YOUTUBE

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Ν. Χατζηγιάννης, Πάταξις της βίας σε αθλητικές δραστηριότητες


Αναδημοσιεύουμε το άρθρο του κ. Χατζηγιάννη στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, όχι μόνο διότι το θέμα της βίας στα γήπεδα παραμένει πάντα επίκαιρο, αλλά κυρίως διότι με αυτό καταδεικνύεται πόσο απλά μπορούν να γίνονται τα πράγματα, εφόσον υπάρχει η βούληση για εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας.




Τρίτη 28 Ιουνίου 2016

ΙΔΕΑΔ, ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ Γ.Σ. ΤΗΣ 28-6-2016

 ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ Γ.Σ. ΤΟΥ ΙΔΕΑΔ ΤΗΣ 28-6-2016



1. Εκδημοκρατισμός του ποδοσφαίρου: Το εκλογικό σύστημα θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι Ενώσεις-μέλη της ΕΠΟ θα έχουν εκλογική δύναμη ανάλογη με την δύναμή τους σε σωματεία.

Θα πρέπει να ψηφίζουν όλα τα ενεργά σωματεία που έχουν συμμετάσχει στο πρωτάθλημα που έληξε κατά το έτος των  αρχαιρεσιών.

Όλα τα άλλα προτεινόμενα συστήματα, όπως πχ τρείς ψήφοι για κάθε ένωση ή η ψήφος για όλα τα μέλη ΔΣ των  Ενώσεων απλά καλούνται να εξυπηρετήσουν σκοπιμότητες που έχουν να κάνουν κυρίως με τον ανταγωνισμό μεταξύ ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και επαγγελματικών ομάδων.

Σημειώνουμε, επίσης, ότι το εκλογικό σύστημα που έχουν επιλέξει ΦΙΦΑ-ΟΥΕΦΑ για τις δικές τους αρχαιρεσίες, καθώς και κάθε άλλη διαδικασία που έχουν επιλέξει για την δική τους λειτουργία, ουδόλως δεσμεύουν τις εθνικές ομοσπονδίες, στον βαθμό που δεν τους επιβάλλεται ρητά η υιοθέτησή τους.

2.  Εσωτερικός αυτοέλεγχος: Μέσω του εκλογικού συστήματος θα πρέπει επίσης να διασφαλίζεται ότι τόσο στις Ενώσεις όσο και στην ΕΠΟ δεν θα προκύπτουν μονολιθικές διοικήσεις, έτσι ώστε να ενδυναμώνεται ο εσωτερικός αυτοέλεγχος στο ΔΣ, κάτι που σήμερα δεν υπάρχει και δεν μπορεί να διασφαλιστεί ούτε μέσα από την ελεγκτική λειτουργία της ΓΣ.

        Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να καθοριστεί ενιαίο σύστημα εκλογών σε ομοσπονδία και ενώσεις, το οποίο θα κατοχυρώνει την πολυφωνία στις ενώσεις και στην ομοσπονδία.

3. Ανοιγμα στην κοινωνία: Κανένα νομικό εμπόδιο στην εγγραφή μελών στα ποδοσφαιρικά σωματεία πλήν όσων έχουν να κάνουν με την ποινική τους κατάσταση και την ποδοσφαιρική τους ‘ταυτότητα’.

4. Αθλούμενα μέλη: Ενήλικοι ποδοσφαιριστές μπορούν αυτοδικαίως να γίνονται μέλη του σωματείου με πλήρη δικαιώματα και υποχρεώσεις, για όσο χρόνο παραμένουν αθλητές αυτού.

        Ο ποδοσφαιριστής είναι ο πυρήνας του ποδοσφαίρου και ότι τελικά γίνει για το ποδόσφαιρο θα πρέπει να έχει επίκεντρο τον ποδοσφαιριστή και την θέση του μέσα στο όλο οικοδόμημα. Σήμερα δυστυχώς ο ποδοσφαιριστής βρίσκεται σε τελείως απαξιωμένη θέση μέσα στο όλο οικοδόμημα.

5. Μέλη διοικήσεων: Κανένα μέλος διοικήσεως σωματείου, ενώσεως ή της ΕΠΟ δεν μπορεί να ασκεί τα καθήκοντά του εφόσον διώκεται ποινικά για αδίκημα σχετιζόμενο με το ποδόσφαιρο.

        Ο περιορισμός του εκλογικού δικαιώματος των προέδρων των ΕΠΣ είναι μια εναλλακτική, η οποία όμως δεν θα έχει καμία σημασία, εφόσον κατοχυρωθεί η δημοκρατικότητα του εκλογικού συστήματος και η πολυφωνία στα Δ.Σ. ενώσεων και ομοσπονδίας.


6. Οικονομική ελευθερία: Κανένας οικονομικός ή επαγγελματικός περιορισμός στις ερασιτεχνικές ή επαγγελματικές ομάδες, στα μέλη, τα στελέχη ή τους μετόχους τους. Απλούστευση των διαδικασιών αδειοδότησης και προσέλκυσης κεφαλαίων στο ποδόσφαιρο.

       Υιοθετούμε την αρχή της εμπιστοσύνης στα μέλη της ποδοσφαιρικής κοινωνίας και όχι της δυσπιστίας και της εκ των προτέρων κατάταξής τους σε ανήθικα και παρανομούντα στοιχεία. Αυστηρές κυρώσεις στους παρανομούντες.

7. Αξιοκρατία: Η στελέχωση όλων των οργάνων της ομοσπονδίας και των ενώσεων θα γίνεται μετά από δημόσια πρόσκληση ενδιαφέροντος, βάσει του βιογραφικού των ενδιαφερομένων και σύμφωνα με κριτήρια που εκ των προτέρων θα έχουν αποφασιστεί από το ΔΣ της ένωσης ή της ομοσπονδίας.

8. Διαιτησία: Η διαιτησία, ως σημαντικότατη παράμετρος της συνολικής λειτουργίας της ΕΠΟ, ανήκει στους διαιτητές, οι οποίοι την ασκούν σε αγαστή συνεργασία με τους παράγοντες του ποδοσφαίρου. Όταν η στελέχωση των οργάνων της γίνεται με αξιοκρατικό τρόπο, κανείς δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και από κανένα.

       Τα ανεξάρτητα συνδικαλιστικά και αντιπροσωπευτικά της διαιτηικής λειτουργίας όργανα θα πρέπει να ενσωματωθούν στην διαδικασία λειτουργίας της διαιτησίας εντός της ομοσπονδίας, έτσι ώστε αφενός να παρέχουν τα εχέγγυα της ανεξαρτησίας που χρειάζεται ο διαιτητής, αφετέρου όμως να μην δίνεται η εντύπωση ότι λειτουργούν ανέλεγκτα.

9. Προπονητές: Το σύστημα προπονητικών προσόντων της UEFA αφορά την διακρατική πιστοποίηση των προσόντων τους και όχι τον τρόπο απόκτησής τους. Επομένως, ουδόλως συγκρούεται με το νομικό καθεστώς των προπονητών στην Ελλάδα. Την σύγκρουση την επινόησαν αυτοί που ανήγαγαν την παροχή διπλωμάτων προπονητών σε μια προσοδοφόρα επιχείρηση.

10. Αθλητική Δικαιοσύνη: Οι τακτικοί δικαστές και εισαγγελείς συμβάλλουν στην εμπέδωση κλίματος αξιοπιστίας του ποδοσφαίρου. Η κοινωνία του ποδοσφαίρου οφείλει να συνεισφέρει έμπρακτα στην καλύτερη δυνατή εκτέλεση της αποστολής τους εμπεδώνοντας την αντίληψη ότι το ποδόσφαιρο ως κοινωνική λειτουργία δεν αποτελεί χώρο εκτός συνολικής έννομης τάξης.

       Με αποκλειστική υπαιτιότητα της νομοθετούσας Πολιτείας, και παρά τις έγκαιρες επισημάνσεις του ΙΔΕΑΔ, τόσο στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων όσο και στην Ημερίδα που κάναμε για τον Ν. 4326/2015, ακόμη και σήμερα υπάρχει σημαντικό νομικό έλλειμα στη λειτουργία του συστήματος, κυρίως λόγω της αοριστίας και της αποσπασματικότητας του νόμου και των επιγενόμενων τροποποιήσεών του.

11. Πολιτιστική αξία του ποδοσφαίρου: Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο μπάλα. Είναι και ηθικές αξίες, είναι και ιστορία, είναι και πολιτισμός, είναι και εκπαίδευση, είναι και στάση ζωής. Κάθε γήπεδο ποδοσφαίρου θα πρέπει να συνδέεται υποχρεωτικά με τις αξίες αυτές προκειμένου να μπορεί να λειτουργεί, κάθε ομάδα θα αναπτύσσει υποχρεωτικά ανάλογες δράσεις, κάθε ΕΠΣ θα τηρεί  ιστορικό αρχείο του τοπικού ποδοσφαίρου και η ΕΠΟ το κεντρικό μουσείο ιστορίας και πολιτισμού του ελληνικού ποδοσφαίρου.

12. Οικονομική στήριξη ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου: Το 10% των καθαρών εισπράξεων από οποιαδήποτε αιτία των επαγγελματικών συλλόγων θα διατίθενται για την λειτουργία ταμείου ανάπτυξης του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.

13. Αξιοποίηση παλαιμάχων: Στο κομμάτι της πολιτιστικής διάστασης του ποδοσφαίρου οι παλαίμαχοι, που μέχρι τώρα αναλώνονταν σε μεταξύ τους παιχνίδια, κοινωνικές εκδηλώσεις και εκδρομές θα αναλάβουν ηγετική θέση.
 
       Ο τελικός σκοπός θα πρέπει να είναι, ώστε κάποια στιγμή, καταξιωμένοι ποδοσφαιρικά, κοινωνικά, επαγγελματικά, επιστημονικά και οικονομικά παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές να είναι αυτοί που θα ηγούνται του ελληνικού ποδοσφαίρου, και όχι όπως σήμερα να βρίσκονται στο περιθώριο των εξελίξεων και , το χειρότερο, πολλές φορές να χρησιμοποιούνται άθελά τους από τους επιτήδειους του χώρου.

14. Αξιοποίηση οργανωμένων οπαδών: Το ίδιο πρέπει να γίνει και με τους οργανωμένους οπαδούς, που βρίσκονταν μέχρι τώρα στο περιθώριο της ποδοσφαιρικής ζωής, πολλές φορές δικαιολογημένα λόγω παραβατικών συμπεριφορών των μελών τους, διότι κανείς μέχρι τώρα δεν τους έδωσε την αίσθηση ότι αποτελούν ισότιμο μέλος της κοινωνίας του ποδοσφαίρου.

15. Αυτοδιοίκητο: Το ποδόσφαιρο δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους. Ας καταλάβουμε πλέον όλοι, ότι όσοι συχνά-πυκνά επικαλούνται το αυτοδιοίκητο το κάνουν για την προστασία των προσωπικών τους θέσεων και συμφερόντων και όχι για την προστασία του ποδοσφαίρου. Τυχόν ανεπίτρεπτες νομοθετικές ή διοικητικές παρεμβάσεις στο αυτοδιοίκητο αποτελούν παραβιάσεις όχι απλώς των διεθνών ποδοσφαιρικών κανόνων, αλλά της ίδιας της συνταγματικής μας τάξης, που τόσο η  κοινωνία του ποδοσφαίρου αλλά και το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος, έχουν την υποχρέωση αλλά και την δύναμη να τις ακυρώσουν εν τη γενέσει τους.

Θα πρέπει οι επίδοξοι άρχοντες του ποδοσφαίρου να ξεκαθαρίσουν πως εννοούν το αυτοδιοίκητο.
Από την μια μεριά δεν μπορείς να λές ότι απαγορεύεις την προσφυγή στα πολιτικά δικαστήρια για διαφορές που δεν είναι αγωνιστικές ( π.χ. για διαφορές που προκύπτουν από την λειτουργία της ΕΠΟ ως νομικού προσώπου), όμως και από την άλλη δεν μπορείς να ανέχεσαι και παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας που παραβιάζουν την ανεξαρτησία σου ως κοινωνικού χώρου ( π.χ. η αναγόρευση του Υπουργού σε Υπερδικαστή που επιβάλλει διοικητικές ποινές κατά την απόλυτη διακριτική του ευχέρεια χωρίς περιορισμούς στην διαδικασία διαπίστωσης και επιμέτρησής τους)



Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016

Γ.Σ. ΙΔΕΑΔ 28-6-2016

Αγαπητοί φίλοι - μέλη του ΙΔΕΑΔ

Την ερχόμενη Τρίτη 28-6-2016 και ώρα 15:00 καλείσθε να συμμετάσχετε στη Γενική Συνέλευση του ΙΔΕΑΔ , η οποία θα φιλοξενηθεί στο γήπεδο του Απόλλωνα στη Ριζούπολη, στην αίθουσα τροπαίων του συλλόγου.

 Θέμα της συνέλευσης  είναι η αποτίμηση της μέχρι τώρα πορείας της πρωτοβουλίας μας "Κοινωνία του Ποδοσφαίρου" και οι μελλοντικές μας ενέργειες για την εμπέδωση της πρωτοβουλίας αυτής στον κόσμο και τους παράγοντες του ποδοσφαίρου, ιδίως εν όψει των επικείμενων εκλογών της ΕΠΟ.

Η παρουσία και η η διατύπωση της άποψης όλων μας θα είναι καθοριστική για την εξέλιξη της "Κοινωνίας του Ποδοσφαίρου" και τον καθορισμό των θεσμικών προβλημάτων του ποδοσφαίρου , που θα πρέπει να αποτελέσουν το σημαντικότερο  κεντρικό σημείο αναφοράς της  προεκλογικής δραστηριότητας που ήδη έχει αρχίσει.

Ο Πρόεδρος του ΙΔΕΑΔ

Ανδρέας Μαλάτος

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2016

ΑΠ 457/2015 με σημείωση Κ.Βαθιώτη,Αυτοδιακινδύνευση παθόντος σε δραστηριότητες εναλλακτικού τουρισμού


Επίκαιρη και χρήσιμη απόφαση του Αρείου Πάγου, ιδιαίτερα εν όψει της συστηματικής πρόβλεψης διατάξεων περί αθλητικού-εναλλακτικού τουρισμού στον νέο οργανισμό της Γ.Γ.Α.




Τρίτη 7 Ιουνίου 2016

Χ.Πετρέας,Σκέψεις για το θέμα της «θεσμοθέτησης» πλαισίου διεξαγωγής Σχολών Εκπαιδευτών Αθλητικών Δραστηριοτήτων Αναψυχής

10 Μαΐου 2016

Σκέψεις για το θέμα της «θεσμοθέτησης» πλαισίου διεξαγωγής Σχολών Εκπαιδευτών Αθλητικών Δραστηριοτήτων Αναψυχής
Σημείωση: το παρόν αποτελεί προσωπικές σκέψεις του υπογράφοντος
ΑΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΟΥΜΕ ΤΙ ΕΝΝΟΟΥΜΕ – ΣΕ ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ:
·         Αθλητισμός = ενασχόληση με δραστηριότητες που περιλαμβάνουν κάποια σωματική προσπάθεια (αφαιρούμε το σκάκι, ή το μπριτζ)
·         Αθλητισμός αναψυχής = για προσωπική ικανοποίηση και όχι ως επαγγελματική δραστηριότητα
·         Αθλητισμός αναψυχής = με ή χωρίς αγωνιστικό περιεχόμενο (μαραθώνιος, ορεινή πεζοπορία, καταδύσεις, ράφτινγκ)
·         Αθλητισμός αναψυχής = εγκαταστάσεις πραγματοποίησης ανάλογα με την αθλητική δραστηριότητα:
o        με σημαντικές εγκαταστάσεις ή υποδομές – χειμερινό σκί, γκολφ, τέννις, κολύμβηση,
o        με λίγες εγκαταστάσεις – τοξοβολία,
o        με καθόλου εγκαταστάσεις – πεζοπορία, αναρρίχηση, ψάρεμα,
o        με ειδικό εύκολα ή σχετικά εύκολα μετακινούμενο εξοπλισμό –windsurfing, ποδήλατο βουνού, καγιάκ, παραπέντε,
o        με ειδικό εξοπλισμό που χρειάζεται ειδική μέριμνα – θαλάσσιο σκι, ιστιοπλοΐα, αεροπλοΐα,
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Όλοι οι Εθνικοί φορείς υπεύθυνοι για την τουριστική ανάπτυξη των χωρών τους ενδιαφέρονται να βρίσκουν τρόπους να συντηρούν και να αυξάνουν την τουριστική ζήτηση των τουριστικών προορισμών τους, και να προωθούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της τουριστικής προσφοράς τους.
Η Ελλάδα δεν διαφέρει ως προς αυτό και τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται μία θετική αντιμετώπιση από πλευράς πολιτείας στην προώθηση των «εναλλακτικών» μορφών τουρισμού, πρόσθετων προορισμών με δραστηριότητες σε όλο τον χρόνο, προσπάθεια ανάπτυξης σχετικά καθυστερούμενων (για την χώρα) τουριστικών δραστηριοτήτων όπως ο ιαματικός τουρισμός (σε όλες τις εκφράσεις του), ο τουρισμός καταδύσεων αναψυχής, και άλλα.
Είναι σαφές ότι η χώρα μας δεν έχει ακόμη επικεντρώσει επαρκείς δυνάμεις στην κατεύθυνση της ανάπτυξης του αθλητικού τουρισμού, κυρίως γιατί άλλες μορφές, προσφέρονται περισσότερο σε συνδυασμό με την διεθνή εικόνα της (π.χ. πολιτιστικός τουρισμός). Πιστεύουμε όμως ότι το μέγεθος της δυνητικής αγοράς και οι δυνατότητες που έχει η χώρα δικαιολογούν πλέον μία ιδιαίτερη προσοχή.
Η συνεχιζόμενη ανάπτυξη του τουρισμού διεθνώς (εκτιμώμενη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού σε περίπου 4% κατ΄ έτος) συνεπάγεται και αντίστοιχη ανάπτυξη του τουρισμού ειδικών ενδιαφερόντων στον οποίο περιλαμβάνεται ο αθλητικός τουρισμός. Συγχρόνως, βλέπουμε και μία αύξηση διοργανώσεων αθλητικών γεγονότων, και αντίστοιχης εκμετάλλευσης από τα ΜΜΕ στις χορηγίες. Βλέπουμε ακόμη, την αύξηση «ειδικών διοργανώσεων» αθλητικών αγώνων που προσελκύουν και συμμετοχές και «φιλοθεάμον» κοινό.
Το ότι ο αθλητικός τουρισμός έχει γίνει διεθνώς αποδεκτός και αποτελεί ενασχόληση αποδεικνύεται από πολλά στοιχεία (στα οποία θα αναφερθούμε), και που σαφώς δικαιολογούν την ιδιαίτερη προσοχή σε αυτόν το τομέα.
Στην χώρα μας – Ελλάδα - δεν υπάρχει ακόμη συγκροτημένη στρατηγική για τον αθλητικό τουρισμό.
Σήμερα η στρατηγική μάρκετινγκ σχετικά με τον αθλητικό τουρισμό βρίσκεται σε εμβρυακή, κατάσταση, παρά το γεγονός ότι τελευταία παρατηρείται συμμετοχή σε μερικές διεθνείς εκθέσεις που επικεντρώνονται σε «σπορ» και όχι καθαρά στον τουρισμό (π.χ. Έκθεση Dusseldof). Όμως απέχουμε από παρουσία με συγκροτημένη και στρατηγική επιλογή σε εκθέσεις και εκδηλώσεις σχετιζόμενες με διάφορα σπορ (π.χ. εκθέσεις εξοπλισμού περιηγήσεων,  αναρριχήσεων, κλπ). Οι Ελληνικοί προορισμοί που ήδη δραστηριοποιούνται στην προσπάθεια ανάπτυξης ορισμένων μορφών αθλητικού τουρισμού ενεργούν αποσπασματικά και μεμονωμένα. Είναι επίσης ανεπαρκής ή ελλιπής παρουσίαση των κοινών πόρων και υπηρεσιών των ειδών αθλητικού τουρισμού.
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ (ΙΔΕΑΔ)
Στο πλαίσιο της προετοιμασίας του παλαιότερου Αθλητικού Νόμου επί Υπουργείας Ιωαννίδη (που δεν ψηφίστηκε τελικώς) είχε γίνει συζήτηση μεταξύ Μελών του ΙΔΕΑΔ, με ευρεία συμμετοχή εκπροσώπων σωματείων, φορέων, και άλλων ενδιαφερόμενων, με νομικές, με αθλητικές και άλλες γνώσεις.
Μεταφέρω μόνο τους ορισμούς που τότε συζητήσαμε – με την επιφύλαξη της διαφοροποίησης που έχει ο πρόσφατος Νόμος (Άρθρο 57):
“Αθλητισμός αναψυχής” είναι κάθε αθλητική, γυμναστική ή άλλη κινητική δραστηριότητα φυσικής άσκησης που διοργανώνεται με σκοπό την εκγύμναση, την αναψυχή, την ψυχαγωγική παιδιά ή την εκμάθηση αθλήματος, με φορείς νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, είτε ασκούντα επιχειρηματική εμπορική δραστηριότητα είτε μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ή αθλητικά σωματεία για τους κλάδους άθλησης που καλλιεργούν εκ του καταστατικού τους.  
Ως «αθλητικός τουρισμός αναψυχής» ορίζεται η μορφή του τουρισμού που ενθαρρύνει τη συμμετοχή του επισκέπτη σε εμπειρίες που συνδέονται με τον αθλητισμό για λόγους αναψυχής, ή προσωπικής επιλογής – χόμπυ, ασκούνται σε φυσικό περιβάλλον των θαλάσσιων και των παράκτιων περιοχών, σε ποτάμια και λίμνες καθώς και στην ενδοχώρα, σε πεδινές, ημι-ορεινές ή και ορεινές περιοχές και βουνά, ή / και αστικές και ημιαστικές περιοχές, και μπορούν να είναι διαφόρων ειδών.

Το ΑΡΘΡΟ 57 του ν. 4373/2016 αναφέρει:
Την εποπτεία και Υποστήριξη των φορέων Μαζικού Αθλητισμού - Άθλησης για Όλους και όλων των εναλλακτικών δραστηριοτήτων άθλησης, άσκησης, αναψυχής και φυσικής δραστηριότητας στο φυσικό περιβάλλον, χειμερινών και θαλάσσιων δραστηριοτήτων (δρόμοι υγείας, ποδηλασία δρόμου και βουνού, πεζοπορίας, αναρρίχησης, ορειβασίας, κατάβασης αιωροπτερισμού, αλιείας, καταδύσεων, rafting, εναλλακτικής γυμναστικής (pilates, yoga κ.λπ.), διάσχισης και Ιππασίας Περιπάτου, Παιχνιδιών Προσανατολισμού και εν γένει οικοτουρισμού). 
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ ΑΝΑΨΥΧΗΣ (τυχαία σειρά)
Mountain bike (ποδηλασία)
Γκόλφ
Ορειβασία
Ιππασία
Μονοπάτια
Snow board
Περιήγηση trekking
Σκι χιονιού
Rafting
Cross country ski
Kanoe
Ράφτινγκ
Καγιάκ
Canyoning
Αναρρίχηση
Windsurfing
Σπηλαιολογία
Kite surfing
Ψάρεμα
Καταδύσεις
Ιστιοπλοΐα
Κολύμβηση
Τοξοβολία
Θαλάσσιο Σκί
Roller skating
Παραπέντε
4Χ4 Jeep Safari
Skateboard
Κωπηλασία
Άλλα μηχανοκίνητα σπορ (car, motocross, racing bike, κλπ)

Πρέπει να εξεταστεί η αναγκαιότητα να γίνει Κατηγοριοποίηση των αθλητικών δραστηριοτήτων ως προς την περιοχή άσκησής τους σε:
Αέρα
Θάλασσα
Εσωτερικά ύδατα
Χερσαία
Μικτά
ΠΕΡΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ
Αφορούν απλούς πολίτες, περιλαμβάνουν μαθητές και παιδιά, επεκτείνονται σαφώς και στους επισκέπτες – τουρίστες, ΔΕΝ ΑΦΟΡΟΥΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ, και δεν γίνονται με σκοπό την «πρωταθλητική δραστηριότητα» αλλά την «αναψυχή».
Μπορούμε να διακρίνουμε, με βάση την υλοποίηση των δραστηριοτήτων αυτών τις εξής κατηγορίες (ενδεικτικά στοιχεία) επαγγελματικής ενασχόλησης ατόμων στην «υποβοήθηση και διευκόλυνση των ενασχολουμένων» με τις αθλητικές δραστηριότητες.
·         Εκπαιδευτής
·         Καθοδηγητής
·         Οδηγός
·         «Κυβερνήτης» βάρκας ράφτινγ
·         Συνοδός
·         Εμψυχωτής
Οι ανωτέρω δεν είναι προπονητές, αλλά οφείλουν να γνωρίζουν «κάποια πράγματα» σε σχέση με την αντίστοιχη αθλητική δραστηριότητα (χρήση εξοπλισμού, όπου υπάρχει, σωστές τεχνικές, διαδικασίες ασφάλειας ενασχολουμένων, διαδρομές, εάν οριοθετούνται, κλπ.).
ΣΤΑΔΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ «ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗΣ» ΓΝΩΣΕΩΝ – ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ – ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ
Αναφέρονται στο τι πρέπει να εξεταστεί – προσδιοριστεί – νομοθετηθεί για να φθάσουμε σε ένα αποτέλεσμα «πιστοποίησης» των επαγγελματιών που ασχολούνται με τις αθλητικές δραστηριότητες αναψυχής – η σειρά παρουσίασης ακολουθεί την λογική εξέλιξη της διαδικασίας.

1
Προσδιορισμός Ελληνικής ορολογίας περί των κατηγοριών και του περιεχομένου της «ιδιότητας»
2
Προσδιορισμός των «ειδικοτήτων» ανά αθλητική δραστηριότητα
Π.χ. στο Ράφτινγκ έχω «Κυβερνήτη Βάρκας»
Στην πεζοπορία έχω συνοδό
Στο windsurfing έχω εκπαιδευτή, κλπ.
3
Προσδιορισμός του «γνωστικού αντικειμένου και των δεξιοτήτων» για κάθε ειδικότητα (προφανώς δεν μπορεί να είναι τα ίδια για όλους αλλά μπορούν να υπάρχουν κοινά θέματα)
4
Μαθησιακή διαδικασία (οργάνωση – λειτουργία «Σχολής» ή άλλοι τρόποι μάθησης) του γνωστικού αντικειμένου και των δεξιοτήτων
5
Προσδιορισμός απαιτήσεων / προϋποθέσεων Φορέα Πιστοποίησης – και του εξεταστικού αντικειμένου και της εξεταστικής διαδικασίας για την παροχή «Πιστοποίησης» για την «Ειδικότητα»
6
Προσδιορισμός – νομοθετική ρύθμιση – των επαγγελματικών και  εργασιακών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των «πιστοποιημένων ειδικοτήτων»

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΕΤΡΕΑΣ – Μέλος ΙΔΕΑΔ