Αμεσα συνδεδεμένη με το κεντρικό θέμα του συνεδρίου μας της 21-10-2016 η κατάθεση του προβληματισμού του Γιάννη Μαμουζέλου σχετικά με την κακονομία στην Ελλάδα και ειδικότερα στον αθλητικό χώρο, αξίζει να αποτελέσει εφαλτήριο προβληματισμού και αυτοκριτικής οποιουδήποτε και με οποιαδήποτε ιδιότητα εμπλεκομένου στην νομοθετική διαδικασία.
"Αυτή η χώρα δεν σώζεται με τίποτα..."!
Εντάξει,
αγαπητοί φίλοι, μπορεί στο προσκήνιο να δίνει η Κυβέρνηση (με ολίγη από
αντιπολίτευση) "μάχη" για την έξοδο από την κρίση, για την ποσοτική
χαλάρωση, για την απομείωση του χρέους, για την πάταξη της διαπλοκής και της
διαφθοράς κ.α. πολλά, αλλά όταν πέφτουν στα ...χέρια σου στοιχεία όπως εν
συντομία εκθέτω στη συνέχεια δεν έχει παρά να αναφωνήσει-δυστυχώς- "αυτή
χώρα δεν σώζεται με τίποτα"!
Λοιπόν
σύμφωνα με άρθρο (με αφορμή πανεπιστημιακή μελέτη-έρευνα) που δημοσιεύεται από
τον οργανισμό έρευνας και ανάλυσης διαΝΕΟσις (www.dianeosis.org)στο
διάστημα 2002 -2015 έχουν ψηφισθεί στην Ελλάδα 36 φορολογικοί νόμοι, με 714
νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις (για υπουργικές πράξεις) με 108 μεταβατικές
διατάξεις αλλά και 238 ρυθμίσεις σε άσχετα νομοσχέδια!
Θέλετε
και κάτι ποιο εντυπωσιακό; Στα 15 αυτά χρόνια έχουν εκδοθεί γενικά 1478 νόμοι,
με 22.800 άρθρα και 3452 προεδρικά Διατάγματα που για να περιληφθούν στα ΦΕΚ
χρειάστηκαν 60 χιλιάδες σελίδες! Ακόμη τα χρόνια της κρίσης μετά το 2010 έχουν
εκδοθεί και 67 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (τουτέστιν νομοθέτηση
υπερεπείγουσα κατά παρέκκλιση, δηλ. εκτάκτων συνθηκών...) ενώ μόλις 13
προηγουμένως!
Ολα
αυτά ξέρετε τι σημαίνουν αγαπητοί φίλοι; Ότι η Ελλάδα είναι ίσως το χείριστο
παράδειγμα πολυνομίας και κακονομίας στον πολιτισμένο κόσμο!
Κι αν
είναι πιο εύληπτη στους πολλούς η έννοια στης πολυνομίας ίσως δεν είναι τόσο
οικεία αυτή της κακονομίας, που σημαίνει νόμοι κακογραμμένοι, ασύντακτοι,
γεμάτοι αντιφατικές διατάξεις, ασάφειες και γεμάτοι άσχετες διατάξεις, μετά από
προσθήκες και τροπολογίες υπουργών ή βουλευτών (οι τελευταίοι χρησιμοποιούνται
όπου χρειάζεται να παρακαμφθεί η έκθεση του ΓΛΚ)!
Βγάζετε
απ' αυτά την εικόνα ότι η Ελλάδα είναι Κράτος οργανωμένο, που λειτουργεί
δημοκρατικά και αποτελεσματικά προς όφελος των πολιτών του και της ευημερίας
τους; Μήπως νομοθετεί με προπολεμικές συνθήκες και αντιλήψεις, ακριβώς για να
διατηρεί σκόπιμες θολές καταστάσεις σε πολλά θέματα, να αφήνει ...παράθυρα και
πόρτες στα ρουσφέτια και να επιτρέπει την ανάμιξη (αρμοδιότητα το λένε...)
πολλών υπουργών ή υφυπουργών στα ίδια ζητήματα, ώστε ο καθείς να κάνει
"παιχνίδι" και να διαχέει και την ευθύνη, όταν τα πράγματα στραβώνουν
και φθάνουν σε πολιτικά ή διοικητικά δικαστήρια; Ναι, με κεφαλαία θα απαντήσουν
όσοι έχουν στοιχειώδες μυαλό να σκεφθούν τι συμβαίνει γύρω μας, όπως έλεγε κι η
διαφήμιση...
Σκεφθείτε
το κατάντημά μας (ως σύστημα διακυβέρνησης και πολιτικού δυναμικού....) ότι στο
1ο Μνημόνιο οι θεσμοί (ΟΚ
κύριοι της κυβέρνησης... ) απαίτησαν να μπει ως υποχρέωση ΄ρήτρα "καλής
νομοθέτησης" μήπως και μπορούν να καταλαβαίνουν ότι παίρνουμε τα αναγκαία
και συμφωνημένα μέτρα, αλλά φοβάμαι ότι ούτε σ' αυτό δεν πετύχαμε και δεν
πείθουμε!
Ασφαλώς
πολλά απ' αυτά τα κατακεραύνωνε ο ΣΥΡΙΖΑ και υποσχόταν ότι δεν θα τα κάνει ως
κυβέρνηση... Οχι νομοσχέδια σκούπα, όχι ΠΝΠ, όχι άσχετες ρυθμίσεις σε
νομοσχέδια, όχι νομοσχέδια αιφνιδιαστικά, που κατατίθενται το πρωί και τα
μεσάνυχτα (και βάλε...) ψηφίζονται (μάλλον η υπόσχεση με ένα νόμο και ένα άρθρο
σήμαινε... με μια ματιά, μια ανάσα, σε μια ημέρα!) Καλά φέξε μου και
γλίστρησα... Σιγά μην δεν αντέγραφαν τους παλιούς, το φθαρμένο πολιτικό
σύστημα, αυτό που στα λόγια ολημερίς γκρεμίζουν και στην πράξη το χτίζουν!
Υπάρχει
περίπτωση έτσι να τολμήσει κανείς εχέφρων άνθρωπος (ξένος ή και Έλληνας) να
φέρει λεφτά για να κάνει επενδύσεις, δουλειές, να δώσει θέσεις εργασίας;
Υπάρχει περίπτωση με αυτές τις λογικές και πρακτικές να βγεί η χώρα από το
τέλμα, να περάσει σε ανάκαμψη και αναπτυξιακή τροχιά;
ΔΕΝ
ΞΈΡΩ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΏ ΕΓΏ... Δώστε μου εσείς τα ποσοστά πιθανοτήτων που νομίζετε...
Κι
επειδή δεν είμαι οικονομολόγος, πολιτειολόγος ή ειδικός επιστήμονας στη
διοικητική συγκρότηση και λειτουργία ενός σύγχρονου ευνομούμενου Κράτους
αναφέρομαι μόνο σε κάτι κοντινό με την επαγγελματική μου ιδιότητα, τουτέστιν
την αθλητική δημοσιογραφία και τον αθλητισμό, γιατί ως "μεγάλη φίρμα"
μας εμφανίζουν τον αρμόδιο υφυπουργό...
Ε
λοιπόν, ο νόμος 4326/15 για την πάταξη της βίας κ.α. είναι ένας εντελώς
ανεπαρκής και αποτυχημένος νόμος γιατί όταν τον διαβάσει κανείς προσεκτικά
βρίσκει πολλά από τα στοιχεία που συνθέτουν την έννοια της κακονομίας! Και δεν
θα είναι κι ο μόνος, καθώς αμφιβάλλω αν είναι καλύτερος εκείνος για τη ρύθμιση
θεμάτων ντόπινγκ και πολύ περισσότερο αυτός που θα έλθει (αν δεν προαχθεί -όπως
ελπίζει κι εύχεται- στην κυβερνητική ιεραρχία ο κ. Κοντονής, με τον επερχόμενο
δομικό ανασχηματισμό... ) για τον αθλητισμό (επαγγελματικό και ερασιτεχνικό)
γενικά.
Και
θέτω το ενδεχόμενο να μην κατατεθεί στην τελευταία περίπτωση, όχι γιατί κάποιος
θα έχει μελετήσει αν είναι καλός ή κακός, καλύτερος ή χειρότερος απ' τον
ισχύοντα (που φυσικά δεν είναι ένας αλλά πολλοί, μαζί με εκατοντάδες
τροποποιήσεις και σκόρπια άρθρα...) αλλά γιατί αν τοποθετηθεί νέος υφυπουργός
για τον αθλητισμό σίγουρα θα θελήσει να επανεξετάσει το σχέδιο και να βάλει τη
δική του "σφραγίδα", αφού συνήθως στην Ελλάδα οι υπουργοί (ειδικά του
αθλητισμού, ως ταχύρρυθμης εκπαίδευσης... ) θέλουν να παίρνει τ' όνομά τους ο
νόμος και όχι γιατί εκφράζει μια προκαταβολικά δομημένη, μελετημένη και
αποφασισμένη πολιτική-κομματική-κυβερνητική θέση!
Ελπίζω
με όλα αυτά να κατανοείτε αγαπητοί αναγνώστες γιατί ο τίτλος περιέχει τόση
απογοήτευση και να με συγχωρήσετε για την έκταση του κειμένου.
Γιάννης
Μαμουζέλος
Δημοσιογράφος -Συγγραφέας