ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
ΚΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΙΑ
Είναι αλήθεια ότι οι δικηγόροι
παίζουν κυρίαρχο ρόλο στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες έχοντας κυριαρχήσει
στους πιο νευραλγικούς τομείς, όπως στην πολιτική, στην δημοσιογραφία, στην
επικοινωνία, στις επιχειρήσεις ακόμα και στην οικονομία.Φυσικά δεν θα μπορούσαν να μην αναμιχθούν και στο μεγαλύτερο κοινωνικό
φαινόμενο στον αθλητισμό.
Στην πατρίδα μας σχεδόν εκ
παραδόσεως δεν υπάρχει αθλητικό, πολιτιστικό κλπ σωματείο που να μην διαθέτει
δικηγόρο ως μέλος του Δ.Σ του. Μάλιστα αυτή η διείσδυση των δικηγόρων είναι
πολύ μεγαλύτερη στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, όπου με ζηλευτή δεξιοτεχνία ο
τοπικός ζογκλέρ των θεσμών δικηγόρος μπορεί συγχρόνως να υπηρετεί πολλά
σωματεία από αθλητικά και μουσικοχορευτικά μέχρι θρησκευτικά και φιλανθρωπικά
μέχρι κάποια στιγμή να μεταπηδήσει στις κοινοτικές , δημοτικές ή πολιτικές θέσεις
εξουσίας.
.
Συνηθέστερο κοινωνικό φαινόμενο
αποτελεί ο δικηγόρος - παράγων του ποδοσφαίρου που δεν ενδιαφέρεται για
την παραγωγή ποδοσφαιρικού θεάματος αλλά για την παραγωγή προσωπικής φήμης και
δόξας, φυσικά χρήματος και συναφών απολαβών. Άλλωστε αυτή η σκληρή διαπίστωση
αποδεικνύεται από τα έργα και τις ημέρες της συντριπτικής πλειοψηφίας των
δικηγόρων ως προέδρων και ιδιοκτητών σωματείων και ΠΑΕ, ως προέδρων ενώσεων,
λιγκών αλλά και της ίδιας της ΕΠΟ.
Αν ήθελαν οι δικηγόροι θα
μπορούσαν ως διοικητικοί παράγοντες να έχουν εξυγιάνει ηθικά και οικονομικά το
ποδόσφαιρο μας, πλην όμως εκτός από τις δικές τους τσέπες ποτέ δεν δημιούργησαν
νόμιμη κερδοφορία, ποτέ δεν γέννησαν όραμα για την φίλαθλη νεολαία και τις
τοπικές κοινωνίες, χρησιμοποίησαν σαν στυμένη λεμονόκουπα την διαιτησία ανάλογα
με τα στενά συλλογικά συμφέροντα τους, δεν εμπέδωσαν στον κόσμο το κοινό περί δικαίου αίσθημα και εργάστηκαν όχι για την αναβάθμιση της αθλητικής δικαιοσύνης
αλλά κυρίως και πρωτίστως για την χειραγώγηση της μέσω της κατασκευής κατά
παραγγελία των πελατοαφεντικών τους κανονισμών ενός ποδοσφαιρικού δικαίου που
ελέω... ΦΙΦΑ- αυτοδιοίκητου ευτελίζει συστηματικά το Σύνταγμα, τους νόμους του
κράτους, τις αποφάσεις των τακτικών Δικαστηρίων και τους διεθνείς κανόνες της
ΕΣΔΑ κλπ
Είναι τέτοια η δικηγορική διαπλοκή στο ποδόσφαιρο που πολλοί δικηγόροι ταυτόχρονα υπηρετούν υποτίθεται
και την Θέμιδα και την Στρογγυλή Θεά! Υπάρχουν δικηγόροι που παίζουν όχι μόνο
στα δικηγορικα πρωταθλήματα αλλά και ως ερασιτέχνες ή επαγγελματίες
ποδοσφαιριστές, ή ως προπονητές, ή ως διαιτητές ή ακόμα κι ως διαμεσολαβητες -
μάνατζερ.
Επίσης αρκετοί δικηγόροι
στελεχώνουν εδώ και δεκαετίες πειθαρχικές επιτροπές ΕΠΣ, Λιγκών και ΕΠΟ,
όπως και τις υπόλοιπες δικαιοδοτικές και διαιτητικές επιτροπές συνυπάρχοντας
και συχνά καπελώνοντας τους τακτικούς δικαστές επί μεικτών συνθέσεων.
Άλλωστε οι καλύτεροι
πληροφοριοδότες των παραγόντων και των δημοσιογράφων είναι κάποιοι δικηγόροι
ειδικευμένοι στις διαρροές, ειδικά όταν έχουν φυτευτεί στις συνθέσεις από
μεγάλα δικηγορικά γραφεία ή μεγαλοδικηγοροπαράγοντες.
Παλαιότερα μάλιστα συνάδελφοι
διετέλεσαν και αθλητικοί δικαστές σε ένα άλλου τύπου μοντέλο.
Και μην ξεχνάμε την συμμετοχή των
δικηγόρων σε επιτροπές αδειοδότησης, μεταγραφών ή στις νομοπαρασκευαστικές
επιτροπές τόσο των φορέων, όσο και της πολιτείας.
Ακόμα κι ο ρόλος των νομικών
συμβούλων της ΕΠΟ ή των Λιγκων έχει φύγει από τα επιτρεπόμενα όρια και μέσα από
έναν ιδιότυπο παρανομικό παραγοντισμό, συχνά έχουν εξελιχθεί σε αφανείς
ηγετίσκους της σκιώδους ποδοσφαιροκυβέρνησης που μέσα από εμπνευσμένες γνωμοδοτήσεις
και σοφές ερμηνείες και παράλληλες ιδιότητες, π.χ. ως πρόεδροι της ΕΙΜ
βαρύνονται με κακουργηματικά σκάνδαλα, όπως αυτά των ασφαλιστικών ενημεροτήτων
ή ακόμα κι εμμέσως να επιβάλλουν αντεθνικές θέσεις σε εθνικά φλέγοντα θέματα,
όπως το επίκαιρο για το επετειακό σύνθημα στην στολή των Ποντίων Ροδόπης.
Φυσικά δικηγόροι μετέχουν και σε
πολιτειακά όργανα ποδοσφαιρικού ενδιαφέροντος, όπως συμβαίνει στην Επιτροπή
Επαγγελματικού Αθλητισμού
Ακόμα και σε συνδικαλιστικα
όργανα προηδρευσε δικηγόρος.Γενικώς οι δικηγόροι ως πρόεδροι έχουν επιδείξει
πέραν της διοικητικής τους ανεπάρκειας, προκλητική αντισυναδελφικοτητα και
περιφρόνηση θεσμών και αρχών, ενώ συχνά είναι τα μπλεξίματα τους με την
δικαιοσύνη και η διαπλοκή τους με πολιτικά κι επιχειρηματικα συμφέροντα.
Με τα προαναφερθεντα δεν σημαίνει
ότι αφήνω υπονοούμενα οτι για όλα τα ποδοσφαιρικά δεινά ευθύνονται οι
δικηγόροι. Αλλοίμονο, όπως έχω κατ' επανάληψη γράψει για την κακοδαιμονια όχι
μόνο του ποδοσφαίρου αλλά κι αυτού του πρακτορευομένου προτεκτορατου, έχουν
ισομερεις ευθύνες όλα τα Δ της Δημαγωδημοκρατιας μας, δηλαδή και οι Διοικούντες
της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, και οι Δικαστές και οι Δικηγόροι
και οι Δημοσιογράφοι, εκφραστές της Τετάρτη ς εξουσίας.
Η Δικηγοροκρατια στο ποδόσφαιρο
καλά κρατεί, καθώς κάλλιστα μια παρέα συναδέλφων που παίζουν μπάλα σε μια
δικηγορικη ομάδα μπορεί να πάρει την Ποδοσφαιρική Εξουσία και με παιδιά
δικαστών και δικηγόρων μπορεί να ελέγξει επιτροπές και θεσμικά όργανα και να
καρατομει όποιον σηκώνει κεφάλι, ενώ κάθε αντιφρονουντα της Δικτατορίας της
μπάλας συνάδελφο μπορεί πολλαπλως να τον εξοντώσει ηθικά, οικονομικά,
επαγγελματικά κλπ
Αυτου του τύπου η εξόντωση είναι
πιστεύω και η χειρότερη, τουλάχιστον όπως τις έχω βιώσει στο πετσί μου.
Θεωρώ χάδια τα βίαια χτυπήματα
μπραβων που με έβγαλαν για μήνες από το επάγγελμα μπροστά στις κατά παραγγελία
από το αόρατο διευθυντηριο παλαιότερες απολύσεις μου ή αναγκαστικές παραιτήσεις
μου από την ΠΑΕ ΑΡΗΣ, τον ΠΣΑΠ, την ΟΠΠΕ, την ΕΦΙΠ ή τις φετινές από ΗΡΑΚΛΗ,
ΔΟΞΑ και ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ συμπτωματικα πάντα λίγο πριν από δίκες με βέβαιη επιτυχία ή
ακόμα και μετά από μεγάλες δικαστικές νίκες.
Υπάρχει βέβαια και η πιο σίγουρη
μεθόδευση της διάλυσης του ίδιου του πελάτη, όπως στην περίπτωση ΒΑΛΝΕΡ ή ακόμα
καλύτερα το πολιτικό πραξικόπημα κατά δικαστικής απόφασης, όπως το εκτέλεσε
ένας πρώην δικηγόρος υφυπουργός Αθλητισμού στην υπόθεση ΜΗΤΡΟΠΟΎΛΟΥ, όταν
φυτευσε την δοτη διοίκηση της ΦΙΦΑ με 3 δικηγόρους ως μέλη της ΠΔΕ κι έναν
καθηγητή νομικής και δικηγόρο ως πρόεδρο της.
ΤΟ χειρότερο συναδελφικο unfair
χτύπημα είναι από τα υποτιθέμενα πειθαρχικα συμβούλια των δύο μεγαλύτερων
επιστημονικων συλλόγων της χώρας, στα οποία σημειωτέον μετέχουν δικηγόροι που
είτε έχουν συμμετάσχει ως μέλη ποδοσφαιρικων Επιτροπών, είτε έχουν συνεργάτες ή
συγγενείς συναδέλφους εκεί.
Πιστεύω αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ
διαπλοκής και συμπαιγνιας η παρασκηνιακη συνεννόηση μεταξύ των προέδρων του ΔΣΑ
και του ΔΣΘ, ώστε αφενός να πνιγούν οι καταγγελίες μου κατά συναδέλφων για την
δράση τους στην ποδοσφαιρικη δικηγορια, αφετέρου να με παραπέμπουν συνεχώς για
γελοίες κατηγορίες, όπως η καταγγελία μου στην FIFPRO κατά του τότε
προέδρου του ΠΣΑΠ, Δικηγόρου ή το χειρότερο γιατί πήρα αναβολή ταυτόχρονα στην
ΕΕΑ και στο Πειθαρχικο της Θεσσαλονίκης επί Υποθέσεων που είμαι αιτων και δεν
μπορούσα να παρασταθω λόγω καρδιολογικου προβλήματος.
Απο την άλλη πλευρά υπάρχουν
σίγουρα πάντα ως μειοψηφία εκλεκτοί συνάδελφοι που κοσμησαν το ποδόσφαιρο και
την αθλητική δικαιοσύνη, όπως ο Αριστείδης ΚΑΜΑΡΑΣ, ο Δημήτρης ΜΟΚΚΑΣ, ο
Γιάννης και ο ΗλιαςΚΑΡΜΗΣ, ο Γιάννης ΒΟΥΛΤΣΗΣ, ο Νίκος ΜΙΝΗΣ, ΕΝΩ υπάρχουν
πλεον πολλοί νέοι αξιόλογοι νομικοί αρκετούς από τους οποίους έχουμε την τιμή
να φιλοξενούμε στο ΙΔΕΑΔ, όπου προΐσταται ως γνωστόν ένας άνθρωπος κι
επιστήμονας πρότυπο και για το ποδόσφαιρο και για την νομική επιστήμη, ο
Ανδρέας ΜΑΛΑΤΟΣ. Τον οποίο βέβαια οι τροικανοι του ποδοσφαίρου ουδέποτε
αξιοποίησαν. Τολμώ να πω, χωρίς να θεωρηθω υποκειμενικος ότι έναν τέτοιο
τύπου νομικό χρειάζεται το ποδόσφαιρο μας, με τεράστιο ήθος και άφθονη εμπειρία
που έχει πολυποικιλη δραστηριότητα από αθλούμενος μέχρι μέλος σωματείων, από
παράγων της δίκης έως παράγων ομάδων, από εκδότης μέχρι συγγραφέας, από μέλος
Επιτροπών έως πανεπιστημιακός καθηγητής, από ομιλητής σε συνέδρια μέχρι συνομιλητής
σε αθλητικά πάνελ.
Σίγουρα η δικηγορια στο
ποδόσφαιρο είναι κυριολεκτικά ένα επικίνδυνο σπορ για τον δικηγόρο που δεν
προστατεύεται ούτε από την πολιτεία, ούτε από τον σύλλογο.
Η ποδοσφαιρική δικηγορια είναι
τελείως διαφορετική από κάθε άλλου τύπου δικηγορια, αφού δεν φτάνει ο δικηγόρος
να είναι μόνο καλός νομικός. Πρέπει να φυλαγεται από τους αντιπάλους, από
τους παράγοντες, από τους στημένους δικαστές, από τους μπραβους και τους
χουλιγκανς, από προβοκάτορες δημοσιογράφους, από κακόπιστους κι εμπαθείς
συναδέλφους, ακόμα κι από τους ίδιους τους πελάτες που στην καλύτερη θέλουν να
δουλεύεις τζάμπα και στην χειρότερη σε πουλάνε και σε αγοράζουν στο παζάρι του
παρασκηνίου πετώντας στα σκουπίδια και τις υποθέσεις και τις ίδιες τις ομάδες
τους.
Υπάρχουν κανονισμοί κι επιτροπές,
όπως η περιβόητη της ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ στην ΕΠΟ που δεν
επιτρέπει στον δικηγόρο του καταγγελλοντα ούτε να παρίσταται, ούτε να μαθαίνει
την πορεία της υπόθεσης, ούτε να λαμβάνει το σκεπτικό και το διατακτικό της
απόφασης και φυσικά ούτε να την προσβάλλει. Με λίγα λόγια η ποδοσφαιρική εξυγίανση δεν θέλει διαφάνεια, ηθική και αληθινή τήρηση της αθλητικής, νομικής
κι Ολυμπιακής Δεοντολογίας. Επομένως ένας τίμιος δικηγόρος δεν έχει θέση στην
σύγχρονη ποδοσφαιρική δικηγορία.
Στην Αμερική κυριαρχεί το σλόγκαν
ότι για να επιβιώσει ένας δικηγόρος στην δικηγορική αγορά πρέπει να είναι καλός
νομικός, τέλειος επαγγελματίας και κυρίως ιδανικός ακροβάτης.
Υ. Γ. 1
Κύριοι Πρόεδροι του συλλόγου
λουλούδια στους τραυματισμένους δικηγόρους στα νοσοκομεία στέλνουν μονάχα οι
μαφιόζοι και με τις αποχές διαμαρτυρίας για τον αδικοχαμένο Ζαφειρόπουλο δεν
πρόκειται να αποτραπούν κι άλλες δολοφονικές απόπειρες, τύπου Λίβα κλπ.
Υ. Γ. 2ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΟΜΟΙΌΤΗΣ ΜΕ
ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ.