YOUTUBE

Τρίτη 21 Απριλίου 2020

Κ. Μήτσιος Ποδόσφαιρο και επαγγελματικές σχέσεις στις μέρες του Covid-19.






Μπορείς να φανταστείς μια εποχή όπου, κατ’ εντολή των αρχών, δεν παίζεται (σχεδόν) πουθενά ποδόσφαιρο στον πλανήτη; Μια εποχή που οι περισσότερες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, εθνικές ή διεθνείς, έχουν αναβληθεί επ’ αόριστον ή έχουν ακυρωθεί οριστικά; Μια εποχή που ακόμα και ένας ερασιτεχνικός αγώνας ποδοσφαίρου είναι αδύνατον να οργανωθεί λόγω του κανόνα του social distancing; Λοιπόν, αυτή είναι η κατάσταση σε ολόκληρο, σχεδόν, τον πλανήτη αυτήν τη στιγμή. Εθνικές διοργανώσεις έχουν αναβληθεί προσωρινά ή έχουν ακυρωθεί εντελώς για την τρέχουσα σεζόν, ενώ την ίδια τύχη έχουν και διεθνείς διοργανώσεις, διασυλλογικές ή μη, καθώς έχει ήδη αποφασιστεί η αναβολή επ’ αορίστου των τελικών του UEFA Champions League και UEFA Europa League, η αναβολή του Euro 2020 για το καλοκαίρι του 2021, καθώς και η αναβολή όλων των διεθνών αναμετρήσεων που ήταν προγραμματισμένες έως και τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους. Το γεγονός ότι διοργανώσεις όπως το ΝΒΑ έχουν επίσης αναβάλλει την δραστηριότητα τους, απλά υπερτονίζει τον παγκόσμιο χαρακτήρα των προβλημάτων που επέβαλλε στην ζωή μας η πανδημία. Οι προπονήσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη, ουσιαστικά απαγορεύτηκαν δια νόμου λόγω προστασίας της δημόσιας υγείας και οι ποδοσφαιριστές απομονώθηκαν σε καραντίνα στα σπίτια τους κλοτσώντας χαρτιά τουαλέτας ή οτιδήποτε επιτάσσει η εκάστοτε δοκιμασία σε Instagram, Tic Toc κλπ.
Τα επαγγελματικά clubs στην Ευρώπη πολύ γρήγορα, αντιλαμβανόμενα και τον κοινωνικό τους ρόλο, συμμετείχαν στην παγκόσμια καμπάνια #StayAtHome παροτρύνοντας το κοινό τους να παραμείνει εντός του σπιτιού, κυρίως μέσω των λογαριασμών τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σύντομα, όμως, μια κυνική και πραγματιστική προσέγγιση άρχισε να διαφαίνεται. Πολλές ομάδες, με πρώτη την FC Barcelona η οποία διαθέτει το μεγαλύτερο μισθολόγιο στον ποδοσφαιρικό πλανήτη, άρχισαν να εξετάζουν διάφορα ενδεχόμενα και να αναζητούν νομικές ή πρακτικές λύσεις προκειμένου να μειώσουν την ζημία που τους έχει επιβληθεί από την αναβολή των διοργανώσεων. Η βασική σκέψη στηρίζεται στο δόγμα της ανωτέρας βίας και ενσαρκώνεται στην μείωση μισθών (κυρίως) των ποδοσφαιριστών λόγω της κατάστασης που έχει επιβάλλει στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο η πανδημία του Covid-19. 
Ποια όμως η ουσία και η εφαρμογή του δόγματος της ανωτέρας βίας, κατά το Ελβετικό δίκαιο, βάσει του οποίου οργανώνεται η FIFA και η UEFA καθώς και κρίνει το CAS όταν δεν προτάσσεται διαφορετικό δίκαιο από τα εκάστοτε μέρη; Σύμφωνα, λοιπόν, με το Ελβετικό δίκαιο, δεν υπάρχει ένας ξεκάθαρος ορισμός για την ανωτέρα βία, εξού και το εν λόγω δόγμα έχει αναπτυχθεί και σκιαγραφηθεί από την νομολογία και το ακαδημαϊκό δυναμικό. Η εν λόγω έννοια έχει απασχολήσει ακόμα και το CAS από την νομολογία του οποίου μπορούμε να αλιεύσουμε έναν ορισμό. Ως ανωτέρα βία, επομένως, νοείται ένα απρόβλεπτο, ασυνήθιστο και εξωτερικό ως προς τον κύκλο δυνατοτήτων και υπαιτιότητάς του ατόμου γεγονός το οποίο δεν μπορεί να αποτραπεί με εύλογα οικονομικά μέσα και λόγω της συγκεκριμένης κατάστασης και σπανιότητας αυτού του γεγονότος, δεν θα μπορούσε να έχει προβλεφθεί από τον μέσο άνθρωπο.
Έχει ήδη γίνει δεκτό στην νομολογία το CAS πως πιθανή ύπαρξη λόγου ανωτέρας βίας μπορεί να οδηγήσει σε δυνατότητα αθέτησης μέρους συμφωνίας από το βαλλόμενο μέρος. Στην συγκεκριμένη υπόθεση, ένα Αιγυπτιακό club δικαιώθηκε για την μη καταβολή μισθών στον προπονητή του και βοηθό προπονητή λόγω της έναρξης του Αιγυπτιακού εμφυλίου τον Απρίλιο του 2013, που οδήγησε σε οριστική ακύρωση του Αιγυπτιακού πρωταθλήματος την εν λόγω αγωνιστική περίοδο.
Έχοντας υπόψιν τα παραπάνω, αποτελεί η πανδημία του Covid-19 λόγω ανωτέρας βίας, ικανό να επιτρέψει στους ποδοσφαιρικούς συλλόγους να αθετήσουν μονομερώς τις συμβατικές τους υποχρεώσεις; Εν μέρει, όχι! Είναι αλήθεια πως ο (ποδοσφαιρικός) πλανήτης βρίσκεται μπροστά σε μια πρωτοφανή πρόκληση. Όπως ειπώθηκε ανωτέρω, διοργανώσεις έχουν ακυρωθεί ή αναβληθεί χωρίς να είναι γνωστή η πιθανότητα ή δυνατότητα επανέναρξής τους. Επομένως, σημαντικές πηγές εσόδων έχουν στερηθεί από τους συλλόγους λόγω της υπάρχουσας κατάστασης. Όμως, οφείλει να γίνει μια σημαντική διαφοροποίηση με την προαναφερθείσα υπόθεση του CAS. Στην ως άνω απόφαση, το Ανώτατο Αθλητικό Δικαστήριο δέχθηκε πως η έναρξη ενός εμφυλίου πολέμου συνιστά λόγο ανωτέρας βίας και γι΄ αυτό δέχτηκε εν μέρει την ένσταση του Αιγυπτιακού συλλόγου ως προς την μη καταβολή των συμβατικά προβλεπομένων. Αντιθέτως, η υπόθεση του Covid-19 είναι κατά τι διαφορετική. Ας μην ξεχνάμε πως πλέον οι ποδοσφαιρικές ομάδες αποτελούν σύγχρονες ανώνυμες εταιρίες, με τεράστιο κύκλο εργασιών, εκτεταμένες και επικερδείς επιχειρηματικές δραστηριότητες καθώς οι αθλητικές τους δραστηριότητες αποτελούν ένα μέρος του συνόλου αυτών. Επιπλέον, οι οδηγίες που έχουν εκδοθεί από την εκάστοτε κυβέρνηση, κάνουν λόγο για περιορισμό των μετακινήσεων και αποφυγή των συναθροίσεων. Επομένως, η επιχειρηματική και εμπορική δραστηριότητα των επιχειρήσεων δεν έχει παύσει, αντιθέτως έχει περιοριστεί και διεξάγεται, ομολογουμένως μετά κάποιων εμποδίων και κυρίως εξ αποστάσεως. Ουσιαστικά, οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι, παρότι έχουν αναβάλλει τις αθλητικές τους δραστηριότητες, συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά ως προς τα υπόλοιπα τμήματά τους. Για παράδειγμα, συνεχίζουν να χρησιμοποιούν την εικόνα των ποδοσφαιριστών τους ανεβάζοντας έτσι την χρηματιστηριακή και εταιρική τους αξία, τα e- shop συνεχίζουν να βρίσκονται εν ενεργεία κ.ο.κ. Αντιστρόφως, η ύπαρξη ενός εμφυλίου πολέμου, όπως στην υπόθεση που έκρινε το CAS, θέτει την ίδια την ύπαρξη της ομάδος καθώς και των υπαλλήλων της σε αμφισβήτηση, με την στενή έννοια του όρου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η (μη δεσμευτική) ανακοίνωση της Ελβετικής Γραμματείας Οικονομικών Θεμάτων ότι η ύπαρξη του Covid-19, άρα και η κάποια απώλεια εσόδων, εμπίπτει στο επιχειρηματικό ρίσκο που αναλαμβάνει μια εταιρεία και ως εκ τούτου οφείλει να εκπληρώσει τις μισθολογικές της υποχρεώσεις. 
Στον αντίποδα των επιχειρημάτων εκ μέρους των clubs, ακούγονται τα επιχειρήματα από την πλευρά των ποδοσφαιριστών. Δομική αρχή στην Ελβετική έννομη τάξη (και εν γένει σε κάθε έννομη τάξη) είναι η αρχή ότι τα συμπεφωνημένα πρέπει να τηρούνται. Επιπλέον, καθίσταται σαφές στο FIFA RSTP και συγκεκριμένα στο άρθρο 14bis πως τυχόν μη πληρωμή ποσού που αντιστοιχεί σε μισθό δυο μηνών, δίνει το δικαίωμα στον ποδοσφαιριστή να τερματίσει μονομερώς το συμβόλαιό του. Ακόμα τόσο στην νομολογία των δικαιοδοτικών οργάνων της FIFA όσο και του CAS, καθίσταται σαφής η πρόθεση της παγκόσμιας ομοσπονδίας περί αυστηρή τήρησης των συμπεφωνημένων καθώς και της διατήρησης των συμβατικής σταθερότητας. Τυχόν παρόμοια ενέργεια εκ μέρους ομάδος ενδέχεται να κριθεί ακόμα και ως κατάχρηση κυρίαρχης θέσης εις βάρος των ποδοσφαιριστών.
Επομένως, καθίσταται σαφές πως μονομερείς ενέργειες εκ μέρους των συλλόγων πρέπει να αποκλειστούν καθώς ενδέχεται να θεωρηθούν αδικαιολόγητη παραβίαση των όρων των συμβολαίων. Περικοπή μισθών, απόλυση σε περίπτωση μη αποδοχής (όπως έπραξε η Ελβετική Sion για εννέα ποδοσφαιριστές της), θέση των ποδοσφαιριστών σε καθεστώς μερικής απασχόλησης (μια ιδέα που εφάρμοσε ευτυχώς για λίγες ώρες μόνο η FC Barcelona) και άλλα, ενδέχεται να οπλίσουν τους ποδοσφαιριστές με την δυνατότητα προσφυγής τους στα δικαιοδοτική όργανα, όπου πιθανή δικαίωσή τους θα απειλήσει ακόμα και με πτώχευση πολλούς συλλόγους ελέω αποζημίωσης. Αυτή η οπτική ενισχύεται και από την προσέγγιση της FIFA και του CAS ότι ο πιθανός τερματισμός του συμβολαίου πρέπει επέρχεται μόνο για σοβαρό λόγο και να αποτελεί την έσχατη λύση για την σχέση μεταξύ ποδοσφαιριστών και συλλόγων. Η μη αποδοχή μιας μονομερούς περικοπής μισθών ή και παύση αυτών δεν δύναται να αποτελεί σοβαρό λόγο εκ μέρους των συλλόγων για να τερματίσουν τα συμβόλαια με τους ποδοσφαιριστές τους.
            Άρα, τι πρέπει να γίνει; Ποια βήματα πρέπει να ακολουθηθούν για μια ομαλή έξοδο από την «σημαντικότερη πρόκληση στην ιστορία του αθλήματος» όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο Αντρέα Ανιέλι, πρόεδρος της Juventus και πρόεδρος της ομοσπονδίας των ευρωπαϊκών συλλόγων;
            Κατ’ αρχάς, καθοριστικό ρόλο παίζει η ύπαρξη πιθανής ρήτρας στα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών η οποία προβλέπει τις συνέπειες μιας κατάστασης όπως η υπάρχουσα. Όμως, κατά το Ελβετικό δίκαιο, απαιτείται η εν λόγω ρήτρα να είναι επαρκώς ακριβής και να προβλέπει έστω περιληπτικά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ενεργοποιείται. Επομένως, αβίαστα καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως μια τέτοια ρήτρα για την έκρηξη πανδημίας είναι απίθανο, μέχρι σήμερα, να συμπεριλαμβάνεται σε συμβόλαια ποδοσφαιριστών.
            Κομβική είναι επίσης η διαπίστωση κατά πόσον ο εκάστοτε σύλλογος πραγματοποιεί τις καθιερωμένες προπονήσεις του (ή έστω μέρος αυτών) με την παρουσία των ποδοσφαιριστών. Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, θεωρώ πως δεν μπορεί να τεθεί ζήτημα μονομερούς περικοπής των μισθών, καθώς οι ποδοσφαιριστές εκπληρώνουν τις αθλητικές τους υποχρεώσεις προς τον σύλλογο, έστω μέρους αυτών καθότι η συμμετοχή σε αγώνες έχει ανασταλεί. Επομένως, δεν δύναται ο σύλλογος να αθετήσει τις δικές του υποχρεώσεις, ήτοι την καταβολή του προβλεπόμενου μισθού.
            Σημαντική είναι, επιπλέον, η συζήτηση σχετικά με τα bonuses απόδοσης που περιλαμβάνονται στα συμβόλαια ποδοσφαιριστών με τις ομάδες τους (κατάκτηση πρωταθλήματος, πρόκριση σε διεθνείς διοργανώσεις κλπ). Θεωρώ πως πρέπει να γίνει δεκτό ότι σε περίπτωση πρόωρου τερματισμού της αγωνιστικής περιόδου, οι σύλλογοι οφείλουν να καταβάλλουν στους ποδοσφαιριστές τα προβλεπόμενα ποσά, εφόσον πληρούνται οι όροι του συμβολαίου. Για παράδειγμα, μια ομάδα η οποία κατακτά τον τίτλο, έστω και με τον ιδιαίτερο τρόπο του πρόωρου τερματισμού της αγωνιστικής περιόδου, οφείλει να καταβάλλει το αντίστοιχο ποσό στον εκάστοτε ποδοσφαιριστή, μιας και έστω και με αυτόν τον τρόπο, ο στόχος έχει επιτευχθεί. Ουσιαστικά, αυτά τα ποσά δίνονται στους ποδοσφαιριστές ως συμμετοχή στην μελλοντική αύξηση των κερδών του συλλόγου λόγω πχ της συμμετοχής στο UEFA Champions League.
            Διαχωρισμός, επίσης, οφείλει να γίνει ως προς την πιθανή διαφοροποίηση ανάμεσα στην (προσωρινή) αναβολή μιας αγωνιστικής περιόδου και την οριστική διακοπή- ολοκλήρωσή της. Η δεύτερη περίπτωση, ενδέχεται σε ορισμένες έννομες τάξεις να εντάσσεται στο πλαίσιο  μόνιμης αδυναμίας εκπλήρωσης των συμβατικών υποχρεώσεων και επομένως να δικαιολογεί ορισμένες μονομερείς ενέργειες.
            Το ερώτημα, επομένως, επανέρχεται. Τι είναι αυτό που πρέπει να γίνει! Κατ’ αρχάς αυτό που σίγουρα πρέπει να αποφευχθεί είναι μονομερείς ενέργειες εκ μέρους των συλλόγων. Αφενός δημιουργούν αρνητικό κλίμα εις βάρος των ποδοσφαιριστών, αφετέρου ενδέχεται να οπλίσουν τους ποδοσφαιριστές με την δυνατότητα να τερματίσουν μονομερώς τα συμβόλαιά τους με τους συλλόγους τους, απαιτώντας τεράστια ποσά αποζημιώσεων. Η τακτική, λοιπόν, που προκρίνει και η ίδια η FIFA, τονίζει την ανάγκη διαπραγματεύσεων και συμφωνίας ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές και τους συλλόγους, σχετικά με την καταβολή ή μη των μισθών που αντιστοιχούν στο επίμαχο διάστημα. Όπως ο Lionel Messi ανακοίνωσε την συμφωνία των συμπαικτών του με την διοίκηση της FC Barcelona για περικοπή του 70% των μισθών τους, αντιστοίχως οφείλουν να πράξουν όλοι οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι στην Ευρώπη. Να βρεθεί, ουσιαστικά, μια αμοιβαίως επωφελής λύση και για τις δύο μεριές. Στο σημείο αυτό, οφείλουν και οι ποδοσφαιριστές να αντιληφθούν την κρισιμότητα της κατάστασης και την ανάγκη εύρεσης λύσης, γιατί ο κίνδυνος χρεοκοπίας αρκετών συλλόγων είναι πλέον ορατός, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα δεδουλευμένα και τα οφειλόμενα τους. Βέβαια, αξίζει να τονιστεί, πως ποδοσφαιριστές όπως ο Lionel Messi, o Cristiano Ronaldo, o Neymar JR αποτελούν την ελίτ της αφρόκρεμας του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και δεν αντιπροσωπεύουν την μέση οικονομική κατάσταση ενός ποδοσφαιριστή. Αρκετοί, επομένως, αθλητές ίσως αντιμετωπίσουν και προβλήματα διαβίωσης σε περίπτωση πλήρους άρνησης καταβολής του μισθού τους ως προς τον καιρό της πανδημίας. Τέλος, να τονιστεί ότι τυχόν παραβίαση των όρων συμβολαίου πριν την έλευση του Covid-19, όπως καταβολή μισθών, bonuses κλπ δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επηρεαστεί ως προς τις έννομες συνέπειές της από το ξέσπασμα της πανδημίας και να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι από τους συλλόγους, προκειμένου να διαιωνιστεί η παραβίαση αυτή ή να καθυστερεί η ικανοποίηση των απαιτήσεων των ποδοσφαιριστών.
            Μια ακόμα σκέψη που είχε εξεταστεί, αλλά κατ’ εμέ χωρίς ουσιαστικό νομικό αντίκρισμα, ήταν μια πιθανή συμφωνία ανάμεσα στους συλλόγους και την FIFPRO, διεθνούς ομοσπονδίας των ποδοσφαιριστών. Ωστόσο, είναι τουλάχιστον συζητήσιμο αφενός το δεσμευτικό αποτέλεσμα μιας τέτοιας συμφωνίας για τους ποδοσφαιριστές αλλά και κατά πόσο η συμφωνία αυτή θα μπορούσε να επηρεάσει και να «μετατρέψει» τα τρέχοντα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών, ειδικά χωρίς τη ρητή συγκατάθεσή τους.
            Η FIFA, σε μια προσπάθεια να περιορίσει τον αντίκτυπο της πανδημίας στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, έχει ήδη αρχίσει να εξετάζει διάφορα ενδεχόμενα. Αρκετές ομάδες στην Ευρώπη βρίσκονται αντιμέτωπες με την χρεοκοπία, αν δεν έχουν ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες πτώχευσης, όπως η επτά φορές πρωταθλήτρια Σλοβενίας MSK Zilina. Η παγκόσμια ομοσπονδία εξετάζει την δημιουργία ενός ταμείου στο οποίο θα διοχετευτούν αρκετές εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να συνδράμει στον περιορισμό της ζημιάς από τον Covid-19 παρέχοντας βοήθεια τόσο στους συλλόγους όσο και σε ποδοσφαιριστές, αναζητώντας την βέλτιστη λύση για όλους τους δρώντες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
            Τέλος, περαιτέρω λύσεις εξετάζονται σε συνεργασία με την UEFA, σε θεσμικό και οργανωτικό επίπεδο, προκειμένου να καταστεί δυνατό να ολοκληρωθούν οι εγχώριες και διεθνείς διοργανώσεις. Δεδομένου ότι οι αγωνιστικές περίοδοι στην Ευρώπη, κατά συντριπτική πλειοψηφία, έχουν ως καταληκτική ημερομηνία τις 30 Ιουνίου κάθε έτους, εξετάζεται η κατ’ εξαίρεση επιμήκυνση της φετινής αγωνιστικής περιόδου. Αυτό όμως ενδέχεται να δημιουργήσει συγκεκριμένα προβλήματα συμβατικής σταθερότητας, καθώς τα συμβόλαια ποδοσφαιριστών, η διάρκεια των οποίων ολοκληρώνεται την φετινή αγωνιστική περίοδο, έχουν ως καταληκτική ημερομηνία, επίσης, τις 30 Ιουνίου. Επομένως, σε περίπτωση που αποφασιστεί η επέκταση της φετινής σεζόν πέραν του τέλους Ιουνίου, λύση οφείλει να δοθεί και για το ως άνω ζήτημα, καθώς με την υπάρχουσα κατάσταση θα «αναγκαστούν» να παραμείνουν στον σύλλογό τους και να εκτελούν αθλητικές δραστηριότητες χωρίς την ύπαρξη συμβολαίου. Την ίδια πρόκληση αντιμετωπίζουν και όσοι ποδοσφαιριστές πιθανόν έχουν υπογράψει προσύμφωνο με τις νέες τους ομάδες για την ενσωμάτωσή τους στο δυναμικό αυτών, αμέσως μετά το πέρας της τρέχουσας περιόδου. Ποια λύση θα επιλεχθεί; Επέκταση συμβολαίων για λίγες ημέρες μέχρι την ολοκλήρωση της περιόδου (κατά παράβαση των κανονισμών της FIFA όπου ακόμα και ένας δανεισμός ποδοσφαιριστή οφείλει να διαρκεί τουλάχιστον για το χρονικό διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών μεταγραφικών περιόδων; Θα αποφασιστεί η παραμονή των εν δυνάμει ελεύθερων παικτών στο δυναμικό των παλαιών συλλόγων τους μέχρι της ουσιαστικής ολοκλήρωσης της περιόδου; Μένει να φανεί!
            Η αλήθεια είναι πως εποχές και προκλήσεις σαν αυτήν της πανδημίας, απαιτούν πρωτοπόρα και δραστικά μέτρα για να αντιμετωπιστούν. Είναι καιρός o κάθε φορέας, σύλλογος ή αθλητής να αναλογιστεί τον ρόλο του και να επωμιστεί το βάρος που του αναλογεί. Πρωτοβουλίες σαν αυτή των τεσσάρων μεγάλων συλλόγων της Γερμανίας να δωρίσουν 20 εκατομμύρια ευρώ για να στηριχθούν οι ασθενέστερες ομάδες του πρωταθλήματος, μόνο προς την σωστή κατεύθυνση μπορεί να θεωρηθούν ότι είναι. Παρόλα αυτά, πρέπει πάντα να έχουμε υπόψιν πως το ποδόσφαιρο οφείλει, εκτός των άλλων, να υπακούει και στις εθνικές έννομες τάξεις όπου διεξάγεται, επομένως τα ανωτέρω ζητήματα ενδέχεται να εξετάζονται από (ελαφρώς) διαφορετική οπτική σε κάθε κράτος, μαζί με τα τυχόν μέτρα που κάθε κυβέρνηση θα λάβει για τις επιχειρήσεις στην επικράτειά της. Για παράδειγμα, η Αγγλική κυβέρνηση εξετάζει, υπό προϋποθέσεις το ενδεχόμενο να αναλάβει το 80% των εργαζομένων, για την περίοδο της κρίσης.
Όπως και να έχει, λύσεις οφείλουν να αναζητηθούν για να μπορούμε όλοι να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε το όμορφο παιχνίδι και στο μέλλον. 
            Και μην ξεχνάτε, #ΜένουμεΣπίτι











Δευτέρα 13 Απριλίου 2020

ΙΔΕΑΔ, Πασχαλινές Ευχές 2020



 Εστω και αν αυτή τη χρονιά δεν θα μπορέσουμε να Τον συντροφεύσουμε, όπως θα θέλαμε, στο Θείο Πάθος Του, το θαύμα της Ανάστασης ας μεταβληθεί φέτος  μέσα στην εκκλησία της ψυχής μας σε χειροπιαστή πραγματικότητα και δίδαγμα ζωής

Πέμπτη 9 Απριλίου 2020

Α. Μαλάτος, Η απαγόρευση της πολυϊδιοκτησίας στο ποδόσφαιρο και η υπόθεση ΠΑΟΚ-ΞΑΝΘΗΣ ενώπιον της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού






ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Το ιστορικό της υπόθεσης έχει συνοπτικά ως εξής: Οι Πανόπουλος-Συγγελίδης ήσαν συνιδιοκτήτες δύο εταιριών, της ΠΑΕ ΞΑΝΘΗ και της VIALAND AE, η οποία μεταξύ άλλων κατέχει γραφεία και προπονητικές εγκαταστάσεις που εκμισθώνει στην ΠΑΕ. Η εσωτερική σχέση των δύο εταιριών είναι προφανής. Η VIALAND AE πωλείται σε εταιρία συμφερόντων Καλπαζίδη, ο οποίος λόγω διαφόρων σχέσεων, συγγενικών και επιχειρηματικών, θεωρείται «αχυράνθρωπος» του Ιβάν Σαββίδη, Ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Δεδομένου ότι η εσωτερική σχέση της ΠΑΕ ΞΑΝΘΗ και της VIALAND AE, εξακολουθεί να παραμένει ίδια και μετά την μεταβίβαση της δεύτερης στον Καλπαζίδη, ερωτάται αν προκύπτει σχέση έμμεσης απόκτησης δικαιωμάτων διοίκησης/διεύθυνσης της ΠΑΕ ΞΑΝΘΗ από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ, ουσιαστικά δηλαδή αν οι Πανόπουλος-Συγγελίδης που εξακολουθούν να είναι ιδιοκτήτες της ΠΑΕ, διοικούν πλέον αυτή ως «αχυράνθρωποι» του Καλπαζίδη, και μέσω αυτού του ίδιου του Σαββίδη, και αν όλα τα παραπάνω μπορούν να υπαχθούν στη ρύθμιση του άρθρου 69 Ν. 2725/1999 περί απαγόρευσης και τιμωρίας της πολυϊδιοκτησίας στο ποδόσφαιρο.
Αναγνωρίζοντας εκ προϊμίου ότι το κανονιστικό πλαίσιο που θέτει το άρθρο 69 για το ζήτημα αυτό είναι ελλειπές, και δεχόμενοι ως αληθή τα πραγματικά περιστατικά που αναφέρονται στο πρακτικό της Επιτροπής, διερευνούμε αν αυτά μπορούν να υπαχθούν στο πραγματικό της ρύθμισης και ακολούθως να επιφέρουν τις έννομες συνέπειές της. Προς τούτο είναι απαραίτητη η ερμηνεία των κρίσιμων διατάξεων του άρθρου 69, καθώς και η αξιολόγηση της  ερμηνείας που δίδεται σε αυτές από την ΕΕΑ , ως αρμόδιου διοικητικού οργάνου.


1.            ΤΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ? (άρθρο 69 παρ.9 εδάφιο α΄ Ν.2725/1999)

 «9. Α.Α.Ε., μέτοχος Α.Α.Ε., μέλη ή διοικητές νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου ή εταιρείας που συμμετέχει στο κεφάλαιο Α.Α.Ε., καθώς και οι σύζυγοι και οι μέχρι δεύτερου βαθμού συγγενείς όλων των παραπάνω φυσικών προσώπων, απαγορεύεται, με ποινή απόλυτης ακυρότητας της δικαιοπραξίας, να αποκτούν αμέσως ή εμμέσως, όπως, ιδίως δια παρένθετων προσώπων,  ΜΕΤΟΧΕΣ  ή  ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ  ή να αναλαμβάνουν  ΔΙΕΥΘΥΝΤΙΚΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ  άλλης Α.Α.Ε., του ιδίου ή άλλου αθλήματος.»
Αιτιολογική έκθεση : Τα ασυμβίβαστα που προβλέπονται για την απόκτηση μετοχών Α.Α.Ε. διευρύνονται, επεκτείνονται και για την άσκηση διοικητικών ή διευθυντικών καθηκόντων, προβλέπονται δε σοβαρές ποινικές και αστικές κυρώσεις σε περιπτώσεις παραβίασης του νόμου.
Ο νομοθέτης είναι επομένως ξεκάθαρος τόσο κατά την γραμματική, όσο και κατά την ιστορική ερμηνεία της διάταξης: Στο ποδόσφαιρο, ως πολυϊδιοκτησία απαγορεύει και τιμωρεί ειδικά και ΜΟΝΟ αυτές τις τρείς περιπτώσεις και όχι γενικά κάθε περίπτωση που σύμφωνα με την νομοθεσία περί ανταγωνισμού ή  συγκέντρωσης επιχειρήσεων θα μπορούσε να εγείρει θέμα νομιμότητας της πολυϊδιοκτησίας ή οποιασδήποτε άλλης μορφής σύνδεσης μεταξύ δύο ή περισσότερων ΠΑΕ.
Ο νόμος προβλέπει, περαιτέρω, την απαγόρευση τόσο  της άμεσης απόκτησης των εν λόγω δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, διοίκησης ή διεύθυνσης της χειραγωγούμενης ΠΑΕ, δηλαδή από τα ίδια τα πρόσωπα στα οποία ρητά απευθύνει την απαγόρευση, όσο και της έμμεσης απόκτησής τους, που μπορεί να γίνεται με διαφόρους τρόπους, και ιδιαίτερα μέσω παρενθέτων φυσικών ή νομικών προσώπων. Ο νόμος αναφέρει μεν ενδεικτικά την χρησιμοποίηση παρένθετων προσώπων ως τρόπο έμμεσης χειραγώγησης μιας ΠΑΕ, όμως, ουσιαστικά,  με όποια μέθοδο και αν αυτή επιχειρηθεί, η χρησιμοποίηση  προσώπων που θα την μεθοδεύσουν (αχυρανθρώπων) είναι απαραίτητη.

2.            ΠΟΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΜΜΕΣΗ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΜΕΣΩ ΠΑΡΕΝΘΕΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ? (άρθρο 69 παρ.9 εδάφιο β΄ Ν. 2725/1999)
«Ως απαγορευμένη έμμεση απόκτηση, κατά την έννοια της προηγούμενης παραγράφου, θεωρείται και αυτή που επιτυγχάνεται μέσω άλλου νομικού προσώπου ή εταιρείας, εφόσον πρόκειται για συνδεδεμένη επιχείρηση κατά την έννοια του άρθρου 42ε παράγραφος 5 του Κ.Ν. 2190/1920 ή στην οποία το υποκείμενο στους ως άνω περιορισμούς πρόσωπο (δηλ. Α.Α.Ε., μέτοχος Α.Α.Ε., μέλη ή διοικητές νομικού προσώπου κλπ )  (1) είτε ΚΑΤΕΧΕΙ ποσοστό μεγαλύτερο του είκοσι τοις εκατό (20%) του κεφαλαίου ή των δικαιωμάτων ψήφου  (2) είτε ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ στο όργανο διοίκησής της ή καθ' οιονδήποτε τρόπο στη διαχείρισή της  (3) είτε ΑΣΚΕΙ κυριαρχική επιρροή στη διοίκηση ή τη λειτουργία της, ανεξάρτητα από το ποσοστό κεφαλαίου που διαθέτει σε αυτήν
Και εδώ ο νομοθέτης προβλέπει ξεκάθαρα πότε μπορεί να θεωρηθεί μια εταιρία παρένθετη: Είτε να είναι συνδεδεμένη επιχείρηση με την χειραγωγούσα κατά την έννοια του άρθρου 42ε, πράγμα που μπορεί να προκύπτει μέσα από τις καταστατικές τους διατάξεις ή τις ειδικότερες μεταξύ τους νόμιμες δεσμεύσεις, είτε  να συντρέχει μία από τις τρείς , ειδικά αναφερόμενες περιπτώσεις, μεταξύ των οποίων και η περίπτωση της κυριαρχικής επιρροής της χειραγωγούσας εταιρίας προς την παρένθετη.


3.               ΠΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ «ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ στη διοίκηση ή τη λειτουργία της, ανεξάρτητα από το ποσοστό κεφαλαίου που διαθέτει σε αυτήν»  ?

Ειδικά, όσον αφορά την χρήση του όρου «κυριαρχική επιρροή» στην παραπάνω διάταξη, πρέπει να σημειωθούν τα εξής:
1.            Η έννοια «κυριαρχική επιρροή», η οποία μπορεί να ασκείται με διαφόρους τρόπους, αναφέρεται ΜΟΝΟ στη σχέση της χειραγωγούσας  προς την παρένθετη εταιρία και ΟΧΙ της παρένθετης εταιρίας προς την «χειραγωγούμενη» ΠΑΕ, αλλά ούτε και της χειραγωγούσας ΠΑΕ προς την χειραγωγούμενη.
2.            Η τυχόν άσκηση κυριαρχικής επιρροής της χειραγωγούσας ή και της παρένθετης εταιρίας επί της χειραγωγούμενης ΠΑΕ, ακόμη και αν  πράγματι  αποτελεί απαγορευόμενη από την γενική νομοθεσία περί ανταγωνισμού  σχέση, όμως δεν αποτελεί περίπτωση  άμεσης ή έμμεσης πολυϊδιοκτησίας, όπως αυτή περιγράφεται στο  άρθρο 69 παρ.9 εδ. α΄.
3.            Επομένως,  για την διαπίστωση περίπτωσης πολυϊδιοκτησίας κατ΄άρθρο 69 παρ.9 εδ.α΄  Ν. 2725/1999, η έννοια της κυριαρχικής ή οποιασδήποτε άλλης επιρροής μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σαν τεκμήριο ή μέθοδος διερεύνησης και όχι σαν πρόσθετη περίπτωση πολυϊδιοκτησίας, πέραν όσων περιοριστικά αναφέρονται στο εδάφιο αυτό (ΑΠΟΚΤΗΣΗ δικαιωμάτων ιδιοκτησίας (μετοχές), διοίκησης ή διεύθυνσης επί της χειραγωγούμενης εταιρίας).               
4.            Τέλος, ως προς τη χρήση της φράσης «ανεξάρτητα από το ποσοστό κεφαλαίου που διαθέτει σε αυτήν» πρέπει να ερευνηθεί, αν για την διαπίστωση κυριαρχικής επιρροής επί της παρένθετης εταιρίας απαιτείται συμμετοχή στο κεφάλαιο της παρένθετης, έστω και μικρότερη του 20%, ή δεν απαιτείται κάποια συμμετοχή σε αυτό. Από την γραμματική ερμηνεία της διάταξης και τον τρόπο που παρατίθενται οι τρείς αυτές περιπτώσεις ( είτε-είτε-είτε) προκύπτει, πάντως, ότι η μεν πρώτη απαιτεί ποσοστό συμμετοχής τουλάχιστον 20%, η δεύτερη δεν απαιτεί ποσοστό συμμετοχής, ενώ η τρίτη, δηλαδή αυτή της κυριαρχικής επιρροής, απαιτεί κάποιο ποσοστό συμμετοχής, έστω και κάτω του 20% της πρώτης περίπτωσης , διότι διαφορετικά δεν θα έκανε καθόλου μνεία σε ποσοστό κεφαλαίου, όπως ακριβώς δεν κάνει και η δεύτερη περίπτωση.


4.        ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕΑ ?

Η ΕΕΑ συνεστήθη με το άρθρο 23 Ν. 3057/2002 (= άρθρο 77 Ν. 2725/1999) ως όργανο της διοίκησης (Επιτροπή).  Δεν συνεστήθη ως ανεξάρτητη αρχή κατά την έννοια του άρθρου 101 του Συντάγματος, ούτε, φυσικά, ως διακαιοδοτικό όργανο, παρά το γεγονός ότι ο νόμος της αναγνωρίζει λειτουργική ανεξαρτησία (οι πράξεις της δεν υπόκεινται σε διοικητικό ή ιεραρχικό έλεγχο), εκτεταμένες ελεγκτικές αρμοδιότητες, καθώς και αρμοδιότητες επιβολής διοικητικών κυρώσεων ( άρθρο 77Α παρ.6 Ν. 2725/1999).
Ως όργανο της διοίκησης η ΕΕΑ διέπεται, όμως, από την αρχή της νομιμότητας. Η συμμόρφωση της Διοίκησης στην αρχή της νομιμότητας  σημαίνει ότι η Διοίκηση δεσμεύεται από τους κανόνες δικαίου που διέπουν την οργάνωση και τη λειτουργία της, δηλαδή μπορεί να προβεί μόνο στις ενέργειες που προβλέπουν οι ως άνω κανόνες και εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις που αυτοί τάσσουν. Το αυτό ισχύει και για την ερμηνεία των εφαρμοστέων από αυτή διατάξεων. Η γλωσσική διατύπωσή τους έχει γι΄ αυτήν διπλή σημασία: είναι γι΄ αυτήν όχι μόνο το σημείο εκκινήσεως της ερμηνείας τους, αλλά και το όριο της αρμοδιότητάς της για τη διακρίβωση της σημασίας τους.
Επομένως, η ΕΕΑ, κατά τη λειτουργία της ως όργανο της διοίκησης, οφείλει να λαμβάνει  υπόψη τα εξής:
1.            Κατά την ελεγκτική της λειτουργία καλείται να ερμηνεύσει και εφαρμόσει τους συγκεκριμένους κανόνες δικαίου που την διέπουν και όχι τη γενική νομοθεσία που θα μπορούσε πράγματι να βρίσκει εφαρμογή στην υπόθεση που χειρίζεται.
2.            Η ερμηνεία των διατάξεων που διέπουν τη λειτουργία της οφείλει να είναι κυρίως  γραμματική, να προκύπτει δηλαδή μέσα από την λεκτική διατύπωση της εφαρμοστέας διάταξης, αφού κατά τεκμήριο ο νομοθέτης εννοεί και θέλει εκείνο ακριβώς που εκφράζει με τις λέξεις της σχετικής διατάξεως.
3.            Μπορεί να καταφύγει επίσης στην ιστορική ερμηνεία της διάταξης, αντλώντας ερμηνευτικά επιχειρήματα από την αιτιολογική έκθεση του νόμου. Το γράμμα του νόμου, σε συνδυασμό με τη βούληση του ιστορικού νομοθέτη, χαράσσουν όμως και  τα απώτατα όρια των ερμηνευτικών εκδοχών, πέρα από τα οποία οποιαδήποτε ερμηνεία του νόμου από την Διοίκηση (εδώ την ΕΕΑ ), θα αποτελούσε επέμβασή της στο ισχύον δίκαιο, που δεν θα μπορούσε να νομιμοποιηθεί ως ερμηνεία του νόμου.
4.            Η τελολογική ερμηνεία, όπως επίσης και η  συστηματική ερμηνεία, δηλαδή η ενοποιημένη και εναρμονισμένη ερμηνεία της διάταξης ως ενταγμένης σε ένα σύστημα  κανόνων δικαίου, προς το οποίο θα πρέπει να προσανατολίζεται με βάση τις γενικές του αρχές αλλά και τη λογική που το διέπει, μπορούν να επιδιώκονται μόνο σε περιπτώσεις παντελούς ασάφειας της ερμηνευόμενης διάταξης, όπου η προσήλωση στο γράμμα του νόμου θα οδηγούσε σε αποτελέσματα αντίθετα από εκείνα στα οποία αυτή αποσκοπεί. Και, πάντως, οφείλει να γίνεται μόνο «εντός» του ερμηνευόμενου κανόνα δικαίου, δηλαδή με αποκλειστικό στόχο την ανεύρεση της αληθούς βούλησης του νομοθέτη. Η «εκτός» του κανόνα δικαίου ερμηνεία, δηλαδή η αποσκοπούσα στην εφαρμογή επί της συγκεκριμένης περιπτώσεως γενικά του ισχύοντος δικαίου ανεξάρτητα  από το λεκτικό νόημα της εφαρμοστέας διάταξης, ακόμα και εκεί όπου όντως χρησιμεύει, δεν εναπόκειται πάντως στο ρόλο και τη λειτουργία ενός διοικητικού οργάνου, αλλά στην δικαστική λειτουργία.
5.            Η αρχή της νομιμότητας επιβάλλει στην διοίκηση την στενή ερμηνεία των εφαρμοζόμενων από αυτήν διατάξεων, δηλαδή την προσηλωμένη στο γράμμα του νόμου ερμηνεία (όχι κατ’  ανάγκην γραμματική, όμως με σαφώς περιορισμένη τη χρήση των διδαγμάτων της κοινής πείρας και της λογικής (ΣτΕ 989/1990,4354/1985, 3912/1986) ),  ιδίως όταν πρόκειται για διατάξεις που συνεπάγονται επιβολή διοικητικών κυρώσεων ή άλλων επαχθών για τον διοικούμενο συνεπειών. Ετσι, ad hoc, το ΣτΕ Β΄ Τμ. 380/2019 επταμ. σχετικά με την επιβολή διοικητικού προστίμου, όπου κρίνει  τη σχετική διάταξη ως  «ερμηνευόμενη στενά, με βάση τη θεμελιώδη αρχή της νομιμότητας, ως θεσπίζουσα διοικητική κύρωση και, δη, “ποινικής” φύσης, κατά την ΕΣΔΑ (πρβλ., ως προς το ζήτημα της στενής ερμηνείας διατάξεων νόμου που θεσπίζουν ποινικές ή διοικητικές κυρώσεις, ΕΔΔΑ 24.5.2007, Dragotoniu και Militaru-Pidhorni κατά Ρουμανίας, 77193/01 και 77196/01, παρ. 40 και Γενικό Δικαστήριο Ε.Ε. 27.2.2014, Τ-256/11, Ezz κ.ά. κατά Συμβουλίου, σκέψεις 69-73)…».
6.            Η αρχή της νομιμότητας απαγορεύει επίσης για τους ίδιους λόγους και την αναλογική ερμηνεία, δηλαδή την μέθοδο αναπλήρωσης κενών του νόμου με ανάλογη εφαρμογή ρυθμίσεων  παρόμοιων περιπτώσεων, εφόσον πρόκειται για την εφαρμογή επαχθών για τον διοικούμενο διατάξεων, ελλείποντος του σχετικού τυπικού νόμου  (ΣτΕ 3305/1987, 2674/1980, 1974/1961).
7.            Αλλά και στο πλαίσιο του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης η αρχή της νομιμότητας των ποινών εφαρμόζεται και στις διοικητικές κυρώσεις, (Βλ. Προτάσεις Γεν Εισαγγελέα J. Kokott της 16ης Φεβρουαρίου 2017 στην υπόθεση C-129/16 ,Túrkevei Tejtermelő Kft. κατά Országos Környezetvédelmi és Természetvédelmi Főfelügyelőség): «Δεδομένου ότι πρόκειται για κύρωση, είναι κρίσιμες και άλλες βασικές αρχές, και συγκεκριμένα η αρχή της νομιμότητας των ποινών (nullum crimen nulla poena sine lege) κατά το άρθρο 49, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, του Χάρτη». Την αρχή της νομιμότητας των ποινών, συμπεριλαμβανομένων και των διοικητικών κυρώσεων, κατοχυρώνει, τέλος, και το Σύνταγμά μας στο άρθρο 7 παρ. 1 Σ,   ως ειδικότερη έκφραση των συνταγματικών αρχών του Κράτους Δικαίου της της ασφάλειας του δικαίου.

5.            ΠΩΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ Η ΕΕΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΑΟΚ-ΞΑΝΘΗ ?

Η ΕΕΑ, στην συγκεκριμένη υπόθεση συνέταξε πρακτικό 84 σελίδων, εκ των οποίων οι τρείς (23-26) αναφέρονται στην ερμηνεία του άρθρου 69. Η ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου από την ΕΕΑ στη συγκεκριμένη υπόθεση έχει παραβιάσει σχεδόν όλες τις παραπάνω ερμηνευτικές αρχές , και ειδικότερα:

1.                    Παραβιάζει  την θεμελιώδη αρχή - υποχρέωσή της για στενή ερμηνεία της διάταξης, αφού διακηρύττει με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο, ότι:  «Κατά συνέπεια, οι ρυθμίσεις του άρθρου 69 θα πρέπει να ερμηνεύονται και εφαρμόζονται υπό το πρίσμα και των κανόνων του δικαίου ανταγωνισμού, σύμφωνα με τους οποίους για τη διάγνωση περίπτωσης πολυϊδιοκτησίας δεν επιτρέπεται η ερμηνεία του κανόνα και η υπαγωγή να γίνεται φορμαλιστικά και δογματικά, αντίθετα, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το ειδικό οικονομικό και νομικό πλαίσιο της κάθε υπόθεσης.» (σελ.24)

2.            Παραβλέποντας την ρητή αναφορά της αιτιολογικής έκθεσης στις περιοριστικά αναφερόμενες περιπτώσεις πολυϊδιοκτησίας  («Τα ασυμβίβαστα που προβλέπονται για την απόκτηση μετοχών Α.Α.Ε. διευρύνονται, επεκτείνονται και για την άσκηση διοικητικών ή διευθυντικών καθηκόντων») επικαλείται φράσεις από την αιτιολογική έκθεση όπως «κάθε απόπειρα πολυϊδιοκτησίας» ( που χρησιμοποιήθηκε για να καταδειχθεί η βούληση του νομοθέτη για την επέκταση της απαγόρευσης ακόμη και σε μη μετοχικές εξαρτήσεις), καθώς  και «κάθε άλλη πράξη που άγει σε καταστρατήγηση» (που χρησιμοποιήθηκε για να τεκμηριώσει την διατύπωση της παραγράφου 13 που όντως παρέχει προστασία από τυχόν απόπειρες καταστρατήγησης της απαγόρευσης),   προκειμένου να υποστηρίξει ότι «σκοπός του νομοθέτη είναι να καταλαμβάνεται από το πεδίο εφαρμογής των ανωτέρω απαγορεύσεων κάθε μορφή συναλλαγής ή πράξης ή συνδυασμός και των δυο που οδηγεί σε «πολυϊδιοκτησία… υπό την έννοια της συμμετοχής ενός προσώπου με οποιονδήποτε τρόπο και με οποιοδήποτε μέσο στη διοίκηση δύο ΑΑΕ….έτσι ώστε να αποτρέπεται η καταστρατήγηση της σχετικής απαγόρευσης. ». Με τον τρόπο αυτό παραβιάζει την αρχή της νομιμότητας και την υποχρέωσή της για στενή-γραμματική ερμηνεία του νόμου ,  μετατρέποντας την πρόβλεψη για προστασία από μεθόδους καταστρατήγησης του νόμου σε αυθαίρετη επέκταση των περιοριστικά προβλεπόμενων στο νόμο περιπτώσεων πολυϊδιοκτησίας. (σελ.23)

3.            Κατά τον ίδιο αυθαίρετο και παράνομο τρόπο ερμηνεύει, την κυριαρχική επιρροή της χειραγωγούσας επί της παρένθετης εταιρίας  «ανεξάρτητα από το ποσοστό κεφαλαίου που διαθέτει σε αυτήν»  ως « άσκηση κυριαρχικής επιρροής, ακόμη και εν απουσία οποιασδήποτε συμμετοχής στο εταιρικό κεφάλαιο», χωρίς να εξηγεί γιατί ο νομοθέτης δεν χρησιμοποιεί αυτή την έκφραση, αν πραγματικά ήθελε αυτό το αποτέλεσμα.(σελ.24)

4.            Παραβιάζει την αρχή της νομιμότητας ερμηνεύοντας συστηματικά και τελολογικά την διάταξη περί  κυριαρχικής επιρροής επί της παρενθέτου εταιρίας  ως εφαρμοζόμενη  και επί της χειραγωγούμενης ΑΑΕ :«Η τελευταία αυτή υποπερίπτωση, που ομοιάζει με την περίπτωση ε της παραγράφου 2 του άρθρου 32 του Ν. 4308/2014, συστηματικά και τελολογικά ερμηνευόμενη καταλαμβάνει τις περιπτώσεις εκείνες όπου, παρότι δεν υφίσταται μετοχική σχέση, υφιστάμενοι οικονομικοί ή/και διαρθρωτικοί δεσμοί παρέχουν τη δυνατότητα άσκησης επιρροής στη διοίκηση και τη λειτουργία μιας εταιρείας…. Πρόκειται για καταστάσεις οικονομικής εξάρτησης, ή/και ενιαίας διεύθυνσης ή/και ανάπτυξης σχέσεων σύνδεσης/επιρροής στη βάση οικογενειακών δεσμών. Σε κάθε περίπτωση, κρίσιμο είναι να διαγνωσθεί η άσκηση πραγματικής επιρροής επί της Α.Α.Ε. (σελ.24)

5.            Συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο, δηλαδή με συστηματική και τελολογική ερμηνεία, θεωρεί ότι η έννοια της κυριαρχικής επιρροής βρίσκει εφαρμογή όχι μόνο επί της παρένθετης, αλλά και επί της χειραγωγούμενης εταιρίας, και μάλιστα ως ιδιαίτερη περίπτωση πολυϊδιοκτησίας, και καταλήγει : « Στοιχείο που θεμελιώνει δικαίωμα διοίκησης ή κυριαρχικής επιρροής μιας Α.Α.Ε. έναντι άλλης είναι σε κάθε περίπτωση ο έλεγχος του Δ.Σ. της μιας από μέλη του Δ.Σ. της άλλης, ή παρένθετα πρόσωπα, ….Συνεπώς, η -έτσι αποκαλούμενη- απαγόρευση πολυιδιοκτησίας, υποχρεωτικά ερμηνεύεται γραμματικά και τελολογικά, με τρόπο ώστε να καταλαμβάνει πέραν της άμεσης εταιρικής/μετοχικής συμμετοχής και την με οποιονδήποτε τρόπο (έμμεσο, de facto κ.ο.κ.) άσκηση επιρροής στη διοίκηση και λειτουργία μιας άλλης Α.Α.Ε. η οποία δημιουργεί ακόμα και την υποψία "διαπλεκόμενων’ περιουσιακών συμφερόντων και τη δημιουργία κοινών πόλων επιρροής ανάμεσα σε περισσότερες της μιας Α.Α.Ε." (Τέλλης, ΕΕμπΔ 2004, 263), πολλώ δε μάλλον απόπειρα επίτευξης τέτοιων. (σελ.25-26)

6.   Παραβιάζοντας την αρχή της νομιμότητας των ποινών και παρερμηνεύοντας  την έκφραση της αιτιολογικής έκθεσης «κάθε απόπειρα πολυϊδιοκτησίας», που χρησιμοποιήθηκε για να καταδείξει την ανάγκη επέκτασης των περιπτώσεων πολυϊδιοκτησίας και πέραν της περίπτωσης απόκτησης μετοχών, ανακαλύπτει ως περίπτωση πολυϊδιοκτησίας, έστω και την απόπειρα για επίτευξή της, καταλήγοντας: «Αυτή η απαγορευμένη δυνατότητα συμμετοχής/επιρροής στη διοίκηση ή λειτουργία δεν απαιτείται για τις ανάγκες εφαρμογής του άρθρου 69 παρ.9 να ισοδυναμεί απαραίτητα με τη δυνατότητα για άσκηση ελέγχου, υπό την έννοια του ελέγχου στο εταιρικό δίκαιο, αποτελώντας κατ'ουσία ευρύτερη έννοια, η οποία καταλαμβάνει ακόμα και τις περιπτώσεις απόπειρας συμμετοχής/επιρροής, όπως προκύπτει και από το γράμμα της αιτιολογικής έκθεσης του Ν. 2725/1999. (σελ.26) 
                                                                                                                    
7.            Τέλος, προκειμένου να τεκμηριώσει και νομολογιακά τις παραπάνω ερμηνευτικές  αυθαιρεσίες της, επικαλείται προγενέστερη απόφασή της στην υπόθεση Κασσιόπης του 2015. Όμως και η υπόθεση αυτή αποτελεί εμβληματική ένδειξη της αυθαίρετης και νομικά ανόητης λειτουργίας της. Διότι στην υπόθεση της Κασσιόπης, η ΕΕΑ για περίπτωση εικονικής μεταβίβασης μετοχών μεταξύ δύο προσώπων εντός της ίδιας ΠΑΕ, παραβιάζοντας και εδώ τις αρχές της νομιμότητας των ποινών, της απαγόρευσης της ανάλογης εφαρμογής επαχθών για τον διοικούμενο διατάξεων και της νόμιμης λειτουργίας της διοίκησης, εφήρμοσε τις διατάξεις του άρθρου 69 περί πολυϊδιοκτησίας χωρίς καν να υπάρχουν δύο εμπλεκόμενες ΠΑΕ, πράγμα που και τότε είχαμε επισημάνει με τον τίτλο  «Τα Λάθη της ΕΕΑ υποβαθμίζουν το μέχρι τώρα έργο της κυβέρνησης» (ΑΠΟΨΗ 1-8-2015).

Υπενθυμίζοντας σε όλους τους τόνους ότι η ΕΕΑ είναι διοικητικό όργανο σε ένα κράτος δικαίου και όχι σερίφης στο Φαρ-Ουέστ για να επιβάλει κατά την κρίση της το νόμο και την τάξη στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, πολύ φοβούμαι ότι ο παραπάνω τίτλος ισχύει και σήμερα:   «Τα Λάθη της ΕΕΑ υποβαθμίζουν το μέχρι τώρα έργο της κυβέρνησης»






Τρίτη 7 Απριλίου 2020

Γ. Παναγόπουλος, Μοντέλο αναδιάταξης διαιτητικών οργάνων ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης



Παραθέτουμε την πρόταση του Γεωργίου ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ, Δικηγόρου, Αντιπροέδρου του ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ (ΙΔΕΑΔ), κοινοποιούμενη προς:
1.ΕΠΟ,
2.SUPER LEAGUE,
3.ΠΣΑΠ,
4.ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ,
5.ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ,
6.ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ



Σε παγκόσμιο επίπεδο το ποδόσφαιρο, όπως όλοι οι κοινωνικοοικονομικοι τομείς, κατά κοινή παραδοχή, στην Μετά Κορονοιο εποχή, θα έχει μεταλλαχθεί, όπως ακριβώς έγινε μετά τον Β'Παγκοσμιο Πόλεμο.
Η FIFA είναι πανικοβλητη, γιατί πάντα εβλεπε το ποδόσφαιρο σαν καλοκουρδισμενο ελβετικό ρολόι που δεν χάνει δευτερόλεπτο και σαν ελβετική τράπεζα που δεν χάνει ούτε... ευρολεπτο.
Εννοείται οτι δεν διανοειται να το δει ξαφνικά διάτρητο από τον φθοροποιο ιό σαν... ελβετικό τυρί, γιαυτό και το προεδρείο της μεταχειριζεται ακόμα κι απειλές επιβολής κυρώσεων σε όσες ομοσπονδίες, όπως η Βελγική, άνοιξαν... τρύπες στο διοργανωτικο της πλαίσιο.
Θα κάνει τα πάντα για να μην μπει ούτε μια... παύλα σε οποιαδήποτε εθνική ή διεθνή διοργάνωση και για να χωρέσουν δύο διοργανώσεις σε μία αγωνιστική περίοδο,όπως γίνεται π. χ. σε σοβαρές ποδοσφαιρικά χώρες σαν την Αργεντινή με την ΑPERTURA Y CLAUSURA (Άνοιγμα και Κλείσιμο στα Ισπανικά), τα ΟΝΟΜΑΣΤΑ για την πρωτοτυπία και την ποιότητα τους πρωταθληματα της!
Είναι προφανές οτι η FIFA, προκειμένου να τηρηθεί η θεμελιώδης ποδοσφαιρικη αρχή της ανάδειξης των τροπαιουχων μέσα από τα αγωνιστικά αποτελέσματα, επεξεργαζεται και θα επιβάλλει λύσεις ολοκλήρωσης των διοργανωσεων μέσα από παρόμοιες μη χρονοβορες διαδικασίες. (μονοι αγώνες, final four, μείωση προκριματικων, συρρίκνωση της νέας περιόδου κλπ.)

Επομένως η Super League και η ΕΠΟ καλούνται να ακολουθήσουν αναγκαστικά αυτή την κυνική ποδοσφαιρικη φιλοσοφία και να αποφύγουν κωμικοτραγικες λύσεις, όπως αυτή που φέρεται να προτείνει ο ΠΑΟΚ περί πρωταθλήματος με...κουβερτουρα - σκαρταδουρα 18 ομάδων!

Σε συνέχεια λοιπόν του πλάνου που πρότεινα για επαναδιαρθρωση με λιγωτερες επαγγελματικές κατηγορίες, με λιγωτερες ΠΑΕ, με περισσότερες διοργανώσεις, με λιγωτερη ΕΠΟ, με περισσότερη SuperLeague κλπ και της πρότασης για περικοπές παραβολων, τελών κι αμοιβων στα όργανα της ΕΠΟ, εξυπακούεται οτι αντίστοιχα... μαζεματα και περικοπές πρέπει να γίνουν και στα διάσπαρτα όργανα που είναι επιφορτισμενα για την απονομή Ποδοσφαιρικής Δικαιοσύνης.

Στα πλαίσια εξορθολογισμου του ποδοσφαιρικου οργανισμού, πρέπει να μπει... τελεία και παύλα στην δικαστηριοποιηση της ΕΠΟ, μέσω του περιορισμού των διαφόρων οργάνων μέσα από ένα μοντέλο αναδιαταξης τους με καθαρά νομικά και οργανωτικά κριτήρια.
Αυτή την στιγμή η ΕΠΟ παρουσιάζει πληθωρισμό οργάνων και πλήθος νομικών που καθημερινά με δικηγόρους και διαδικους, δημιουργεί έναν απερίγραπτο συνωστισμό(μη ενδεικνυομενο, ακόμα και για τις χωρίς... Κορονοιο εποχές!) ,καθως στεγάζει δικαστικά, διαιτητικά, αγωνιστικά και αδειοδοτικα όργανα, τα οποία, παρά τις εσφαλμένες ονοματοδοσιες, όλα τους ουσιαστικά είναι ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΑ - ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΑ όργανα!

Έχουμε και λέμε :
Α. ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ - ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΌΡΓΑΝΑ :
1.Υπεύθυνος Άσκησης Πειθαρχικων Διωξεων, (Ποδοσφαιρικος Εισαγγελέας),
2.Πειθαρχικη Επιτροπή ΕΠΟ,
2α.Μονομελες Πειθαρχικο Δικαιοδοτικο Όργανο SUPER LEAGUE ,
2α.Μονομελες Πειθαρχικο Δικαιοδοτικο Όργανο FOOTBALL LEAGUE,
3.Επιτροπη Δεοντολογίας,
4.Επιτροπη Εφέσεων.

Β.ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΌΡΓΑΝΑ :
1.Επιτροπη Ιδιότητας Ποδοσφαιριστων

Γ. ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΑ ΌΡΓΑΝΑ :
1.Πρωτοβαθμια Επιτροπή Επιλυσης Οικονομικών Διαφορών
2.Διαιτητικο Δικαστήριο Ποδοσφαίρου

Δ. ΑΔΕΙΟΔΟΤΙΚΑ ΌΡΓΑΝΑ :
1.Πρωτοβαθμιο Όργανο Αδειοδοτησεων,
2.Δευτεροβαθμιο Όργανο Αδειοδοτησεων

Πως θα σας φαινόταν, αν αυτά τα 11 όργανα με τα τουλαχιστον 66 τακτικά κι αναπληρωματικα μέλη συν 48 μέλη οι διάφοροι εκπρόσωποι που ορισθηκαν ως διαιτητές , ΤΑ ΣΥΜΠΥΚΝΩΝΑΜΕ  σε 4 μόλις όργανα με 28 το πολύ τακτικά μέλη και 12 το πολύ αναπληρωματικα;

ΓΙΑ να γίνει κάτι τέτοιο, απαιτούνται οι παρακάτω κινήσεις :
1.Κατάργηση του ανεδαφικου κι εν πολλοίς διακοσμητικου, όπως αποδείχθηκε θεσμού του επονομαζομενου Ποδοσφαιρικου Εισαγγελέα και μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων του στον Αθλητικό Εισαγγελέα της Ευελπίδων (για να σταματήσει το"Σιμιτζογλου πίνει, Σιμιτζογλου κερνάει"!), ο οποίος θα ασκεί ποινικές διώξεις για τα αθλητικά αδικήματα με ποινική απαξια και συγχρόνως θα μπορεί να παραπέμπει τα εμπλεκόμενα πρόσωπα για πειθαρχικο έλεγχο στα αρμόδια διαιτητικά Όργανα της SL και της ΕΠΟ,

2.Καταργηση δια συγχωνευσεως (με την Πειθαρχική Επιτροπή της ΕΠΟ) του ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥ ΚΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥ θεσμού της Επιτροπής Δεοντολογίας,

3.Καταργηση δι' απορροφησεως (από το αντίστοιχο τμήμα του νέου Διαιτητικου Οργάνου της SUPER LEAGUE) της ΠΕΕΟΔ, καθώς ούτως ή άλλως ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ από το Καταστατικό της ΕΠΟ,

4.Καταργηση δι' απορροφησεως (από το αντίστοιχο Τμήμα του νέου Δευτεροβαθμιου Διαιτητικου Οργάνου της ΕΠΟ) του σκανδαλογενους από τα... γεννοφάσκια του Διαιτητικου Δικαστηρίου Ποδοσφαίρου,

5.Αντικατασταση της Επιτροπής Εφέσεων της ΕΠΟ από το νέο ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΕΦΕΣΕΩΝ(ΔΟΕ),

6.Διατηρηση της Επιτροπής Ιδιότητας Ποδοσφαιριστων της ΕΠΟ με νέα ονομασία "ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ - ΔΟΙΠ" και νέα σύνθεση από έναν νομικό ως πρόεδρο,ενα μέλος της Ε. Ε. της ΕΠΟ ως αντιπρόεδρο και 3 νομικούς εκπροσώπους από τη Νομική Υπηρεσία της ΕΠΟ, του ΠΣΑΠ, της SUPER LEAGUE,

7.Διατηρηση και διεύρυνση της Πειθαρχικης Επιτροπής της ΕΠΟ (που θα λέγεται Διαιτητικο Όργανο Πειθαρχικου Ελέγχου και Δεοντολογίας -ΔΟΠΕΔ) με τις αρμοδιότητες και της καταργούμενης Επιτροπής Δεοντολογίας, η οποία πέραν του πειθαρχικου ελέγχου του Κυπέλλου και της Γ' ερασιτεχνικης κατηγορίας, θα έχει δικαιοδοσία και για τον Πειθαρχικό Έλεγχο των μελών των ΔΣ των ΕΠΣ και της ΕΠΟ και θα αποτελείται από 3 εν ενεργεία πρωτοδικες,

8.Καταργηση δι' απορροφησεως (από το αντίστοιχο Τμήμα του νέου Πρωτοβάθμιου Διαιτητικου Οργάνου της SUPER LEAGUE) του Πρωτοβάθμιου Οργάνου Αδειοδοτησεων της ΕΠΟ,

9.Καταργηση του Πρωτοβάθμιου Μονομελους Πειθαρχικου Δικαιοδοτικου Οργάνου της καταργούμενης FOOTBALL LEAGUE
(Βλέπε προηγούμενη πρόταση μου για την Επαναδιαρθρωση!)

10.Καταργηση δι'απορροφησεως (από το αντίστοιχο Τμήμα του νέου Πρωτοβάθμιου Διαιτητικου Οργάνου της. SUPER LEAGUE) του Πρωτοβάθμιου Μονομελους Πειθαρχικου Δικαιοδοτικου Οργάνου της SUPER LEAGUE,

11.Συσταση ΠΑΡΑ ΤΗ SUPER LEAGUE, νέου οργάνου υπό τον τίτλο "Πρωτοβάθμιο Διαιτητικό Όργανο - ΠΔΟ" που θα λειτουργεί σε 3 τριμελή τμηματα ως εξής :
Α. Τμήμα Πειθαρχικου Ελέγχου - Ενστάσεων (ΤΠΕΕ), με 3 εν ενεργεία πρωτοδικες κι αντικείμενο την κρίση ενστάσεων και την επιβολή πειθαρχικων ποινών,
Β. Τμήμα Διαφορών Συμβολαίων (ΤΔΣ), με πρόεδρο, πρόεδρο πρωτοδικων και 2 δικηγόρους, διαιτητές εκ μέρους SL και ΠΣΑΠ,
Γ. Τμήμα Αδειοδοτησεων ΠΑΕ(ΤΑΠ), με πρόεδρο Πρόεδρο Πρωτοδικων και έναν εξειδικευμένο οικονομολόγο κι έναν εξειδικευμένο νομικό, με αντικείμενο τον Πρωτοβάθμιο αδειοδοτικο έλεγχο των υποψηφιων ΠΑΕ SL1 και SL2, καθώς και την εξέταση της βασιμοτητας των εισηγητικων εκθέσεων ή την επιβολή ποινών επί των τελεσιδικων εκτελεστών αποφάσεων της Επιτροπής Επαγγελματικου Αθλητισμού.

12.Συσταση παρά τη ΕΠΟ του ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ - ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ (ΔΟΠΕΔ), το οποίο θα λειτουργεί σε 2 τριμελη τμήματα, ένα με αρμοδιότητα ενστάσεις και ποινές, κι ένα με την εφαρμογή του Κώδικα Δεοντολογίας,

13.Συσταση και λειτουργία παρά τη ΕΠΟ του ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΕΦΕΣΕΩΝ(ΔΟΕ) που θα επιλαμβανεται των εφεσεων κατά των αποφάσεων των άλλων 3 διαιτητικων οργάνων και της Εκτελεστικης Επιτροπής της ΕΠΟ και του ΔΣ της SUPER LEAGUE και θα λειτουργεί και σε ολομέλεια, και σε 3 τριμελή τμήματα, ως εξής :
Α.Το Τμήμα Πειθαρχικου Ελέγχου - Ενστάσεων (ΤΠΕΕ) που θα αποτελείται από 3 Εφετες με Πρόεδρο Εφετων και θα κρίνει τις εφεσεις κατά των αποφάσεων του αντίστοιχου Α'Τμηματος του ΠΔΟ/ΣΛ και τις εφεσεις κατά των αποφάσεων του ΔΟΠΕΔ/ΕΠΟ,
Β. Το Τμήμα Διαφορών Συμβολαίων - Δελτίων (ΤΔΣΔ), που θα αποτελείται από έναν Εφέτη ως πρόεδρο, έναν δικηγόρο - διαιτητή της ΣΛ ή της ΕΠΟ, ανάλογα με το αν η υπόθεση αφορά επαγγελματία ή ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή, κι έναν δικηγόρο - διαιτητή του ΠΣΑΠ και θα επιλαμβανεται επί των εφεσεων κατά των αποφάσεων του αντίστοιχου Β'Τμηματος του ΠΔΟ/ΣΛ και των εφεσεων κατά των αποφάσεων της ΔΟΙΠ/ΕΠΟ,
Γ.Το Τμήμα Αδειοδοτησεων ΠΑΕ(ΤΑΠ) , το οποίο θα αποτελείται από έναν Εφέτη ως πρόεδρο, έναν εξειδικευμένο νομικό κι έναν εξειδικευμένο οικονομολόγο και θα κρίνει τις εφεσεις κατά του αντίστοιχου Γ'Τμηματος του ΠΔΟ/ΣΛ,
Δ.Η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΔΟΕ/ΕΠΟ που θα αποτελείται από τον Πρόεδρο Εφετων ως Πρόεδρο και τους 4 Εφετες των 3 Τμημάτων και θα κρίνει μόνο τις εφεσεις κατά των αποφάσεων της Εκτελεστικης Επιτροπής της ΕΠΟ, τις εφεσεις κατά των αποφάσεων του ΔΣ της SUPER LEAGUE και τις εφεσεις κατά των αποφάσεων των ΔΣ των ΕΠΣ,

14. Για να αποφεύγονται κρατικές παρεμβάσεις με εργαλείο την ΕΕΑ, πέραν της αναβάθμισης της σε ΝΠΔΔ, θα πρέπει οι εκτελεστές διοικητικές αποφάσεις της να τελεσιδικουν ενώπιον του ΑΣΕΑΔ, οπότε θα απαγορεύεται να προσβληθούν στα διοικητικά δικαστήρια και θα είναι δεσμευτικές για τα Τμήματα Αδειοδοτησεων των Διαιτητικων Οργάνων SL και ΕΠΟ ως προς την ουσιαστική και νομική βασιμοτητα τους και βάσει αυτών θα απομένει η επιβολή των προβλεπομένων από τους κανονισμούς ποινών.
Αντίθετα με τις γνωμοδοτικου χαρακτήρα εισηγητικες εκθέσεις που δεν θα μπορούν να προσβληθούν στο ΑΣΕΑΔ και θα παραπεμπονται στα διαιτητικά Όργανα για να κριθούν και επί της ουσίας από την αρχή!


ΓΙΑ να αποτιμησουμε λοιπόν τα οφέλη από την υποθετική εφαρμογή μιας τέτοιας ριζοσπαστικής πρότασης :

1.Πρωτα - πρώτα από τις 11 επιτροπές που υπάρχουν σήμερα στην ΕΠΟ και στις 2 Λίγκες κατεβαίνουμε στα 4 όργανα, δηλαδή στην ΔΟΙΠ/ΕΠΟ, το ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ - ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ (ΔΟΠΕΔ/ΕΠΟ), το ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΕΦΕΣΕΩΝ (ΔΟΕ/ΕΠΟ) και το ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ(ΠΔΟ/ΣΛ)!

2.Επομενο κέρδος :από τα συνολικά 114 τακτικά κι αναπληρωματικα μέλη των υφιστάμενων 11 Επιτροπών, κατεβαίνουμε στα 40 τακτικά κι αναπληρωματικα μέλη που μπορούν να στελεχώσουν άψογα και λειτουργικά τα 4 πλέον όργανα!

3.Από αυτή την μείωση είναι προφανές το κέρδος μόνο και μόνο από την περικοπή αμοιβων και λειτουργικών εξόδων,

4.Αυτά τα νέα 4 όργανα, θα είναι ως προς τη νομικη φύση τους, ΑΚΡΑΙΦΝΩΣ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ασφαλώς δικαιοδοτικα αλλά σε καμμία περίπτωση δικαστικά ή επιτροπές, γιαυτό άλλωστε διαγράφονται από τους τίτλους τους οι όροι "Δικαστήριο", "Δικαστικός", "Επιτροπή" και λόγω καταχρηστικοτητας και λόγω σύγχυσης!

5.Οι αποφάσεις τους θα είναι διαιτητικές με την ακριβή έννοια του ΚΠολΔ και πλέον ως προς το οικονομικό σκέλος των διατακτικων τους (επιδικασεις οφειλών σε παίκτες, προπονητές κλπ, χρηματικές ποινές και πρόστιμα κλπ), ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ, δεν θα μπορούν να προσβληθούν ενώπιον των πολιτικών Δικαστηρίων, πλην της εξαιρετικής διαδικασίας του άρθρου 897επ.ΚπολΔ,ενώπιον του Εφετείου Αθηνών και μόνο για συγκεκριμένους λόγους, ενώ για τις διαφορές από συμβόλαια θα επιτρέπεται μόνο η προσφυγή στην διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων, καθώς η εργατική αγωγή δεν μπορεί να απαγορευθεί, όμως θα καταστεί άνευ αντικειμένου λόγω της διαιτητικής ρήτρας και της πλήρους εκτελεστοτητας των αποφάσεων των Τμημάτων Διαφορών Συμβολαίων των Διαιτητικων Οργάνων!
(Γιατί σήμερα έχουμε πλήρη αντιφατικοτητα στη νομική φύση των Επιτροπών με τεράστιες πρακτικές συνέπειες, καθώς η ΠΕΕΟΔ εμφανίζεται ως ένα εσωτερικό ΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ που ναι μεν προβλέπεται από τους κανονισμούς και τον Αθλητικό Νόμο, πλην όμως λειτουργεί contra legem, ενώ οι ανυπόστατες και μη παραγουσες εκτελεστοτητα και δεδικασμένο αποφάσεις του τελεσιδικουν ενώπιον ενός φαινομενικά νομίμου οργάνου που τιτλοφορειται ως Διαιτητικο Δικαστήριο, χωρίς ουσιαστικά να είναι τίποτα από τα δύο, αλλά με την συμμετοχή Τακτικών Δικαστών ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ ΚΙ ΕΠΙΚΥΡΩΝΕΙ ΤΙΣ ΜΗ ΕΚΚΑΛΟΥΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΕΣ (κατά... Ανδρόνικο!) ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ!
Ο ίδιος τραγελαφος συνέβαινε μέχρι πέρυσι, όταν αρχικά οι αποφάσεις της Δικαστικής Επιτροπής Δεοντολογίας εφεσιβαλλονταν ενώπιον της επίσης δικαστικής Επιτροπής Εφέσεων και τελικά σε τρίτο βαθμό οι αποφάσεις της προσβάλλονταν και συχνά ανατρέπονταν ενώπιον του Διαιτητικου Δικαστηρίου, δηλαδή ένα Μεικτό μη δικαστικό, Διαιτητικο όργανο ήταν αρμόδιο να κρίνει μία απόφαση που εξέδωσαν σε πρώτο βαθμό πρωτοδικες και σε δεύτερο εφετες!
Ακριβώς ΤΟ ΊΔΙΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΠΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΩΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την εκκρεμουσα υπόθεση της φερομενης ως Πολυιδιοκτησιας μεταξύ των ΠΑΕ ΠΑΟΚ και ΞΑΝΘΗΣ :
Σε πρώτο βαθμό κρίθηκε από την ΕΕΑ, ένα καθαρά Διοικητικό Όργανο(ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΊΤΑΙ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΔΙΚΑΣΤΕΣ, ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΠΡΌΣΩΠΑ!) σε δεύτερο βαθμό ουσιαστικά( αν και πρώτο εντός της ποδοσφαιρικής κανονιστικης τάξης)από το Πειθαρχικό Μονομελες Δικαιοδοτικο Όργανο της SL, δηλαδή ένα δικαστικό όργανο, σε τρίτο βαθμό δικαστηκε από την Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ, ΈΝΑ ΚΑΘΑΡΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΚΑΤΑ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΟ και σε περίπτωση που δεν δικαιωθούν οι τιμωρηθεισες ΠΑΕ, ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΣΎΜΦΩΝΑ ΠΑΛΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΟ ΝΑ ΠΡΟΣΦΥΓΟΥΝ ΣΤΟ CAS, ΈΝΑ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΘΑΡΑ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΑΘΜΟ ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΤΑ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΙ ΌΧΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ!!! (Θα μπορουσε δηλαδή αν προσβαλλόταν απόφαση του Διαιτητικου Δικαστηρίου με την περυσινή αρμοδιότητα!)
Αναλογισθειτε επίσης οτι η απόφαση της Επιτροπής Εφέσεων ΔΕΝ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (ΓΙΑΤΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΡΗΤΡΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΕΠΟ), ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ!), ΜΠΟΡΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΙΣΧΎΣΕΙ, ΝΑ ΑΝΑΣΤΑΛΕΙ Ή ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ, ΑΝ ΓΙΝΟΥΝ ΔΕΚΤΕΣ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΕΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ!!!
THAT'S INCREDIBLE!Που θα έλεγαν και οι διαιτητές του Court of Arbitration for Sports, ΑΝ έφτανε η υπόθεση και στην Ελβετία που όπως λέγαμε είναι γνωστή για... τυριά, ρολόγια και Cash στις τράπεζες!)


6.Ως προς το καθαρά αθλητικό σκέλος όλες οι αποφάσεις και των 3 Τμημάτων του Διαιτητικου Οργάνου Εφέσεων της ΕΠΟ, θα μπορούν να προσβληθούν στο CAS, χωρίς τα τραγελαφικα και λαβυρινθωδη που περιέγραψα προηγουμένως επί χειροπιαστης και ανοικτής υπόθεσης!

7.Βεβαια όλα αυτά θα τα αποφύγουμε οριστικά και τελεσιδικα, αν θεσμοθετησουμε στην Ελλάδα ένα Τριτοβαθμιο Ακυρωτικο Ανεξάρτητο Αθλητικό Δικαστήριο, αυτό που παλαιότερα έχω προτείνει στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ και θα επονομαζεται "ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ", το οποίο θα λειτουργεί παρά τη ΕΟΕ και θα είναι ο Αθλητικός Άρειος Πάγος!

8.Απο τα 4 νέα Διαιτητικά Όργανα στην ΕΠΟ θα λειτουργεί και θα στεγάζεται ΜΟΝΟ ΕΝΑ: το ΔΟΙΠ/ΕΠΟ , καθώς το ΔΟΠΕΔ/ΕΠΟ, το ΔΟΕ/ΕΠΟ και το ΠΔΟ/ΣΛ, ναι μεν θα προβλέπονται από το Καταστατικό, τους Κανονισμούς και τον Αθλητικό Νόμο ως διαιτητικά Όργανα ΕΠΟ και SUPER LEAGUE, πλην όμως ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΠΑΡΑ(ΚΙ ΌΧΙ ΕΝΤΟΣ!) ΤΗ ΕΠΟ ΚΑΙ ΣΛ, δηλαδή ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΕΓΑΖΟΝΤΑΙ,ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΚΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ SUPER LEAGUE!

9.Οι τακτικοί δικαστές που θα στελεχώνουν τα 3 Διαιτητικά Όργανα, θα διορίζονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, κατόπιν πρότασης των οικειων δικαστικων συμβουλίων, θα αμείβονται από την ΓΓΑ, θα συνεδριάζουν σε μόνιμο χώρο που θα παραχωρηθεί ειδικά γι'αυτο τον σκοπό από την ΓΓΑ, η οποία θα παρέχει και την αναγκαία γραμματειακή υποστήριξη σε υποχρεωτική συνεργασία με τις αντίστοιχες διευθύνσεις της SUPER LEAGUE και της ΕΠΟ!

10.Τα παραβολα που θα απαιτούνται για την συζήτηση ενώπιον των 3 παρά τη ΕΠΟ και την  ΣΛ Διαιτητικων Οργάνων, σε περίπτωση κατάπτωσης θα καταλήγουν σε έναν ειδικό λογαριασμό υπέρ της χρηματοδότησης τους,

11.Ειναι προφανές οτι από μία τέτοια θεσμική μεταρρύθμιση στον ευαίσθητο τομέα της ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης, θα λυθούν χρόνιες παθήσεις, θα υπάρξει πραγματική και ουσιαστική ανεξαρτητοποιηση της δικαιοσύνης, θα σταματήσουν οι στενές σχέσεις δικαστών και παραγόντων, θα κοπεί ο ομφάλιος λώρος μεταξύ ΕΠΟ και οργάνων μέσω της εξάρτησης των μελών από την διοίκηση της που χωρίς να τους διορίζει, να τους στεγάζει και να τους αμειβει δεν θα μπορεί να ασκήσει οποιαδήποτε πίεση,θα εξαφανισθουν φαινόμενα... αιωνιων συνταξιούχων περιφερομενων από επιτροπη σε επιτροπη προέδρων, θα παύσει το νοσηρο φαινόμενο ύπαρξης νομικά ανυποστατων και μη πραγματικά εκτελεστών αποφάσεων, θα μπορούν να ελέγχονται πειθαρχικα και τα μέλη της διοίκησης της ΕΠΟ, της SL και των ΕΠΣ, θα τερματισθει το προκλητικά σκανδαλώδες απυρόβλητο των αποφάσεων της Ε. Ε. της ΕΠΟ που σύμφωνα με το σημερινό καταστατικό είναι απροσβλητες ενώπιον τόσο των ποδοσφαιρικων οργάνων, όσο και των Δικαστηρίων, θα καταργηθεί το καθεστώς αδιαφάνειας, λόγω δήθεν προστασίας των προσωπικών δεδομένων, εκ μέρους της συχνά αντιδεοντολογικα φερόμενης Επιτροπής Δεοντολογίας, θα καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων η φαρισαικη ρήτρα εμπιστευτικοτητας εκ μέρους της Διεύθυνσης Αδειοδότησης της ΕΠΟ, θα μπει νομικός φραγμος στην παρεμβατικοτητα του εκάστοτε Υφυπουργού Αθλητισμού, μέσω της εύκολα ποδηγετουμενης σήμερα ΕΕΑ, θα μπορούν εύκολα να πάρουν τα δεδουλευμένα τους οι επαγγελματίες του ποδοσφαίρου, οι ΠΑΕ θα αδειοδοτουνται με δίκαια και ισότιμα κριτήρια, θα διαμορφωθεί ενιαία νομολογία, θα διακοπεί η γελοιότητα του συγκεντρωτισμου όλων των οργάνων πρωτοβαθμιων, πλην των δύο αθλητικών δικαστών των λιγκων, και δευτεροβαθμιων οργάνων στην ΕΠΟ και θα παύσουν δια παντός τα διλήμματα του τύπου "αθλητικά ή πολιτικά δικαστήρια;" και "διαιτητικά ή δικαστικά όργανα;"

Κάποιοι, πετώντας το μακρύ και το κοντό τους, θα σπεύσουν είτε να ψάξουν τα κίνητρα γι'αυτες τις νομικές εργασίες μου, είτε θα με χαρακτηρισουν ως συνήθως... γραφικό (είναι αλήθεια, γιατί συνηθίζω από νεαρός να γράφω πολλά, ακόμα κι αν δεν είμαι αποκλεισμενος!) και κάποιοι άλλοι θα πουν, μεταξύ σοβαρού και αστείου, οτι δίνω έτοιμη τροφή στα δημοσιουπαλληλικης νοοτροπίας... ραχατ-golden boys-ασκερ των ποδοσφαιρικων θεσμών και των ΠΑΕ.
Όσοι με ξέρουν όμως, καταλαβαίνουν οτι ευτυχώς διατηρώ ακόμα, μαζί με λίγους αλλά εκλεκτούς συναδέλφους, το ίδιο άσβεστο όραμα που είχα την δεκαετία του '80 για ένα Ελληνικό Ποδόσφαιρο,με πρωτοποριακά μοντέλα και σε διοργανωτικο, και σε θεσμικό επίπεδο που θα σημειώνει αγωνιστική, διοικητική και οικονομική ανάπτυξη!