Οι παρακάτω δύο από τις πολλές δημοσιεύσεις που έγιναν στη μνήμη του Νίκου περικλείουν με τρόπο μεστό τη διαδρομή του στα επίγεια. Προσθέτουμε μια μόνο λεπτομέρεια:
Ο Νίκος υπήρξε ο μοναδικός
αθλητικός δικαστής που παραιτήθηκε από τη θέση του δέκα μόλις ημέρες αφότου
είχε αναλάβει τα καθήκοντά του, χωρίς ποτέ ο ίδιος να δημοσιοποιήσει το γιατί.
Όμως οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ εγνώριζαν: Διότι η συνείδησή του δεν του
επέτρεπε να λειτουργήσει ως δικαστής του ποδοσφαίρου «τοις κείνων ρήμασι
πειθόμενος».
Είμαστε περήφανοι που υπήρξε φίλος, συνεργάτης, συνοδοιπόρος
και ιδρυτικό μέλος του ΙΔΕΑΔ.
Νίκος Μίνης: “Έφυγε” ένας από τους τελευταίους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου, που δε συνθηκολόγησε ποτέ.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικια 75 ετών o δικηγόρος Νίκος Μίνης μετά από πολύμηνη παραμονή στο ΓΝΑ. Έπασχε από επισκληρίδιο εγκεφαλικό αιμάτωμα. Γεννήθηκε στο Προδρόμι Παραμυθιάς στις 7/4/1946. Υπήρξε παρών για περίπου 40 χρόνια στα ποδοσφαιρικά δρώμενα, από πολλές θέσεις. Στη δεκαετία του ’90 χρημάτισε αθλητικός δικαστής στην τότε ΕΠΑΕ, διατέλεσε νομικός εκπρόσωπος της Π.Ε.Κ υπό τον Γιώργο Λυσσαρίδη, υπήρξε μέλος του ΕΣΚΑΝ, νομικός εκπρόσωπος της Ένωσης Προπονητών, νομικός σύμβουλος ΠΑΕ , εκπρόσωπος ποδοσφαιριστών και δημοσιογράφων. Η τελευταία ποδοσφαιρική υπόθεση που είχε αναλάβει ως δικηγόρος ήταν του πρώην μέλους της ΚΕΔ/ΕΠΟ, Γιάννη Τσαχειλίδη, που στράφηκε κατά της ομοσπονδίας μετά την απόλυσή του. Υπήρξε έντιμος άνθρωπος και ηθικό στοιχείο. Δημοκράτης, που ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση. Ένας από τους τελευταίους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου, που ποτέ δεν συνθηκολόγησε με την κατάσταση που επικράτησε στην ΕΠΟ από τις εκλογές του 1997 και μετά. Απέκτησε 2 παιδιά και 3 εγγόνια. Το SoccerPlus, του οποίου υπήρξε καθημερινός αναγνώστης και το οποίο, όποτε επιθυμούσε, αποτελούσε γι’ αυτόν ελεύθερο βήμα έκφρασης, αποχαιρετά έναν πιστό φίλο και εύχεται συλλυπητήρια στην οικογένειά του. (Από SoccerPlus Team -21 Δεκ 2021, 7:14 μμ)
Για τον Νίκο Μίνη,
αντί επικηδείου
Αγαπημένε φίλε,
Καθώς πορεύεσαι ήδη «την μακαρίαν οδόν», σε αποχαιρετώ με
τους στίχους του ποιητή (Βύρωνα Λεοντάρη) :
« Θα ‘ναι φριχτό να φύγουμε έτσι,
δίχως μια πίστη, έναν αγώνα, μια κραυγή,
άνθρωποι που πεθάναν δίχως μια αμυχή,
άνθρωποι που “διελύθησαν ησύχως…”».
Εσύ, Νίκο, φεύγεις αφήνοντας πίσω σου ένα πρότυπο ανθρώπου
ενάρετου, με πίστη σε αρχές και ηθικές αξίες, με πολλούς αγώνες και κραυγές
(όχι μίζερους ψιθύρους) για το δίκιο, με βαριά τραύματα (όχι απλές αμυχές) από
τον πόλεμο απέναντι στο άδικο και στο ανέντιμο, ασυμβίβαστος με την ιδέα να
ζεις κάτω από τον βολικό ίσκιο της αδράνειας και της αδιαφορίας.
Αντίο, ακριβέ μου φίλε...
Γιώργος Λυσαρίδης
