YOUTUBE

Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2018

ΑΣΕΑΔ 5/2018, Καταχρηστική και μη νόμιμη η αυθαίρετη παράλειψη ορισμού διαιτητού σε αγώνες από την ΚΕΔ/ΕΟΚ


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΛΥΣΗΣ
ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ (Α.Σ.Ε.Α.Δ.)

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 5/19-01-2018
ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΤΜΗΜΑ B΄
Αποτελούμενο από τους ……………………..
Συνεδρίασε δημόσια στις 09-11-2017, ημέρα Πέμπτη, στην αίθουσα 101 του Υπουργείου Παιδείας, στο Μαρούσι, με την παρουσία και της Γραμματέως, ………………………, για να δικάσει την από …………….., με αριθμό ……………….., προσφυγή:
Του προσφεύγοντος:    …………, κάτοικου Θεσσαλονίκης (οδός Μητροπολίτου Ιωσήφ 6) ο οποίος παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του ………...
Των καθ’ ων η προσφυγή: 1) της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (Ε.Ο.Κ.), που εδρεύει στο Μαρούσι, Αττικής (Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών, Λεωφ. Κηφησίας 37) και 2) της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας (Κ.Ε.Δ.) της Ελληνικής Καλαθοσφαιρικής Ομοσπονδίας (Ε.Ο.Κ.), που εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής (Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών, Λεωφ. Κηφησίας 37), οι οποίες εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους ……………….
Η υπό κρίση από ……………. προσφυγή κατατέθηκε νόμιμα στη Γραμματεία του Συμβουλίου τούτου και έλαβε αριθμό κατάθεσης ……………... Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά του πινακίου με αριθμό ………….
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων που παραστάθηκαν, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Σύμφωνα με το άρθρο 124 του Ν.2725/1999, που ρυθμίζει τις αρμοδιότητες που παρόντος Συμβουλίου «Το Συμβούλιο είναι αρμόδιο για την εκδίκαση των προσφυγών : α)κατά αποφάσεων των Δ.Σ. των αθλητικών ενώσεων, επαγγελματικών συνδέσμων και Ομοσπονδιών. Β) Κατά αποφάσεων των οργάνων των πιο πάνω Ενώσεων, Επαγγελματικών Συνδέσμων, ή Ομοσπονδιών που προβλέπονται από το Καταστατικό τους, εφόσον οι αποφάσεις αυτές δεν χρήζουν επικύρωσης από τα διοικητικά τους Συμβούλια. Όλες οι παραπάνω αποφάσεις προσβάλλονται στο Α.Σ.Ε.Α.Δ., εφόσον αφορούν αα) την επιβολή των κάθε είδους ποινών ή κυρώσεων σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα, ββ)…γγ)… ή  δδ) την εφαρμογή των νόμων  και των κανονιστικών διατάξεων». Επίσης, στο άρθρο 126 παρ. 1 του ιδίου νόμου ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι «1. Η προσφυγή ενώπιον του Α.Σ.Ε.Α.Δ. ασκείται από το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που ηττήθηκε ή εκείνο που υφίσταται άμεση ή έμμεση βλάβη από την πρωτοβάθμια απόφαση……Για το παραδεκτό της προσφυγής απαιτείται έως την ημέρα της συζήτησης και η καταβολή παραβόλου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, που ορίζεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού. Το παράβολο επιστρέφεται στον καταθέτη σε περίπτωση ολικής ή μερικής παραδοχής της προσφυγής. Αν απορριφθεί στο σύνολο της  η προσφυγή, το παράβολο καταπίπτει υπέρ του , κατά το άρθρο 36 του παρόντος ειδικού λογαριασμού της Γ.Γ.Α………».
Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 27 (κανονισμοί) του Ν. 2725/1999 (Ερασιτεχνικός – Επαγγελματικός Αθλητισμός κλπ.), όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 3 του άρθρου 74 Ν. 3057/2002 ορίζεται «Με την επιφύλαξη της παρ. 2 του άρθρου 104, με γενικούς ή ειδικούς κανονισμούς, που ψηφίζει η Γενική Συνέλευση των μελών κάθε αθλητικής Ομοσπονδίας του οικείου αθλήματος ή του οικείου κλάδου άθλησης, τίθενται οι κανόνες που ισχύουν για όλα τα θέματα που αφορούν την οργάνωση και τη διεξαγωγή του αθλήματος ή των αθλημάτων που υπάγονται σε αυτή, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια. Για την κατάρτιση των παραπάνω κανονισμών λαμβάνονται υπόψη οι ισχύοντες Διεθνείς Κανονισμοί. Η τήρηση των κανόνων αυτών είναι υποχρεωτική για τα αθλητικά σωματεία και τις αθλητικές ενώσεις που ανήκουν στην αρμοδιότητα της οικείας Ομοσπονδίας…..». Στο άρθρο 44 δε (Όργανα διαιτησίας – κωλύματα)του παραπάνω νόμου, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 68 του Ν. 3057/2002 ορίζεται «1. Κάθε αθλητική Ομοσπονδία που καλλιεργεί ομαδικό άθλημα καταρτίζει κανονισμό διαιτησίας, ο οποίος θεσπίζεται και ελέγχεται ως προς τη νομιμότητά του σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 27 του παρόντος νόμου. Ο κανονισμός αυτός οφείλει να κατοχυρώνει τις αρχές της διαφάνειας των διαδικασιών και της ισονομίας μεταξύ των διαγωνιζομένων και να διασφαλίζει το ανεπηρέαστο έργο των οργάνων της διαιτησίας και γενικά των διαιτητών. 2. Ειδικότερα ο κανονισμός διαιτησίας οφείλει να προβλέπει τουλάχιστον ότι : α) στην αθλητική Ομοσπονδία λειτουργεί τριμελής ή πενταμελής Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας (Κ,Ε.Δ.), η οποία συγκροτείται με απόφαση του Δ.Σ. της οικείας αθλητικής Ομοσπονδίας, της οποίας η θητεία είναι διετής ή τριετής. Σε περίπτωση δε που, για οποιονδήποτε λόγο, λήξει η θητεία του Δ.Σ. της οικείας αθλητικής Ομοσπονδίας λήγει και η θητεία των μελών της Κ.Ε.Δ.. Συγκεντρώνει για το άθλημα όλες τις αρμοδιότητες σχετικά με την επιλογή, την αξιολόγηση, τον ορισμό και τον πειθαρχικό έλεγχο των διαιτητών, των παρατηρητών διαιτησίας και των λοιπών βοηθητικών οργάνων διαιτησίας των εθνικών πρωταθλημάτων και κυπέλλων της Ελλάδος….». Με βάση τις διατάξεις αυτές ψηφίστηκε από την Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (Ε.Ο.Κ.) ο κανονισμός διαιτησίας, ο οποίος ορίζει τα εξής: Στην Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης λειτουργεί η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας (Κ.Ε.Δ.) (Κεφάλαιο Α΄ αρ.1 παρ.1). Η Κ.Ε.Δ. ασκεί όλες τις αρμοδιότητες που έχουν σχέση με την επιλογή, την αξιολόγηση, τον ορισμό και τον πειθαρχικό έλεγχο των διαιτητών, των παρατηρητών διαιτησίας, των κομισάριων και των λοιπών οργάνων διαιτησίας (μέλη γραμματείας αγώνων) όλων των Εθνικών Πρωταθλημάτων και Κυπέλλων Ελλάδας (Κεφάλαιο Α. αρ. 1 παρ. 5). Κεφάλαιο Β΄ Διαιτητές. Διάκριση διαιτητών. Β΄ Διαιτητές Εθνικών Κατηγοριών. 1. Διαιτητές Γ΄ Εθνικής Κατηγορίας. Οι διαιτητές της κατηγορίας αυτής έχουν δικαίωμα να διευθύνουν όλους τους αγώνες Γ΄ Εθνικής Κατηγορίας. 2. Διαιτητές Β΄ Εθνικής Κατηγορίας. Οι διαιτητές της κατηγορίας αυτής έχουν δικαίωμα να διαιτητεύουν εκτός των προηγούμενων αγώνων, αγώνες Β΄ Εθνικής Κατηγορίας ανδρών ως και Α1 και Α2 Εθνικής Κατηγορίας. 3. Διαιτητές Α΄ Εθνικής Κατηγορίας. Οι διαιτητές της κατηγορίας αυτής προέρχονται από το σώμα των διαιτητών Β΄ Εθνικής Κατηγορίας, εφόσον έχουν επιτύχει στο διάστημα δύο (2) αγωνιστικών περιόδων τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις που έχει θεσπίσει η Κ.Ε.Δ.. 4. Με απόφαση της Κ.Ε.Δ. όλοι οι διαιτητές της ανώτερης κατηγορίας μπορούν να διαιτητεύουν αγώνες της κατώτερης κατηγορίας». Από τις διατάξεις αυτές του κανονισμού διαιτησίας, οι οποίες είναι υποχρεωτικές για τα αθλητικά σωματεία και τις αθλητικές ενώσεις που ανήκουν στην αρμοδιότητα της οικείας Ομοσπονδίας, συνάγεται ότι οι διαιτητές που ανήκουν στην Α΄ κατηγορία έχουν δικαίωμα να διαιτητεύουν στους αγώνες της κατηγορίας αυτής, καθώς και σε αγώνες κατώτερων κατηγοριών, έπειτα από απόφαση της Κ.Ε.Δ., ενώ, αντίστοιχα, η Κ.Ε.Δ. έχει δικαίωμα να ορίζει διαιτητές μίας κατηγορίας σε αγώνες της κατηγορίας αυτής, καθώς και διαιτητές μίας κατηγορίας σε αγώνες κατώτερης κατηγορίας.
Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπό κρίση προσφυγή, ο προσφεύγων ………………….. ζητά, για τους αναφερόμενους σ’ αυτήν λόγους, α) να κριθεί ότι είναι παράνομη η παράλειψη της Κ.Ε.Δ./Ε.Ο.Κ. να τον ορίζει ως διαιτητή στους αγώνες των Ελληνικών Πρωταθλημάτων Καλαθοσφαίρισης που ανήκουν στις αρμοδιότητές της, β) να διαταχθεί η πρώτη των καθ’ ων, Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (Ε.Ο.Κ.), να απέχει από οποιανδήποτε ενέργεια χειραγώγησης και επηρεασμού της δεύτερης αυτών (Κ.Ε.Δ.) προς την κατεύθυνση του αποκλεισμού του, κατά τα ανωτέρω, από τις διοργανώσεις της αρμοδιότητάς της και γ) να διαταχθεί η δεύτερη των καθ’ ων (Κ.Ε.Δ.) να τον ορίζει στο εξής ως διαιτητή των αγώνων Καλαθοσφαίρισης των Ελληνικών Πρωταθλημάτων και των εν γένει διοργανώσεων αρμοδιότητάς της σύμφωνα με τα προσόντα του και την θέση του ως διεθνούς διαιτητού. Η άνω προσφυγή έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως ενώπιον αυτού του Συμβουλίου (άρθρα 123, 124 περ. α΄ και β΄, 126 παρ.1 του Ν. 2725/1999, όπως νυν ισχύουν). Επομένως, εφόσον έχει καταβληθεί  και το νόμιμο παράβολο που προβλέπεται από το άρθρο 126 παρ. 1 του άνω νόμου (βλ. το υπ’ αριθ. 17184491095712290010 e-παράβολο και την από 30-10-2017 εντολή πληρωμής της Τράπεζας Eurobank) είναι παραδεκτή και πρέπει να εξετασθεί η ουσιαστική της βασιμότητα.
Από την κατάθεση του μάρτυρα ………………. που εξετάστηκε ενώπιον του Συμβουλίου τούτου, τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, το από 4-11-2017 υπόμνημα (κατάθεση) του ………………., στο οποίο βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής του από το Α΄ Αστυνομικό Τμήμα Πατρών και το οποίο προσκομίζει ο προσφεύγων και τους ισχυρισμούς των διαδίκων, όπως αναπτύχθηκαν προφορικά κατά τη συζήτηση της προσφυγής και διαλαμβάνονται στα έγγραφα υπομνήματά τους, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η πρώτη των καθ’ ων η προσφυγή, Ομοσπονδία, με την επωνυμία «Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (Ε.Ο.Κ.)», είναι η ανώτατη οργάνωση αθλητικών σωματείων ή αθλητικών ενώσεων (νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου), που καλλιεργούν το ίδιο άθλημα ή κλάδο άθλησης, έχει σκοπό την καλλιέργεια και ανάπτυξή του σε όλη τη χώρα και λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 78 επ. του Αστικού Κώδικα (άρθρο 19 του Ν. 2725/1999). Σε κάθε αθλητική Ομοσπονδία ομαδικού αθλήματος λειτουργούν τα οριζόμενα στο άρθρο 44 του ως άνω νόμου όργανα διαιτησίας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η δεύτερη της καθ’ ων Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας (Κ.Ε.Δ.), οι αποφάσεις της οποίας είναι οριστικές και δεν προσβάλλονται ενώπιον άλλου οργάνου. Ειδικότερα τα μέλη αυτής κατά ποσοστό 50% +1, συμπεριλαμβανομένου και του Προέδρου αυτής, ορίζονται από το Δ.Σ. της οικείας αθλητικής Ομοσπονδίας, ενώ τα λοιπά μέλη της ορίζονται από το Δ.Σ. της οικείας Ομοσπονδίας διαιτητών. Μεταξύ των αρμοδιοτήτων της είναι η επιλογή, αξιολόγηση και προαγωγή των διαιτητών Εθνικών Πρωταθλημάτων από κατηγορία σε κατηγορία, καθώς και κάθε άλλο θέμα που ανατίθεται σ’ αυτήν από το Δ.Σ.  της Ομοσπονδίας. Με βάση τα εκτεθέντα από το διορισμό και την τοποθέτηση των μελών της Κ.Ε.Δ. στην παραπάνω απασχόληση, που αποβλέπει στη διεκπεραίωση του έργου της, δημιουργείται σχέση πρόστησης μεταξύ της πρώτης των καθ’ ων η προσφυγή και των μελών της δεύτερης αυτών, Κ.Ε.Δ., που θεωρούνται προστηθέντες αυτής, χωρίς να είναι αναγκαίο να υπάρχει σχέση πλήρους εξάρτησης αυτών, αλλ’ αρκούντος του ότι αυτοί (προστηθέντες) υπόκεινται στις γενικές οδηγίες ή εντολές ή στην επίβλεψη της πρώτης των καθ’ ων Ομοσπονδιών (προστήσασας) κατά την εκτέλεση της εργασίας που τους έχει ανατεθεί κατά τις προεκτεθείσες σκέψεις. Κριτήρια για την επιλογή από την Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας (Κ.Ε.Δ.) ενός διαιτητή Καλαθοσφαίρισης, ο οποίος εντάσσεται στην Α΄ Εθνική Κατηγορία, να διευθύνει αγώνα της κατηγορίας αυτής, είναι η αξιοπιστία, η αμεροληψία του, το να έχει αγωνιστεί αρκετά χρόνια προηγουμένως σε τοπικό επίπεδο, να έχει γενικότερα εμπειρία στο χώρο της διαιτησίας, καθώς και το επίπεδο των αξιολογήσεων αυτού, οι οποίες διενεργούνται για όλους τους διαιτητές σε τακτά χρονικά διαστήματα. Συγκεκριμένα η αξιολόγηση των διαιτητών γίνεται δύο φορές το χρόνο, τους μήνες Ιανουάριο και Αύγουστο, σε αγωνιστικό και θεωρητικό επίπεδο, όπως και από το τοπικό έως το διεθνές επίπεδο, από την Ομοσπονδία Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Ελλάδος (Ο.Δ.Κ.Ε.). Η τελευταία καταρτίζει κατάλογο διαιτητών, κατατάσσει αυτούς ανά κατηγορία και αποστέλλει τον κατάλογο στην πρώτη των καθ’ ων Ομοσπονδία, η οποία στην συνέχεια, δια της δεύτερης των καθ’ ων Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας (Κ.Ε.Δ.), ορίζει το διαιτητή για τον κάθε αγώνα καλαθοσφαίρισης. Βαρύνουσα σημασία, επίσης, για την επιλογή ενός διαιτητή έχει η προσωπικότητα αυτού, να είναι συνεπής στις αγωνιστικές του υποχρεώσεις και να μην έχει καταδικασθεί για πειθαρχικό παράπτωμα. Ειδικότερα, αποδείχθηκε ότι ο προσφεύγων είναι διαιτητής καλαθοσφαίρισης από τον Σεπτέμβριο του έτους 1994, οπότε αποφοίτησε από τη Σχολή Διαιτησίας του ΣΔΚΘ. Έκτοτε παρακολουθεί ετήσια σεμινάρια και είναι εγγεγραμμένος στα μητρώα της Ομοσπονδίας Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Ελλάδος (Ο.Δ.Κ.Ε.). Την εν λόγω δραστηριότητά του, ως διαιτητή, την ασκεί παράλληλα με το επάγγελμά του, καθώς είναι απόφοιτος του 2ου Λυκείου Καλαμαριάς, γνωρίζει δε την Αγγλική και Ισπανική Γλώσσα, και προετοιμάζει νέους διαιτητές Καλαθοσφαίρισης διοργανώνοντας σεμινάρια σε συνεργασία με το Σύνδεσμο Διαιτητών Θεσσαλονίκης. Τον μήνα Σεπτέμβριο του έτους 1998 έγινε διαιτητής Εθνικών κατηγοριών και τον Σεπτέμβριο του έτους 2004 αξιολογήθηκε Διαιτητής στην Α1΄ Εθνική Κατηγορία και διαιτήτευσε περισσότερους από 260 αγώνες στην Α1΄ Εθνική Κατηγορία (Ε.Σ.Α.Κ.Ε.- επαγγελματική λίγκα), μεταξύ αυτών σε 15 τελικούς στην Α1΄ Εθνική Κατηγορία και σε 3 τελικούς Κυπέλου Ελλάδας Ε.Ο.Κ.. Τον μήνα Μάιο του έτους 2006 απονεμήθηκε σ’ αυτόν ο τίτλος του διεθνή διαιτητή, αφού προηγουμένως υποβλήθηκε στις προβλεπόμενες εξετάσεις της Διεθνούς Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης FIBA, έκτοτε δε έχει διαιτητεύσει, ως διεθνής πλέον διαιτητής, σε διεθνείς αγώνες όλων των κατηγοριών, τόσο σε σωματειακό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο Εθνικών Ομάδων. Πρέπει να σημειωθεί ότι έχει συμμετάσχει, ως διεθνής διαιτητής, σε περισσότερους από 200 αγώνες FIBA σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων F4 (final four)  και τελικούς ανδρικών και γυναικείων Πρωταθλημάτων, ενώ κάθε καλοκαίρι ορίζεται από την FIBA σε Τουρνουά Εθνικών Ομάδων όλων των ηλικιών με πολλές συμμετοχές στους τελικούς αυτών, η παρουσία του δε είναι ανελλιπής κάθε χρόνο σε κάποιο διεθνές πρωτάθλημα, αφού προηγουμένως αντιμετωπίζει με επιτυχία εξετάσεις κανονισμού και φυσικής κατάστασης (τεστ FIBA), όπως έγινε τον Ιανουάριο του 2017 και τον Σεπτέμβριο του 2017. Τον Ιούλιο του 2010 ο προσφεύγων εκλέχθηκε από την Euroleague στη λίστα των 57 Διαιτητών της 1ης διοργάνωσης (συμπεριλαμβανομένου και του EUROCUP) και έκτοτε μέχρι την άσκηση της ένδικης προσφυγής του έχει διαιτητεύσει περισσότερους από 250 αγώνες Euroleague, και EUROCUP, με σημαντικό σταθμό στην καριέρα του τον τελικό του EUROCUP τον Απρίλιο του 2015. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο προσφεύγων, διεθνής διαιτητής Καλαθοσφαίρισης, κατά την αγωνιστική περίοδο 2016-2017, κατετάγη από την Κ.Ε.Δ., η οποία αποδέχθηκε την αξιολόγηση της Ο.Δ.Κ.Ε., στον κατάλογο διαιτητών της Α1΄ Εθνικής Κατηγορίας του Πρωταθλήματος Ε.Σ.Α.Κ.Ε. και συμμετείχε μόνο σε έναν αγώνα στην 1η αγωνιστική, στις 9-10-2016, ως πρώτος διαιτητής, η βαθμολόγηση δε της παρατήρησης που του έγινε από τον παρατηρητή των εν λόγω αγώνων για την απόδοσή του, ήταν άριστα. Κατόπιν αυτού και αφού ο προσφεύγων είχε ήδη διαιτητεύσει σε αγώνες του EUROCUP, στις 12-10-2016, αμέσως, η Κ.Ε.Δ./Ε.Ο.Κ. έπαυσε να τον ορίζει σε οποιονδήποτε αγώνα όλων των εθνικών πρωταθλημάτων που ανήκουν στην αρμοδιότητά της, αποκλείοντας τον έτσι από τα Ελληνικά πρωταθλήματα, προφανώς λόγω της συμμετοχής του σε αγώνες EUROCUP για την αγωνιστική περίοδο 2016-2017.
 Μάλιστα, στις 28-09-2017 η Ε.Ο.Κ. απέστειλε έγγραφο με ημερομηνία 27-9-2017 και υπογραφή του Γ.Γ. της Ομοσπονδίας ………………, στο οποίο ενημερώνει την VTB League σχετικά με τους διαιτητές που μπορεί να χρησιμοποιεί στο πρωτάθλημά της. Στη λίστα αυτή με αλφαβητική σειρά υπάρχουν όλα τα ονόματα των Ελλήνων ενεργών διαιτητών της FIBA, εκτός από αυτό του προσφεύγοντος και άλλων τριών διαιτητών, που συμμετέχουν στα πρωταθλήματα EUROCUP. Στις 4-10-2017 ο προσφεύγων απέστειλε επιστολή στην Ε.Ο.Κ., με θέμα την παροχή πληροφοριών για τους λόγους παράλειψής του από την ως άνω λίστα, πλην όμως δεν έλαβε καμία απάντηση, όπως δεν έλαβε απάντηση και σε άλλες αιτιάσεις του προς την καθ’ ης για την παράλειψή της να τον διορίζει στους αγώνες στης Α1΄ κατηγορίας στην Ελλάδα.
 Με βάση τα προεκτεθέντα η συμπεριφορά της πρώτης των καθ’ ων η προσφυγή Ε.Ο.Κ. αποτελεί καταχρηστική άσκηση του δικαιώματός της να μην τον ορίζει, μέσω του οργάνου της, της δεύτερης των καθ’ ων Κ.Ε.Δ., ως διαιτητή σε αγώνες της Α1΄ κατηγορίας, κατά την αγωνιστική περίοδο 2016-2017, δεδομένου ότι υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλονται από την καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και τον εν γένει σκοπό αυτού (δικαιώματος), ενώ δημιουργήθηκε σε βάρος του προσφεύγοντος κατάσταση μη ανεκτή κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντίληψης του μέσου κοινωνικού ανθρώπου. Ειδικότερα, η συμπεριφορά τους ήταν μειωτική και απαξιωτική για τον προσφεύγοντα, λαμβανομένου υπόψη ότι είναι διεθνής διαιτητής, αγωνίζεται σε διεθνείς αγώνες και έχει τη διεθνή καταξίωση. Επιπλέον έχει συνέπειες στην καριέρα του ως διεθνή διαιτητή, αφού για την πρόοδο του είναι απαραίτητη η συμμετοχή του και η εξέλιξή του σε αγώνες σε εθνικό επίπεδο. Εξάλλου η συμπεριφορά αυτή των καθ’ ων η προσφυγή δημιούργησε στον κόσμο που περιβάλλει το άθλημα της καλαθοσφαίρισης αρνητική εντύπωση για τις ικανότητες του προσφεύγοντος, ως διαιτητή.
Επιπρόσθετα αποδείχθηκε ότι η συμπεριφορά των προστηθέντων της πρώτης των καθ’ ων είναι και υπαίτια, καθόσον τα μέλη του οργάνου της (Κ.Ε.Δ.) από πρόθεση δεν διορίζουν τον προσφεύγοντα, ως διαιτητή σε αγώνες Α1΄ κατηγορίας, αν και έχει συμπεριληφθεί στους σχετικούς πίνακες διεθνών διαιτητών, γνωρίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό τον απομονώνουν ως διεθνή διαιτητή, εμποδίζουν την αθλητική του εξέλιξη και γενικά του προσβάλουν την προσωπικότητα. Άλλωστε δεν αποδείχθηκε ότι υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι αποκλεισμού του, όπως π.χ. τιμωρία του για πειθαρχικό παράπτωμα ή απουσία του από τις αγωνιστικές – αθλητικές του υποχρεώσεις ή αρνητική του αξιολόγηση. Ο ισχυρισμός των καθ’ ων η προσφυγή ότι ο προσφεύγων, με δική του ελεύθερη βούληση, επέλεξε τον συγκεκριμένο ιδιωτικό φορέα της EUROLEAGUE να παρέχει τις υπηρεσίες του, έναντι αδράς αμοιβής, ο οποίος (φορέας) τηρεί επιθετική πολιτική κατά της Διεθνούς Ομοσπονδίας (FIBA) και των Εθνικών Αθλητικών Ομοσπονδιών, με κορύφωση τη δημιουργία σοβαρών προβλημάτων στη λειτουργία των Εθνικών Ομάδων και μάλιστα χωρίς να αιτηθεί και να λάβει σχετική άδεια από την Κ.Ε.Δ./Ε.Ο.Κ., με συνέπεια την ως άνω συμπεριφορά των καθ’ ων η προσφυγή προς αυτόν, ελέγχεται αβάσιμος και απορριπτέος. Και τούτο διότι η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (Ε.Ο.Κ.) ουδέποτε ενημέρωσε εγγράφως τον προσφεύγοντα και άλλους διαιτητές ότι σε περίπτωση συμμετοχής τους στα πρωταθλήματα της EUROLEAGUE  θα υπάρξουν κυρώσεις εναντίον τους, ή οποιαδήποτε μορφή ποινής, ή αποκλεισμού από το πρωτάθλημα της Α1΄ κατηγορίας, ενώ η Διεθνής Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (FIBA) ουδέποτε ζήτησε εγγράφως από τις οικείες ομοσπονδίες την τιμωρία των διαιτητών τους εξαιτίας της συμμετοχής της στα πρωταθλήματα της EUROLEAGUE. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, εφόσον αποδείχθηκε ότι η παράλειψη των αρμοδίων οργάνων των καθ’ ων να ορίζουν τον προσφεύγοντα, ως διεθνή διαιτητή, διαιτητή στους αγώνες των Ελληνικών Πρωταθλημάτων Καλαθοσφαίρισης, είναι καταχρηστική, πρέπει κατά παραδοχή του σχετικού λόγου της υπό κρίση προσφυγής να γίνει δεκτή η ένδικη προσφυγή στην ουσία της και να αναγνωρισθεί από το Συμβούλιο τούτο ότι είναι μη νόμιμη η ως άνω παράλειψη της Κ.Ε.Δ./Ε.Ο.Κ. να ορίζει τον προσφεύγοντα ως διαιτητή στους αγώνες των Ελληνικών Πρωταθλημάτων Καλαθοσφαίρισης που ανήκουν στην αρμοδιότητά της.
Τέλος, πρέπει να επιστραφεί το κατατεθέν παράβολο στον προσφεύγοντα. Τα αιτήματα του προσφεύγοντος να διαταχθεί η πρώτη καθ’ ων να απέχει από οποιαδήποτε ενέργεια χειραγώγησης και επηρεασμού της δεύτερης αυτών Κ.Ε.Δ.  προς την κατεύθυνση του αποκλεισμού του προσφεύγοντος από τις διοργανώσεις της αρμοδιότητας της, καθώς και να διαταχθεί η δεύτερη των καθ’ ων Κ.Ε.Δ. να τον ορίζει ως διαιτητή αγώνων Καλαθοσφαίρισης των Ελληνικών Πρωταθλημάτων και εν γένει διοργανώσεων της αρμοδιότητάς της, σύμφωνα με τα προσόντα του και τη θέση του ως διεθνούς διαιτητή, ελέγχονται ως αβάσιμα και απορριπτέα, διότι δεν υπάγονται στην αρμοδιότητά του Συμβουλίου τούτου.
ΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την από ………….. προσφυγή.
Αναγνωρίζει ότι είναι μη νόμιμη η παράλειψη της Κ.Ε.Δ./Ε.Ο.Κ.  να ορίζει τον προσφεύγοντα ως διαιτητή στους αγώνες των Ελληνικών Πρωταθλημάτων Καλαθοσφαίρισης της αρμοδιότητάς της.
Διατάσσει την απόδοση του κατατεθέντος παραβόλου στον προσφεύγοντα.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στο Μαρούσι στις 18-01-2018 και δημοσιεύθηκε στον ίδιο τόπο στις 19-01-2018.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                         Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ


Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2018

ΜΠΟ Superleague 45/2018, Πειθαρχική ποινή σε ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ για επεισόδια στον αγώνα με ΑΕΚ


Αριθμός Αποφάσεως 45/2018
ΤΟ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ SUPER LEAGUΕ ΕΛΛΑΔΑ
 ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Σπυρίδωνα Ν. Καποδίστρια, Πρωτοδίκη, ο οποίος ορίσθηκε από την ΕΠΟ, ως τακτικό πειθαρχικό όργανο, κατά τα προβλεπόμενα στις διατάξεις των άρθρων 119 και 127Β του Ν. 2725/1999, όπως αυτές τροποποιήθηκαν με το άρθρο 5 του Ν. 4326/2015, και τον Γραμματέα, Στυλιανό Βασιλειάδη. ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του, την 08η Φεβρουαρίου 2018 και ώρα 15:30, για να δικάσει επί των αναφερομένων στην υπ’ αριθμ. πρωτ. 49/06-02-2018 κλήση του ημετέρου δικαιοδοτικού οργάνου προς απολογία κατά της Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, για παραβάσεις των άρθρων 1, 5 επ., 14 παρ.1, 2, 3 και 4, 15 παρ. 3 περ. β΄, 4 περ. β΄ του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΦΩΝΗΣΗ της ανωτέρω πειθαρχικής υποθέσεως και κατά την εκδίκασή της, η εγκαλούμενη Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, νομίμως εκπροσωπούμενη από τον Αντιπρόεδρο του Διοικητικού της Συμβουλίου, Ευάγγελο Μπαταγιάννη, παραστάθηκε ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Μονομελούς Πειθαρχικού Οργάνου της Super League Eλλάδα μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου της, Αργυρίου Λίβα, ο οποίος ανέπτυξε προφορικώς τους ισχυρισμούς της και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στο έγγραφο υπόμνημα που κατέθεσε, καθώς και στα πρακτικά της δίκης.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 1 εδ. α΄ και β΄ του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο., οι διαγωνιζόμενες ομάδες οφείλουν να συμμορφώνονται προς τις επιβαλλόμενες σε αυτές υπό των αρμοδίων οργάνων υποχρεώσεις και να υλοποιούν τους επιτασσόμενους σε αυτές όρους και να λαμβάνουν κάθε προληπτικό μέτρο, το οποίο από τις συνθήκες απαιτείται για την ομαλή διεξαγωγή των αγώνων. Η δε γηπεδούχος ομάδα οφείλει να διασφαλίζει στον εν γένει χώρο του γηπέδου την ασφάλεια των αξιωματούχων του αγώνα, των ποδοσφαιριστών, των αξιωματούχων της φιλοξενούμενης ομάδας, των θεατών του αγώνα και την εν γένει τήρηση της τάξης. Κατά, δε, τις διατάξεις των παραγράφων 2 και 3 του ιδίου ως άνω άρθρου, οι ομάδες έχουν την υποχρέωση να προστατεύουν το κύρος και την αξιοπιστία του αθλήματος του ποδοσφαίρου και ευθύνονται σε περίπτωση παραβάσεως των διατάξεων του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο. ή των λοιπών Κανονισμών και του Καταστατικού της Ε.Π.Ο. από αξιωματούχους, ποδοσφαιριστές ή φιλάθλους τους, ως αντικειμενικά υπαίτιες. Κάθε, δε, πράξη ή ενέργεια ατομική ή συλλογική, φυσικών ή νομικών προσώπων, που συνδέονται με ομάδα, με την οποία δημιουργείται στο φίλαθλο κοινό και στην (εν γένει) κοινή γνώμη αίσθημα απαξιώσεως και αποστροφής προς το ποδόσφαιρο, με συνέπεια την άρνηση εκ μέρους του κοινού παρακολουθήσεως των αγώνων ποδοσφαίρου και προσελεύσεως στα γήπεδα, θα τιμωρείται από τις προβλεπόμενες οικείες διατάξεις του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο. Επιπλέον, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του αυτού ως άνω άρθρου, η εντός έδρας ομάδα υπέχει ευθύνη για την απρεπή συμπεριφορά μεταξύ των θεατών, ανεξαρτήτως του θέματος της υπαιτίου συμπεριφοράς ή της υπαιτίου παραδρομής. Η απρεπής, δε, συμπεριφορά συμπεριλαμβάνει τη βία προς πρόσωπα ή αντικείμενα, την πυροδότηση εμπρηστικών συσκευών, την εκσφενδόνιση αντικειμένων, τη επίδειξη προσβλητικών ή πολιτικών σλόγκαν με οποιαδήποτε μορφή, την εκφορά προσβλητικών λέξεων ή ήχων, ή την εισβολή στον αγωνιστικό χώρο.
ΙΙ. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 15 παρ. 3 περ. α΄ και β΄ του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο., η ρίψη πάσης φύσεως αντικειμένου στον κυρίως χώρο του γηπέδου ή από μία κερκίδα στην άλλη, ιδιαίτερα πυρσών, φωτοβολίδων, κροτίδων, βεγγαλικών, πυροτεχνημάτων και οποιουδήποτε εν γένει εύφλεκτου υλικού πριν την έναρξη, κατά τη διάρκεια ή μετά την λήξη του αγώνα, επιφέρει τις ακόλουθες πειθαρχικές κυρώσεις, ήτοι : α) εάν δεν είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή διακοπή του αγώνα εκ μέρους του διαιτητή, τιμωρείται με χρηματική ποινή από χίλια πεντακόσια (1.500,00) ευρώ έως τριάντα πέντε χιλιάδες (35.000,00) ευρώ, ενώ β) εάν είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή διακοπή του αγώνα εκ μέρους του διαιτητή, τιμωρείται με χρηματική ποινή από τρεις χιλιάδες (3.000,00) ευρώ έως σαράντα πέντε χιλιάδες (45.000,00) ευρώ.
 ΙΙΙ. Τέλος, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 15 παρ. 4 περ. α΄ και β΄ του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο., «Η είσοδος οπαδών στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου, πριν την έναρξη, κατά την διάρκεια ή μετά την λήξη του αγώνα, όπως και η δημιουργία επεισοδίων στα αποδυτήρια, στις κερκίδες ή στον εν γένει χώρο του γηπέδου επιφέρει τις ακόλουθες πειθαρχικές ποινές: α) Χρηματική ποινή είκοσι χιλιάδων ευρώ (20.000) έως εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000), εφόσον η είσοδος των οπαδών ή τα επεισόδια δεν συνδέονται με βιαιοπραγίες κατά προσώπων ή φθορές ιδιοκτησίας. β) Εάν η είσοδος των οπαδών στον αγωνιστικό χώρο ή τα επεισόδια στους λοιπούς χώρους του γηπέδου κατά τα ανωτέρω, συνδέονται με βιαιοπραγίες κατά προσώπων ή φθορές ιδιοκτησίας, χρηματική ποινή πενήντα χιλιάδων ευρώ (50.000) έως διακοσίων πενήντα χιλιάδων ευρώ (250.000) και ποινή διεξαγωγής αγώνων χωρίς θεατές δύο (2) έως τέσσερις (4) αγωνιστικές και επιπρόσθετα ποινή αφαίρεσης τριών (3) βαθμών. Ο αγώνας που δεν άρχισε ή διακόπηκε οριστικά κατακυρώνεται υπέρ της ανυπαίτιας ομάδας και από την υπαίτια ομάδα αφαιρούνται τρείς (3) βαθμοί από τον βαθμολογικό πίνακα.». Στην προκείμενη περίπτωση, από το από 04-02-2018 Φύλλο Αγώνος, που συνέταξε ο διαιτητής, την ομοιόχρονη έκθεση του παρατηρητή του αγώνος, την υπ’ αριθμ. πρωτ. 2128/18/266225 από 06-02-2018 αναφορά συμβάντων του Διευθυντή του Τμήματος Γενικής Αστυνόμευσης της Διευθύνσεως Αστυνομίας Πειραιώς, τον επισκοπηθέντα οπτικοακουστικό υλικό φορέα εγγραφής εικόνας και ήχου (DVD), στον οποίο αποτυπώνεται ο επίμαχος ποδοσφαιρικός αγώνας, της ένορκη κατάθεση του μάρτυρος της εγκαλουμένης, Κυριάκου Δουρέκα, και την ανωμοτί τοιαύτη του Αντιπροέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, Ευάγγελου Μπαταγιάννη, που εξετάσθηκαν νομίμως στο ακροατήριο του παρόντος Πρωτοβάθμιου Δικαιοδοτικού Οργάνου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημοσίας συνεδριάσεώς του, από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, τα οποία προσκομίζει η πειθαρχικώς εγκαλούμενη, σε συνδυασμό και με τα διαμειφθέντα κατά την επ’ ακροατηρίω διαδικασία, αλλά και άπαντες τους διαλαμβανόμενους στο υπ’ αριθμ. πρωτ. 747/09-02-2018 έγγραφο υπόμνημά της ισχυρισμούς, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Την 04 η -02-2018 και ώρα 19:30, στο πλαίσιο της 20 ης αγωνιστικής ημέρας του Πρωταθλήματος Super League Ελλάδα, είχε προγραμματισθεί να διεξαχθεί στον Πειραιά, στο στάδιο «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ», ο ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ των ομάδων Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – Π.Α.Ε. ΑΕΚ, με γηπεδούχο την ομάδα της πρώτης από τις δύο διαγωνιζόμενες ΠΑΕ. Κατά τη διάρκεια, δε, της διεξαγωγής του εν λόγω ποδοσφαιρικού αγώνος, αλλά και αμέσως μετά τη λήξη αυτού, συνέβησαν, σύμφωνα με το φύλλο αγώνος που συνέταξε ο διαιτητής και την έκθεση που συνέταξε ο παρατηρητής του αγώνος, τα εξής πειθαρχικώς αξιόλογα και ελεγχόμενα περιστατικά, ήτοι : 1) Φίλαθλος της εγκαλουμένης προέβη στην ρίψη εύφλεκτου υλικού, και δη φωτοβολίδας στον κυρίως χώρο του γηπέδου, κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της ανωτέρω ποδοσφαιρικής αναμετρήσεως, με αποτέλεσμα την προσωρινή διακοπή του αγώνα εκ μέρους του διαιτητή. Ειδικότερα, στο 88΄ λεπτό του εν λόγω αγώνα, αμέσως μετά την επίτευξη τέρματος (γκολ) από ποδοσφαιριστή της φιλοξενούμενης ομάδας και την συνεπεία αυτού ισοφάριση των δύο διαγωνιζόμενων ομάδων, κατ’ εκείνο το χρονικό σημείο, φίλαθλος της εγκαλουμένης από τη θύρα 6 του γηπέδου προέβη στην ρίψη μίας (1) φωτοβολίδας ευθείας βολής εντός του αγωνιστικού χώρου, με αποτέλεσμα την προσωρινή διακοπή του αγώνα, κατόπιν σχετικής εντολής του διαιτητή, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες συστάσεις από τα μεγάφωνα του αγώνα. Το ριφθέν, δε, αυτό αντικείμενο, παρά την εγγενή επικινδυνότητά του, ως εύφλεκτου υλικού, δεν είχε ως συνέπεια την πρόκληση οιασδήποτε σωματικής βλάβης, ούτε ήταν in concreto πρόσφορο, ώστε να διακινδυνεύσει η σωματική ακεραιότητα ορισμένου προσώπου, νομίμως ευρισκόμενου εντός του αγωνιστικού χώρου. Επισημαίνεται, εξάλλου, ότι η εγκαλουμένη ουδόλως αμφισβητεί την ανωτέρω αποδιδόμενη σε αυτήν πειθαρχική παράβαση, αλλά αντιθέτως την συνομολογεί, ως βιοτικό συμβάν. Ωστόσο, ισχυρίζεται ότι η πειθαρχικώς αυτή ελεγκτέα συμπεριφορά του φιλάθλου της δεν υπάγεται στην περ. β΄ του άρθρου 15 παρ. 3 του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο., αλλά θα πρέπει να απαξιολογηθεί ως πειθαρχική παράβαση της περ. α΄ του ιδίου ως άνω άρθρου, δοθέντος ότι η εν λόγω ποδοσφαιρική αναμέτρηση δεν διεκόπη προσωρινώς στο 88΄ λεπτό της, ένεκα της ρίψεως του ως άνω εύφλεκτου υλικού, αλλά συνεπεία της επιτεύξεως του γκολ από ποδοσφαιριστή της φιλοξενούμενης ομάδας και προκειμένου να συνεχισθεί ο αγώνας από το κέντρο του γηπέδου («σέντρα») με την κατοχή της μπάλας από την ομάδα της εγκαλούμενης Π.Α.Ε. Ο προκείμενος, όμως, ισχυρισμός ελέγχεται απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος, δεδομένου ότι ο διαιτητής του αγώνα στο συνταγέν από αυτόν φύλλο αγώνος ανέγραψε ρητώς ότι, κατόπιν της κατά τα ως άνω ρίψεως μίας (1) φωτοβολίδας ευθείας βολής από φίλαθλο της εγκαλουμένης εντός του αγωνιστικού χώρου, διέκοψε προσωρινώς την επίμαχη ποδοσφαιρική αναμέτρηση, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες συστάσεις από τα μεγάφωνα του γηπέδου, ενώ, αφού έγινε τούτο, διέταξε ακολούθως την πρόοδο του αγώνα. Εξάλλου, και από το επισκοπηθέν οπτικοακουστικό υλικό [χρονική ένδειξη DVD από 01:37:01 έως 01:38:20], στο οποίο αποτυπώνονται το ριφθέν ως άνω εύφλεκτο υλικό εντός του αγωνιστικού χώρου, η διακοπή του αγώνα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από το συνήθως μεσολαβούν μεταξύ της επιτεύξεως ενός τέρματος (γκολ) και της επανενάρξεως της ποδοσφαιρικής αναμετρήσεως, καθώς και οι συνομιλίες μεταξύ του διαιτητή του αγώνα, Αναστασίου Παπαπέτρου, του 4ου διαιτητή, Αναστασίου Σιδηρόπουλου, και των αξιωματούχων των δύο διαγωνιζόμενων ομάδων, προκύπτει ότι η προσωρινή διακοπή του αγώνα, κατά το ως άνω χρονικό σημείο, δεν ήταν αποτέλεσμα της επιτεύξεως τέρματος από την φιλοξενούμενη ομάδα, αλλά έλαβε χώρα κατόπιν σχετικής διαιτητικής εντολής, εξαιτίας του προπεριγραφόμενου συμβάντος. Με δεδομένο, επομένως, ότι ο εν λόγω ισχυρισμός της εγκαλουμένης αναιρείται προεχόντως από την αντίθετη περί τούτου αναγραφή στο συνταγέν από το διαιτητή φύλλο αγώνος, θα πρέπει να καταφασθεί η αντικειμενική πειθαρχική ευθύνη της εγκαλούμενης Π.Α.Ε. για την προβλεπόμενη από τις διατάξεις των άρθρων 14 παρ. 1, 2, 3 και 4, 15 παρ. 3 περ. β΄ του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο. πειθαρχική παράβαση. 2) Περαιτέρω, φίλαθλοι της εγκαλουμένης, με περισσότερες πράξεις τους, που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου πειθαρχικού παραπτώματος, προκάλεσαν επεισόδια στις κερκίδες και στον εν γένει χώρο του γηπέδου, κατά τη διάρκεια του αγώνα και μετά την λήξη αυτού, τα οποία συνδέονταν με βιαιοπραγίες κατά προσώπων ή φθορές ξένης ιδιοκτησίας. Πλέον συγκεκριμένα, από το σύνολο του προμνησθέντος ως άνω αποδεικτικού υλικού, προκύπτει ότι, κατά τη διάρκεια της ανάπαυλας μεταξύ των δύο ημιχρόνων του αγώνα, φίλαθλοι της εγκαλουμένης από τη θύρα 6 προέβησαν στην αφή και πρόκληση μικρής εστίας φωτιάς, καίγοντας φανέλες και πανό της φιλοξενούμενης Π.Α.Ε. ΑΕΚ, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση της προγραμματισμένης ενάρξεως του δευτέρου ημιχρόνου του αγώνα για χρονικό διάστημα πέντε (5) λεπτών. Η φωτιά, δε, αυτή τέθηκε άμεσα υπό έλεγχο και κατασβέσθηκε, κατόπιν επεμβάσεως και ενεργειών τόσο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, όσο και των παραγόντων της εγκαλούμενης Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ενώ δεν είχε ως συνέπεια την πρόκληση φθοράς ξένης ιδιοκτησίας σε μέρη και εγκαταστάσεις του σταδίου, ούτε, δε, προέκυψε από αυτήν οιοσδήποτε κίνδυνος για τη σωματική ακεραιότητα των θεατών του αγώνα ή των ποδοσφαιριστών και των αξιωματούχων αμφοτέρων των διαγωνιζόμενων ομάδων, καθώς και των λοιπών παρευρισκόμενων στο γήπεδο προσώπων. Με δεδομένο, εξάλλου, ότι στο στάδιο «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ» δεν παρευρέθησαν φίλαθλοι της φιλεξονούμενης ομάδας, προκειμένου να παρακολουθήσουν τη διεξαγωγή του επίμαχου αγώνα, συνάγεται πως οι ίδιοι οι φίλαθλοι της εγκαλούμενης Π.Α.Ε. προμηθεύθηκαν τις εν λόγω αθλητικές φανέλες και τα πανό της Α.Ε.Κ., τα οποία έκαψαν κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα, ενώ δεν αποδεικνύεται ότι οι ίδιοι φίλαθλοι αφήρεσαν παρανόμως αυτά από φιλάθλους της φιλοξενούμενης Π.Α.Ε. και ότι, ακολούθως, προέβησαν στη φθορά-καταστροφή τους, ως αντικειμένων αλλότριας ιδιοκτησίας, με τη χρήση φωτιάς. Η δε πειθαρχικώς εγκαλουμένη συνομολογεί ότι οι φίλαθλοί της προέβησαν στην εν λόγω πράξη, που αποδίδεται στην ίδια, ως αντικειμενικώς ευθυνόμενη, επί σκοπώ εμπαιγμού της φιλοξενούμενης ομάδας και των φιλάθλων της. Ισχυρίζεται, όμως, ότι η συγκεκριμένη ενέργεια των φιλάθλων της δεν τυποποιείται, ως πειθαρχική παράβαση, από οιαδήποτε διάταξη του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο. και ότι ως εκ τούτου θα πρέπει αυτή να μείνει ατιμώρητη. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι, καθόσον η εν λόγω ενέργεια των φιλάθλων της δεν συνοδευόταν από βιαιοπραγίες κατά προσώπων ή από φθορές ξένης ιδιοκτησίας, δεν εμπίπτει στη διάταξη του άρθρου 15 παρ. 4 περ. β΄ του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο. Επί των ισχυρισμών, ωστόσο, αυτών της εγκαλουμένης, θα πρέπει να γίνουν οι ακόλουθες επισημάνσεις, ήτοι : Με τις διατάξεις του άρθρου 15 παρ. 5 του προϊσχύσαντος από 30-06-2016 Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο., τυποποιείτο ως πειθαρχικό παράπτωμα η πρόκληση μεμονωμένων επεισοδίων στον εν γένει χώρο του γηπέδου, στις κερκίδες, στα αποδυτήρια και εντός του αγωνιστικού χώρου. Ως τέτοιο, δε, μεμονωμένο επεισόδιο απαξιολογείτο από το παρόν Πρωτοβάθμιο Μονομελές Πειθαρχικό Όργανο Super League Ελλάδα, πλην άλλων, και η καύση πανό, αθλητικών εμφανίσεων και λαβάρων μίας ποδοσφαιρικής ομάδας από φιλάθλους της αντίπαλης ομάδας στις κερκίδες του γηπέδου (βλ. ενδεικτικά την υπ’ αριθμ. 115/2016 απόφαση του Δικαιοδοτικού τούτου Οργάνου, με πειθαρχικώς εγκαλουμένη την Π.Α.Ε. ΑΕΚ). Μετά την τροποποίηση, όμως, του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο. τόσο με την υπ’ αριθμ. 1 απόφαση της υπ’ αριθμ. 27 συνεδριάσεως της 30ης -06-2017 της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής της Ε.Π.Ο., όσο και με την υπ’ αριθμ. 1 απόφαση της υπ’ αριθμ. 1 συνεδριάσεως της 24ης -08-2017 της Επιτροπής Εκτάκτων Θεμάτων της Ε.Π.Ο., αντικαταστάθηκαν οι διατάξεις των άρθρων 15 παρ. 4, 5 και 6 του προϊσχύσαντος από 30-06-2016 Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο., με τις οποίες προβλέπονταν ως πειθαρχικά παραπτώματα η είσοδος των οπαδών στον αγωνιστικό χώρο, καθώς και η πρόκληση μεμονωμένων και εκτεταμένων επεισοδίων αντιστοίχως, και πλέον με τις διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 4 περ. α΄ και β΄ του ισχύοντος Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο. τυποποιείται το πειθαρχικό παράπτωμα της εισόδου των οπαδών στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου, πριν την έναρξη, κατά τη διάρκεια και μετά την λήξη του αγώνα, καθώς και η πρόκληση επεισοδίων -χωρίς διάκριση αυτών σε μεμονωμένα και εκτεταμένα- στα αποδυτήρια, στις κερκίδες και στον εν γένει χώρο του γηπέδου. Μάλιστα, με την περ. α΄ του άρθρου 15 παρ. 4 του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο. προβλέπεται η βασική μορφή του πειθαρχικού παραπτώματος της εισόδου οπαδών στον αγωνιστικό χώρο και της προκλήσεως επεισοδίων στα αποδυτήρια, στις κερκίδες και στον εν γένει χώρο του γηπέδου, που δεν συνδέονται με βιαιοπραγίες κατά προσώπων ή με φθορές ξένης ιδιοκτησίας, ενώ με την περ β΄ του ιδίου ως άνω άρθρου τυποποιείται η διακεκριμένη μορφή της αυτής πειθαρχικής παραβάσεως, που συνδέεται με βιαιοπραγίες κατά προσώπων και φθορές ξένης ιδιοκτησίας, η τέλεση της οποίας επισύρει την επιβολή σαφώς βαρύτερων ποινών από τις επαπειλούμενες τοιαύτες, που προβλέπονται για το ανωτέρω βασικό παράπτωμα. Όταν, όμως, με περισσότερες ενέργειες των φιλάθλων μίας εγκαλούμενης Π.Α.Ε., πριν την έναρξη, κατά τη διάρκεια και μετά την λήξη του ιδίου ποδοσφαιρικού αγώνα, πραγματώνονται τόσο η προβλεπόμενη από την περ. α΄ του άρθρου 15 παρ. 4 του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο. βασική μορφή του ως άνω πειθαρχικού παραπτώματος, όσο και η προβλεπόμενη από την περ. β΄ του ιδίου άρθρου διακεκριμένη μορφή του, τότε οι μερικότερες αυτές πράξεις συνιστούν και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μία κατ’ εξακολούθηση τελεσθείσα πειθαρχική παράβαση της διακεκριμένης παραλλαγής του άρθρου 15 παρ. 4 περ. β΄ του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο., επ’ ωφελεία, μάλιστα, της εγκαλούμενης Π.Α.Ε., καθώς στο πλαίσιο της πειθαρχικής της μεταχειρίσεως θα επιβληθεί σε αυτήν μία ενιαία πειθαρχική κύρωση και όχι πλείονες τοιαύτες, εφόσον πάντοτε αποδειχθεί η ουσιαστική βασιμότητα των αποδιδόμενων σε αυτήν επιμέρους εξακολουθητικών πράξεων και λαμβανομένης υπ’ όψιν της βαρύτητας και της απαξίας εκάστης εξ αυτών. Επισημαίνεται, δε, επίσης, ότι σε περίπτωση που δεν αποδεικνύεται η ουσιαστική βασιμότητα της επιμέρους εξακολουθητικής πράξεως, που συνιστά διακεκριμένη παραλλαγή του εν λόγω παραπτώματος, αλλά αποδεικνύεται ως βάσιμη κατ’ ουσίαν η μερικότερη αποδιδόμενη σε μία εγκαλούμενη Π.Α.Ε. βασική μορφή της ίδιας παραβάσεως, τότε αυτή διατηρεί την αυτοτέλειά της, με αποτέλεσμα να επιβάλλεται στην εγκαλουμένη, κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό-επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας, η προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 15 παρ. 4 περ. α΄ του Πειθαρχικού Κώδικα πειθαρχική κύρωση. Με βάση, επομένως, τα ανωτέρω καταφασκόμενα, στην προκείμενη περίπτωση, αμφότεροι οι προεκτεθέντες ισχυρισμοί της εγκαλουμένης τυγχάνουν απορριπτέοι ως αβάσιμοι, δοθέντος ότι η καύση των αθλητικών εμφανίσεων (φανελών) και των πανό της φιλοξενούμενης ομάδας, κατά τη διάρκεια της ανάπαυλας μεταξύ των ημιχρόνων του επίμαχου αγώνα, υπάγεται στην έννοια της προκλήσεως επεισοδίου από οπαδούς της Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, που έλαβε χώρα στις κερκίδες του γηπέδου, ενώ, καθώς αποδεικνύεται ότι αυτή (πρόκληση φωτιάς) δεν συνδεόταν με βιαιοπραγίες κατά προσώπων ή με φθορές ξένης ιδιοκτησίας, εμπίπτει, ως πειθαρχική παράβαση, στην κανονιστική εμβέλεια της διατάξεως του άρθρου 15 παρ. 4 περ. α΄ του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο. Δεδομένου, όμως, ότι η εν λόγω μερικότερη πειθαρχική παράβαση συρρέει με την έτερη αποδιδόμενη στην εγκαλουμένη διακεκριμένη πειθαρχική παράβαση της περ. β΄ του άρθρου 15 παρ. 4 του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο. -η αξιολόγηση της ουσιαστικής βασιμότητας της οποίας εκτίθεται κατωτέρω-, ορθώς και όχι εσφαλμένα, αποδίδεται στην πειθαρχικώς εγκαλουμένη, με την υπ’ αριθμ. πρωτ. 49/06-02-2018 εκδοθείσα σε βάρος της κλήση προς απολογία του παρόντος Πειθαρχικού Οργάνου, η  προπεριγραφείσα, πειθαρχικώς επίμεπτη αυτή ενέργεια των φιλάθλων της, ως μερικότερη πράξη του κατ’ εξακολούθηση τελεσθέντος πειθαρχικού παραπτώματος, που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 15 παρ. 4 περ. β΄ του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο., απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού, που προέβαλε η εγκαλουμένη. Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα, αποδεικνύεται ότι, μετά την λήξη της επίμαχης ποδοσφαιρικής αναμετρήσεως, και περί ώρα 21.35΄, έξι (6) άγνωστα άτομα, τα οποία έφεραν διαπιστεύσεις της γηπεδούχου και ήδη εγκαλούμενης Π.Α.Ε. εισήλθαν εντός του αγωνιστικού χώρου και επιτέθηκαν λεκτικά κατά των αθλητών και των παραγόντων της φιλοξενούμενης ομάδας, οι οποίοι είχαν ήδη εισέλθει εντός του αγωνιστικού χώρου για να πανηγυρίσουν τη νίκη τους, καθώς ο αγώνας είχε λήξει με σκορ 1-2 υπέρ της Π.Α.Ε. ΑΕΚ. Άμεσα, επενέβησαν οι αστυνομικές δυνάμεις, που ευρίσκονταν στη φυσούνα, προκειμένου να συνοδεύσουν με ασφάλεια τους προαναφερθέντες παράγοντες και ποδοσφαιριστές εντός των αποδυτηρίων τους, με αποτέλεσμα να προκληθεί ένταση. Η προκληθείσα, δε, ένταση, μεταξύ των διαπιστευμένων ατόμων της εγκαλούμενης Π.Α.Ε. και των αστυνομικών δυνάμεων, συνεπεία της ανωτέρω επεμβάσεως των τελευταίων, συνεχίσθηκε και μετά την απομάκρυνση από τον αγωνιστικό χώρο τόσο των ποδοσφαιριστών και των παραγόντων της Π.Α.Ε. ΑΕΚ, όσο και των ποδοσφαιριστών της Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, καθώς και της διαιτητικής ομάδας του αγώνα. Ακολούθως, ένεκα της αναφυείσης αυτής διαμάχης, περίπου πενήντα (50) οπαδοί της εγκαλουμένης από τις θύρες 4-5 εισήλθαν στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου και επιτέθηκαν εναντίον των δυνάμεων της Αστυνομίας, που είχαν παραταχθεί έμπροσθεν της φυσούνας, εκτοξεύοντας εναντίον τους καδρόνια, πυρσούς, σπασμένα πλαστικά καθίσματα, διαφημιστικές πινακίδες (μη ηλεκτρονικές), καθώς και διάφορα άλλα αντικείμενα. Οι βίαιες αυτές συμπλοκές των οπαδών της εγκαλούμενης Π.Α.Ε. και των αστυνομικών δυνάμεων διήρκεσαν λίγα λεπτά, ενώ έληξαν, αφού οι αστυνομικές δυνάμεις προέβησαν στην αναγκαία για την περίσταση χρήση δακρυγόνων μέσων, προς αντιμετώπιση των επιτιθέμενων εναντίον τους προσώπων. Επισημαίνεται, δε, ότι στο συμβάν παρενέβησαν προς αποκλιμάκωση της εντάσεως και οι υπεύθυνοι ασφαλείας και οι εκπρόσωποι της Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, καθώς και το ιδιωτικό προσωπικό ασφαλείας, το οποίο είχε αυτή προσλάβει. Αποτέλεσμα των κατά τα ως άνω γενόμενων συγκρούσεων ήταν, εκτός από την πρόκληση φθοράς διαφόρων αντικειμένων, που ευρίσκοντο στο γήπεδο, όπως διαφημιστικών πινακίδων (μη ηλεκτρονικών), σπασμένων πλαστικών καθισμάτων κ.λπ., και η πρόκληση του τραυματισμού ενός (1) αστυνομικού, χωρίς, όμως, να προκύπτει από οιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο η βαρύτητα του τραυματισμού του, ως και το είδος της τυχόν προκληθείσης σε αυτόν σωματικής βλάβης. Με βάση, επομένως, τα ανωτέρω αποδεικνυόμενα πραγματικά περιστατικά, το εκτυλιχθέν επεισόδιο, το οποίο έλαβε χώρα εντός του αγωνιστικού χώρου, χαρακτηρίζονταν από ιδιαίτερη ένταση και βιαιότητα, που έθεσε εν αμφιβόλω την τήρηση της τάξεως στο γήπεδο, διακινδυνεύοντας συνάμα και εν τέλει βλάπτοντας τα έννομα αγαθά της υγείας και της σωματικής ακεραιότητας των ευρισκόμενων στο γήπεδο προσώπων. Επιπλέον, εξαιτίας της εντάσεως, αλλά και της εκτάσεως του ανωτέρω βίαιου συμβάντος, προεκλήθη στο φίλαθλο κοινό και στην εν γένει κοινή γνώμη αίσθημα έντονης απαξιώσεως και αποστροφής προς το ποδόσφαιρο. Το ανωτέρω, εξάλλου, πειθαρχικώς αξιόλογο περιστατικό αποδεικνύεται από την έκθεση του παρατηρητή του αγώνα, ενώ επιρρωνύεται ιδίως από την υπ’ αριθμ. πρωτ. 2128/18/266225 από 06-02-2018 αναφορά συμβάντων του Διευθυντή του Τμήματος Γενικής Αστυνομεύσεως της Διευθύνσεως Αστυνομίας Πειραιώς, η δε περί του αντιθέτου κατάθεση του ενόρκως εξετασθέντος στο ακροατήριο μάρτυρος της εγκαλούμενης Π.Α.Ε., καθώς και η ανωμοτί τοιαύτη του νομίμου εκπροσώπου της δεν δύνανται να κλονίσουν την πεποίθηση του παρόντος δικαιοδοτικού οργάνου, περί της αληθείας των ως άνω αποδεικνυόμενων πραγματικών περιστατικών. Ειδικότερα, δεν αποδεικνύεται από οιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο, πέραν των ανωτέρω μνημονευόμενων καταθέσεων, ότι οι συμπλοκές μεταξύ των οπαδών της Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και των αστυνομικών δυνάμεων, υπήρξαν απότοκος συνέπεια τυχόν επιδειχθείσης εριστικής συμπεριφοράς εκ μέρους των τελευταίων, έναντι των έξι (6) ανωτέρω διαπιστευμένων ατόμων της εγκαλουμένης, ούτε, δε, προκύπτει ότι οι αστυνομικές δυνάμεις προέβησαν σε αναιτιολόγητη χρήση δακρυγόνων μέσων, εν όψει της διατεινόμενης από την εγκαλουμένη ακίνδυνης διαμαρτυρίας των φιλάθλων της προς τους ποδοσφαιριστές της. Άλλωστε, η Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ δεν προσκομίζει, ούτε επικαλείται ορισμένο αποδεικτικό στοιχείο, όπως σχετικό οπτικοακουστικό υλικό, από το οποίο ευχερώς να προκύπτει ότι οι ευρισκόμενες στον αγωνιστικό χώρο αστυνομικές δυνάμεις ενήργησαν εκτός του πλαισίου των καθηκόντων τους, επιδεικνύοντας επιθετική και εριστική διάθεση έναντι των διαπιστευμένων προσώπων της εγκαλουμένης, με αποτέλεσμα να προκληθούν οι λοιποί φίλαθλοί της και να εμπλακούν στο ανωτέρω επεισόδιο. Σε κάθε, δε, περίπτωση, θα πρέπει να επισημανθεί ότι δεν αποτελούν ενέργειες καθ’ υπέρβαση ή εκτός του πλαισίου των καθηκόντων των αστυνομικών δυνάμεων, οι ανωτέρω αποδεικνυόμενες ως γενόμενες εκ μέρους τους ενέργειες, που σαφώς κατέτειναν στη διασφάλιση της τηρήσεως των μέτρων τάξεως εντός του γηπέδου, δια της αποτροπής έστω και λεκτικών αντιπαραθέσεων μεταξύ αφενός μεν των διαπιστευμένων προσώπων και των φιλάθλων της εγκαλουμένης και αφετέρου των ποδοσφαιριστών και των αξιωματούχων της ιδίας ή της φιλοξενούμενης ομάδας, καθόσον, δεδομένης της εντάσεως που επικρατεί σε ποδοσφαιρικούς αγώνες μεταξύ ομάδων, που διεκδικούν την απόκτηση του τίτλου του ελληνικού πρωταθλήματος και συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον του ποδοσφαιρόφιλου κοινού, όπως και ο επίμαχος, ελλοχεύει ο κίνδυνος οι εν λόγω λεκτικές κατ’ αρχάς αντιπαραθέσεις και διαμαρτυρίες να εξελιχθούν σε βίαιο συμβάν. Αντιθέτως, τα ανωτέρω διαπιστευμένα πρόσωπα της εγκαλουμένης όφειλαν, συμμορφούμενα προς τις υποδείξεις της Αστυνομίας, να απομακρυνθούν από τον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου. Περαιτέρω, η εγκαλουμένη, με το από 09-02-2018 έγγραφο υπόμνημά της, ισχυρίζεται ότι δεν υπέχει οιαδήποτε ευθύνη για το εν λόγω συμβάν, δεδομένου ότι τα πρόσωπα που συνεπλάκησαν με τις αστυνομικές δυνάμεις, αμέσως μετά την λήξη του ως άνω ποδοσφαιρικού αγώνα, δεν έφεραν διακριτικά της ομάδας της, ούτε ήταν οργανωμένοι ή έστω και απλοί φίλαθλοί της, αλλά αντιθέτως ήταν ενδεδυμένα με σκουρόχρωμα ρούχα, ενώ η όλη εικόνα, εμφάνιση και δράση τους προσομοίαζε σε άτομα του αναρχικού χώρου, τα οποία δημιουργούν συνεχώς εντάσεις και επεισόδια με τις αστυνομικές δυνάμεις. Ο προκείμενος, ωστόσο, ισχυρισμός της εγκαλουμένης, που κατατείνει στην άρση της αντικειμενικής της ευθύνης, για την προεκτεθείσα απρεπή συμπεριφορά των φιλάθλων της, τυγχάνει απορριπτέος, ως ουσιαστικά αβάσιμος, καθώς δεν προκύπτει από οιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο ότι τα εν λόγω άτομα, που συνεπλάκησαν με τις αστυνομικές δυνάμεις εντός του αγωνιστικού χώρου μετά την λήξη του αγώνα, ήταν πρόσωπα που δεν συνδέονται ως φίλαθλοι με την εγκαλουμένη ή ότι αποτελούν άτομα, εντεταγμένα σε ομάδες προσώπων, που επιδεικνύουν έκνομη δραστηριότητα και επιδίδονται σε βίαιες επιθέσεις εναντίον αστυνομικών δυνάμεων. Εξάλλου, δεν προκύπτει ότι έλαβε χώρα από τις αστυνομικές δυνάμεις η σύλληψη και η ταυτοποίηση οιουδήποτε εξ αυτών των προσώπων, ούτε, δε, η εγκαλουμένη κατονομάζει ρητώς κάποιο ή κάποια από αυτά, προσδιορίζοντας σαφώς την ταυτότητα και την συστηματική παραβατική τους δραστηριότητα σε βάρος της Ελληνικής Αστυνομίας και μη. Άλλωστε, σημειώνεται ότι η πειθαρχικώς εγκαλουμένη ευχερώς θα μπορούσε να ταυτοποιήσει, με βάση το ηλεκτρονικό σύστημα εποπτείας του γηπέδου της, και να υποδείξει τόσο στις αρμόδιες Αρχές (αρμόδια Εισαγγελία Πρωτοδικών), όσο και στο παρόν Δικαιοδοτικό Όργανο, τα υπαίτια φυσικά πρόσωπα, τα οποία συνεπλάκησαν στο ως άνω περιστατικό, ώστε να δυνηθεί να αποδείξει ότι αυτά δεν συνδέονταν με αυτήν, ως φίλαθλοί της. Αντιθέτως, τόσο ο ενόρκως εξετασθείς στο ακροατήριο του παρόντος Πειθαρχικού Οργάνου μάρτυρας της εγκαλουμένης, Κυριάκος Δουρέκας, εκπρόσωπος της εγκαλούμενης ομάδας στον επίμαχο αγώνα, όσο και ο ανωμοτί εξετασθείς νόμιμος εκπρόσωπός της, Ευάγγελος Μπαταγιάννης, στις καταθέσεις τους κάνουν λόγο αποκλειστικά και μόνο για φιλάθλους της εγκαλούμενης Π.Α.Ε., που συνεπλάκησαν με τις αστυνομικές δυνάμεις, και όχι για άγνωστα, μη συνδεόμενα με αυτήν πρόσωπα, που πρόσκεινται στον αναρχικό χώρο. Ως εκ τούτων, δεν καταλείπεται οιαδήποτε αμφιβολία στο παρόν δικαιοδοτικό όργανο, περί του ότι τα άτομα που συνεπλάκησαν εν προκειμένω με τις αστυνομικές δυνάμεις ήταν φίλαθλοι της εγκαλουμένης. Επιπλέον, η πειθαρχικώς εγκαλουμένη ισχυρίζεται ότι το προπεριγραφέν επεισόδιο δεν δύναται να υπαχθεί στη διάταξη του άρθρου 15 παρ. 4 περ. β΄ του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο., καθώς στη διαλαμβανόμενη σε αυτή τη διάταξη έννοια της βιαιοπραγίας εντάσσεται μόνον η άσκηση παράνομης βίας μεταξύ των συμμετεχόντων κατά τη διεξαγωγή ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, ήτοι μεταξύ των παρευρισκόμενων στο γήπεδο φιλάθλων των ποδοσφαιρικών ομάδων ή μεταξύ των φιλάθλων και των αξιωματούχων και ποδοσφαιριστών των ομάδων, και όχι μεταξύ απροσδιορίστου αριθμού ατόμων, που δεν σχετίζονται με τα ανωτέρω πρόσωπα. Κατόπιν αυτού, επικαλείται ότι δεν  μπορεί εν προκειμένω να υπαχθεί στην έννοια της βιαιοπραγίας η συμπλοκή των ανωτέρω φερομένων μη φιλάθλων της με τις αστυνομικές δυνάμεις. Και ο ισχυρισμός, όμως, αυτός ελέγχεται απορριπτέος, ως αβάσιμος και δη ως ερειδόμενος επί εσφαλμένης προϋποθέσεως, καθώς αφενός μεν αποδεικνύεται, σύμφωνα και με τα ανωτέρω εκτιθέμενα, ότι τα εμπλεκόμενα στο εν λόγω επεισόδιο άτομα ήσαν φίλαθλοι της εγκαλουμένης, ενώ, περαιτέρω, ο σκοπός της διατάξεως του άρθρου 15 παρ. 4 περ. β΄ του Πειθαρχικού Κώδικα της Ε.Π.Ο. συνίσταται ιδίως στην αποτροπή των φθορών ξένης ιδιοκτησίας και των βιαιοπραγιών κατά προσώπων που ευρίσκονται σε όλους τους χώρους του γηπέδου (αγωνιστικός χώρος, κερκίδες, αποδυτήρια και εν γένει χώρος του γηπέδου), χωρίς αυτονόητα να γίνεται από τη διάταξη αυτή οιαδήποτε διάκριση και περιορισμός των φορέων των προστατευόμενων εννόμων αγαθών μόνον στους φιλάθλους, στους ποδοσφαιριστές και τους αξιωματούχους των ομάδων και του αγώνα και να εξαιρούνται οι νομίμως παρευρισκόμενες στο γήπεδο αστυνομικές δυνάμεις, που είναι επιφορτισμένες με τη διασφάλιση της ευταξίας και της ασφάλειας απάντων των παριστάμενων στο γήπεδο προσώπων. Συνακόλουθα, δεν μπορεί να υποστηριχθεί βάσιμα ότι σκοπός του πειθαρχικού νομοθέτη ήταν η κάμψη της αντικειμενικής πειθαρχικής ευθύνης των εκάστοτε πειθαρχικώς ελεγχόμενων Π.Α.Ε., σε περίπτωση τελεσθείσης βιαιοπραγίας σε βάρος των ευρισκόμενων αστυνομικών δυνάμεων. Επομένως, με βάση τα ανωτέρω αποδεικνυόμενα πραγματικά περιστατικά, προκύπτει ότι η εγκαλούμενη Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ φέρει αντικειμενική ευθύνη για τις ακόλουθες πειθαρχικές παραβάσεις, στις οποίες υπέπεσαν οι φίλαθλοί της, και ειδικότερα : 1] για την αποδιδόμενη σε αυτήν πειθαρχική παράβαση της ρίψεως μίας (1) φωτοβολίδας ευθείας βολής στον κυρίως χώρο του γηπέδου, κατά τη διάρκεια του αγώνα, με αποτέλεσμα την προσωρινή διακοπή αυτού εκ μέρους του διαιτητή (άρθρα 14 παρ. 1, 2, 3 και 4, 15 παρ. 3 περ. β΄ του Π.Κ. της Ε.Π.Ο.), και 2] για την αποδιδόμενη σε αυτήν κατ’ εξακολούθηση τελεσθείσα -σύμφωνα και με τα ανωτέρω εκτιθέμενα- πειθαρχική παράβαση της εισόδου των οπαδών της στον αγωνιστικό χώρο και της προκλήσεως επεισοδίων στις κερκίδες και εντός του αγωνιστικού χώρου, που συνδέονται με βιαιοπραγίες κατά προσώπων και φθορές ξένης ιδιοκτησίας (άρθρα 14 παρ. 1, 2, 3 και 4, 15 παρ. 4 περ. β΄ του Π.Κ. της Ε.Π.Ο.). Περαιτέρω, λαμβανομένων υπ’ όψιν της ιδιαίτερης απαξίας των ως άνω πειθαρχικών παραβάσεων, για τις οποίες καταφάσθηκε η αντικειμενική ευθύνη της εγκαλουμένης, της σφοδρότητας, αλλά και της χρονικής διάρκειας των ανωτέρω επεισοδίων, που προκλήθηκαν από τους φιλάθλους της, της εντάσεως της διακινδυνεύσεως της σωματικής ακεραιότητας των ευρισκομένων στο γήπεδο προσώπων, του τραυματισμού ενός (1) αστυνομικού, αλλά και των φθορών ξένης ιδιοκτησίας, καθώς και της προκλήσεως στο φίλαθλο κοινό και στην εν γένει κοινή γνώμη αισθήματος έντονης απαξιώσεως και αποστροφής προς το ποδόσφαιρο, με συνέπεια την άρνηση εκ μέρους του κοινού παρακολουθήσεως των αγώνων ποδοσφαίρου και προσελεύσεως στα γήπεδα, κρίνεται ότι πρέπει στην εγκαλούμενη Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ να επιβληθούν οι ακόλουθες πειθαρχικές κυρώσεις και δη : α) για την πρώτη πράξη, την οποία τέλεσε (παράβαση άρθρων 14 παρ. 1, 2, 3 και 4, 15 παρ. 3 περ. β΄ του Π.Κ. της Ε.Π.Ο.), πρέπει να της επιβληθεί χρηματική ποινή, ποσού δέκα χιλιάδων (10.000,00) ευρώ. β) για τη δεύτερη πράξη, την οποία τέλεσε κατ’ εξακολούθηση (παράβαση άρθρων 14 παρ. 1, 2, 3 και 4, 15 παρ. 4 περ. β΄ του Π.Κ. της Ε.Π.Ο.), πρέπει να της επιβληθεί μία ενιαία ποινή, σύμφωνα με τα ανωτέρω αναφερόμενα, αποτελούμενη από τη χρηματική ποινή, ποσού ύψους ογδόντα πέντε χιλιάδων (85.000,00) ευρώ, την ποινή της διεξαγωγής δύο (2) αγώνων χωρίς θεατές, καθώς και την ποινή της αφαιρέσεως τριών (3) βαθμών από το βαθμολογικό πίνακα της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου [πρβλ. και τις υπ’ αριθμ. 111/2016 και 112/2016 αποφάσεις του παρόντος Πειθαρχικού Οργάνου, που αφορούν σε παρεμφερούς εντάσεως και συνεπειών σημειωθέντα εκτεταμένα επεισόδια, με πειθαρχικώς εγκαλούμενες την Π.Α.Ε. ΑΠΣ ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ 1923 και Π.Α.Ε. ΑΕΚ αντιστοίχως]. Οι ως άνω, εξάλλου, επιβαλλόμενες στην εγκαλούμενη Π.Α.Ε. πειθαρχικές κυρώσεις παρίστανται ως αναγκαίες, πρόσφορες, κατάλληλες και ευρισκόμενες σε αναλογία με τη βαρύτητα των πειθαρχικών αδικημάτων, για τα οποία αυτή (εγκαλουμένη) φέρει αντικειμενική ευθύνη, δεδομένου, μάλιστα, ότι τοιουτοτρόπως επιτυγχάνεται παραλλήλως και ο σκοπός τόσο της ειδικής, όσο και της γενικής προλήψεως, τον οποίο επιδιώκουν οι προρρηθείσες διατάξεις του Π.Κ. της ΕΠΟ. Τέλος, πρέπει, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 4 του Π.Κ. της ΕΠΟ, να καθορισθεί συνολική χρηματική ποινή, αποτελούμενη από εκείνη των ογδόντα πέντε χιλιάδων (85.000,00) ευρώ, ως ποινή βάση, που επιβλήθηκε στην εγκαλουμένη για τη δεύτερη ως άνω πράξη της, επαυξανόμενη κατά το χρηματικό ποσό των πέντε χιλιάδων (10.000,00 : 2 = 5.000,00) ευρώ, από την επιβληθείσα στην εγκαλουμένη ποινή για την πρώτη ως άνω πράξη της, ήτοι θα πρέπει να καθορισθεί συνολική χρηματική ποινή ποσού (85.000,00 + 5.000,00 =) ενενήντα χιλιάδων (90.000,00) ευρώ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ με παρούσα την πειθαρχικώς εγκαλούμενη Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. ΔΕΧΕΤΑΙ ότι η εγκαλούμενη Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ τέλεσε : 1) την αποδιδόμενη σε αυτήν πειθαρχική παράβαση της ρίψεως μίας (1) φωτοβολίδας ευθείας βολής στον κυρίως χώρο του γηπέδου, κατά τη διάρκεια του αγώνα, με αποτέλεσμα την προσωρινή διακοπή αυτού εκ μέρους του διαιτητή (άρθρα 14 παρ. 1, 2, 3 και 4, 15 παρ. 3 περ. β΄ του Π.Κ. της Ε.Π.Ο.), και 2) την αποδιδόμενη σε αυτήν κατ’ εξακολούθηση τελεσθείσα πειθαρχική παράβαση της εισόδου των οπαδών της στον αγωνιστικό χώρο και της προκλήσεως επεισοδίων στις κερκίδες και εντός του αγωνιστικού χώρου, που συνδέονται με βιαιοπραγίες κατά προσώπων και φθορές ξένης ιδιοκτησίας (άρθρα 14 παρ. 1, 2, 3 και 4, 15 παρ. 4 περ. β΄ του Π.Κ. της Ε.Π.Ο.). ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στην Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ α) για την πρώτη πράξη (άρθρα 14 παρ. 1, 2, 3 και 4, 15 παρ. 3 περ. β΄ του Π.Κ. της Ε.Π.Ο.) τη χρηματική ποινή του ποσού των δέκα χιλιάδων (10.000,00) ευρώ, και β) για τη δεύτερη πράξη (άρθρα 14 παρ. 1, 2, 3 και 4, 15 παρ. 4 περ. β΄ του Π.Κ. της Ε.Π.Ο.), τη χρηματική ποινή του ποσού ογδόντα χιλιάδων πέντε (85.000,00) ευρώ, την ποινή της διεξαγωγής δύο (2) αγώνων χωρίς θεατές, καθώς και την ποινή της αφαιρέσεως τριών (3) βαθμών από το βαθμολογικό πίνακα της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου. ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ συνολική χρηματική ποινή, ποσού ενενήντα χιλιάδων (90.000,00) ευρώ (άρθρο 4 παρ. 4 του Π.Κ. της Ε.Π.Ο.).
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίασή του, τη 12η Φεβρουαρίου 2018.
 O ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ  Σπυρίδων Καποδίστριας

 Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ  Στυλιανός Βασιλειάδης

Γ. Πρίντεζης, Δυνατότητες και προοπτικές σύμπραξης αθλητισμού και τουρισμού


ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΣΥΜΠΡΑΞΗΣ
ΑΘΛΗΤΙΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Στόχος της εισηγήσεως καθίσταται η ανάδειξη αθλημάτων τα οποία από την φύση τους παρουσιάζουν και μια τουριστική - ψυχαγωγική χροιά αθλητικών δραστηριοτήτων, όπου κάτω από το ad amoenitam πνεύμα της ψυχαγωγίας (τέρψης) και του τουρισμού δύναται να προσφερθούν, με παραγωγό - οργανωτή το αθλητικό σωματείο, προς το ευρύ κοινό. Για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός θα πρέπει:
·         Να εξετάσουμε και να καταγράψουμε ποια από τα υφιστάμενα αθλήματα παρουσιάζουν τέτοιες δυνατότητες; (π.χ. ορειβασία, αναρρίχηση βράχου, χιονοδρομία, κανόε - καγιάκ, ιστιοπλοΐα ανοικτής θαλάσσης, ιππασία, αεραθλητισμός, παγοδρομία, ορεινή ποδηλασία, τουριστικό θαλάσσιο σκι κλπ.)
·         Να διερευνήσουμε την βούληση της εκάστοτε οικείας αθλητικής ομοσπονδίας ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στα σωματεία της, να προσφέρουν έναντι αμοιβής, τέτοιες υπηρεσίες εφόσον η διαδικασία παροχής και προσφοράς των υπηρεσιών άθλησης, δεν οδηγούν σε στρέβλωση των όρων του ανταγωνισμού, καθώς επίσης και το ότι η παροχή τέτοιων προσοδοφόρων υπηρεσιών ψυχαγωγίας – άθλησης δεν θα επηρεάσει επί τα χείρω, τον κύριο αθλητικό σκοπό του σωματείου και την ειδική αθλητική αναγνώρισή του
·         Να εξετάσουμε κατά πως και πόσο τέτοιες παροχές, με παραλήπτη και καταναλωτή τον αθλούμενο φίλαθλο, μη αθλητή, είναι συμβατές ή προσκρούουν στην αθλητική ή/και στη τουριστική νομοθεσία, καθώς και την πιθανή ανάγκη νομοθετικών αλλαγών
·         Να εξετάσουμε την δυνατότητα ένταξης, της παροχής τέτοιων υπηρεσιών, μέσα στα πλαίσια του υφιστάμενου θεσμού του Οργανισμού Μαζικού Αθλητισμού (Αθλητισμός για όλους αρ.39 ν.2725/1999)
·         Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στην φορολογική αντιμετώπιση (ένταξη ή απαλλαγή από τον φόρο, υπαγωγή ή όχι στον ΦΠΑ, υποχρέωση υποβολής εγγράφων συμφωνητικών στις ΔΟΥ, μηχανισμό αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής) αυτών των ψυχαγωγικών υπηρεσιών καθώς και ζητήματα που άπτονται του αδικήματος του αθέμιτου ανταγωνισμού
Επιπροσθέτως και ενόψει της εν δυνάμει μελλοντικής νομοθετικής ρύθμισης, για δυνατότητα παροχής συναφών υπηρεσιών από τα αθλητικά σωματεία και σε συνδυασμό με την ισχύουσα παρ. 2 του αρ. 7 του ν.2725/1999 περί προσφερομένων υπηρεσιών εκμάθησης αθλημάτων, θα πρέπει να εξετασθεί ιδιαίτερα το νομικό καθεστώς «ειδικών αθλητικών εργασιακών σχέσεων» που θα προκύψει, κατά περίπτωση, μεταξύ προστηθέντων παραγόντων (εκπαιδευτών, οδηγών βουνού, οδηγών ειδικής λέμβου, συνοδών, κυβερνητών κλπ) αθλητικού σωματείου και παραλήπτη – καταναλωτή.
Ειδικότερα, οι προαναφερόμενες κατηγορίες επαγγελματιών, οι οποίοι συνδέονται με ένα αθλητικό σωματείο για την παροχή των υπηρεσιών τους σε σχέση όχι μόνο με τα μέλη του αλλά και τους εν γένει αθλούμενους πλέον, ήτοι μη αθλητές, αλλά και τους εγγραφέντες στις σχολές εκμάθησης αθλήματος, ενδεικτικά και μόνο, θα μπορούσαν να κατηγοριοποιηθούν ως εξής:

·  Συνοδοί βουνού,
·  Οδηγοί βουνού,
·  Κυβερνήτες ισιοπλοϊκών σκαφών ανοικτής θαλάσσης,
·  Κυβερνήτες – εκπαιδευτές θαλασσίου σκι,
·  Οδηγοί ράφτιγκ,
·  Εκπαιδευτές χιονοδρομίας,
·  Ναυαγοσώστες,
·  Εκπαιδευτές αεραθλητισμού.

            

Το καθεστώς των ανωτέρω περιπτώσεων παρουσιάζει μία ιδιομορφία  σε σχέση με τους λοιπούς εργαζόμενους ή απασχολούμενους εν γένει με τον αθλητισμό:

Για τις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει οριοθετημένο ειδικό νομικό καθεστώς απασχόλησης, αλλά και στις περισσότερες από αυτές δεν υπάρχει ούτε οριοθέτηση των απαιτούμενων προσόντων και δεξιοτήτων νομοθετικά, πολλώ δε μάλλον η ύπαρξη οικείας νομοθετικής πρόβλεψης γίνεται σε κάποιες περιπτώσεις αποσπασματικά. Αλλά ούτε και φορέας πιστοποίησης των αναγκαίων προσόντων ή χορήγησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος υφίσταται. Πολύ δε περισσότερο δεν υφίσταται νομοθετικά ορισμένο καθεστώς απασχόλησης.

 

Ενδεικτικό το γεγονός, ότι ορίζεται πως οι συνοδοί βουνού είναι απόφοιτοι του ΟΤΕΚ, χωρίς όμως να έχει εκδοθεί το οικείο διάταγμα, ενώ υπάρχει σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων για τους ναυαγοσώστες.

Περαιτέρω, πρόβλημα υφίσταται και για τον ορισμό της νομικής μορφής της απασχόλησής τους. Πότε δηλαδή αυτή εμπίπτει ή όχι στην έννοια της εξαρτημένης εργασίας και κατά συνέπεια στις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας.

Τα δικαστήρια, παγίως δέχονται, προκειμένου να ορίσουν αν μία έννομη σχέση μεταξύ των συμβαλλομένων προσώπων εμπίπτει ή όχι στην έννοια της εξαρτημένης εργασίας, ότι υφίσταται ακριβώς σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, όταν ο εργαζόμενος αμείβεται με μισθό, ανεξαρτήτως του τρόπου καθορισμού και καταβολής του και ταυτόχρονα υποβάλλεται σε εξάρτηση από τον εργοδότη, η οποία εκδηλώνεται με το δικαίωμα του τελευταίου να ασκεί έλεγχο και εποπτεία ως προς τον τόπο, χρόνο και τρόπο παροχής της εργασίας. Επίσης αυτός παρέχει δεσμευτικές προς τον εργαζόμενο εντολές και οδηγίες, για την προσήκουσα εκπλήρωση της παροχής του. 

            Εάν δεν συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις και ειδικότερα εάν ο παρέχων την εργασία δεν υποβάλλεται στην εξάρτηση του εργοδότη, υπό την ανωτέρω έννοια, τότε πρόκειται για σύμβαση παροχής ανεξαρτήτων υπηρεσιών. 

            Τέλος, η νομολογία παγίως δέχεται ότι ενδιαφέρει πάντοτε το ουσιαστικό περιεχόμενο της εκάστοτε συμβάσεως εργασίας και όχι ο τυχόν διδόμενος χαρακτηρισμός σε αυτή από τους συμβαλλομένους. Επομένως, καταρχήν το κριτήριο της νομολογίας μπορεί να προταθεί για τη μορφή της εργασιακής τους σχέσης.

Επιπλέον και με δεδομένη την ανάπτυξη του σωματειακού αθλητισμού, αλλά και της ενασχόλησης με την άθληση εν γένει όλο και μεγαλύτερων μαζών, αναγκαίο θα ήταν για τις ολοένα αυξανόμενες κατηγορίες εργαζομένων και απασχολούμενων εν γένει να υπάρχουν ξεκάθαρες ρυθμίσεις. Ρυθμίσεις οι οποίες θα οριοθετούν την ύπαρξη ενός κύκλου αναγκαίων προσόντων, την πιστοποίηση αυτών από δημόσιο φορέα, αλλά και τον έλεγχο της άσκησης της επαγγελματικής ενασχόλησης, ιδίως με τους προστιθέντες φορείς. Με τον τρόπο αυτό αφενός μεν θα ξεκαθαρίσει το τοπίο της απασχόλησης, αλλά θα παρέχεται και προστασία των τρίτων – αθλούμενοι – οι οποίοι είναι οι τελικοί αποδέκτες αυτών των υπηρεσιών.
Στη έρευνα αυτή θα πρέπει να εξετασθεί και η δυνατότητα που παρέχεται στον αρμόδιο Υπουργό, από το αρ. 21 παρ. 2 εδ. 3α και 3β του ν. 2741/1999, να ορίζονται οι προϋποθέσεις και το πλαίσιο που θα ασκούν τα καθήκοντά τους τα παραπάνω αναφερόμενα φυσικά πρόσωπα.
Ήτοι «3α) κάθε επάγγελμα, η άσκηση του οποίου πραγματοποιείται από φυσικό πρόσωπο και δεν προϋποθέτει επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά συνιστά εκμίσθωση εξηρτημένης εργασίας, υπηρεσιών ή έργου προς τουριστική επιχείρηση ή απευθείας προς τουρίστες ημεδαπούς ή αλλοδαπούς, είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεται τουριστικό επάγγελμα και να υπάγεται στην εποπτεία του ΕΟΤ. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα του ΕΟΤ η οποία εκδίδεται μετά σύμφωνη γνώμη του ΔΣ του ΕΟΤ και δημοσιεύεται στο ΦΕΚ, είναι δυνατόν να υπάγονται στα τουριστικά επαγγέλματα και να προσδιορίζονται εννοιολογικά και άλλα είδη τουριστικών επαγγελμάτων, εκτός εκείνων τα οποία ρυθμίζονται ήδη από τις ισχύουσες διατάξεις.
β) Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, που εκδίδεται μετά από γνώμη του γγ. του ΕΟΤ, ορίζονται οι προϋποθέσεις, τα προσόντα, τα δικαιολογητικά, οι σχετικές αρμοδιότητες των οργάνων του ΕΟΤ και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την χορήγηση άδειας άσκησης των τουριστικών επαγγελμάτων της προηγουμένης παραγράφου και την άσκηση της εποπτείας του ΕΟΤ σε αυτά»


Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2018

Γ. Λυσαρίδης, Ο ευπατρίδης Γιώργος Παντελάκης

Ο ευπατρίδης Γιώργος Παντελάκης

                       
Σήμερα, κλείνουν εννιά χρόνια από τον αδόκητο θάνατο ενός σπουδαίου ανθρώπου, ενός εμβληματικού αθλητικού παράγοντα.

Τότε, στις 2 Φεβρουαρίου 2009, αποχαιρέτησε τον Γιώργο Παντελάκη η οικογένεια του ΠΑΟΚ, η μόνη οικογένεια που είχε και στην οποία αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του, στερώντας τον εαυτό του από απολαύσεις  που εκούσια τις θυσίασε για να μη τον αποσπούν από τη φροντίδα της μοναδικής του αγάπης, του ΠΑΟΚ.

Τον αποχαιρέτησε και ολόκληρη η Θεσσαλονίκη, αναγνωρίζοντας ότι υπερασπίστηκε όσο λίγοι την ιστορία, την αξιοπρέπεια και την περηφάνια της.

Τον αποχαιρέτησε, ακόμη, όλη η φίλαθλη Ελλάδα, γιατί στη συνείδησή της καταγράφηκε ως πρότυπο αφοσίωσης και ευλαβικής προσήλωσης στα συμφέροντα του συλλόγου που διακόνησε για 40 ολόκληρα χρόνια και σφράγισε με την αγέρωχη προσωπικότητά του ένα μεγάλο (το πιό ένδοξο, ίσως) μέρος της ιστορίας του.

Μετά το θάνατο του Γιώργου Παντελάκη, σύμφωνα με την επιθυμία του, διατέθηκε το σύνολο της περιουσίας του σε τρία σημαντικά κοινωφελή έργα, την πλήρη ανακατασκευή της πτέρυγας του Παιδοογκολικού Τμήματος του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ που λειτουργεί από το  Νοέμβριο του 2009 με τον πιό σύγχρονο ιατρικό εξοπλισμό, προσφέροντας ελπίδα ζωής στα πάσχοντα παιδιά και βάλσαμο παρηγοριάς στους οικείους τους, την κατασκευή πλήρους αθλητικού κέντρου (γήπεδο ποδοσφαίρου με χορτοτάπητα, αποδυτήρια, κερκίδες και δύο γήπεδα μπάσκετ-βόλλεϋ) στις εγκαταστάσεις των εκπαιδευτηρίων του «Ασύλου του Παιδιού» και τη δωρεά προς το ΕΚΑΒ δύο υπερσύγχρονων ασθενοφόρων οχημάτων.

Ο Γιώργος Παντελάκης αφιέρωσε όλη τη ζωή του στον αθλητισμό. Μετά θάνατο, αφιέρωσε όλη του την περιουσία για το καλό της κοινωνίας. Με τον τρόπο αυτό, παραμένει «ωσεί παρών» και ωφέλιμος για το κοινωνικό σύνολο, στο ενδιάθετο του οποίου έχει εγγραφεί, όχι μόνο ως ο χαρισματικός αθλητικός ηγέτης, αλλά κάτι πολύ περισσότερο, ένας πραγματικός ευπατρίδης.

Και, βέβαια, κάθε φορά που επαναφέρεται στη συλλογική μνήμη ένας παράγων  του «παρωχημένου» παρελθόντος, όπως ο Γιώργος Παντελάκης, οι συνειρμοί είναι αναπόφευκτοι και οι συγκρίσεις οδυνηρές για το ζοφερό παρόν του ποδοσφαίρου στη χώρα μας.

Με την καθιέρωση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, τη δεκαετία του ’80, στο όνομα της (δήθεν) προσαρμογής στη (δήθεν) νέα εποχή που ανέτελλε και  απαιτούσε επιχειρηματίες-επενδυτές και όχι ερασιτέχνες παράγοντες της ρομαντικής εποχής που έδυε, εισέβαλαν στο χώρο οι επενδυτές-σωτήρες και αποβλήθηκαν στο περιθώριο οι παράγοντες «παλαιάς κοπής».

Αμφιλεγόμενοι επιχειρηματίες, τζογαδόροι και κάθε λογής κομπιναδόροι , αντιλήφθηκαν ότι οι τεράστιες μάζες των ανθρώπων, που παθιάζονται με το ποδόσφαιρο και με την ομάδα τους, αποτελούν (άμεσες ή έμμεσες) τεράστιες κερδοφόρες αγορές, αλλά συγχρόνως και τεράστια ασπίδα προστασίας από έναν αφοσιωμένο «στρατό», το ποδόσφαιρο έγινε ένα παιχνίδι εξουσίας, μιά υπόθεση διαπλοκής, μιά αρένα ανταγωνισμού οικονομικών συμφερόντων. Επικράτησε και στο ποδόσφαιρο, αυτό που συνιστά την πεμπτουσία της σύγχρονης αντίληψης για την «αγορά», δηλαδή να κατακτά, να αλώνει, να κουρσεύει οτιδήποτε αποτελεί προϊόν που μπορεί να πουληθεί στις μάζες.

Ελάχιστες οι εξαιρέσεις των υγιών επιχειρηματιών που εισήλθαν, με αγαθές προθέσεις, στον «άγριο» χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Κι’ από αυτούς, οι περισσότεροι οδηγήθηκαν σε αποχώρηση, είτε οικειοθελή (με είγνωση της ματαιότητας των προσπαθειών τους), είτε αναγκαστική (εξωθούμενοι από τους «επιτήδειους» που έχουν φτιάξει το ποδόσφαιρό μας, έτσι που να ταιριάζει μόνο στα δικά τους μέτρα).

Βέβαια, όταν το ποδόσφαιρό μας έπιασε πλέον πάτο, υποκριτικά έσπευσαν να υποστηρίξουν την αξιoκρατία, την ίση μεταχείριση και όλα τα παρόμοια, οι ίδιοι ακριβώς που υπονόμευαν συστηματικά αυτές τις αξίες, γιατί ποτέ δεν τις πίστευαν. Ούτε και τώρα τις πιστεύουν. Το δόγμα τους παραμένει «ο θάνατός σου, η ζωή μου». Όμως, η ανάγκη και η πίεση της κοινής γνώμης τούς κάνει να αναλογιστούν τα αποτελέσματα της αδιέξοδης τακτικής τους.

Η «κοινωνία του ποδοσφαίρου», η ανώνυμη μάζα των υγιών φιλάθλων, εδώ και πολύν καιρό, με την απουσία της από τα γήπεδα, έδειξε την αποδοκιμασία της σε πρακτικές που οδήγησαν το ποδόσφαιρο σε απαξίωση και ανυποληψία. Και έστειλε σαφές μήνυμα για αλλαγή τροχιάς. Το μήνυμα αυτό οφείλουν να αντιληφθούν και να υπηρετήσουν όσοι, με τη θεσμική τους ιδιότητα, διαχειρίζονται τις τύχες του ποδοσφαίρου στη χώρα μας. Να «αποποιηθούν» την κληρονομιά με τις παθογένειες, την αδιαφάνεια  και τη διαφθορά του παρελθόντος. Ασφαλώς, είναι δύσκολη η αποστολή τους, αφού «για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή».

Όμως, η επαναφορά στην κανονικότητα, αποτελεί μονόδρομο, αν επιθυμούμε να επανέλθει ο «βασιλιάς των σπορ» στο θρόνο του. Αυτή (φαίνεται να) είναι πλέον κοινά παραδεκτή αναγκαιότητα από όλους τους συντελεστές του ποδοσφαίρου

Έτσι, εν τέλει, έστω και καθυστερημένα, ο «ρομαντισμός» που υποστήριζε ανέκαθεν ότι ανώτεροι πάντων πρέπει να είναι οι θεσμοί, οι νόμοι και οι κανόνες, (φαίνεται να) παίρνει τώρα την εκδίκησή του αφού αναγνωρίζεται ως υπέρτατος ρεαλισμός από τους ίδιους εκείνους που τον λοιδορούσαν.

Αμήν, γένοιτο.



Γιώργος Λυσαρίδης

2 Φεβρουαρίου 2018