφαλών που υπογράφουν την κυβερνητική αθλητική πολιτική, επί της ουσίας υποστηρίζουν ότι το ποδοσφαιρικό σκάφος θα επανέλθει σε ήρεμα νερά, αν ρίξουν στην ανεργία 200 ? 300 ποδοσφαιριστές, δεκάδες προπονητές και εκατοντάδες υπαλλήλους.

Επειδή η Ελλάδα είναι μικρή χώρα και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, ας είμαστε ειλικρινείς. Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έκανε και δεν κάνει τίποτα προκειμένου να διεκδικήσει μεγαλύτερο μερίδιο από τα 250 δισ. ευρώ του ετήσιου παγκόσμιου ποδοσφαιρικού τζίρου. Από ιδρύσεώς του οι ομάδες λειτούργησαν ως οχήματα προώθησης πολιτικών και συμφερόντων των οικονομικά ισχυρών. Ουδέποτε και καμία κυβέρνηση δεν κατάρτισε ένα σοβαρό πρόγραμμα προκειμένου να ανθίσει και στη χώρα μας η λεγόμενη από πολλούς ποδοσφαιρική βιομηχανία. Ανεφάρμοστα μοντέλα προηγμένων ποδοσφαιρικά χωρών αντέγραφαν ανέκαθεν, χωρίς ποτέ να μελετήσουν την ελληνική πραγματικότητα, για να μάθουν έστω που πατούν και που βαδίζουν.

Αν θέλετε ένα διαφορετικό ποδόσφαιρο, ανοίξτε τα σωματεία στις κοινωνίες, αναβαθμίστε τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, αναδείξτε εκλεγμένες και ελεγχόμενες από τα χιλιάδες μέλη ηγεσίες, νομιμοποιήστε εκλογικά την αντιπολίτευση, απαλλάξτε τις ομοσπονδίες από τους δεινόσαυρους, επιτρέψτε στους νέους να ονειρευτούν και να πειραματιστούν, θεσμοθετείστε κανόνες και απαιτείστε την εφαρμογή τους, απαλλάξτε τον αθλητισμό από τις εκάστοτε ανιστόρητες πολιτικές παρεμβάσεις και τις τοπικές ενώσεις από την σκληρή και αντιδημοκρατική κηδεμονία των «επαγγελματιών» παραγόντων των ομοσπονδιών.
Αθλητισμός χωρίς ελευθερία, δημοκρατία, αξιοκρατία, νεανική φαντασία, επιχειρηματικό πνεύμα και σεβασμό στους κανόνες, δεν μπορεί να επιβιώσει, όσα χρήματα κι αν εισπράξει από τον κρατικό κορβανά. Στα δύο χρόνια που πέρασαν από την ημέρα που ακούστηκε το «για πρώτη φορά αριστερά», όλα βαίνουν καλώς εναντίον του αθλητισμού και δη του ποδοσφαίρου. Ή όπως έγραψε ο αείμνηστος Μανώλης Ρασούλης «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν».

Παρεμπιπτόντως, συγχαρητήρια στην αθλητική ηγεσία , που με τις επιλογές και την αμέριστη συμπαράστασή της, βοήθησε καθοριστικά ώστε να εκλεγεί πρόεδρος της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων, ο «ισχυρότερος» από τους δύο υποψήφιους της Νέας Δημοκρατίας.
* Ο Νίκος Μάλλιαρης είναι παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και μέλος της F. C. Barcelona
Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Ιδέες και Απόψεις» του ΑΠΕ- ΜΠΕ δημοσιεύονται αυτούσια και απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του πρακτορείου.


Λεπτομέρειες στη συνδρομητική σελίδα του ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

ΙΔΕΑΔ, Ημερίδα 19-3-2017:Η συνεισφορά των προσφυγικών αθλητικών σωματείων στη κοινωνία του ποδοσφαίρου


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

- Το Ινστιτούτο Διεθνούς και Ελληνικού Αθλητικού Δικαίου (Ι.Δ.Ε.Α.Δ.)
- Οι σύλλογοι παλαιμάχων ποδοσφαιριστών των  προσφυγικών αθλητικών      σωματείων Νέας Ιωνίας, της Α.Ε.Κ.  και του Απόλλωνα Σμύρνης
 - Η ποδοσφαιρική ομάδα υπαλλήλων της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού
- Και η προσφυγική ποδοσφαιρική ομάδα ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ
 σας προσκαλούν στην ημερίδα-συζήτηση που διοργανώνουν την Κυριακή 19-3-2017 και ώρα 11.00 στην HELEXPO, Λ. Κηφισίας 39- Μαρούσι (2ος όροφος-δίπλα στο Avenue), με θέμα:
Η συνεισφορά των προσφυγικών αθλητικών σωματείων στη κοινωνία του ποδοσφαίρου
Εισηγήσεις:
-          Αριστείδης Καμάρας, πρώην Πρόεδρος Γ.Σ. Απόλλων Σμύρνης : Ο αθλητικός πολιτισμός της Μικράς Ασίας: Το παράδειγμα του Απόλλωνα Σμύρνης
-          Λουκάς Χριστοδούλου, Πρόεδρος ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. Νέας Ιωνίας και Ο.Π.Σ.Ε.: Η συνεισφορά των προσφυγικών σωματείων στην κοινωνική ενσωμάτωση των προσφύγων: Το παράδειγμα της Νέας Ιωνίας
-          Κυριάκος Χήνας, Μέλος της Λέσχης πολιτισμού και ιστορίας της ΑΕΚ: Η συνεισφορά  των προσφυγικών σωματείων στην τοπική κοινωνία: Το παράδειγμα της Α.Ε.Κ.
Την εκδήλωση συντονίζει ο Πρόεδρος του ΙΔΕΑΔ Ανδρέας Μαλάτος.
Την Δευτέρα 20-3-2017 και ώρα 16:00 στο Στάδιο Νέας Ιωνίας θα διεξαχθεί τουρνουά ποδοσφαίρου μεταξύ των συνδιοργανωτριών ομάδων
Με τη βεβαιότητα ότι θα συνδράμετε στην διαρκή προσπάθειά μας για την αναβάθμιση του ελληνικού ποδοσφαίρου, παρακαλείσθε να παραστείτε.

Με τιμή,
Δρ. Ανδρέας Μαλάτος
Πρόεδρος  Ι.Δ.Ε.Α.Δ.




ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


- Η ποδοσφαιρική ομάδα  της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού
- Η προσφυγική ποδοσφαιρική ομάδα Ποδοσφαιρικό Δίκτυο Προσφύγων Αθηνών
 - Και οι σύλλογοι παλαιμάχων ποδοσφαιριστών των  προσφυγικών αθλητικών    σωματείων Απόλλων Σμύρνης, Α.Ε.Κ. και Νέας Ιωνίας
           Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Δήμου Ν.Ιωνίας για το μπλόκο της Καλογρέζας
ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ

Ποδοσφαιρικό τουρνουά φιλίας, μνήμης και αλληλεγγύης
 τη Δευτέρα 20-3-2017 και ώρα 16:00 έως 19:00
στο στάδιο Νέας Ιωνίας (Λεωφόρος Βυζαντίου)



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΝΩΝ


16:00 Τελετή έναρξης
16:15  Γενική Γραμματεία Αθλητισμού-Ποδοσφαιρικό δίκτυο προσφύγων Αθηνών
17:00  Παλαίμαχοι ΑΕΚ-Παλαίμαχοι Νέας Ιωνίας
17:45 Παλαίμαχοι Απόλλων Σμύρνης-Νικητής Α΄ αγώνα
18:20  Νικητής Β΄αγώνα-Νικητής Γ΄άγώνα
18:55 Τελετή λήξης


Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017

Χ. Κόλλιας, Η θέση της πάλης στη σύγχρονη αθλητική πραγματικότητα




Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ


ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ :

Γνωρίζοντας την αξία των προσπαθειών που γίνονται για να σωθεί η  πάλη από την αποπομπή της  από τους Ολυμπιακούς αγώνες και  να αναβαθμιστεί στο παγκόσμιο αθλητικό γίγνεσθαι, προχώρησα στην σύνταξη αυτού του κειμένου, που στόχο έχει να  βοηθήσει στο πραγματικά δύσκολο αυτό έργο .
Θέλω να σας ενημερώσω ότι ασχολούμαι  με την αθλητική πάλη  σχεδόν  πενήντα χρόνια σε πρακτικό  και σε θεωρητικό επίπεδο.  Χρημάτισα  αθλητής εθνικού επιπέδου,  εθνικός προπονητής καθώς  και  υπεύθυνος καθηγητής της έδρας της πάλης στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Όλη αυτή η πολυετής δραστηριότητα με την Ολυμπιακή πάλη και την μακροχρόνια παράδοση που έχει στην χώρα που την γέννησε, πιστεύω  ότι μας δίνουν την δυνατότητα να συμβάλουμε ουσιαστικά στην αναβάθμισή της ώστε να καταλάβει την θέση που είχε στην αρχαία Ελλάδα και που άλλωστε της αξίζει ως  κορωνίδα των αθλημάτων.
Διότι οι δυνατότητες του αθλήματος είναι τεράστιες, όπως ελπίζω να αποδείξω στις θέσεις επιχειρηματολογίας που θα αναπτύξω παρακάτω. Η πάλη δεν είναι ένα sport όπως έχει λανθασμένα επικρατήσει ο όρος. Υπήρξε και εξακολουθεί να είναι ένα από τα καλύτερα παιδαγωγικά μέσα για την τελειοποίηση της προσωπικότητας του ανθρώπου. Τον παιδαγωγικό της ρόλο τον είχε επισημάνει έντονα και προσπάθησε να αναδείξει ο αείμνηστος πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Πάλης  (FILAMilan Ercegan σε πολλά κείμενα του. 
Η πάλη δεν είναι πολεμική τέχνη, όπως τα ανατολικού τύπου αθλήματα μονομαχιών, τα οποία είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα με τον κεντρικό θρησκευτικό στόχο του ασιατικού ινδο-βουδο-ταοιστικού πολιτισμού, δηλ. την επίτευξη της θέωσης του ανθρώπου με έναν τρόπο αναποτελεσματικό και αυθαίρετο, ανάλογο με το «και ως θεοί έσεσθε» του όφεως της Αγίας Γραφής, και όχι με τον τρόπο με τον οποίο η δυτική κοινωνία έχει γαλουχηθεί. Η αρχική πρόθεση πολλών Ασιατών διδασκάλων πολεμικών τεχνών ήταν να μείνουν τα μυστικά της αυτοθεωτικής «σοφίας» τους απρόσιτα για τους υπολοίπους. Όμως η ήττα της Ιαπωνίας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ανάγκασε τη χώρα να εντάξει την «αθλητικοποίηση» μέρους των πολεμικών τεχνών της και τη μετατροπή αυτών σε εξαγώγιμο είδος, στο «νέο ξεκίνημα της Ιαπωνίας ως ένα ειρηνικό έθνος». Παράλληλα η επικράτηση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Κίνα έκανε πολλούς δασκάλους πολεμικών τεχνών να καταφύγουν σε άλλες γειτονικές ή και δυτικές χώρες, όπου ήρθαν σε επαφή με πολλούς Δυτικούς διψασμένους για «σοφία» και δύναμη. Η αναπόφευκτη κατάληξη ήταν η επέκταση της διδασκαλίας, ή έστω μέρους αυτής, και σε Δυτικούς, για λόγους βιοποριστικούς ή ακόμα και «ιεραποστολικούς».
Η αθλητική πάλη ως θεμελιώδης πολιτιστική κατάκτηση του Ελληνο-ρωμαικού (και κατ΄ επέκταση όλου του Δυτικού) πολιτισμού απέναντι σ αυτή την  «επίθεση» που δέχεται από την ανατολή εδώ και δεκαετίες έμεινε αδρανής, με αποτέλεσμα εκατομμύρια νέοι να γεμίζουν τα γυμναστήρια Τζούντο, Ταε Κβο Ντο, κ.λ.π και να διαπαιδαγωγούνται  με αρχές εκ διαμέτρου αντίθετες με τις Ελληνορθόδοξες παραδόσεις του Δυτικού κόσμου. Τα ανατολικής προέλευσης αθλήματα μονομαχιών στην ουσία είναι πρεσβευτές της Ανατολικής στατικού τύπου φιλοσοφίας. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο πολλές παραθρησκείες «ψαρεύουν» οπαδούς μέσα από σχολές πολεμικών τεχνών ή διαθέτουν τμήματα εκμάθησης «τεχνικών αυτοάμυνας».
             Το όχημα των πολεμικών τεχνών έχει το πλεονέκτημα να καλύπτεται πίσω από το μοντέλο του αθλητισμού, προσφέροντας μεν κάποια σωματική εκγύμναση, αλλά και βάζοντας στην ουσία τον άνθρωπο σε κάποιες διαδικασίες με καθαρά θρησκευτικό νόημα χωρίς αυτός να το καταλαβαίνει. Μία τέτοια διαδικασία είναι η υπόκλιση -χαιρετισμός των εκπαιδευομένων στην εικόνα-φωτογραφία του δασκάλου, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι πνευματικά παρών, ελέγχοντας και «προστατεύοντας» με την πνευματική του δύναμη τους εκπαιδευόμενους είτε από χιλιόμετρα μακριά είτε από τον... άλλο κόσμο (των «θεωμένων διδασκάλων»).
      Συγκρίνοντας επομένως την τελική στόχευση μεταξύ πάλης και λοιπών, ανατολικού τύπου μαχητικών αθλημάτων, πιστεύω ότι το πρόβλημα της πάλης είναι βασικά Φιλοσοφικό. Η πάλη σήμερα δεν έχει φιλοσοφία. Αναπτύχθηκε μονόπλευρα. Βελτίωσε θεαματικά μόνο την τεχνική πλευρά  από  άποψη μεθοδικο – ερευνητική. Οι περισσότεροι ειδικοί επιστήμονες και προπονητές ασχολήθηκαν κοντόφθαλμα  με την επίδοση και αμέλησαν το τεράστιο ιστορικό και φιλοσοφικό υπόβαθρο του αθλήματος και την παιδαγωγική του αξία.

ΘΕΣΕΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ:

Είναι όντως η Πάλη ένα άθλημα μεγαλειώδες;
Για να δώσουμε τεκμηριωμένη απάντηση πρέπει να πάμε πίσω, πολύ πίσω, σχεδόν στην αρχή του σύμπαντος. Ο κόσμος για τον Ηράκλειτο είναι μοναδικός και αιώνιος. Τα δύο στοιχεία που καθορίζουν την ύπαρξή του είναι η αέναη μεταβολή και η διαρκής διαμάχη και ενότητα των αντιθέτων. Το φαινόμενο αυτό το αποκαλεί εναντιοδρομία ή εναντιοτροπία και τον περιγράφει: «σαν έναν αγώνα πάλης  που την μια φορά επικρατεί ο ένας και την άλλη ο άλλος παλαιστής»
Η Θεολογία των αρχαίων Ελλήνων (για μας σήμερα  Ελληνική Μυθολογία) βρίθει από ηρωικές μορφές με ταλέντο στην Πάλη όπως ο Δίας, ο Θησέας, ο Οδυσσέας, ο Πηλέας κ.α..
Ο Θεολογικός συμβολισμό του αθλήματος  είναι πανάρχαιος και μια από τις πιο χαρακτηριστικές εκδοχές, είναι ο Μύθος που αφορά στην Πάλη του Πηλέα και της θεάς Θέτιδος, κατά τη διάρκεια της οποίας η θεά μεταμορφωνόταν σε διάφορα θηρία προκειμένου να αιφνιδιάσει τον Πηλέα. Αυτός κατόπιν συμβουλής των θεών με λαβή στη μέση ακινητοποιεί την όμορφη θεά, η οποία επανέρχεται στην αρχική της μορφή και τελικά υποκύπτει στη ερωτική ορμή του θνητού Πηλέα. Από την ένωση τους θα γεννηθεί ο Αχιλλέας, ο πιο ανδρείος πολεμιστής και Ήρωας του Τρωικού πολέμου.
Ο συμβολισμός της Πάλης του Πηλέα με τις αλλεπάλληλες μεταμορφώσεις της Θέτιδας σε άγρια ζώα σημαίνει την πάλη του Ευγενή Ανθρώπου με τα πρωτόγονα και ζωώδη ένστικτα του.
Ο παραπάνω συμβολισμός της Λαβής – Πάλης του Πηλέα με τη Θέτιδα αποτυπώνεται καλλιτεχνικά στο σύμβολο του Μαιάνδρου,  του πλέον αναγνωρίσιμου και χρησιμοποιημένου συμβόλου στην αρχαιοελληνική Αισθητική της Τέχνης.
Η ετυμολογία της λέξης Μαίανδρος  ( Μαία + Άνδρας) μαζί με το σύμβολο του Μαιάνδρου, αποτελούν ένα εξαίσιο δείγμα του Αρχαιοελληνικού Αποκρυφισμού και κωδικοποιημένο μήνυμα για τον τρόπο με τον οποίο Γεννιούνται οι Άνδρες.
                                                 
Το κάθε έμβιο ον, για να μπορεί να επιβιώσει είναι εφοδιασμένο με προσαρμοστικούς μηχανισμούς που του επιτρέπουν να αντεπεξέλθει στις απότομες αλλαγές του περιβάλλοντος. Έτσι και ο άνθρωπος όταν αντιμετωπίζει απότομες αλλαγές στο περιβάλλον που ζει, είτε είναι φυσικές είτε ψυχοπνευματικές, λέμε ότι βρίσκεται σε κατάσταση ΣΤΡΕΣ. Τότε, οι προσαρμοστικοί του μηχανισμοί ενεργοποιούνται αυτόματα με αποτέλεσμα να έχουμε: αύξηση της καρδιακής συχνότητας, αύξηση της πίεσης, αύξηση της αναπνευστικής συχνότητας, μείωση του εύρους των τριχοειδών αγγείων της περιφέρειας, ιριδισμό (μεγάλωμα της κόρης του ματιού), εφίδρωση, πάγωμα των άκρων κ.λ.π..
Αυτές οι φυσιολογικές μεταβολές έχουν σκοπό να προετοιμάσουν τον ανθρώπινο οργανισμό να αντιμετωπίσει τον επερχόμενο κίνδυνο. Ο κίνδυνος αντιμετωπίζεται με δύο τρόπους: ή ΦΥΓΗ ή ΠΑΛΗ. Πάντοτε ο άνθρωπος κατά την διάρκεια της ζωής του έρχεται αντιμέτωπος με αυτό το δίλημμα. Ή να ΦΥΓEI ή  ΠΑΛΕΨΕΙ .

Αυτή την αναγκαιότητα συμβολίζουν τα δύο βασικότερα αθλήματα στην Ολυμπία: ο Δρόμος και η Πάλη (και τα οποία ετελούντο αδιάκοπα για 1200 περίπου χρόνια). Αυτά τα δύο αγωνίσματα - σύμβολα είναι οι στυλοβάτες του Αθλητικού ιδεώδους, που σαν βασική παράμετρος της Ελληνικής παιδείας, μαζί με τις άλλες δύο Γνώση και Τέχνη,  έδωσε τη δύναμη στον Ελληνισμό   να κατακτήσει μόνος αυτός  την έννοια του κλασσικού.
                                            
 Η Πάλη συμβολίζει την αιώνια αντιπαλότητα των αντιθέτων που συνθέτουν την ύπαρξη. Στην αρχαία Ολυμπία η παλαίστρα (το αλώνι, ο χώρος που διεξαγόταν ο αγώνας της πάλης) είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που μέσα του διεξάγεται ο αιώνιος αγώνας του καλού και του κακού, του πνεύματος και της ύλης, του επιθυμητικού (ενστικτώδους) και του λογικού μέρους της ψυχής (κατά τον Πλάτωνα), του χρέους και του πάθους. Οι θεατές και οι αθλούμενοι δέχονται την μυστηριακή επίδραση αυτού του αθλήματος – συμβόλου. Το πνεύμα του και η ευγενής άμιλλα γίνονται σιγά-σιγά δεύτερη φύση και δίνουν στον άνθρωπο την ικανότητα και την δύναμη εκείνη που απαιτούν κορυφαία επιτεύγματα στη ζωή. Με άλλα λόγια αυτό που κάνει ο αθλητής στην παλαίστρα και αυτό που παρακολουθούν μαγεμένοι οι θεατές είναι ο αγώνας του ήρωα–ανθρώπου να καταπολεμήσει τη ζωώδη φύση του. Πυρπολεί την ανθρώπινη κακία και μετασχηματίζει την Βία σε Πνευματική αξία
Ένα από τα βασικά ένστικτα του ανθρώπου είναι το ένστικτο της επιθετικότητας. Στην προσπάθεια του να προστατευθεί από αυτό το φοβερό ένστικτο, το άτομο χρησιμοποιεί ένα μηχανισμό άμυνας, που ονομάζεται ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΗ ή ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΣΗ. Με την δραστηριότητα της ΕΥΓΕΝΟΥΣ ΑΜΙΛΛΑΣ ο άνθρωπος μετουσιώνει την επιθετικότητα σε ανώτερη πνευματική λειτουργία δημιουργώντας έτσι την έννοια του ΙΔΑΝΙΚΟΥ. Η καθολική ανθρώπινη ανάγκη προβολής και επικρατήσεως, περνά μέσα από την μάχη να νικήσουμε πρώτα-πρώτα τον ίδιο μας τον εαυτό βελτιώνοντας τον. Η κατάκτηση της ΝΙΚΗΣ μέσα στην εσωτερική μας παλαίστρα με δόλιο τρόπο, καθίσταται αδύνατη. Και ο κοινός αυτός  αντίπαλος είναι του καθενός το ίδιο του το σώμα, τα όρια και η αντοχή του που ωθούνται στα άκρα, απ’ αυτό το ασίγαστο ανθρώπινο  πάθος.  Κάθε φορά που ανάμεσα σε δύο ανθρώπους έμπαινε η μορφή της φτερωτής αυτής θεάς (ΝΙΚΗΣ),  απότομα έπαυε να υφίσταται η ύπαρξη του άλλου και η σύγκρουση γινόταν εξοντωτική με τα σπαθιά στις παλιές εποχές και στις σύγχρονες με της αόρατες λεπίδες της υποκρισίας και του εμπαιγμού. Χρησιμοποιώντας «όλα τα μέσα», ο άνθρωπος για να πετύχει αυτόν τον σκοπό, γινόταν πανούργος και η κοινωνία άρρωστη. Ώσπου μια μέρα  γεννήθηκε ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ. και ένα υπέροχο άθλημα που υμνεί ο Φιλόστρατος: «Η κόρη του Ερμή, η Παλαίστρα, εφεύρε την Πάλη και η γη όλη χαίρει για το εύρημα, επειδή τα σιδερένια πολεμικά όπλα θα πεταχτούν μακριά από τα χέρια των ανθρώπων και τα στάδια θα πάρουν γλυκύτερη δόξα απ’ τα πολεμικά στρατόπεδα, οι δε άνθρωποι θα αγωνίζονται γυμνοί»
Κάθε πολιτισμός της παγκόσμιας ιστορίας περιλαμβάνει το αγώνισμα της πάλης ως μέσο διασκέδασης ή εξάσκησης για αυτοάμυνα. Εκεί όμως όπου πρώτη φορά η Πάλη εμφανίζεται ως ΑΘΛΗΜΑ (μέσο αγωγής του λάου) είναι ο Σεπτός τόπος της Αρχαίας Ολυμπίας και ο ξεχωριστός Πολιτισμός των Αρχαίων Ελλήνων. 
O μεγαλύτερος φιλόσοφος όλων των εποχών, ο Σωκράτης παλεύει μέχρι τα 60 του χρόνια στη παλαίστρα του Κυνοσάργους, «όχι για να βγει Ολυμπιονίκης», όπως λέει, «αλλά γιατί η πάλη γυμνάζει ισόρροπα και τα χέρια και τα πόδια». Βέβαια, ο μέγας φιλόσοφος δεν εννοεί μόνο τα χέρια και τα πόδια του σώματος. Εξ άλλου ο ίδιος  θεωρεί το σώμα  ως τάφο της ψυχής. Γιατί σύμφωνα με τον Κρατύλο, ή περί ορθότητας ονομάτων, η λέξη Τάφος σημαίνει το τέλος ή το σταμάτημα του φωτός (Τέλος+Φάος), όπου φάος σημαίνει φως. Θεωρεί δηλαδή ότι η φωτεινή ψυχή είναι εγκλωβισμένη στο σώμα μας κατά την διάρκεια της ζωής μας. Εννοεί ότι παλεύει για να βρει την ισορροπία μεταξύ ύλης (πόδια) και πνεύματος (χέρια), σώματος και ψυχής (δεν κάνει fitness).
Γι’ αυτό η Ελληνορωμαϊκή πάλη είναι ένα τεχνητά κατασκευασμένο άθλημα-σύμβολο το οποίο δημιουργήθηκε τον 18ο αιώνα από Γάλλους διανοούμενους, πήρε δε το όνομα Ελληνορωμαϊκή προς τιμή του Ελληνο-ρωμαϊκού πνεύματος και πολιτισμού και οι κανονισμοί του είναι έτσι διαμορφωμένοι ώστε απαγορεύει στον παλαιστή να χρησιμοποιεί το κάτω μέρος του σώματος (τα πόδια), για να αμυνθεί ή να επιτεθεί. Επιτρέπει λαβές μόνο πάνω από την μέση για να ρίξεις και να ακινητοποιήσεις  τον αντίπαλο στο έδαφος. Στην ουσία το άθλημα αυτό συμβολίζει την επικράτηση του πνεύματος (λαβές μόνο πάνω από την μέση), επί της ύλης (απαγόρευση χρησιμοποίησης των ποδιών). Έχει δε τεράστια συμβολική και παιδαγωγική αξία, γιατί ο αθλητής χωρίς να χρησιμοποιεί βάναυσες και επώδυνες λαβές που πονούν και εξευτελίζουν τον αντίπαλο, όπως συμβαίνει σε άλλα μαχητικά αθλήματα (ιδίως ανατολικής προέλευσης), μπορεί να επικρατήσει με ιπποτικό τρόπο του αντιπάλου του. Θεωρείται ως η πιο ευγενική μεταξύ των Ολυμπιακών και μη Ολυμπιακών μορφών αυτοάμυνας (Kalina, 2000), όπως ακριβώς το Ελληνορωμαϊκό πνεύμα επικράτησε του ενστικτώδους μέρους της ανθρωπότητας.
Κατά τον Πίνδαρο «την μεν των χεριών πάλη εφεύρε ο Θησέας, την δε των σκελών Κερκύων» (Κερκύων μυθικός ληστής που έπνιγε τους περαστικούς στην περιοχή της Ελευσίνας, τον οποίον  σκότωσε ο Θησέας αφού πάλεψε μαζί του και συμβολίζει τις υλικές έγνοιες της καθημερινής ζωής που πνίγουν τον άνθρωπο).
Ο ιστορικός Ίστρος αναφέρει ότι «στον Θησέα την πάλη δίδαξε η θεά της σοφίας η Αθηνά».  Ο συμβολισμός αυτός σημαίνει την απόπειρα του ανθρώπου να κυριαρχήσει στη Φύση και το Περιβάλλον χωρίς να προκαλέσει φθορές σε Αυτό. Και τούτο αποτελεί Ύψιστη Παιδαγωγική Αρετή και έναν από τους διαχρονικούς σκοπούς του Αθλητισμού.
Ο ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ για να τονίσει τη χρησιμότητα της πάλης στον πόλεμο, γράφει ότι το πολεμικό κατόρθωμα στο Μαραθώνα (Αθηναίοι κατά Περσών 490 πχ) ήταν σχεδόν αγώνας πάλης. Στις Θερμοπύλες (ο Λεωνίδας με τους τριακοσίους του κατά των Περσών το 480 π.χ.) οι Σπαρτιάτες σαν έσπασαν τα δόρατα και τα σπαθιά τους, έπεσαν πάνω στους εχθρούς με γυμνά χέρια χωρίς όπλα.
Ο Πλάτων χαρακτηρίζει την πάλη ως «τεχνικότατον και πανουργότατον των αθλημάτων». Πολλοί διακεκριμένοι πολιτικοί άνδρες, φιλόσοφοι, συγγραφείς, επιστήμονες, ζωγράφοι κ.λ.π. συνήθιζαν να αθλούνται σε διάφορες μορφές πάλης με σκοπό να βελτιώσουν την υγεία και να αναπτύξουν δυνατή θέληση, συνιστώντας την συγχρόνως ως μεγάλης σημασίας εκπαιδευτική δραστηριότητα για τα παιδιά. Αναφέρουμε μερικούς από αυτούς: Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης, Πυθαγόρας, Avicenne, Albrecht Durer, Lomonosof, Al.Pushkin, Garibaldi, F.Saliapin, Norbert Winner, G.Washington, B. Franklin, A.Lincoln, L.N.Tolstoy, J.B.Tito, V. Putin και πολλοί  άλλοι.
Ο γενετιστής Norman Borlaug υπήρξε παλαιστής. Αποφάσισε ν΄ αφιερώσει τη ζωή του στην εξάλειψη της πείνας μέσω της βελτίωσης της παραγωγής σιτηρών και το 1970 πήρε το Βραβείο Νόμπελ! Θεωρήθηκε ως ο «καλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ» γιατί έσωσε πάνω από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους! Δήλωσε πως «η Πάλη μού έμαθε να είμαι σταθερός απέναντι στους ισχυρούς αυτού του κόσμου. Να είμαι δυνατός για να αντιμετωπίσω κάθε δυσκολία. Πολλές φορές, χρειάστηκα αυτή τη δύναμη»!
Ένα ακόμη παράδειγμα είναι το ακόλουθο. Πριν κάμποσα χρόνια το αεροπλάνο ενός Γεωργιανού πιλότου συνετρίβει στη Βόρεια θάλασσα. Ο πιλότος έπεσε με αλεξίπτωτο με μία ναυαγοσωστική λέμβο. Πέρασε τρεις μέρες παλεύοντας ενάντια στα κρύα κύματα κωπηλατώντας με τα γυμνά χέρια του προς την ακτή. Η παγωμένη σάρκα του κοβόταν, έτσι στο τέλος κωπηλατούσε με τα «γυμνά του κόκαλα» μόνο. Μετά από τρεις μέρες διασώθηκε. Όταν βγήκε από το νοσοκομείο η πρώτη ερώτηση που του έκαναν οι δημοσιογράφοι ήταν: «Πως κατάφερες ν’ αντέξεις;» «Υπήρξα παλαιστής», απάντησε απλά ο πιλότος.
Οι άνθρωποι από την εποχή που κατοικούσαν στα δένδρα και τις σπηλιές έπαιζαν και δεν θα πάψουμε να παίζουμε όσο υπάρχουμε ως είδος. Αντιθέτως ο αθλητισμός  δεν είναι ενστικτώδης λειτουργία, αλλά είναι μία εκδήλωση πολιτισμική, αποκλειστικά ανθρώπινη, που σκοπό έχει την εξιδανίκευση, ενώ  το παιχνίδι αποσκοπεί στην εκτόνωση της επιθετικότητας. Εν κατακλείδι, ο Αθλητισμός δεν έχει σχέση με το Παιχνίδι του οποίου ο παιδευτικός στόχος είναι διαφορετικός.   

Φιλοσοφικά το ζήτημα είναι ακόμα βαθύτερο. Μια προσεκτικότερη προσέγγιση στην έννοια  Αθλητισμός που έχει ως βάση την λέξη ΑΘΛΟΣ (που σημαίνει ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ, εκ του ΚΑΤΩ ΟΡΘΩΝΟΜΑΙ και προϋποθέτει μόχθο, αγώνα) θα δούμε ότι η σοφή ελληνική γλώσσα χρησιμοποιεί τα ίδια ακριβώς γράμματα και στην λέξη ΛΑΘΟΣ. Δηλαδή, δια του ΚΑΤ-ΟΡΘΩΜΑΤΟΣ, ΑΘΛΟΥ, ο Αθλητής–Ήρωας  διορθώνει το ΛΑΘΟΣ που τον έριξε το ένστικτο και η ζωώδης φύση του και το μετατρέπει σε Ιδέα δηλαδή σε πνευματική αξία και κατ’ επέκταση σε πολιτισμό.
 
Πόσο δίκιο είχε ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ: «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στη λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».
Γιατί η Πάλη δεν είναι Παιχνίδι, δεν είναι διασκέδαση. Δεν είναι καν Sport. Η λέξη sport σύμφωνα με το Γαλλικό λεξικό Petit Robert  γεννήθηκε στην Αγγλία το 1828 και προέρχεται από το (dis+sport) που σημάνει, ξεσπώ, διασκεδάζω, το ρίχνω έξω. Καθιερώθηκε σ’ όλες τις χώρες, (παγκοσμιοποιήθηκε) αλλά αποδίδει τελείως διαφορετική έννοια. Η διασκέδαση προέρχεται από το ρήμα διασκεδάνυμι που σημαίνει διασκορπίζομαι. Απεναντίας όταν η ψυχική ευχαρίστηση προέρχεται από ανωτέρου πνευματικού πεδίου δράσεις (π.χ. Αθλητισμό, καλές τέχνες κ.λ.π.), τότε ομιλούμε περί ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ. Λέξη που σημαίνει την αγωγή της ψυχής από έργα υψηλής ηθικής αξίας, πού διδάσκουν και καθοδηγούν τον άνθρωπο, εν αντιθέσει με την διασκέδαση που δεν είναι τίποτα περισσότερο από την επιφανειακή απασχόληση με ό,τι διώχνει τις έγνοιες και τις δυσκολίες, αυτό δηλαδή που με μία λέξη λέμε «περνώ ανέμελα τον καιρό μου».


ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ:

Από τα παραπάνω σαφώς συνάγεται, ότι η πάλη ως Άθλημα  είναι και κάτι παραπάνω από Άθλημα. Είναι μία μέθεξη, μία μυστηριακή συνάντηση με την ουράνια «ουσία» που κρύβουμε όλοι βαθιά μέσα στον πυρήνα της ύπαρξης μας. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ σύμφωνα με τον Κρατύλο του Πλάτωνα:
Πάλη = Π (ύλη) + αλή (θεια)

Να λοιπόν ο τρόπος με τον οποίον και μόνον ο αληθής γλωσσικός, εννοιολογικός και φιλοσοφικός προσδιορισμός της πάλης ως αθλήματος μπορούν να την αναβαθμίσουν και να της δώσουν μια ιδιαίτερη διάκριση έναντι των λοιπών μαχητικών  ανατολικού τύπου αθλημάτων. Διότι, αφού «Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της, είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ΄ αυτήν δεν υπάρχουν όρια» (Μπιλ Γκέιτς, Microsoft), είναι και ο μόνος ασφαλής μηχανισμός νοηματικού προσδιορισμού κάθε ανθρώπινης ενέργειας.

Να λοιπόν γιατί το σημαντικότερο μέσον διάσωσης της πάλης στη σύγχρονη αθλητική πραγματικότητα δεν είναι η αλλαγή κανονισμών ή άλλες τεχνικής φύσεως παρεμβάσεις, αλλά η σύνδεσή της με το πραγματικό εννοιολογικό και φιλοσοφικό της υπόβαθρο. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει αυτοδίκαια να καθιερωθεί διεθνώς για το άθλημά μας ο όρος «ΠΑΛΗ», ως ο μοναδικός παγκόσμια αποδεκτός όρος αναγνώρισης του αθλήματος. Οπως ακριβώς για τα ανατολικού τύπου μαχητικά αθλήματα έχει καθιερωθεί διεθνώς ο όρος της αρχικής τους προέλευσης JUDO, ΚΑΡΑΤΕ, TAE KWOΝ DO, κ.λ.π., χωρίς να μεταφράζεται σε άλλες γλώσσες, διότι η ονομασία τους σηματοδοτεί την αυθεντικότητα της προέλευσής τους, έτσι ακριβώς και για την πάλη δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναγνωρίζεται διεθνώς με άλλους όρους (π.χ. Wrestling) που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αποδώσουν, και πολύ περισσότερο να σηματοδοτήσουν, την πνευματική, φιλοσοφική και πολιτιστική αξία του αθλήματος, έτσι όπως την περιγράψαμε παραπάνω. Διότι με βάση και την γλωσσολογικά διεθνώς αποδεκτή επιστημονική τεκμηρίωση, μόνο η ελληνική γλώσσα διαθέτει εννοιολογική και όχι απλώς σημειολογική υπόσταση, κάτι που φυσικά ισχύει και για την ονοματοδοσία των αθλημάτων.

Αραγε, μόνη η ορθή διεθνής ονοματοδοσία του αθλήματος είναι σε θέση να το απαλλάξει από την παρατηρούμενη χρόνια παθογένειά του? Ασφαλώς όχι. Αυτό είναι ένα μόνο βήμα για την αναστροφή του κλίματος όσον αφορά την αξιολόγηση της πάλης στον σύγχρονο παγκόσμιο αθλητισμό. Θα πρέπει οπωσδήποτε να επακολουθήσει και η πραγματική σύνδεση του αθλήματος προς την φιλοσοφική, πνευματική, παιδαγωγική και πολιτιστική διάστασή του, έτσι όπως την περιγράψαμε παραπάνω. Και πρώτο, αλλά και ουσιαστικότερο, βήμα γι’ αυτή την επανασύνδεση είναι κατά την γνώμη μου η τοπική επανασύνδεση του αθλήματος με την κοιτίδα του, την Ελλάδα, με τη δημιουργία ενός σύγχρονου ΚΈΝΤΡΟΥ πνευματικής και φιλοσοφικής αναδιάταξης του αθλήματος, το οποίο σε σχέση με την παγκόσμια ομοσπονδία θα λειτουργεί όπως περίπου η ΔΟΑ σε σχέση με την ΔΟΕ.
 Το κέντρο αυτό θα πρέπει να γίνει η Μέκκα της παγκόσμιας πάλης, ή κάτι αντίστοιχο του KODOKAN  του Τζούντο την Ιαπωνία, και να λειτουργεί ως  φροντιστήριο γενικής αγωγής και μύησης στα  βασικά εννοιολογικά στοιχεία της πάλης, όπως τα αναλύσαμε παραπάνω. 
Ας μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τους μέγιστους παιδαγωγούς της αρχαίας Ελλάδος τον Πλάτωνα και το Αριστοτέλη  ο άνθρωπος για να καταστεί ευδαίμων πρέπει να καλλιεργήσει ισόρροπα και τα τρία μέρη της ψυχής. Το επιθυμητικό ή ενστικτώδες ( η πάλη είναι το τελειότερο μέσο) το θυμικό ή συναισθηματικό (η μουσική και ο χορός θεωρείται το τελειότερο μέσο) και το νοητικό (η φιλοσοφία είναι επίσης το πιο ολοκληρωμένο μέσο).
Και επειδή, όπως μόλις δείξαμε  το άθλημα της πάλης είναι κάτι παραπάνω από άθλημα, το οποιοδήποτε εγχείρημα επαναφοράς του στην θέση που του αρμόζει στον παγκόσμιο αθλητισμό, θα πρέπει να περιλαμβάνει και τα τρία αυτά νοηματικά στοιχεία. Διότι η σοβαρή ενασχόληση με την ΠΑΛΗ αναπτύσσει την  σωφροσύνη που σύμφωνα με τον Σωκράτη είναι η αρετή του ενστικτώδους μέρους της ψυχής. Εδώ η αρετή της σωφροσύνης εκλαμβάνεται ως ένα είδος αυτοκυριαρχίας και νομιμοφροσύνης. Η αυτοκυριαρχία συνίσταται στην χαλιναγώγηση ορισμένων απολαύσεων και επιθυμιών. Εκείνος που θα το καταφέρει θεωρείται ανώτερος του εαυτού του. Κατά τον ίδιο τρόπο, όποιος αδυνατεί να επιβληθεί του κακού του εαυτού και κυριαρχηθεί από αυτόν θεωρείται χειρότερος και χαρακτηρίζεται ακόλαστος. Αποδεικνύεται, επομένως, κατώτερος των περιστάσεων.

Ο κυρίαρχος στόχος ενός τέτοιου εγχειρήματος τοπικής και πνευματικής επανασύνδεσης του αθλήματος με την εννοιολογική του υπόσταση δεν μπορεί παρά να είναι:
            Να αποκτήσει η σύγχρονη Ολυμπιακή πάλη  (Ελληνορωμαϊκή και Ελευθέρα) την αίγλη που  είχε στην αρχαιότητα (κλασσικούς χρόνους) και  την αναγνώριση της παγκόσμιας κοινότητας ως leader άθλημα  του Ολυμπιακού πάνελ.

Οι επιμέρους στόχοι μας θα πρέπει να είναι:
1.      Να εξελιχτεί σε ένα σύγχρονο ολοκληρωμένο μέσο αγωγής για τους μαθητές όλης της υφηλίου  (βασικό μάθημα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης).
2.      Την ανάδειξη της πάλης ως το ιπποτικότερο μέσο αυτοάμυνας απέναντι στην λαίλαπα του bulling που μαστίζει την σύγχρονη κοινωνία.  
3.      Να αναδειχθεί ο παιδαγωγικός ρόλος της για την τελειοποίηση της προσωπικότητας του ανθρώπου.
4.      Να προωθηθεί το ιστορικό και φιλοσοφικό υπόβαθρο της πάλης σε όλες τις βαθμίδες της παλαιστικής μας κοινότητας (αθλητές ελίτ, έφηβους, διαιτητές, προπονητές, παράγοντες, φιλάθλους, γονείς).
5.      Την προώθηση του ονόματος-όρου «πάλη» διεθνώς με βάση την επιστημονική τεκμηρίωση για την βαθειά  γλωσσολογική και φιλοσοφική  προέλευση της λέξεως.
6.      Να αναδειχθούν  επιστημονικά  οι ουσιαστικές διαφορές από τα «αντίπαλα  αθλήματα μονομαχιών»
7.      Να επεξεργαστούμε με την συνεργασία των κορυφαίων επιστημόνων του αθλήματός μας ένα  «ολοκληρωμένο σύστημα κανονισμών» που να επιτρέπει με  σιγουριά την αύξηση της θεαματικότητας της πάλης χωρίς  όμως την αλλοίωση του χαρακτήρα της.
8.      Να προωθηθεί το ιστορικό και φιλοσοφικό υπόβαθρο της πάλης στην ακαδημαϊκή και επιστημονική  κοινότητα.

Γίνεται εύκολα αντιληπτό, ότι ένα τέτοιο εγχείρημα είναι τεράστιο και μόνο με συστράτευση δυνάμεων μπορεί να επιτευχθεί. Η ΕΟΕ, η ΔΟΑ, τοΠανεπιστήμιο Αθηνών, η Ελληνική Ομοσπονδία Πάλης και κυρίως η Παγκόσμια Ομοσπονδία Πάλης θα μπορούσαν να είναι οι εταίροι του εγχειρήματος. Και για να μην νομισθεί ότι θεωρητικολογούμε, ολοκληρώνουμε την επιχειρηθείσα ανάλυση για το παρόν και το μέλλον της Πάλης παραθέτωντας επιγραμματικά τους άξονες  της οργάνωσης για την  υλοποίηση του εγχειρήματος:

1.      Καθιέρωση ετησίου επίσημου παγκοσμίου συνεδρίου στην Ελλάδα υπό την αιγίδα της παγκόσμιας ομοσπονδίας πάλης  στις εγκαταστάσεις της  αρχαίας Ολυμπίας, σε συνεργασία τα πανεπιστήμια Αθηνών και Κομοτηνής, την Ελληνική Ομοσπονδία Πάλης, και την Ε.Ο.Ε. Κεντρικό θέμα το συνέδριο θα έχει την ανάδειξή της πάλης ως βασικό μέσο της τελειοποίησης της προσωπικότητας του ανθρώπου και επί μέρους θεματολογία, η αλλαγή των κανονισμών για την αύξηση της θεαματικότητας, η δυναμική της πάλης στο σύγχρονο αθλητικό γίγνεσθαι κ.λ.π.                         
Στα πλαίσια του συνεδρίου θα πραγματοποιούνται στον χώρο της αρχαίας παλαίστρας παραστάσεις με θέματα από την αρχαία πάλη, πρότυπες προπονήσεις, το σύστημα προπόνησης των αρχαίων ελλήνων παλαιστών, αναπαραστάσεις κατορθωμάτων παλαιστών, πρότυπα μαθήματα από αρχαίο ελληνικό σχολείο κ.λ.π.

2.      Έκδοση  ενός επιστημονικού συγγράμματος με θέμα τη ιστορική, φιλοσοφική, κοινωνιολογική, παιδαγωγική και χρηστική αξίας του αθλήματος της πάλης  μεταφρασμένο στις βασικότερες διεθνείς γλώσσες. Το σύγγραμμα αυτό θα περιλαμβάνει όλη την υπάρχουσα ιστορική βιβλιογραφία και τα συμπεράσματα όλων των συγχρόνων  επιστημονικών   ερευνών που θα τεκμηριώνουν  τoν πραγματιστικό, τον χρηστικό και πνευματικό χαρακτήρα  του αθλήματος μας, καθώς και τις πολιτιστικές, φιλοσοφικές και παιδαγωγικές διαφορές από τα υπόλοιπα ολυμπιακά αθλήματα μονομαχιών.

3.      Την δημιουργία ενός υψηλής τεχνολογίας ντοκιμαντέρ από επιστήμονες και ειδικούς τεχνικούς (ηθοποιούς, σκηνοθέτες, κ.λ.π.)  διάρκειας 4-5 ωρών όπου θα περιγράφονται με επαγγελματικό τρόπο αυτά τα οποία περιγράψαμε παραπάνω ως ουσιαστικά συστατικά στοιχεία της Πάλης.. Και αυτό θα πρέπει να εκδοθεί στις βασικότερες διεθνείς γλώσσες (και ειδικά στις γλώσσες της άπω ανατολής).

4.      Την έγκριση και καθιέρωση από την UWW παγκοσμίου (τουρνουά –πρωταθλήματος)         Ολυμπιακής πάλης στον ιερό χώρο της Ολυμπίας με κανονισμούς που να μοιάζουν με εκείνους της αρχαίας Ολυμπιακής πάλης. Δηλαδή, κατηγορίες: ανδρών και παίδων (<18 και > 18 ετών). Κατηγορίες βάρους δύο: (<80 κ. και>80 κ.). Ταπί μικροτέρων διαστάσεων του σημερινού (διαστάσεις περίπου με αυτές του beach wrestling ) με χρώμα του ταπί ίδιο με το χρώμα του χώματος. Ενδυμασία παλαιστών μαγιό στο χρώμα του δέρματος χωρίς υποδήματα. Κανονισμοί περίπου με αυτούς του beach wrestling με μικρές διαφοροποιήσεις για την αύξηση της θεαματικότητας. Σύστημα αγώνων play  off. Αριθμός συμμετεχόντων απεριόριστος χωρίς όριο ηλικίας και χωρίς περιοριστικό αριθμό ανά εθνική ομοσπονδία. Νικητής-Ολυμπιονίκης να αναγνωρίζεται  μόνο ο πρώτος  με ειδική τελετή και  τα μετάλλια (2η και δύο 3ες θέσεις) σε ξεχωριστή τελετή. Η βράβευση δεν θα συνοδεύεται από την ανάκρουσή κανενός εθνικού, παρά μόνο του Ολυμπιακού ύμνου, ούτε θα υπάρχει έπαρση εθνικού συμβόλου (σημαίας). Ο συμβολισμός αυτός είναι σημαντικός για την ειρήνη και την φιλία μεταξύ των λαών ειδικά στις τόσο ταραγμένες μέρες μας στην περιοχή. Το δε πριμ του Ολυμπιονίκη πρέπει να είναι αρκετά σημαντικό για την δημιουργία και ισχυρού υλικού κινήτρου γιατί νομίζω ότι το εσωτερικό (ψυχικό) κίνητρο κάθε παλαιστή στον κόσμο, να αγωνιστεί στην αρχαία πάλη στην Ολυμπία είναι από μόνο του πανίσχυρο.
Πιστεύουμε πολύ κύριε πρόεδρε στην ιδέα αυτή, η οποία καταστάλαξε μέσα μας    μετά από πολυετή προβληματισμό και να ξέρετε ότι είστε ο πρώτος που την μοιραζόμαστε. Είμαστε βέβαιοι ότι πρώτη φορά στην ιστορία του αθλήματος θα μαζευτούν στον ίδιο τόπο τόσες χιλιάδες παλαιστές από όλο τον κόσμο για τόσες μέρες. Φανταστείτε εκατοντάδες «γυμνούς» παλαιστές σε 20-30 παλαίστρες σε όλο το μήκος του αρχαίου σταδίου να αγωνίζονται από το πρωί μέχρι το βράδυ, μια και ο αριθμός των συμμετεχόντων θα είναι τεράστιος σε κάθε αγώνισμα υπό τον ήχο μουσικής, την εποχή της Ανοίξεως. 

5.      Την δημιουργία ενός διεθνούς κέντρου για την αθλητική πάλη στην Αρχαία Ολύμπια υπό την αιγίδα κάποιου Πανεπιστημιακού Ιδρύματος της Ελλάδας  με σύγχρονο πρόγραμμα σπουδών ( αρχικά με τη μορφή ολιγοήμερων σεμιναρίων ή Μεταπτυχιακών Σπουδών) ενώ η πιστοποίηση των τίτλων σπουδών των αποφοίτων μπορεί να γίνεται με την επίβλεψη της Διεθνούς Ολυμπιακής  Ακαδημίας  ή της παγκόσμιας Ομοσπονδίας Πάλης.  Εκεί θα διδάσκονται στους συμμετέχοντες νέους τα βασικά αντικείμενα της πάλης από ειδικούς επιστήμονες προπονητές,  θα αποκτούν παράλληλα μουσική παιδεία, και θα παίρνουν τα απαραίτητα μαθήματα ιστορίας και φιλοσοφίας τόσο γύρω από την αξία της πάλης  όσο και γενικότερη μόρφωση σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Το κέντρο αυτό θα πρέπει να διαθέτει άριστες εγκαταστάσεις (σύγχρονη αίθουσα προπόνησης για την πάλη, αίθουσες για την διδασκαλία της μουσικής  και των θεωρητικών μαθημάτων, κέντρο αποκατάστασης, ιατρείο, και μικρή αίθουσα συνεδριάσεων για διεθνή σεμινάρια και συμπόσια που θα αφορούν  την κατεύθυνση της σύγχρονής πάλης όπως την περιγράψαμε).
Στο κέντρο αυτό θα πραγματοποιούνται κοινά καμπ  προετοιμασίας από παλαιστές από όλο τον κόσμο που μαζί με τους προπονητές και τους συνοδούς τους θα διδάσκονται έναν ολοκληρωμένο τρόπο άθλησης και έτσι θα καταστούν πρεσβευτές  του πραγματικού Ολυμπιακού  ιδεώδους  και της πραγματικής κλασσικής παιδείας στις πατρίδες τους.

6.      Την χορηγία υποτροφιών για εκπόνηση στοχευόμενων διδακτορικών διατριβών στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου από ταλαντούχους αθλητές της πάλης  με σκοπό την διερεύνηση αποτελεσματικότερων μεθόδων για την ανάπτυξη του αθλήματος μας σε τοπικό ή παγκόσμιο επίπεδο.
Η γνώμη μας είναι ότι η στελέχωση του κέντρου  πρέπει να έχει την εξής δομή:
Ονομασία : Διεθνές κέντρο ολυμπιακής πάλης
Έδρα : Αρχαία Ολυμπία με παράρτημα στην Αθήνα για πρακτικούς λόγους
Διοικητικό συμβούλιο
                                               Εκπρόσωπος UWW
                                               Εκπρόσωπος ΕΟΕ
                                               Εκπρόσωπος ΔΟΑ
                                               Εκπρόσωπος ΕΚΠΑ
                                               Εκπρόσωπος ΔΠΘ
                                               Πρόεδρος ΕΟΠ
                                               Εκπρόσωπος Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας


Τίποτε δεν χαρίζεται, τίποτε δεν κατακτάται χωρίς κόπο και προσπάθεια. Αξίζει να προσπαθήσουμε για να αναδείξουμε το ωραιότερο άθλημα στον κόσμο, ώστε να πάρει την θέση που του αξίζει.

Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

Γ. Λυσαρίδης, Η Πλατεία Διοικητηρίου και ο αθλητικός σύλλογος Π.Α.Ο.Δ.

       
Καλούνται τα μέλη και οι φίλοι του ΙΔΕΑΔ στην παρουσίαση του βιβλίου του μέλους μας Γιώργου Λυσαρίδη με θέμα την ιστορία του ΠΑΟΔ, σύμφωνα με την πρόσκληση που ακολουθεί.

  ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

  Το Διοικητικό Συμβούλιο του  «Συλλόγου Φίλων Πλατείας Διοικητηρίου»
                                                            και οι Εκδόσεις «ΙΑΝΟΣ»
                   σας προσκαλούν
                                             στην παρουσίαση του βιβλίου-λευκώματος
                          « Η Πλατεία Διοικητηρίου και ο αθλητικός σύλλογος Π.Α.Ο.Δ.»
                                              Τόμος Α΄ , Μισός Αιώνας, 1929-197
(συγγραφή κειμένων-γενική επιμέλεια  Γ. Λυσαρίδη – υλικό αρχείου Β. Προυσαλίδη)
 την Τρίτη 14 Μαρτίου , στις 6 μ. μ. ,
  στο βιβλιοπωλείο «ΙΑΝΟΣ» (Αθήνα, Σταδίου 24)

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Τάσος Τζήκας, Πρόεδρος ΔΕΘ-HELEXPO, Πρόεδρος Συλ. Φίλων Πλ. Διοικητηρίου
Αντώνης Αντωνιάδης, πρ. διεθνής ποδοσφαιριστής, πρ. Πρόεδρος ΠΣΑΠ
Σωτήρης Τριανταφύλλου, δημοσιογράφος, Πρόεδρος ΠΣΑΤ