Εγκρίθηκε ομόφωνα από την Γ.Σ. του ΙΔΕΑΔ το παρακάτω κείμενο ιδεολογικών αρχών και θέσεων για την λειτουργία του ποδοσφαίρου, το οποίο θα τεθεί στην κρίση και ενδεχόμενη προσυπογραφή του από όλες τις συλλογικότητες ή και προσωπικότητες που με οποιονδήποτε τρόπο ενεργούν άμεσα ή έμμεσα, αποκλειστικά ή εν μέρει στον χώρο της ελληνικής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας.
ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
(ώρα ευθύνης και δράσης)
Μετά τα θλιβερά γεγονότα της Τούμπας
και όσα τραγελαφικά ακολούθησαν είτε ως αντίδραση της Πολιτείας είτε ως
πρωτοβουλία της Λίγκας είτε ως απόπειρα κοινής δράσης όσων έχουν την ευθύνη για
την πορεία του ποδοσφαίρου στη χώρα μας, και με μια ακόμη φορά τον αποκλεισμό
του ελληνικού ποδοσφαίρου από FIFA-UEFA επί θύραις, είναι φανερό
ότι βρισκόμαστε στην ώρα μηδέν για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Σε συμμαχίες ισχυρών δεν μπορούμε
πλέον να προσβλέπουμε. Υστατη ελπίδα για
τον δύσμοιρο βασιλιά των σπόρ στην πατρίδα μας είναι πλέον μόνο η ίδια η
κοινωνία του ποδοσφαίρου.
Γι’ αυτό οφείλουμε όλοι όσοι αγαπούμε το
ποδόσφαιρο, ο καθένας από την θέση του και ανάλογα με τις δυνάμεις του, να
συνεισφέρουμε στη δημιουργία της μεγάλης συμμαχίας της κοινωνίας του
ποδοσφαίρου που θα βγάλει το αγαπημένο μας άθλημα από το τέλμα. Μιας συμμαχίας
που θα βασίζεται σε συγκεκριμένες αρχές, αξίες και κανόνες και όχι σε συγκυριακά
συλλογικά ή άλλα συμφέροντα.
Ως κοινωνία του ποδοσφαίρου
αντιλαμβανόμαστε όλους τους φορείς και τα μέλη τους που είτε συνθέτουν την
εικόνα του ποδοσφαίρου είτε την εμπλουτίζουν περιφερειακά: οι τοπικές και
πανελλήνιες ποδοσφαιρικές ενώσεις με τα μέλη τους, ο ΠΣΑΠ , οι οργανώσεις
προπονητών – διαιτητών, οι ενώσεις παλαιμάχων ποδοσφαιριστών, οι οργανώσεις φιλάθλων
και υποστηρικτών των ομάδων, επιστημονικοί, κοινωνικοί και κάθε είδους
ιδιωτικοί φορείς που στη δράση τους συμπεριλαμβάνουν και το ποδόσφαιρο, ακόμη
και ιδιωτικοί φορείς εκμάθησης και ανάπτυξης του ποδοσφαίρου(ακαδημίες).
Και ως αρχές , αξίες και
συγκεκριμένους κανόνες στους οποίους θα βασιστεί η αποτελμάτωση του ελληνικού
ποδοσφαίρου αντιλαμβανόμαστε, κυρίως, τα εξής:
- Εκδημοκρατισμός του ποδοσφαίρου: Το εκλογικό σύστημα θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι Ενώσεις-μέλη της ΕΠΟ θα έχουν εκλογική δύναμη ανάλογη με την δύναμή τους σε σωματεία.
- Εσωτερικός αυτοέλεγχος: Μέσω του εκλογικού συστήματος θα πρέπει επίσης να διασφαλίζεται ότι τόσο στις Ενώσεις όσο και στην ΕΠΟ δεν θα προκύπτουν μονολιθικές διοικήσεις, έτσι ώστε να ενδυναμώνεται ο εσωτερικός αυτοέλεγχος στο ΔΣ, κάτι που σήμερα δεν υπάρχει και δεν μπορεί να διασφαλιστεί ούτε μέσα από την ελεγκτική λειτουργία της ΓΣ.
- Ανοιγμα στην
κοινωνία: Κανένα νομικό εμπόδιο στην εγγραφή μελών στα ποδοσφαιρικά
σωματεία πλήν όσων έχουν να κάνουν με την ποινική τους κατάσταση και την
ποδοσφαιρική τους ‘ταυτότητα’.
- Αθλούμενα
μέλη: Ενήλικοι ποδοσφαιριστές μπορούν αυτοδικαίως να γίνονται μέλη του
σωματείου με πλήρη δικαιώματα και υποχρεώσεις, για όσο χρόνο παραμένουν
αθλητές αυτού.
- Μέλη
διοικήσεων: Κανένα μέλος διοικήσεως σωματείου, ενώσεως ή της ΕΠΟ δεν
μπορεί να ασκεί τα καθήκοντά του εφόσον διώκεται ποινικά για αδίκημα
σχετιζόμενο με το ποδόσφαιρο.
- Οικονομική
ελευθερία: Κανένας οικονομικός ή επαγγελματικός περιορισμός στις ερασιτεχνικές
ή επαγγελματικές ομάδες, στα μέλη, τα στελέχη ή τους μετόχους τους.
Απλούστευση των διαδικασιών αδειοδότησης και προσέλκυσης κεφαλαίων στο
ποδόσφαιρο.
- Αξιοκρατία: Η
στελέχωση όλων των οργάνων της ομοσπονδίας και των ενώσεων θα γίνεται μετά
από δημόσια πρόσκληση ενδιαφέροντος, βάσει του βιογραφικού των
ενδιαφερομένων και σύμφωνα με κριτήρια που εκ των προτέρων θα έχουν
αποφασιστεί από το ΔΣ της ένωσης ή της ομοσπονδίας.
- Διαιτησία:
Η διαιτησία, ως σημαντικότατη παράμετρος της συνολικής λειτουργίας της ΕΠΟ,
ανήκει στους διαιτητές, οι οποίοι την ασκούν σε αγαστή συνεργασία με τους
παράγοντες του ποδοσφαίρου. Όταν η στελέχωση των οργάνων της γίνεται με
αξιοκρατικό τρόπο, κανείς δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και από κανένα.
- Προπονητές: Το
σύστημα προπονητικών προσόντων της UEFA αφορά την διακρατική πιστοποίηση των προσόντων τους και
όχι τον τρόπο απόκτησής τους. Επομένως, ουδόλως συγκρούεται με το νομικό
καθεστώς των προπονητών στην Ελλάδα. Την σύγκρουση την επινόησαν αυτοί που
ανήγαγαν την παροχή διπλωμάτων προπονητών σε μια προσοδοφόρα επιχείρηση.
- Αθλητική
Δικαιοσύνη: Οι τακτικοί δικαστές και εισαγγελείς συμβάλλουν στην εμπέδωση
κλίματος αξιοπιστίας του ποδοσφαίρου. Η κοινωνία του ποδοσφαίρου οφείλει
να συνεισφέρει έμπρακτα στην καλύτερη δυνατή εκτέλεση της αποστολής τους εμπεδώνοντας
την αντίληψη ότι το ποδόσφαιρο ως κοινωνική λειτουργία δεν αποτελεί χώρο
εκτός συνολικής έννομης τάξης.
- Πολιτιστική
αξία του ποδοσφαίρου: Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο μπάλα. Είναι και
ηθικές αξίες, είναι και ιστορία, είναι και πολιτισμός, είναι και στάση
ζωής. Κάθε γήπεδο ποδοσφαίρου θα πρέπει να συνδέεται υποχρεωτικά με τις
αξίες αυτές προκειμένου να μπορεί να λειτουργεί, κάθε ομάδα θα αναπτύσσει
υποχρεωτικά ανάλογες δράσεις, κάθε ΕΠΣ θα τηρεί ιστορικό αρχείο του τοπικού ποδοσφαίρου
και η ΕΠΟ το κεντρικό μουσείο ιστορίας και πολιτισμού του ελληνικού
ποδοσφαίρου.
- Οικονομική
στήριξη ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου: Το 10% των καθαρών εισπράξεων από
οποιαδήποτε αιτία των επαγγελματικών συλλόγων θα διατίθενται για την
λειτουργία ταμείου ανάπτυξης του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.
- Αξιοποίηση
παλαιμάχων: Στο κομμάτι της πολιτιστικής διάστασης του ποδοσφαίρου οι
παλαίμαχοι, που μέχρι τώρα αναλώνονταν σε μεταξύ τους παιχνίδια,
κοινωνικές εκδηλώσεις και εκδρομές θα αναλάβουν ηγετική θέση.
- Αξιοποίηση
οργανωμένων οπαδών: Το ίδιο πρέπει να γίνει και με τους οργανωμένους
οπαδούς, που βρίσκονταν μέχρι τώρα στο περιθώριο της ποδοσφαιρικής ζωής,
πολλές φορές δικαιολογημένα λόγω παραβατικών συμπεριφορών των μελών τους,
διότι κανείς μέχρι τώρα δεν τους έδωσε την αίσθηση ότι αποτελούν ισότιμο
μέλος της κοινωνίας του ποδοσφαίρου.
- Αυτοδιοίκητο:
Το ποδόσφαιρο δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από το Σύνταγμα και τους
νόμους του κράτους. Ας καταλάβουμε πλέον όλοι, ότι όσοι συχνά-πυκνά
επικαλούνται το αυτοδιοίκητο το κάνουν για την προστασία των προσωπικών
τους θέσεων και συμφερόντων και όχι για την προστασία του ποδοσφαίρου. Τυχόν
ανεπίτρεπτες νομοθετικές ή διοικητικές παρεμβάσεις στο αυτοδιοίκητο
αποτελούν παραβιάσεις όχι απλώς των διεθνών ποδοσφαιρικών κανόνων, αλλά
της ίδιας της συνταγματικής μας τάξης, που τόσο η κοινωνία του ποδοσφαίρου αλλά και το
σύνολο του πολιτικού μας συστήματος, έχουν την υποχρέωση αλλά και την δύναμη
να τις ακυρώσουν εν τη γενέσει τους.
Στο ΙΔΕΑΔ, έχοντας ήδη
συνεισφέρει στο νομικό- επιστημονικό πεδίο του ποδοσφαίρου και στη διαμόρφωση
συγκεκριμένης αξιακής θεώρησής του, αισθανόμαστε την υποχρέωση να καλέσουμε όλους όσοι αποτελούν την κοινωνία του
ποδοσφαίρου και όλους όσοι σε λίγους μήνες θα εμπλακούν στη διαδικασία
απόκτησης και άσκησης της ποδοσφαιρικής εξουσίας να αναλογιστούν και να
αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί, υιοθετώντας δημόσια και από τώρα τις
παραπάνω συγκεκριμένες αρχές και αξίες.
Είναι η ώρα ευθύνης για όλους
μας.
Κυρίως όμως είναι η ώρα ευθύνης των Ενώσεων. Αυτές θα πρέπει να
πάρουν την μεγάλη απόφαση. Να πάρουν την τύχη του ποδοσφαίρου στα χέρια τους,
απεξαρτημένες από κάθε μορφής εξωθεσμική «προστασία». Η κοινωνία του
ποδοσφαίρου θα είναι σίγουρα μαζί τους.
Πιστεύουμε ότι στο τελευταίο
σκαλοπάτι υπόληψης που έχει περιέλθει το ποδόσφαιρό μας, η παραπέρα παθητική
στάση και ανοχή συνιστά, ως ένα βαθμό, συνενοχή. Γι’ αυτό συνυπογράφουμε αυτό
το κείμενο αρχών, καλώντας συγχρόνως και
όλους τους φίλους του ποδοσφαίρου στη χώρα μας, να ενώσουμε τη φωνή και
τη δράση μας για την αναγκαία «αλλαγή εποχής» και την αποκατάσταση της
αξιοπιστίας του.
Το παραπάνω κείμενο εγκρίθηκε από
την Γενική Συνέλευση του ΙΔΕΑΔ της 6-4-2016, με εντολή προς το Διοικητικό
Συμβούλιο να το επικοινωνήσει προς όλες τις συλλογικότητες ή και μεμονωμένες
προσωπικότητες της κοινωνίας του ποδοσφαίρου
Αθήνα, 6-4--2016
Ανδρέας Μαλάτος, Πρόεδρος ΙΔΕΑΔ