Το ΙΔΕΑΔ έγκαιρα είχε προειδοποιήσει για τις αβελτηρίες του νόμου Κοντονή (Ν.4326/2015) σε ημερίδα του αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου, με την παρουσία μάλιστα του ίδιου του Υπουργού. Δυστυχώς δεν εισακουσθήκαμε, και μέχρι και σήμερα το ελληνικό ποδόσφαιρο βιώνει τις αρνητικές συνέπειες αυτών των αβελτηριών. Μια από αυτές επισημαίνει εύστοχα το κείμενο που ακολουθεί του φίλου και συνεργάτη μας, δικηγόρου Νικολάου Λαγαρία.
Δημοσίευμα
αθλητικής εφημερίδας ανέφερε στις 27.7.2018 ότι το τμήμα εφέσεων του
διαιτητικού δικαστηρίου ποδοσφαίρου της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας
(ΕΠΟ) επέφερε ένα καίριο πλήγμα στον ν. 4326/2015, στον λεγόμενο «νόμο
Κοντονή», κρίνοντας εμμέσως πλην σαφώς, σε μια υπόθεση «ρουτίνας», ότι στην
Πρωτοβάθμια Επιτροπή Επίλυσης Οικονομικών Διαφορών (ΠΕΕΟΔ) μπορεί να υπηρετεί
συνταξιούχος – και όχι τακτικός -
δικαστής.
Εν αναμονή του
σκεπτικού αυτής της απόφασης θα ήθελα να συνεισφέρω στην επιστημονική κοινότητα
του αθλητικού δικαίου τις παρακάτω σκέψεις, για το θεσμικό θέμα της σύνθεσης
και της λειτουργίας της ΠΕΕΟΔ:
1
Το «νέο
αυτοδιοίκητο» της ΕΠΟ
Σύμφωνα με το
ισχύον κωδικοποιημένο καταστατικό της η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ)
είναι ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, τριτοβάθμιο σωματείο μη
κερδοσκοπικού χαρακτήρα σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα, το οποίο διέπεται από
τους κανόνες της ελληνικής έννομης τάξης και λειτουργεί με βάση το καταστατικό
της και τους κανόνες και τις οδηγίες των FIFA και UEFA.
Το «παλαιό
αυτοδιοίκητο»
Η προϊσχύσασα
διάταξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 12 του άρθρου 29 του ν. 3479/2006, που είχε
θεσμοθετήσει το λεγόμενο «αυτοδιοίκητο» της ΕΠΟ, προέβλεπε ότι όλα τα θέματα
λειτουργίας και οργάνωσης του αθλήματος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας
και των μελών της ρυθμίζονταν αυτόνομα από αυτήν και τα όργανά της, σύμφωνα με
το καταστατικό και τους κανονισμούς της, καθώς και αυτούς που καθορίζονταν από
την Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου, ακόμη και αν
προβλέπονταν διαφορετικές ρυθμίσεις στο ν. 2725/1999, όπως ίσχυε, και στην εν
γένει αθλητική νομοθεσία.
Το «νέο
αυτοδιοίκητο»
Η παραπάνω
διάταξη καταργήθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 4326/2015, και με την
παρ. 2 του ιδίου άρθρου, του ίδιου νόμου, θεσμοθετήθηκε το «νέο
αυτοδιοίκητο» της ΕΠΟ, ως εξής:
«Θέματα του ποδοσφαίρου και της οργάνωσης και
λειτουργίας της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, ρυθμίζονται από την Ελληνική
Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ), στο πλαίσιο της αυτοδιοικητικής λειτουργίας της
σύμφωνα με το καταστατικό και τους κανονισμούς της, τα οποία πρέπει να είναι
εναρμονισμένα με το Σύνταγμα, την κείμενη νομοθεσία, με δεδομένο ότι η ΕΠΟ
διαχειρίζεται τις υποθέσεις της, ανεξάρτητα και χωρίς επιρροή από τρίτους, και
σύμφωνα με τους κανονισμούς της Παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας
Ποδοσφαίρου, μέλος των οποίων αποτελεί η ΕΠΟ».
«Νέο
αυτοδιοίκητο» και «ρήτρα νομιμότητας»
Η διαφορά
μεταξύ του προϊσχύσαντος και του «νέου αυτοδιοίκητου» έγκειται στην ρητή
θεσμοθέτηση μιας «ρήτρας νομιμότητας». Η ΕΠΟ μπορεί μεν να «αυτοδιοικείται», τα
κανονιστικά της κείμενα όμως, βάσει των οποίων «αυτοδιοικείται», πρέπει να
είναι εναρμονισμένα με το Σύνταγμα και την κείμενη νομοθεσία.
Ωστόσο
παρατηρείται ότι, τουλάχιστον από νομικής άποψης, αυτό ίσχυε ανέκαθεν, εν τοις πράγμασι. Η ΕΠΟ
είναι ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι
χρειάζεται και ιδιαίτερη «υπόμνηση», στο καταστατικό της, για να μην παραβιάζει
το Σύνταγμα και τους νόμους της ελληνικής Πολιτείας.
2
Η νομική φύση
της υπόστασης της ΠΕΕΟΔ της ΕΠΟ
και των
αποφάσεών της
Η ΠΕΕΟΔ
θεσμοθετήθηκε με τα άρθρα 20 παρ. 2 και 22 παρ. 2 του κανονισμού
ιδιότητας μετεγγραφών ποδοσφαιριστών (ΚΙΜΠ) της ΕΠΟ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 1
και 4 του δικονομικού κανονισμού επιτροπής επίλυσης οικονομικών διαφορών ΕΠΟ.
Είναι ένα δικαιοδοτικό όργανο της ΕΠΟ και του επαγγελματικού ποδοσφαίρου το
οποίο επιλύει εργατικές – οικονομικές διαφορές ανάμεσα σε επαγγελματίες
ποδοσφαιριστές / προπονητές / διαμεσολαβητές και ομάδες-ποδοσφαιρικές ανώνυμες
εταιρείες.
Σύμφωνα με τις
παραπάνω διατάξεις, κατά την ενάσκηση της δικαιοδοσίας της η ΠΕΕΟΔ λαμβάνει
υπόψη, εκτός βεβαίως από τα κανονιστικά κείμενα της ΕΠΟ, το εργατικό δίκαιο.
Η τακτική
Δικαιοσύνη έχει κρίνει ad hoc (για την ΠΕΕΟΔ και το διαιτητικό δικαστήριο
ποδοσφαίρου), το 2014, ενώ δηλαδή ίσχυε το «παλαιό αυτοδιοίκητο» της παρ. 12
του άρθρου 29 του ν. 3479/2006, ότι οι αποφάσεις των οργάνων ή επιτροπών που
συνιστώνται, στο πλαίσιο της αυτονομίας της ιδιωτικής βούλησης, από το
καταστατικό και τους κανονισμούς της ΕΠΟ, για την επίλυση των οικονομικών
διαφορών σχετικών με το άθλημα του ποδοσφαίρου, μετά από συμφωνία των μερών για
υπαγωγή τους στα όργανα αυτά, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 867 επ.
ΚΠολΔ, είναι αποφάσεις δικαιοδοτικών, διαιτητικών οργάνων (ΕφΑθ 6050/2014).
Οι αποφάσεις
της ΠΕΕΟΔ δεν είναι εκτελεστές (άρ. 904 ΚΠολΔ)
Είναι γνωστό
στους παροικούντες την ποδοσφαιρική Ιερουσαλήμ ότι σήμερα οι αποφάσεις της
ΠΕΕΟΔ δεν είναι εκτελεστές, υπό την έννοια της Πολιτικής Δικονομίας. Και τούτο
συνιστά, αναμφίβολα, ένδειξη ανυπόστατού τους.
Δεν συμβαίνει
όμως το ίδιο με τις αποφάσεις των επιτροπών επίλυσης οικονομικών διαφορών του
άρθρου 95 του αθλητικού νόμου (ν. 2725/1999), που είναι θεσμοθετημένα όργανα μόνιμης διαρκούς
διαιτησίας και η σύνθεσή τους αποτελείται, στον πρώτο βαθμό, από τρεις τακτικούς Δικαστές
και δύο εκπροσώπους των φορέων (αθλητών-ομάδων), κατά προτίμηση νομικούς.
3
Η σύνθεση της
ΠΕΕΟΔ, σύμφωνα με τον νόμο
και τους
κανονισμούς της ΕΠΟ
Ο «νόμος Κοντονή»
Η διάταξη της
παρ. 1 του άρθρου 5 του ν. 4326/2015, που είναι νεότερη και ειδικότερη
εκείνης του άρθρου 95 του αθλητικού νόμου που προαναφέρθηκε, ορίζει ότι τα
πειθαρχικά και δικαιοδοτικά όργανα του ποδοσφαίρου, είτε λειτουργούν στο
πλαίσιο της ΕΠΟ είτε στο πλαίσιο Ενώσεων Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών,
αποτελούνται από τακτικούς Δικαστές με βαθμό Πρωτοδίκη στα πρωτοβάθμια όργανα
και Προέδρου Πρωτοδικών στα δευτεροβάθμια όργανα, με τριετή θητεία, μη
ανανεώσιμη.
Ο Υφυπουργός -
εισηγητής του νόμου αποσαφήνισε, μετά την θέσπιση της ανωτέρω διάταξης, με την
με α.π. 228749/152/20.8.2015 επιστολή του προς την ΕΠΟ που είναι αναρτημένη
στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, ορισμένα βασικά σημεία
σχετικά με τον κανονισμό λειτουργίας διαιτητικού δικαστηρίου ποδοσφαίρου της
ΕΠΟ και την σύνθεσή του, που αφορούν αναλογικά και σε όλα τα υπόλοιπα
δικαιοδοτικά όργανα της ΕΠΟ:
«Είναι
αυτονόητο ότι ο κανονισμός αυτός πρέπει άμεσα ν’ αλλάξει και να εναρμονισθεί με
το νόμο. Ήτοι, να προβλέπεται ότι τα τακτικά μέλη του συγκεκριμένου αυτού
οργάνου (σύνολο πέντε: πρόεδρος, αναπληρωτής πρόεδρος, δύο τακτικά μέλη και ένα
αναπληρωματικό), δηλαδή όλα πλην των διαιτητών που κατά τα ισχύοντα στα περί
διαιτησίας ορίζονται από τα διάδικα μέρη, θα είναι τακτικοί δικαστές,
οριζόμενοι σύμφωνα με την προβλεπόμενη στο ν. 4326/2015 διαδικασία».
Ο δικονομικός
κανονισμός ΕΕΟΔ ΕΠΟ
Στην παρ. 1 α΄
του άρθρου 4 του δικονομικού κανονισμού επίλυσης οικονομικών διαφορών της ΕΠΟ
ορίζεται ότι η Επιτροπή «θα αποτελείται από τα κάτωθι μέλη, τα οποία θα
υπηρετούν μια διετή ανανεώσιμη θητεία: α) έναν πρόεδρο και έναν αναπληρωτή
πρόεδρο που είναι ανώτεροι ή ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί εν ενεργεία [σ.σ.:
γιατί άραγε, στις τροποποιήσεις που γίνονται εδώ και τρία χρόνια, δεν
τροποποιήθηκε σχετικά ο κανονισμός (από «ανώτεροι ή ανώτατοι δικαστικοί
λειτουργοί» σε Πρωτοδίκες) ώστε να εναρμονιστεί ο κανονισμός με τον «νόμο
Κοντονή»;]. Σε περίπτωση κωλύματος διορισμού δικαστή εν ενεργεία, ορίζονται
αντίστοιχα μη εν ενεργεία δικαστές. Οι ως άνω δικαστές απαραίτητα θα πρέπει να
είναι γνώστες του εργατικού δικαίου, β) δύο εκπροσώπους ποδοσφαιριστών, οι
οποίοι εκλέγονται ή διορίζονται μετά από πρόταση του πανελλήνιου συνδέσμου
αμειβομένων ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ), δύο εκπροσώπους των ομάδων οι οποίοι
εκλέγονται ή διορίζονται από την οικεία επαγγελματική ένωση».
Ο κανονισμός ιδιότητας μετεγγραφών
ποδοσφαιριστών της ΕΠΟ
Στις
παραγράφους 1 και 3 του άρθρου 22 του ΚΙΜΠ ΕΠΟ, όπως τροποποιήθηκε την
1.7.2018, ορίζεται ότι για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο λειτουργεί τριμελής (και
όχι πενταμελής όπως συνεχίζει να ορίζει ο ΚΙΜΠ!) πρωτοβάθμια επιτροπή επίλυσης
οικονομικών διαφορών (ΠΕΕΟΔ), πρόεδρος της οποίας, αλλά και ο αναπληρωτής του,
θα πρέπει να είναι δικαστικοί λειτουργοί, ενώ ως λοιπά μέλη θα πρέπει να
διορίζονται ένα από κάθε διάδικο μέρος (Ένωση και ΠΣΑΠ κ.ο.κ.).
Επισημαίνεται, ως εκ περισσού, για την εξειδίκευση της έννοιας του
«δικαστικού λειτουργού», ότι σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 87 του
Συντάγματος δικαστικός λειτουργός νοείται μόνον ο τακτικός δικαστής, αναπλήρωση
δε τακτικών δικαστών από άλλα πρόσωπα δεν επιτρέπεται (Κων. Α. Παπαδόπουλου, «Η
αναιρετική διαδικασία», Αθήνα 1997, σελ. 233). Και επίσης ότι σύμφωνα με το
άρθρο 211 του Κώδικα Δικαστικών Λειτουργών, δικαστικός λειτουργός συμπληρώσας
35ετή πραγματική υπηρεσία διατηρεί επί τιμή και μετά την λύση της υπαλληλικής
σχέσης, μόνο τον τίτλο της θέσης την οποία τελευταίως κατείχε.
Η σύνθεση της
ΠΕΕΟΔ, στην πράξη
Στην πράξη
όμως, σήμερα, πρόεδρος της ΠΕΕΟΔ είναι ένας συνταξιούχος εφέτης, και λοιπά μέλη
της δύο δικηγόροι – εκπρόσωποι φορέων («διαιτητές») κάθε φορά, που δεν
επιλέγονται ανά υπόθεση από τα διάδικα μέρη, «κατά τα ισχύοντα στα περί
διαιτησίας», αλλά από τον πρόεδρο της ΠΕΕΟΔ.
4
Η σύνθεση της
ΠΕΕΟΔ, σύμφωνα με
τους
κανονισμούς της FIFA
Η ΕΠΟ είναι
υποχρεωμένη, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 14 του καταστατικού της FIFA, να συμμορφώνεται πλήρως με το
καταστατικό, τους κανονισμούς, τις ντιρεκτίβες και τις αποφάσεις των οργάνων
της FIFA, καθώς και τις αποφάσεις του Αθλητικού
Διαιτητικού Δικαστηρίου (CAS) της Λοζάνης.
Επίσης, στο
συγκροτημένο θεσμικό πλαίσιο που καθορίζεται από τις διατάξεις των άρθρων 15
(παρ. 2) και 5 (παρ. 1) του ν.4326/2015, περί αυτοδιοικητικής λειτουργίας της
ΕΠΟ με «ρήτρα νομιμότητας», εκλαμβάνεται
ως δεδομένο ότι «η ΕΠΟ διαχειρίζεται
τις υποθέσεις της, ανεξάρτητα και χωρίς επιρροή από τρίτους, και σύμφωνα με
τους κανονισμούς της Παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου».
Η ΠΕΕΟΔ
θεσμοθετήθηκε, από την ΕΠΟ, κατ’ αντιστοιχία της FIFA National Dispute Resolution Chamber (NDRC.) Σύμφωνα με τους FIFA National Dispute Resolution Chamber (NDRC) Standard Regulations, η FIFA NDRC είναι αρμόδια
για την επίλυση διαφορών που αφορούν, μεταξύ άλλων, στην απασχόληση
επαγγελματιών ποδοσφαιριστών. Κατά την ενάσκηση της δικαιοδοσίας της λαμβάνει
ειδικά υπόψη το εργατικό δίκαιο (άρ. 1 και 2). Ο πρόεδρός της και ο αναπληρωτής
του πρέπει να είναι εξειδικευμένοι δικηγόροι («qualified lawyers», άρ. 3 παρ.
2) και επιλέγονται με κοινή συναίνεση από τους εκπροσώπους των ποδοσφαιριστών και
των ομάδων (“chosen by consensus”) μέσα από μια
λίστα τουλάχιστον πέντε προσώπων προτεινόμενων από την Εκτελεστική Επιτροπή της
εκάστοτε Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (αρ. 3 παρ. 1 a). Τα λοιπά μέλη της σύνθεσης εκπροσωπούν, ισομερώς, τους εμπλεκόμενους φορείς
(«equal representation», άρ. 3 παρ. 4 ).
Το consensus της FIFA για τον πρόεδρο της σύνθεσης
και οι τακτικοί
Δικαστές στην Ελλάδα
Η πρόβλεψη στον
νόμο και τους κανονισμούς της ΕΠΟ ότι ο πρόεδρος της ΠΕΕΟΔ πρέπει να είναι
τακτικός Δικαστής ικανοποιεί οπωσδήποτε, κατά την άποψή μου, τις απαιτήσεις του
προαναφερθέντος κανονισμού της FIFA. Και τούτο
διότι το consensus της
διαδικασίας επιλογής, που δεν προβλέπεται στην διάταξη της παρ. 1 του άρθρου
5 του ν. 4326/2015, αντισταθμίζεται απόλυτα από τις θεσμικές εγγυήσεις της
προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των ελλήνων τακτικών Δικαστών (άρ. 87
του Συντάγματος), οι οποίοι είναι εκ των πραγμάτων λειτουργοί κοινής αποδοχής.
Στην πράξη
όμως, σήμερα, ο πρόεδρος της ΠΕΕΟΔ δεν έχει επιλεγεί με την ανωτέρω διαδικασία,
της συναίνεσης και της κοινής αποδοχής, ούτε είναι τακτικός Δικαστής.
Παράλληλα είναι
δημόσια γνωστό ότι το συνδικαλιστικό όργανο των ποδοσφαιριστών, ο ΠΣΑΠ, όχι μόνο δεν εκδήλωσε ποτέ ρητά το αναγκαίο
consensus προς το πρόσωπό του, αλλά αντιθέτως, στις 29.3.2017 εξέδωσε δελτίο
τύπου (http://psap.gr/nea/p-s-a-p-mideniki-anochi/) στο οποίο ανέφερε ότι
«…το τελευταίο αυτό περιστατικό έρχεται σε συνέχεια σωρείας άλλων, του
τελευταίου καιρού, τα οποία θέτουν σε κίνδυνο τα εργασιακά δικαιώματα των
επαγγελματιών ποδοσφαιριστών στην Ελλάδα. Ο ΠΣΑΠ εκφράζει τον έντονο
προβληματισμό του και ζητά από την ΠΔΕ ΕΠΟ συγκεκριμένες και άμεσες απαντήσεις
και πρωτοβουλίες. Για τα περιστατικά αυτά μάλιστα, τα οποία έχουν
«ονοματεπώνυμο», ο ΠΣΑΠ έχει ήδη ζητήσει, εγκαίρως, τον διορισμό εν ενέργεια
Δικαστή στη θέση του Προέδρου της παραπάνω Επιτροπής, με επιστολή που έστειλε
στην ΕΠΟ στις 2-3-2017».
5
Η επίλυση
εργατικών διαφορών με διαιτησία (867 επ. ΚΠολΔ),
από την ΠΕΕΟΔ
Από όλα τα
παραπάνω καθίσταται νομικά σαφές ότι η ΠΕΕΟΔ είναι ένα «διαιτητικό»
δικαιοδοτικό όργανο της ΕΠΟ το οποίο επιλύει, «διαιτητικά», εργατικές διαφορές
(άρ. 867 επ. ΚΠολΔ). Η δικαιοδοσία της ασκείται εσωτερικά, στους κόλπους της
ΕΠΟ και του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, δυνάμει της σχετικής άδειας της
Πολιτείας που χορηγήθηκε με την διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 15 του
ν.4326/2015 («νέο αυτοδιοίκητο»).
Θεσμικά
απονομιμοποιημένη η «εσωτερική διαιτησία» της ΠΕΕΟΔ
Όλα όσα
εκτέθηκαν παραπάνω, για την συγκρότησή της, έχουν ως συνέπεια την θεσμική
απονομιμοποίηση της «εσωτερικής διαιτητικής λειτουργίας» της ΠΕΕΟΔ, κάτι που θα
μπορούσε ασφαλώς να αποφευχθεί αν ικανοποιούνταν, σωρευτικά, οι προϋποθέσεις
της παρ. 1 του άρθρου 5 του ν. 4326/2015, για τα πειθαρχικά και
δικαιοδοτικά όργανα του ποδοσφαίρου, και των σχετικών άρθρων του δικονομικού
κανονισμού ΕΕΟΔ και του ΚΙΜΠ της ΕΠΟ. Και τούτο διότι, όπως προελέχθη, το «νέο
αυτοδιοίκητο» λειτουργεί με «ρήτρα νομιμότητας», ή με άλλα λόγια, υπό την
αίρεση της τήρησης της νομιμότητας εκ
μέρους της «αυτοδιοικούμενης» ΕΠΟ.
Εργατικές
διαφορές, εκτός της «εσωτερικής διαιτησίας» της ΕΠΟ,
δεν υπάγονται σε διαιτησία
Η «διαιτητική» επίλυση εργατικών διαφορών από την
ΠΕΕΟΔ χωρίς την ταυτόχρονη εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου 5 του ν.
4326/2015, για τον διορισμό τακτικού Δικαστή και την επιλογή των λοιπών μελών
της από τους διαδίκους, ανά υπόθεση, την αποξενώνει από το συγκεκριμένο πλαίσιο
της εσωτερικής διαιτησίας του «νέου αυτοδιοίκητου».
Στην ελληνική έννομη τάξη είναι γνωστό ότι διαφορές
ιδιωτικού δικαίου μπορούν να υπαχθούν σε διαιτησία με συμφωνία, αν εκείνοι που
την συνομολογούν έχουν την εξουσία να διαθέτουν ελεύθερα το αντικείμενο
διαφοράς. Ωστόσο, είναι επίσης γνωστό ότι υφίσταται μια σημαντική εξαίρεση, την
οποία πρέπει να δει κανείς κατά προτεραιότητα.
Οι εργατικές διαφορές δεν μπορούν, σύμφωνα με το άρθρο
867 ΚΠολΔ, να υπαχθούν σε διαιτησία.
Και έχει βεβαίως κριθεί, από τον Άρειο Πάγο (ΑΠ
1952/2013, Α1 Πολ. κλπ.), ότι κατά τη διάταξη του άρθρου 901 παρ. 1 στοιχ. β'
ΚΠολΔ, μπορεί να επιδιωχθεί με αγωγή ή ένσταση η αναγνώριση της ανυπαρξίας
διαιτητικής απόφασης, αν η απόφαση εκδόθηκε επάνω σε αντικείμενο που δεν
μπορούσε να υπαχθεί σε διαιτησία, δηλαδή για αντικείμενο που ήταν ανεπίδεκτο
ελεύθερης διάθεσης από τους διαδίκους.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Διατηρώ την επιστημονική άποψη ότι η υφιστάμενη
θεσμική και λειτουργική υπόσταση της ΠΕΕΟΔ δεν της επιτρέπει να ασκεί νόμιμα
δικαιοδοσία διαιτητικής επίλυσης εργατικών και οικονομικών διαφορών στην ΕΠΟ
και στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, διότι δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις,
συνδυαστικά, του νόμου και των κανονισμών του ποδοσφαίρου, ήτοι:
Του ν. 4326/2015 (παρ. 1 του άρ. 5) και του ν.
2725/1999 (άρ. 5), των άρ. 867 επ. του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας περί διαιτησίας,
του δικονομικού κανονισμού ΕΕΟΔ ΕΠΟ (παρ. 1 α΄ του άρ. 4), του Κανονισμού
Ιδιότητας Μετεγγραφών Ποδοσφαιριστών ΕΠΟ (παρ. 2 του άρ. 20 και παρ. 2 του άρ.
22), του καταστατικού της FIFA (παρ. 1 του
άρ. 14) και των FIFA National Dispute Resolution Chamber (NDRC) Standard Regulations (παρ. 1 a του άρ. 3), όπως ανωτέρω αναλυτικά εκτίθεται.
Περαιτέρω έχω
την άποψη ότι, κυρίως λόγω της μη εφαρμογής (με υπαιτιότητα είτε της ΕΠΟ, είτε
της Πολιτείας, είτε και των δύο μαζί) της παρ. 1 του άρθρου 5 του ν. 4326/2015,
που ορίζει ότι τα πειθαρχικά και δικαιοδοτικά όργανα του ποδοσφαίρου, είτε
λειτουργούν στο πλαίσιο της ΕΠΟ είτε στο πλαίσιο Ενώσεων Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων
Εταιρειών, αποτελούνται από τακτικούς Δικαστές με βαθμό Πρωτοδίκη στα
πρωτοβάθμια όργανα, η ΠΕΕΟΔ αποξενώνεται από το συγκροτημένο θεσμικό πλαίσιο
που καθορίζεται από τις διατάξεις των άρθρων 15 (παρ. 2) και 5 (παρ. 1) του
ν.4326/2015, περί της αυτοδιοικητικής λειτουργίας της ΕΠΟ.
Για τους λόγους
αυτούς θεωρώ ότι οι κατ’ επίφαση «διαιτητικές» αποφάσεις που εκδίδει είναι
ανύπαρκτες, υπό την έννοια της Πολιτικής Δικονομίας, διότι εκδίδονται για
αντικείμενο που είναι ανεπίδεκτο ελεύθερης διάθεσης από τους διαδίκους, δηλαδή
για εργατικές διαφορές (ΑΠ 1952/2013, Α1 Πολ.).
_______________
Φυσικά δεν
γνωρίζουμε τους ακριβείς λόγους της έφεσης, αναφορικά με το θεσμικό ζήτημα της
σύνθεσης της ΠΕΕΟΔ, οι οποίοι απορρίφθηκαν κατ’ ουσίαν από το διαιτητικό
δικαστήριο ποδοσφαίρου της ΕΠΟ στην υπόθεση που προαναφέρθηκε.
Το εύρος όμως
των νομικών θεμάτων που εκ των πραγμάτων τίθενται προς εξέταση στο ζήτημα αυτό,
και αυτεπαγγέλτως, μας δημιουργούν μεγάλες επιστημονικές προσδοκίες.
Το γεγονός ότι
το διαιτητικό δικαστήριο ποδοσφαίρου της ΕΠΟ συζήτησε την αναφερόμενη υπόθεση
και δημοσίευσε το διατακτικό της απορριπτικής του απόφασης αυθημερόν, είμαστε
βέβαιοι ότι δεν θα σταθεί εμπόδιο για μια αιτιολογία αντάξια των περιστάσεων
και της προσωπικότητας των διαιτητών.